نسخه موبایل
www.valiasr-aj .com
آيا حضرت زهرا به حضرت علي عليهما السلام اعتراض كرد؟
کد مطلب: 5142 تاریخ انتشار: 30 مهر 1399 - 10:13 تعداد بازدید: 27914
پرسش و پاسخ » عقائد شيعه
آيا حضرت زهرا به حضرت علي عليهما السلام اعتراض كرد؟

طرح شبهه

طبق روايت شيعيان، حضرت زهرا رضي الله عنها پس از بازگشت از مسجد و ايراد خطبه در آنجا به علي رضي الله عنه عتاب نمودند كه شما مانند جنين در خانه نشسته اي و آن ها حق من و تو را غصب كردند. مگر شما معتقد نيستيد كه فاطمه زهرا معصوم است، آيا يك معصوم با معصوم ديگر دعوا ميكند؟

اصل روايت:

فَلَمَّا اسْتَقَرَّتْ بِهَا الدَّارُ، قَالَتْ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَعليه السلام يَا ابْنَ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْكَ السَّلامُ اشْتَمَلْتَ شَمْلَةَ الْجَنِينِ، وَقَعَدْتَ حُجْرَةَ الظَّنِينِ، نَقَضْتَ قَادِمَةَ الْأَجْدَلِ، فَخَانَكَ رِيشُ الْأَعْزَلِ، هَذَا ابْنُ أَبِي قُحَافَةَ يَبْتَزُّنِي نَحِيلَةَ أَبِي وَبُلْغَةَ ابْنَيَّ، لَقَدْ أَجْهَرَ فِي خِصَامِي، وَأَلْفَيْتُهُ أَلَدَّ فِي كَلامِي، حَتَّي حَبَسَتْنِي قَيْلَةٌ نَصْرَهَا، وَالْمُهَاجِرَةُ وَصْلَهَا، وَغَضَّتِ الْجَمَاعَةُ دُونِي طَرْفَهَا، فَلا دَافِعَ وَلا مَانِعَ، خَرَجْتُ كَاظِمَةً، وَعُدْتُ رَاغِمَةً، أَضْرَعْتَ خَدَّكَ يَوْمَ أَضَعْتَ حَدَّكَ، افْتَرَسَتِ الذِّئَابُ وَافْتَرَشْتَ التُّرَابَ، مَا كَفَفْتَ قَائِلًا، وَلا أَغْنَيْتَ بَاطِلًا، وَلا خِيَارَ لِي، لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَنِيئَتِي [هَيْنَتِي ]، وَدُونَ زَلَّتِي، عَذِيرِي اللَّهُ مِنْكَ عَادِياً، وَمِنْكَ حَامِياً، وَيْلايَ فِي كُلِّ شَارِقٍ، مَاتَ الْعَمَدُ، وَوَهَتِ [وَهَنَتِ ] الْعَضُدُ، شَكْوَايَ إِلَي أَبِي، وَعَدْوَايَ إِلَي رَبِّي، اللَّهُمَّ أَنْتَ أَشَدُّ قُوَّةً وَحَوْلًا، وَأَحَدُّ بَأْساً وَتَنْكِيلًا.

پس هنگامي كه حضرت به خانه بازگشت، خطاب به اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: اي پسر ابوطالب! سلام بر تو، همچون كودكي كه در شكم مادر جمع شده و زانو در بغل گرفته، كنج خانه نشسته اي؟، همانند آدم هاي ظنين و متهم به گوشه اي نشسته اي. تو كسي بودي كه بال هاي باز شكاري [شجاعان عرب] را در هم كوبيدي، حال بي سلاحان به تو خيانت كرده اند. اين پسر ابي قحافة [ابوبكر]، عطيه پدرم و وسيله زندگي ساده فرزندانم را از من مي ربايد. همانا او [أبو بكر] كوشش كرد كه با من دشمني كند و او را در مكالمه اي كه با وي داشتم، دشمن ترين ] و لجبازترين] دشمن ها يافتم تا آن جا كه انصار، ياري خود را از من دريغ داشتند، مهاجرين، ارتباط خويش را با من ناديده گرفتند و جماعت [حاضر در مسجد]، چشم خود را روي هم نهادند تا مرا نبينند، نه كسي بود كه دفاع [از من] كند و نه كسي مانع [از ستم] شد. در حالي به سوي مسجد رفتم كه بغض گلويم را گرفته و درد دل خود را پوشانده بودم، و در حالتي به منزل بازگشتم كه [به علت عدم ياري مسلمانان] خفيف و خوار شده بودم. از روزي كه تندي شمشيرت را از بين بردي، صورت خود را ذليل نمودي. روزي گرگ ها را مي دريدي و امروز خاك را فرش خود قرار داده اي ]و گوشه اي نشسته اي[، جلوي هيچ گوينده اي را نمي گيري! و هيچ كار مؤثري، در جهت دفع فتنه موجود، انجام نداده اي و من هم هيچ اختياري ندارم. اي كاش پيش از اين حالت سكون و گوشه نشيني، من مُرده بودم و اي كاش پيش از اين كه به اين حالت ذلّتِ [ظاهري] بيفتم، مُرده بودم. خداوند، از قِبَل من، عذر خواه من باشد از شما، از جهت اين كه شما در مواردي ستم هايي را از من دفع نمودي و در مواردي از من حمايت كردي و واي بر من در هر صبحدمي، واي بر من در هر شبانگاهي و تكيه گاهِ [ما] مُرد و بازو[ي ما] سست شد، شكايتم را به پدرم و عرض حالم را به پروردگارم ارائه مي كنم و عذاب و انتقام او از ديگران شديدتر خواهد بود.

الطبرسي، أبي منصور أحمد بن علي بن أبي طالب ( 548هـ)، الاحتجاج، ج 1 ، ص 145 ، تحقيق: تعليق وملاحظات: السيد محمد باقر الخرسان، ناشر: دار النعمان للطباعة والنشر - النجف الأشرف، 1386 - 1966 م.

ابن شهرآشوب، رشيد الدين أبي عبد الله محمد بن علي السروي المازندراني (588هـ)، مناقب آل أبي طالب، ج 2، ص 50 ، تحقيق: لجنة من أساتذة النجف الأشرف، ناشر: المكتبة والمطبعة الحيدرية، 1376هـ ـ 1956م.

نقد و بررسي

علاوه بر مرسل بودن اين روايت ، علامه مجلسي رضوان الله تعالي عليه و ديگر دانشمندان شيعه به اين شبهه جواب داده اند كه ما به اختصار به آن ها اشاره خواهيم كرد:

1 . تبيين قبح اعمال ابوبكر

علامه مجلسي رضوان الله تعالي عليه ( 1111هـ) در كتاب شريف بحار الأنوار از اين شبهه اين گونه داده اند:

فأقول: يمكن أن يجاب عنه: بأن هذه الكلمات صدرت منها عليها السلام لبعض المصالح، ولم تكن واقعا منكرة لما فعله، بل كانت راضية، وإنما كان غرضها أن يتبين للناس قبح أعمالهم وشناعة أفعالهم، وأن سكوتهعليه السلام ليس لرضاه بما أتوا به. ومثل هذا كثيرا ما يقع في العادات والمحاورات، كما أن ملكا يعاتب بعض خواصه في أمر بعض الرعايا، مع علمه ببراءته من جنايتهم، ليظهر لهم عظم جرمهم، وأنه مما استوجب به أخص الناس بالملك منه المعاتبة. ونظير ذلك ما فعله موسي عليه السلام لما رجع إلي قومه غضبان أسفا، من إلقائه الألواح، وأخذه برأس أخيه يجره إليه، ولم يكن غرضه الانكار علي هارون، بل أراد بذلك أن يعرف القوم عظم جنايتهم، وشدة جرمهم، كما مر الكلام فيه.

حضرت زهراعليها السلام مي خواستند كارهاي زشت غاصبان حكومت را مجسم كنند و بفهمانند كه اين ها چه ستم هايي روا داشته اند، در حقيقت تندي حضرت به خاطر اين مصلحت بوده است؛ زيرا گاهي انسان مي خواهد عظمت مطلبي را به كسي به فهماند، او را مورد خطاب و عتاب قرار مي دهد، در حالي كه مقصودش تندي به آن شخص نيست؛ اين مسأله در گفتگوها مرسوم و معمول است؛ مثلا فرض كنيد: پادشاه يا حاكم يك مملكت، هنگامي كه مشاهده مي كند بعضي از مردم كار خلافي مرتكب شده اند، براي اين كه اهميت كارِ خلاف آنان را بفهماند، برخي از كارگذارانش را مورد عتاب قرار مي دهد؛ با اين كه مي داند او تقصيري ندارد؛ ولي مي خواهد با اين خطاب و عتاب خود، اهميت و عظمت كار زشت آنان را مجسم نمايد.

نمونه ديگر آن، هنگامي است كه حضرت موسيعليه السلام از كوه طور بازگشت و مشاهده كرد كه بني اسرائيل گوساله پرست شده اند، در اين جا هارونعليه السلام را مورد عتاب قرار داده و توبيخ نمود، ريشش را گرفت و گفت: چه كردي؟ هارون پاسخ داد:

يَابْنَ أُمّ، لاتَأْخُذْ بِلِحْيَتي وَلابِرَأْسي إنّي خَشيتُ اَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْن بَنِي اسرائيلَ ولَمْ تَرْقُبْ قَوْلي... (طه /94.)

اي پسر مادرم! ريش و سر مرا نگير، من ترسيدم بگويي چرا بين بني اسرائيل اختلاف انداختي و سخن مرا اهميت ندادي.

حضرت موسيعليه السلام مي داند كه هارونعليه السلام تقصيري ندارد؛ ولي مي خواهد زشتي كار بني اسرائيل را مجسم نمايد و اهميت اين مسأله را برساند و لذا در ظاهر با برادرش دعوا مي كند.

حضرت فاطمه عليها السلام مي خواست عظمت ستم وارده را منعكس كند و لذا با اين لحن صحبت مي كند تا به اين وسيله به مردم آن زمان و به تاريخ بفهماند كه چه ستم هايي بر اهل بيت عليهم السلام وارد شده است.

المجلسي، محمد باقر ( 1111هـ)، بحار الأنوار، ج 29 ، ص 234 ، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403 - 1983 م.

پس دعوايي در كار نيست؛ بلكه اوج هيجان دخت گرامي رسول خدا صلي الله عليه وآله را در ستم هايي كه ديده است مي رساند، و از طرفي براي ثبت در تاريخ از اين روش استفاده كرده است تا دشمنانش را سر در گم نموده و آيندگان را از آنچه گذشته است با خبر نمايد.

2 . اثبات غصب حقوق شخصي خود

حضرت صديقه طاهر سلام الله عليها در اين سخن با حضرت اميرعليه السلام مي فرمايد:

هَذَا ابْنُ أَبِي قُحَافَةَ يَبْتَزُّنِي نَحِيلَةَ أَبِي وَبُلْغَةَ ابْنَيَّ.

ابوبكر، هديه پدرم و وسيله زندگي ساده فرزندانم را از من مي رباد.

در اين جمله حضرت به سه نكته اساسي اشاره فرموده اند:

الف: فدك هديه پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله

جمله «نَحِيلَةَ أَبِي» اثبات مي كندكه فدك هديه پيامبر اكرم صلي الله عليه واله به حضرت بوده است كه علماي بزرگ اهل سنت همانند طبري متوفاق 310 و ذهبي متوفاي 748، نيز با صراحت گفته اند كه فدك ملك شخصي پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله بود و به فاطمهعليها السلام هديه نمود:

فكانت خيبر فيئا للمسلمين وكانت فدك خالصة لرسول الله لأنهم لم يجلبوا عليها بخيل ولا ركاب.

خيبر متعلق به همه مسلمانان بود ولي فدك مخصوص رسول خدا بود چون با لشگركشي فتح نشد.

الطبري، أبي جعفر محمد بن جرير (310)، تاريخ الطبري، ج 2، ص 138 ، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (748هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج 2، ص 422 ، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمري، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولي، 1407هـ - 1987م.

جلال الدين سيوطي (911هـ) مي نويسد:

وأخرج البزار وأبو يعلي وابن أبي حاتم وابن مردويه عن أبي سعيد الخدري رضي الله عنه قال: لما نزلت هذه الآية «وآت ذا القربي حقه» دعا رسول الله صلي الله عليه وسلم فاطمة فأعطاها فدك.

بزار و ابويعلي و ابن ابي حاتم و ابن مردويه از ابو سعيد خدري نقل كرده اند: وقتي آيه «وآت ذا القربي حقه» نازل شد رسول خدا فاطمه را صدا زد و فدك را به وي بخشيد.

السيوطي، عبد الرحمن بن أبي بكر جلال الدين (911هـ)، الدر المنثور، ج 5، ص 273 ، ناشر: دار الفكر - بيروت - 1993.

ب: فدك تنها محل درآمد فرزندان حضرت زهرا عليها السلام

جمله «وَبُلْغَةَ ابْنَيَّ» نشان مي دهد كه فدك تنها محل درآمد خانواده صديقه طاهرهعليها السلام هست كه اميرمؤمنانعليه السلام نيز در نامه اي كه به عثمان بن حنيف نوشته است ، مي فرمايد:

بَلَي كَانَتْ فِي أَيْدِينَا فَدَكٌ مِنْ كُلِّ مَا أَظَلَّتْهُ السَّمَاءُ فَشَحَّتْ عَلَيْهَا نُفُوسُ قَوْمٍ وَسَخَتْ عَنْهَا نُفُوسُ قَوْمٍ آخَرِينَ وَنِعْمَ الْحَكَمُ اللَّهُ.

آري از آنچه آسمان بر آن سايه افكنده، «فدك» در دست ما بود كه مردمي بر آن بخل ورزيده، و مردمي ديگر سخاوتمندانه از آن چشم پوشيدند، و بهترين داور خداست.

نهج البلاغه ، صبحي صالح ، نامه : 45 ؛

ابن حمدون، محمد بن الحسن بن محمد بن علي ( 608هـ)، التذكرة الحمدونية، ج 1 ص 99 ، تحقيق: إحسان عباس، بكر عباس، ناشر:دار صادر - بيروت،، الطبعة: الأولي، 1996م.

ج: ابوبكر غاصب حقوق فاطمه عليها السلام

جمله «هَذَا ابْنُ أَبِي قُحَافَةَ يَبْتَزُّنِي» دلالت مي كند كه ابوبكر حقوق مسلّم فاطمهعليها السلام را غصب كرده است.

ياقوت حموي (626هـ) در معجم البلدان بعد از نقل جغرافياي فدك مي نويسد:

وهي التي قالت فاطمة رضي الله عنها: إن رسول اللَه صلي الله عليه وسلم نحلنيها.

اين فدك همان است كه حضرت فاطمهعليها السلام گفت: پيامبر صلي الله عليه وسلم او را به من بخشيد.

الحموي، ابوعبد الله ياقوت بن عبد الله ( 626هـ)، معجم البلدان، ج 4، ص 238 ، ناشر: دار الفكر - بيروت.

ابن شُبَّه (262هـ) در تاريخ مدينه از نميري فرزند حسان نقل مي كندكه به زيد بن علي گفتم:

وأنا أريد أن أُهَجِّنَ أمر أبي بكر إن أبا بكر رضي الله عنه انتزع من فاطمة رضي الله عنها فدك... فأتته فاطمة رضي الله عنها فقالت إن رسول الله أعطاني فدك فقال لها هل لك علي هذا بينة فجاءت بعلي رضي الله عنه فشهد لها ثم جاءت بأم أيمن فقالت أليس تشهد أني من أهل الجنة قال بلي، قالت فأشهد أن النبي أعطاها فدك فقال أبو بكر رضي الله عنه فبرجل وامرأة تستحقينها ... .

من مي خواهم كار ابوبكر را تقبيح كنم كه حق فاطمهعليها السلام را از نابود كرد ... فاطمه زهراعليها السلام نزد ابوبكر آمد و فرمود كه رسول خدا فدك را به من داده است. ابوبكر گفت: آيا شاهدي بر ادعاي خود داري؟فاطمه، علي را آورد و شهادت داد ، آن گاه ام ايمن را براي شهادت حاضر نمود و ام ايمن به ابوبكر گفت: آيا گواهي مي دهي كه من اهل بهشت هستم؟ ابوبكر پاسخ داد: آري! ام ايمن گفت: من گواهي مي دهم كه رسول خدا فدك را به فاطمه بخشيد.

ابوبكر در جواب فاطمه گفت: آيا با شهادت يك مرد و يك زن، مي خواهي حق خود را بگيري؟.

النميري البصري، ابوزيد عمر بن شبة (262هـ)، تاريخ المدينة المنورة، ج 1، ص 124، ح554 ، تحقيق علي محمد دندل وياسين سعد الدين بيان، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1417هـ-1996م؛

الهيثمي، ابوالعباس أحمد بن محمد بن علي ابن حجر (973هـ، الصواعق المحرقة علي أهل الرفض والضلال والزندقة، ج 1، ص 157 ، تحقيق عبد الرحمن بن عبد الله التركي - كامل محمد الخراط، ناشر: مؤسسة الرسالة - لبنان، الطبعة: الأولي، 1417هـ - 1997م.

حضرت فاطمه عليها السلام وقتي كه احساس نمود ابوبكر به هيچ قيمتي حاضر نيست فدك را به عنوان ملك شخصي حضرت برگرداند آن گاه حضرت فدك را به عنوان ارث پدري مطالبه نمود؛ ولي متاسفانه اين بار ابوبكر به حديث جعلي از رسول خدا صلي الله عليه وآله استناد كرد كه فرموده است :

نَحْنُ مَعَاشِرَ الْأَنْبِيَاءِ لَا نُوَرِّثُ مَا تَرَكْنَاهُ صَدَقَةٌ.

ما پيامبران از خود ارث نمي گذاريم و آن چه بعد از ما مي ماند صدقه است.

اين روايت اشكالات متعددي دارد كه ما به طور خلاصه به آن خواهيم پرداخت:

اولاً: اين حديث مخالف صريح آيات قرآني است كه ارث سليمان از داود را مطرح كرده است:

وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ. النمل/ 16.

و داستان حضرت زكريا را نقل كرده است كه از خداوند متعال در خواست كرده كه فرزندي به او دهد كه وارث او باشد

فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا . يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آَلِ يَعْقُوبَ. مريم/ 6 ـ 7.

ثانياً: از علماي بزرگ اهل سنت همانند ابن خراش اين حديث را باطل مي داند؛ همان طوري كه ذهبي نقل مي كند:

قال بن عدي سمعت عبدان يقول قلت لابن خراش حديث ما تركنا صدقة قال: باطل اتهم مالك بن أوس بالكذب.

ابن عدي از عبدان نقل مي كند كه گفت: به ابن خراش گفتم: حديث: «ما تركناه صدقه»، چگون حديثي است؟ گفت: باطل است؛ چون مالك بن اوس متهم به دروغگوئي است.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، سير أعلام النبلاء، ج 13، ص 510 ، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.

ثالثاً: حضرت صديقه طاهرهعليها السلام از برخورد ابوبكر خشمناك گرديد و با وي قهر كرد و تا آخر عمر با او سخن نگفت بخاري نقل مي كند:

فَغَضِبَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وسلم فَهَجَرَتْ أَبَا بَكْرٍ، فَلَمْ تَزَلْ مُهَاجِرَتَهُ حَتَّي تُوُفِّيَتْ وَعَاشَتْ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وسلم سِتَّةَ أَشْهُرٍ.

فاطمه ناراحت شد و از ابوبكر دوري كرد واين دوري كردن تا وفات وي ادامه يافت كه شش ماه پس از پيغمبر بيشتر زنده نبود.

البخاري الجعفي، محمد بن إسماعيل ابوعبدالله (256هـ)، صحيح البخاري، ج 3، ص 1126، ح2926، أبواب الخمس، باب فَرْضِ الْخُمُسِ ، تحقيق د. مصطفي ديب البغا، ناشر: دار ابن كثير، اليمامة - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1407 - 1987.

رابعاً: حضرت عليعليه السلام نيز بعد از شهادت حضرت زهرا عليها السلام و فوت ابوبكر در زمان خلافت عمر نيز پيگير قضيه بود كه بخاري از قول عمر بن خطاب مي نويسد:

..جِئْتَنِي يَا عَبَّاسُ تَسْأَلُنِي نَصِيبَكَ مِنِ ابْنِ أَخِيكَ، وَجَاءَنِي هَذَا - يُرِيدُ عَلِيًّا - يُرِيدُ نَصِيبَ امْرَأَتِهِ مِنْ أَبِيهَا... .

اي عباس تو نزد من آمدي و سهم ارث پسر برادرت را از من طلب كردي، و علي هم آمد و سهم همسرش را تقاضا نمود.

البخاري الجعفي، محمد بن إسماعيل ابوعبدالله (256هـ)، صحيح البخاري، ج 3، ص 1126، ح2927، أبواب الخمس، باب فَرْضِ الْخُمُسِ ، تحقيق د. مصطفي ديب البغا، ناشر: دار ابن كثير، اليمامة - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1407 - 1987 ؛

النيسابوري، مسلم بن الحجاج ابوالحسين القشيري (261هـ)، صحيح مسلم، ج 3، ص 1378، ح 1757، كِتَاب الْجِهَادِ وَالسِّيَرِ، بَاب حُكْمِ الْفَيْءِ، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.

و در حديث ديگر نقل مي كند كه عمر به ابن عباس و علي گفت:

ثُمَّ جِئْتَنِي أَنْتَ وَهَذَا وَأَنْتُمَا جَمِيعٌ وَأَمْرُكُمَا وَاحِدٌ فَقُلْتُمَا ادْفَعْهَا إِلَيْنَا.

تو اي عباس و اين علي آمديد و يكصدا گفتيد حق ما را از اموال پيامبر به ما برگردان!.

النيسابوري، مسلم بن الحجاج ابوالحسين القشيري (261هـ)، صحيح مسلم، ج 3، ص 1378، ح 1757، كِتَاب الْجِهَادِ وَالسِّيَرِ، بَاب حُكْمِ الْفَيْءِ ، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.

موفقيت علي در بازگرداندن فدك

عاقبت پيگيري هاي علي عليه السلام نتيجه داد و به تصريح روايت بخاري اموال پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله برگرداند:

فَأَمَّا صَدَقَتُهُ بِالْمَدِينَةِ، فَدَفَعَهَا عُمَرُ إِلَي عَلِيٍّ وَعَبَّاسٍ.

عمر بن خطاب صدقات پيامبر صلي الله عليه وسلم در مدينه را به علي و عباس برگرداند.

البخاري الجعفي، محمد بن إسماعيل ابوعبدالله (256هـ)، صحيح البخاري، ج 3، ص 1126، ح2926، أبواب الخمس، باب فَرْضِ الْخُمُسِ ، تحقيق د. مصطفي ديب البغا، ناشر: دار ابن كثير، اليمامة - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1407 - 1987.

ياقوت حموي نيز مي نويسد:

أدَي اجتهاد عمر بن الخطاب بعده لما ولي الخلافة وفتحت الفتوح واتسعت علي المسلمين أن يردها إلي ورثة رسول الله صلي الله عليه وسلم

در زمان خلافت عمر بن خطاب پس از كشور گشائي و رفاه مسلمانان، اجتهاد عمر اقتضا كرد كه فدك را به وارثان پيامبر صلي الله عليه وسلم باز گرداند.

الحموي، ابوعبد الله ياقوت بن عبد الله ( 626هـ)، معجم البلدان، ج 4، ص 239 ، ناشر: دار الفكر - بيروت.

البته پس از آن كه عثمان به خلافت رسيد ، فدك را به داماد عزيزخود، مروان بخشيد ابو الفداء در تاريخ خود مي نويسد:

وأقطع مروان فدك وهي صدقة رسول اللَّهِ التي طلبتها فاطمة رضي اللَّهِ عنها من أبي بكر رضي اللَّهِ عنه.

عثمان فدك را به مروان بخشيد و اين فدك صدقه پيامبر اكرم صلي الله عليه وسلم بود كه فاطمه او را از ابوبكر مطالبه نمود.

أبو الفداء عماد الدين إسماعيل بن علي (732هـ)، المختصر في أخبار البشر، ج 1، ص 116 ، طبق برنامه الجامع الكبير. ؛

ابن الوردي، عمر بن مظفر، تاريخ ابن الوردي، ج 1، ص 145

حال اين سؤال مطرح است كه اگر پيامبران از خود ارث نمي گذارند و تمام اموال آنان صدقه است؛ پس چرا عمر بر خلاف نظر ابوبكر آن را به وارثان پيامبر برگرداند؟

چرا عثمان بر خلاف نظر عمر و ابوبكر آن را به مروان بخشيد؟

به تعبير حضرت زهراعليها السلام كه خطاب به ابوبكر فرمود:

فنعم الحَكَمُ اللّه ُ، وَ الزَّعيمُ [الغريم] مُحَمَّدٌ صلي الله عليه وآله وَالْمَوْعدُ القِيامَةُ؛ وَعِنْدَ السّاعَةِ يَخْسَرُ المبطلون، وَلا يَنْفَعُكُمْ إِذ تندَمون؛ وَ لِكُلِّ نَبَأٍ مُسْتَقَرٌّ وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتيهِ عَذابٌ يُخْزيه وَ يَحِلُّ عَلَيْهِ عَذابٌ مقيمٌ.

بدان كه در روز حشر خداوند حاكم است، و چه خوب حاكمي است! و پيشواي ما محمّد صلي الله عليه وآلهو وعده گاه ما قيامت خواهد بود. و در آن روز اهل باطل در ضرر و زيانند، و ندامت سودشان نبخشد، و براي هر خبري موعدي است و شما در نهايت خواهيد فهميد چه كسي عذاب خواركننده و دائمي شود.

الطبرسي، أبي منصور أحمد بن علي بن أبي طالب ( 548هـ)، الاحتجاج، ج 1 ص 139 ، تحقيق: تعليق وملاحظات: السيد محمد باقر الخرسان، ناشر: دار النعمان للطباعة والنشر - النجف الأشرف، 1386 - 1966 م ؛

أبي الفضل بن أبي طاهر المعروف بابن طيفور صلي الله عليه وآلهمتوفاي380 هـ) بلاغات النساء، ج 1 ص 6 ، ناشر: منشورات مكتبة بصيرتي ـ قم؛

الآبي، ابوسعد منصور بن الحسين (421هـ)، نثر الدر في المحاضرات، ج 4 ص 6 ، تحقيق: خالد عبد الغني محفوط، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت /لبنان، الطبعة: الأولي، 1424هـ - 2004م ؛

ابن حمدون، محمد بن الحسن بن محمد بن علي ( 608هـ)، التذكرة الحمدونية، ج 6 ص 257 ، تحقيق: إحسان عباس، بكر عباس، ناشر:دار صادر - بيروت،، الطبعة: الأولي، 1996م؛

إبن أبي الحديد المدائني المعتزلي، ابوحامد عز الدين بن هبة الله بن محمد بن محمد (655 هـ)، شرح نهج البلاغة، ج 16 ص 124 ، تحقيق محمد عبد الكريم النمري، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان، الطبعة: الأولي، 1418هـ - 1998م.

البته ما از روايت «نحن معاشر الأنبياء» در يك مقاله جداگانه به صورت مفصل پاسخ داده ايم كه دوستان عزيز مي توانند به آدرس ذيل مراجعه فرمايند:

https://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?frame=1&bank=maghalat&id=148

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

مؤسسه تحقياتي حضرت ولي عصر (عج)



Share
1 | حزين الزهراء | Iran - Khorramshahr | 12:00 - 24 تير 1387 |
3
 
 
6
پاسخ نظر
جزائکم الله خيرا علي هذا الحسن السلوك و حسن التأوبل و التفسير
اريد من الله سبحانه و تعالي أن يغفر لنا و لکم و يجمعنا مع الائمه الطاهرين سيما رسول الله صلي الله عليه و آله و اميرالمؤمنين و زوجته الصديقه الطاهره.
2 | ميثم رستمي(ري) | Iran - Tehran | 12:00 - 24 شهريور 1387 |
3
 
 
2
پاسخ نظر
با خواندن اين روايت يه سوالي براي من پيش آمد كه مگر درخوست مرگ يا همان نا اميدي از خدا گناه ندارد پس چرا يك معصوم آرزوي مرگ ميكند ؟ البته شايد روايت مشكل دارد ميشود آدرس دقيق اين روايت را بگوييد؟

پاسخ:
دوست گرامي سلام عليكم !

خداوند در قرآن كريم در باره حضرت مريم سلام الله عليها مي‌فرمايد :

فَأَجاءَهَا الْمَخاضُ إِلى‏ جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ يا لَيْتَني‏ مِتُّ قَبْلَ هذا وَ كُنْتُ نَسْياً مَنْسِيًّا . مريم 23 .

درد زايمان او را به كنار تنه درخت خرمايى كشاند (آن قدر ناراحت شد كه) گفت: «اى كاش پيش از اين مرده بودم، و بكلّى فراموش مى‏شدم!» .

بي ترديد اگر آرزوي مرگ ؛ آن هم در شرائطي كه حضرت مريم داشت و آبرو و حيثيت خود را در خطر مي‌ديد ، اشكالي داشت ، خداوند متذكر مي‌شد و كار او را با سكوتش تأييد نمي‌كرد .

حضرت زهرا سلام الله عليها نيز دقيقاً در شرائط مشابه شرائط حضرت مريم قرار گرفته بود . صديقه طاهره سلام الله عليها انتظار نداشت مردمي كه پدرش آن‌ها را از شرك و بت پرستي نجات داده و به عزت و سر افرازي رسانده بود ، تنها با گذشت چند روز از رحلت آن حضرت ، همه چيز را فراموش كرده ، اموال دخترش را به غارت ببرند و... .

همانا او ] ابوبكر[ كوشش كرد كه با من دشمنى كند و او را در مكالمه اى كه با وى داشتم ، دشمن ترين ] و لجبازترين [ دشمن ها يافتم تا آن جا كه انصار ، يارى خود را از من دريغ داشتند ، مهاجرين، وصلت و ارتباط خويش با من را ناديده گرفتند و جماعت ] حاضر در مسجد[ ، چشم خود را روى هم گذاشتند تا مرا نبينند ، نه كسى بود كه دفاع ]از من[ كند و نه كسى مانع ]از ظلم [شد . در حالى به سوى مسجد رفتم كه بغض گلويم را گرفته و درد دل خود را پوشانده بودم ، و در حالتى به منزل بازگشتم كه ]به علت عدم يارى مسلمانان [ خفيف و خوار شده بودماين جا بود كه آروز كردند كه ايكاش مرده بودند و اين همه مصيبت را نمي‌ديدند . دقيقاً عين همان آروزيي كه حضرت مريم كردند . موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
3 | علي بن عبدالله ال عارف | Iran - Qazvin | 12:00 - 20 آبان 1387 |
2
 
 
6
پاسخ نظر
فتبارك الله احسن الخالقين.فجزا كم الله خير الجزا من الاسلام والمسلمين.سيما من السيده النسائ العالمين.
4 | مصطفي | Iran - Mashhad | 12:00 - 06 ارديبهشت 1388 |
1
 
 
5
پاسخ نظر
خدا رحمتتان كند
5 | حسين سرابندي | Iran - Tehran | 12:00 - 06 ارديبهشت 1388 |
2
 
 
2
پاسخ نظر
باسلام و تشکر . ما شيعيان معتقديم که حضرا زهرا (س) معصوم است اما هيچگاه صحبت از ولايت ايشان نشده است . آيا ايشان هم مانند ديگر معصومين بر ما ولايت دارند؟ (من بارها سوالات خود را در قسمت نظرات کاربران مقالات شما بيان مي کنم اما به هيچکدام پاسخ نمي دهيد ) . با تشکر

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
سوالات شما متاسفانه به دست ما نرسيده است .
در مورد ولايت حضرت زهرا سلام الله عليها ، عصمت مساوي با ولايت نيست ، بلكه يكي از شروط ولايت عصمت است .
اما قطعا اگر چيزي دستور دهند ، اين دستور جز به امر خداوند متعال و بر گرفته از تعاليم پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم نبوده و به همين سبب بايد به آن عمل كرد . (نتيجه ولايت حاصل است)
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
6 | حسن | Canada - Keswick | 12:00 - 08 ارديبهشت 1388 |
2
 
 
0
پاسخ نظر
جواب قابل قبولي نيست. طرح چنين مطالبي از آگاه به ولايت ساخته نيست چه برسد به حضرت فاطمه. من در اين مورد بسيار سوال کردم و يکي از اساتيد فرمودند که اين بخش روايت صحيح نمي باشد و گرنه با هيچ استدلالي قابل قبول نيست

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
لابد به نظر شما در آيه «يابن ام لا تاخذ بلحيتي ولا براسي» نيز يك قسمت ساختگي و اضافه است !!!
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
7 | حسن | Canada - Keswick | 12:00 - 09 ارديبهشت 1388 |
1
 
 
0
پاسخ نظر
در سايت رافد چنين سوالي شده و جواب زيباست ـ نحن نختلف عنكم في أن كل حديث يروى في كتبنا فهي كانت فهو يخضع للنقد في السند والمتن وليس عندنا صحاح ، كما عندكم ، الصحيح عندنا فقط هو القرآن الكريم ؛ فلا معنى لا لزامنا بشيء لمجرد وجود رواية في واحد من كتبنا .
قلنا أن مجرد ذكر رواية في واحد من كتبنا لا يفي بالضرورة التزامنا بمضمونها بل حتى الكاتب نفسه قد لا يلتزم بذلك
8 | مجيد م علي | United Arab Emirates - Dubai | 12:00 - 11 ارديبهشت 1388 |
2
 
 
2
پاسخ نظر
با سلام اجرتان با خداي محمد ( ص ) واقعا كه با اينگونه مقالات زيبا و دلائل قوي دل ما را محكم ميكنيد كه حقاُ ما پيروان راه حق به چه خوبي و راحتي به شما و مقالات روشن شما دسترسي داريم علي ( ع ) يار و مددكارتان و دشمنانتان نابود باد امين رب العالمين يا علي
9 | ليلا اصفهاني | Iran - Isfahan | 12:00 - 28 ارديبهشت 1388 |
4
 
 
2
پاسخ نظر
السلام عليك يا فاطمه الزهرا با تشكر از شما در روشن كردن جوانان در مورد شرايط وشهادت حضرت زهرا(س) وبا آرزوي عذاب براي قاتلين ان حضرت
10 | سهيلا صامت | United States - McLean | 12:00 - 15 خرداد 1388 |
2
 
 
3
پاسخ نظر
سلام عليکم با تشکر مويد و پيروز باشيد .
11 | سيد حفيظ رهسپار از افغانستان | Germany - Munich | 12:00 - 02 مرداد 1388 |
2
 
 
4
پاسخ نظر
السلام عليك يا ام ابيها. سلام بر بانوي زنان بهشت زهراي اطهر.
با اظهار سپاس از دوستان پاسخ به شبهات كه در راه تنوير افكار به ويژه جوانان وقت گرانبهاي شانرا صرف ميكنند. انشاالله خداي عز و جل به شما دوستان مخصوصا فاضل دانشمند جناب دكتر سيد محمد حسيني قزويني جزاي خير عنايت كند و مادر گرامي ام (زهراي بتول) از شما خوشنود باشد.
يا علي
12 | عماد | Iran - Khorramshahr | 12:00 - 05 مرداد 1388 |
3
 
 
2
پاسخ نظر
درود خدا بر پيغمبرش و 14 معصوم و سلام بر شما بي نهايت سپاس از زحمتي كه براي رفع اكاذيب از تاريخ گران قدر شيعه ميكشيد خداوند خيرتان دهد و خوشحالتان كند چون مارا خوشحال ميكنيد.
13 | علي | Iran - Tehran | 12:00 - 27 مهر 1388 |
4
 
 
1
پاسخ نظر
با سلام . چند روز پيش يکي از دوستانم گفت که عمر و ابوبکر از نظر وضع زندگي فقيرانه زندگي مي کرده اند . شما مي توانيد وضع زندگي خلفاي غاصب را براي بنده يا از طريق ايميل يا در همين سايت مشخص کنيد . دوم در جاهاي بسياري شنيده ام که عمر بعد از اسلام آوردن هنوز بر برخي از اعمال زمان جاهليت خود پا بر جا بود مانند شراب خواري مي توانيد اسناد آن را با ذکر اين اعمال بيان نماييد . با تشکر

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
خلفاي ذكر شده ، به خاطر نزديكي به زمان رسول خدا (ص) و باقي ماندن سيره آن حضرت در ذهن مردم ، نمي‌توانستند به سرعت ، اشرافي‌گري را روش زندگي خويش قرار دهند و به همين سبب ، آرام آرام به پيش رفتند ، اما كار به جايي رسيد كه عمر ماهيانه چندين هزار درهم به عائشه مي‌داد !
در زمان عثمان نيز كه با بزل و بخشش‌هاي عمر ، زندگي اشرافي آرام آرام جاي خود را در بين مردم باز كرده بود ، خود عثمان نيز روي به اشرافي گري آورد .
در مورد شراب خوردن عمر نيز در آدرس ذيل مقاله مفصلي موجود است :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=2075
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
14 | محمد علي ابراهيمي | Iran - Tehran | 12:00 - 30 آبان 1388 |
1
 
 
1
پاسخ نظر
اللهم العن ؟؟؟ الي يوم الدين و احشره مع الكلاب النار ............
15 | حسن تاتار | United States - Cheyenne | 12:00 - 24 آذر 1388 |
2
 
 
1
پاسخ نظر
سلام عليكم بارالها ياريم كن كه بنده جز’ياران حضرت مهدي عج باشم تا آن هنگام كه حضرت براي انتقام ظلم وجسارتي كه به مولايم علي ع وحضرت زهرا س قيام واقدام مي نمايد!بنده هم جز سربازان آن حضرت مهدي موعود عج باشم .براي استجابت دعا صلوات
16 | مجيد م علي | United Arab Emirates - Dubai | 12:00 - 08 ارديبهشت 1389 |
1
 
 
1
پاسخ نظر
با سلام
جناب محسن كدام حديث و كدام ارث .
اين حديث كه فقط و فقط عتيق انرا نقل كرده حتماً بايد دروغ باشد كه هست . اخوي شما كه امهات المومنين را به عرش اعلي برديد ايا فكر ميكنيد كه سيده النساء العالمين كه در ايه مباهله كه خداوند و رسول مكرمش حضرت محمد صلي الله عليه و اله بر مقام شامخش صحت گذارده اند نعوذ بالله براي مال دنيا ميايد و طلب فدك ميكند و به اين حديث ( دروغين ) را از پدرشان حضرت محمد صلي الله عليه و اله كه مخالف قران هم است رد ميكند .
يا كدام ارث ؟؟؟؟ تمامي بسياري از علما اهل سنت بر اين موضوع اعتقاد دارند كه فدك در زمان حياه حضرت محمد صلي الله عليه و اله به حضرت فاطمه الزهراء صلوات الله عليه انهم بر طبق امر الهي واگذار شده بود پس بنابراين حتي شامل ارث هم نميشود كه بتوان انرا با اين حديث دروغين غضب شود .
اين را نوشتم تا نفراتي بمثل شما كه اگر سهواً فريب اين مسائل دروغين را خورده ايد بخود تكاني بدهيد و بيدار شويد , از نظر من و خواهران روشندل اين مسئله حل شده است . يعني چي حل شده اين نكته را خوب بخوان :-
در نامه حضرت علي (عليه السلام) به عثمان بن حنيف در نهج البلاغه آمده است:

بلى كانت في أيدينا فدك من كل ما أظلته السماء، فشحت عليها نفوس قوم و سخت عنها نفوس آخرين و نعم الحكم الله.

فدك در زير آسمان كبود در دست ما بود. عده‌اي حسادت كردند و از ما گرفتند و عده‌اي هم سخاوتمندانه از كنارش گذشتند و دفاع نكردند.((((((((((( خدا خوب داوري است! )))))))))

نهج البلاغه، نامه 45 ـ شرح نهج البلاغه لإبن أبي الحديد، ج16، ص208

از آقا امام صادق (عليه السلام) سوال كردند:

لِمَ لمْ يأخذ أمير المؤمنين (عليه السلام) فدك لما ولى الناس و لأي علة تركها؟ فقال: لأن الظالم و المظلوم كانا قدما على الله عز وجل و أثاب الله المظلوم و عاقب الظالم. فكره أن يسترجع شيئا قد عاقب الله عليه غاصبه و أثاب عليه المغصوب.

چرا حضرت علي (عليه السلام) فدك را در زمان خويش برنگرداند؟ حضرت فرمود: ظالم و مظلوم، غاصب مغصوب، هر دو پيش خدا رفته‌اند و به
حساب‌شان هم رسيدگي شده است و ظالم به كيفرش رسيده و مظلوم هم به حقش رسيده است. حضرت علي (عليه السلام) براي چه باز هم آن پرونده را مجددا بررسي كند؟

علل الشرائع للشيخ الصدوق، ج1، ص154 ـ بحار الأنوار للعلامة المجلسي، ج29، ص395 ـ الطرائف في معرفة مذاهب الطوائف للسيد ابن طاووس، ص251

بر گرفته شده از سخنراني حضرت ايت الله دكتر قزويني همايش ختم صحيح بخاري در زاهدان 04 ـ غصب فدك
( http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=sokhan&id=176 )
بله خداوند خوب داوري است
ظالم و مظلوم، غاصب مغصوب، هر دو پيش خدا رفته‌اند و به
حساب‌شان هم رسيدگي شده است و ظالم به كيفرش رسيده و مظلوم هم به حقش رسيده است.

من كه از شنيدن اين سخنان زيباي حضرت ايت الله دكتر قزويني بسيار دلم ارام گرفت .
كمي تعقل كنيد اينقدر خيال بافي راجع به قهرمانهاي دروغين خود نكنيد انها در محكمه الهي حتماً بسزاي اعمالشان خواهند رسيد .

يا علي
17 | محسن | United Kingdom - Bristol | 12:00 - 08 ارديبهشت 1389 |
1
 
 
0
پاسخ نظر
وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ. النمل/ 16. --- فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا . يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آَلِ يَعْقُوبَ. مريم/ 6 ـ 7. تا انجا كه من آگاه هستم از نظر اهل سنت اين آيات به ميراث معنوي كه همان پيامبري است اشاره دارند. اما حديث ذكر شده از ابوبكر به ميراث مادي اشاره دارد. لذا پاسخ شما كافي نست.

پاسخ:

با سلام

دوست گرامي

گروهي از علماي اهل سنت ، صريحا ، اين ارث ، را ارث مادي معرفي كرده‌اند :

http://www.valiasr-aj.com/lib/nahno/01.htm#_Toc230241267

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

18 | محمد امامي | Iran - Qom | 12:00 - 09 ارديبهشت 1389 |
1
 
 
1
پاسخ نظر
اقا محسن وديگر دوستان واهل سنت تا به حال فکر کرده بوديد که ابوبکر چرا فدک را غصب کرد وبا ان همه احتجاج حضرت زهرا س انرا به حضرت برنگرداند وعمر ان را به اقا اميرالمومنين علي ع برگرداند ودو باره عثمان غصب کرد وبه داماد ش داد که در ابتداي صفحه با رواياتش از خود اهل سنت گذشت ؟ چرا يکي غصب کرد بعد ديگري برگرداند بعد سومي غصب کرد؟ قابل توجه اهل سنت: از همينجا ميتوان پي برد که ابوبکر همانطور که فدک را غصب کرد وچقدر دروغ گفت تا انرا برنگرداند ولي عمر انرا برگرداند پس حکومت را نيز به همين اساني غصب کردند وهزارن دروغ گفتند تا ان را نگهدارند حرفم اين است که اگر فدک مال حضرت زهرا نبود چرا عمر انرا برگرداند ؟ اگر مال حضرت بود چرا ابوبکر نداد وان همه دروغ گفت تا ان را به صاحبش ندهد؟اما عمر :اگر مال حضرت بود که بود چرا از ابوبکر براي حضرت نگرفت ونامه فدک را در کوچه از حضرت زهرا گرفت وپاره کرد وجسارتي نمود که تا قيامت دلها خون است؟وخود ان را به اقا امير المومنين برگرداند؟ بنا بر اين بازيها که اين سه نفر برسر فدک دراوردند ايا ميشود بازي بر سرغصب حکومت را انکار کرد ؟ انجا نيز حضرت اميرالمومنين علي ع وحضرت زهراي اطهر نيز تلاشها کردند که حکومت بدست صاحب ان اقا اميرالمومنين برسد وپس بگيرند که نشد ومنجر به شهادت بانوي دوعالم حضرت صديقه کبرا زهراي اطهر شد ايا موقع فهم حقايق نرسيده تا سني ايمان بياورد وشيعه شود ؟اما ان وهابي که به مديريت اقااميرالمومنين علي ع ايراد ميگيرد ميگويم تو ازمديريت چه ميداني که ايراد بگيري ؟ عمر 70بار گفت اگر اقامون اميرالمومنين علي ع نبود که در دوران غصب حکومت درجريانات حکومتي به دادش برسد هلاک شده بود جملش معروفه لولا علي لهلک عمر -
19 | محسن حميدي | Iran - Tehran | 20:22 - 03 خرداد 1389 |
3
 
 
0
پاسخ نظر
بسم الله الرحمن الرحيم من فكر مي كنم جوابتون به اين روايت قانع كننده بود اما اي كاش روايتهايي رو كه يه مقدار سختر و سنگين تر هستند رو جواب مي داديد مثل اين روايت كه : (و غضبت علي علي لامتناعه عن مناصرته و مساعدته اياها ) حضرت زهرا (س) از امير المومنين (ع) به خاطر اينكه او را ياري و مساعدت نكرد خشمگين شد : حق اليقين مجلسي بحث فدك ص 203 و 204 و امالي شيخ طوسي ص 295 من اين سوال را قبلا نيز در بخش سوالات مطرح كرده بودم كه جوابي نديدم قبلا از پاسخ شما تشکر کرده و برايتان از امام زمان (عج) توفيق روز افزون مسئلت دارم

پاسخ:

با سلام

دوست گرامي

متني كه اهل سنت ادعا كرده‌اند و به نقل آنان دركتاب «الانتصار» نقل شده است ، در اين دو كتاب موجود نيست !

اگر در متن دو كتاب اشكالي داريد ، اشكال را به صورت دقيق مطرح كنيد ، تا پاسخ آن داده شود .

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

20 | ضياالدين | Afghanistan - Kabul | 10:03 - 17 خرداد 1389 |
1
 
 
2
پاسخ نظر
با عرض سلام اينجانب ضياالدين از كشور افغانستان. اميد صحت وسلامت باشيند . من تمام موارد فوق را با نهايت حوصله مندي خواندم كه از نظر ادبي خيلي پيش پا افداده بود که بايد از ادبيات قوي ايران زمين تحرير ميگرديد. آنچه ميخواهم بنگارم اين است که در زمان پيغمبر اسلام حضرت علي "ع" شجاعت داشت شهامت داشت شمشير برنده اي داشت وياران فراواني هم در اختيار داشت اگر ايشان جاي نشين پيغمبر اسلام بودند چرا از حق خود دفاع نکردند چرا زير بار ظلم قرار گرفتند وچرا گفته پيغمبر اسلام را به جاه نکردند. آيا ترسيدند واز حق خويش گزشتند اگر چنين باشد پس حضرت علي"ع" سزاوار خلافت نبوده که ظالم ومظلوم هر دو قابل بخشايش نيست. واگر شجاعت وشهامت داشتند وبراي بدست آوردن حق خود نجنگيدن پس معلوم ميشود که خلافت به حضرت ابوبکر صديق "رض" بايد سپرده ميشود که علي "ع" هم پزيرفتند. نوت: اگر ميخواهي بگويد که حق با اميرالمومنين بوده وبراي تفرقه وخونريزي دست به شمشير نبرده پس شما کي هستيد که از حق او دفاع ميکنيد وميخواهيد بين مسلمانان تفرقه بيندازيد که کار منافق است شما با اين نوشته هاي بي ثبوت خود ميخواهيد قلب يک مليارد مسلمانرا برنجانيد توبه کنيد شايد خداوند شما را ببخشد ودري از درهاي بهشت بر روي شما باز شود. ومن الله التوفيق

پاسخ:

با سلام

دوست گرامي

1- ما مي‌توانيم از محسنات ادبي در مقالات استفاده كنيم ، اما تمام تلاش را بر آن داشته‌ايم كه تا حد امكان ، مقالات را به صورت ساده و همه فهم بنويسيم ، تا همگان بتوانند به راحتي از آن استفاده كنند .

2- فرموده‌ايد «در زمان پيغمبر اسلام حضرت علي "ع" شجاعت داشت شهامت داشت شمشير برنده اي داشت وياران فراواني هم در اختيار داشت»!

آيا مقصود شما از ياران فراوان ، همان كساني است كه طبق روايات صحيحه اهل سنت ، بارها و بارها خواستند از حضرت نزد رسول خدا (ص) بدگويي كنند ؟ و يا كساني كه اميرمومنان در زمان حيات رسول خدا (ص) از حسادت آنها به حضرت شكوه مي‌كند ؟ و...

بهتر است كمي در مورد نظر صحابه راجع به برخورد صحابه با اميرمومنان در زمان حيات رسول خدا (ص) تحقيق كنيد !

3- رسول خدا (ص) در مكه ، هم شجاعت داشتند و هم شمشير ولي به خاطر نداشتن ياور ، نجنگيدند ؛ اميرمومنان نيز شجاعت و شمشير داشتند ، ولي بعد از رسول خدا (ص) به خاطر نداشتن ياور نجنگيدند ؛ و اين مطلب به وضوح در روايات شيعه و برخي روايات اهل سنت آمده است .

4- فرموده‌ايد «گر ميخواهي بگويد که حق با اميرالمومنين بوده وبراي تفرقه وخونريزي دست به شمشير نبرده پس شما کي هستيد که از حق او دفاع ميکنيد وميخواهيد بين مسلمانان تفرقه بيندازيد که کار منافق است شما با اين نوشته هاي بي ثبوت خود ميخواهيد قلب يک مليارد مسلمانرا برنجانيد توبه کنيد شايد خداوند شما را ببخشد ودري از درهاي بهشت بر روي شما باز شود»!

مساله نجنگيدن يك مساله است ، و مساله آگاه سازي مساله ديگر ! ما باهيچ يك از كشورهاي سني نشين ، به خاطر سني بودن وارد جنگ نشديم ! با اهل سنت جنگ نداريم ! اما همانطور كه اميرمومنان آگاه سازي كردند ، ما نيز آگاه سازي مي‌كنيم !

البته طبيعي است كه آگاه سازي سبب جلب قلوب مردم مي‌شود ، اما اين با تفرقه فرق دارد !

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

21 | اکبر | Iran - Kermanshah | 12:23 - 24 اسفند 1395 |
2
 
 
1
پاسخ نظر
بله میخواست دختر ابوجهل را بگیر پیامبر گفت فاطمه را ازار نده و او را تهدید کرد و حدیث معروف هر که اون را اذیت کند من را اذیت کده

پاسخ:
باسلام
دوست گرامی
در خصوص افسانه ازدواج حضرت علی علیه السلام با دختر ابوجهل به این آدرس رجوع کنید
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
22 | محمد علی | United States - Cedar Knolls | 16:23 - 25 اسفند 1395 |
1
 
 
0
پاسخ نظر
سلام ..چرا هیج توثیقی نزد متقدمین برای شیخ صدوق وجود ندارد؟

پاسخ:
باسلام
دوست گرامی
چه کسی گفته است قدما شیخ صدوق را توثیق نکرده اند!!! بزرگان قدما او را به جلالت و بزرگی یاد کرده اند
نجاشی درباره وی گوید:
محمد بن علي بن الحسين بن موسى بن بابويه القمي‏
أبو جعفر، نزيل الري، شيخنا و فقيهنا و وجه‏ الطائفة بخراسان‏، و كان ورد بغداد سنة خمس و خمسين و ثلاثمائة، و سمع منه شيوخ الطائفة و هو حدث السن. و له كتب كثيرة، منها: كتاب التوحيد، كتاب النبوة، كتاب إثبات الوصية لعلي عليه ال
نجاشى، رجال النجاشي ؛ ص389
شیخ طوسی نیز گوید:
محمّد بن عليّ بن الحسين‏ بن بابويه القمّيّ، يكنى أبا جعفر، جليل‏ القدر حفظة، بصير بالفقه‏ و الأخبار و الرجال، له مصنّفات كثيرة ذكرناها في الفهرست، روى عنه التلعكبري، أخبرنا عنه جماعة، منهم محمّد بن محمّد بن النعمان و الحسين بن عبيد اللّه.
طوسى رجال الطوسي (جامعه مدرسين) ؛ ص439
ابن ادریس حلی که متوفای 598 می باشد، نیز درباره او گوید:
الشيخ أبو جعفر بن محمد بن منصور بن أحمد بن إدريس الحلي (المتوفى ):
(( شيخنا أبو جعفر محمد بن علي بن بابويه... فإنه كان ثقة جليل القدر بصيرا بالأخبار, ناقدا للآثار, عالما بالرجال, حفظة...))
السرائر :ج 2 / 529
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
23 | aa | Iran - Hashtrud | 19:00 - 03 خرداد 1396 |
2
 
 
0
پاسخ نظر
در مورد دفن حضرت علی و مخفی ماندن !!! قبر ایشان تا زمان فلانی آخه چه کسی این ها رو قبول می کنه؟
علی به اون بزرگی ، خلیفه مسلمانان بوده اونوقت بعد کشته شدن، ملت نگفتن خب این علی کو؟ کجا دفن شد؟ علی به اون بزرگی رو چکار کردید؟

پاسخ:
با سلام
دوست گرامی
جهت اطلاع بیشتر در خصوص قبر حضرت علی علیه السلام به این آدرس رجوع کنید
اما باید به این نکته توجه داشت که حضرت زهرا علیهاالسلام نیز دختر پیامبر صلی الله علیه و آله بود و سیده زنان اما بخاطر مصالحی قبر ایشان مخفی است حتی در زمان خلافت حضرت علیه السلام اشکار نشد
قبر امام علی (ع) نیز مخفی بود که یک علت آن کینه و دشمنی بنی امیه بود
شیخ مفید در کتاب «الارشاد» خویش این گونه آورده است که: قبر آن حضرت(ع) بنا به وصیتی که کرده بود، تا زوال دولت بنی امیه که دشمنی و کینه‌ورزی شدیدی نسبت به حضرت علی(ع) داشتند و چون قدرت به دست بنی‌عباس افتاد، در زمان امامت امام صادق(ع) توسط آن حضرت قبر مطهر جد بزرگوارش آشکار شد
حو الثلث الأول من الليل ثم قضى نحبه ع شهيدا و لقي ربه تعالى مظلوما.
و قد كان ع يعلم ذلك قبل أوانه و يخبر به الناس قبل زمانه و تولى غسله و تكفينه ابناه الحسن و الحسين ع بأمره و حملاه إلى الغري من نجف الكوفة فدفناه هناك و عفيا موضع قبره بوصية كانت منه إليهما في ذلك لما كان يعلمه ع من دولة بني أمية من بعده و اعتقادهم في عداوته و ما ينتهون إليه بسوء النيات فيه من قبيح الفعال و المقال بما تمكنوا من ذلك فلم يزل قبره ع مخفيا حتى دل عليه الصادق جعفر بن محمد ع في الدولة العباسية و زاره عند وروده إلى أبي جعفر و هو بالحيرة فعرفته الشيعة و استأنفوا إذ ذاك زيارته ع و على ذريته الطاهرين و كان سنه ع يوم وفاته ثلاثا و ستين سنة
الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ؛ ج‏1 ؛ ص10
وصیت امام(ع) این گونه بود که شبانه و مخفیانه دفن شود، چنانکه حضرت زهرا(س) به حضرت وصیت کرد که مخفیانه دفن شود و این وصیت‌ نشان از مظلومیت اهل بیت، دارد کینه و عناد بنی‌امیه و خوارج و دیگران به آن حضرت چنان که سال‌ها حضرت را در منابر خود فحش و ناسزا گفتند و بر علیه او تبلیغ کردند، از این رو اگر قبرش معلوم بود جسارت می‌کردند، بخاطر همین سال‌ها در اختفای کامل بود و به جز ائمه و خواص شیعه کسی آگاه نبود.
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
   
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :