2024 March 28 - پنج شنبه 09 فروردين 1403
آيا در روايات اهل سنت، پاداشي براي گريه در عزاي اهل بيت عليهم السلام بيان شده است؟
کد مطلب: ٤٩١٢ تاریخ انتشار: ٠٩ ارديبهشت ١٣٩٥ - ١٢:٠٠ تعداد بازدید: 12283
پرسش و پاسخ » امام حسين (ع)
آيا در روايات اهل سنت، پاداشي براي گريه در عزاي اهل بيت عليهم السلام بيان شده است؟

آيا در روايات اهل سنت، پاداشي براي گريه در عزاي اهل بيت (عليهم السلام) بيان شده است؟

توضيح سؤال

طبق روايات معتبري كه در منابع مختلف و معتبر روايي شيعه از طريق ائمه معصومين عليهم السلام رسيده ، براي گريه، عزاداري و اندوه در مصيبت اهل بيت (عليهم السلام) به ويژه سيد الشهداء حضرت ابا عبد الله الحسين (عليه السلام) ثواب و پاداشهاي بي شماري بيان شده است؛ سؤال اين است كه آيا در روايات اهل سنت نيز براي گريه در عزاي اهل بيت (عليهم السلام) به طور عموم و در مصيبت امام حسين (ع) به صورت ويژه ثواب و پاداشي بيان شده است يانه؟

پاسخ

همانگونه كه در توضيح سؤال آمده، در روايات معتبر شيعه براي گريه، عزاداري، و حتي صرف حزن اندوه، پاداش بيان شده است. در منابع اهل سنت نيز از جمله در كتاب «فضائل الصحابه»، جناب احمد بن حنبل رئيس مذهب حنبلي ها روايت صحيح السندي را از امام حسين (عليه السلام) نقل كرده كه آن حضرت پاداش يك قطره اشك ريختن در عزاي اهل بيت (عليهم السلام) را داخل شدن در بهشت مي داند.

روايت احمد بن حنبل در ثواب اشك ريختن

متن روايت احمد بن حنبل، با سند صحيح اين است:

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِسْرَائِيلَ، قَالَ: رَأَيْتُ فِي كِتَابِ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حَنْبَلٍ رَحِمَهُ اللَّهُ بِخَطِّ يَدِهِ، نا أَسْوَدُ بْنُ عَامِرٍ أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ، قثنا الرَّبِيعُ بْنُ مُنْذِرٍ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ: كَانَ حُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ، يَقُولُ: مَنْ دَمَعَتَا عَيْنَاهُ فِينَا دَمْعَةً، أَوْ قَطَرَتْ عَيْنَاهُ فِينَا قَطْرَةً، أَثْوَاهُ اللَّهُ عز وجل الْجَنَّةَ.

احمد بن اسرائيل مي گويد: در كتاب احمد بن محمد بن حنبل با دست خط خودش ديدم كه اسود بن عامر (ابو عبد الرحمن) از ربيع بن منذر نقل كرد كه پدرش گفته: حسين بن علي (عليهما السلام) هميشه مي فرمود: هر كس چشمانش براي ما پر اشك شود و يا يك قطره اشك براي ما بريزد خداوند او را در بهشت جاي خواهد داد.

فضائل الصحابة لابن حنبل، ج2، ص675، ح1154

مدارك ديگر اين روايت:

اين روايت را علماي ديگر اهل سنت در كتابهاي شان با اين عبارت ذكر كرده و تصريح نموده اند كه آن را احمد بن حنبل در كتاب «مناقب» خود آورده است:

1. محب الدين طبري:

عن الربيع بن منذر عن أبيه قال كان حسين بن علي رضي الله عنهما يقول من دمعت عيناه فينا دمعة أو قطرت عيناه فينا قطرة آتاه الله عز وجل الجنة. أخرجه أحمد في المناقب.

ذخائر العقبي في مناقب ذوي القربي، ج 1، ص 19، محب الدين أحمد بن عبد الله الطبري الوفاة: جمادي الآخرة / 694هـ ، دار النشر : دار الكتب المصرية - ...مصر.

... احمد بن حنبل اين روايت را در كتاب مناقب (فضائل الصحابة) نقل نموده است.

2. ملا علي قاري:

أخرج أحمد في المناقب عن الربيع بن منذر عن أبيه قال : كان حسن بن علي يقول : من دمعت عيناه فينا دمعة أو قطرت عيناه فينا قطرة آتاه الله عز وجل الجنة .

ملا علي القاري، نور الدين أبو الحسن علي بن سلطان محمد الهروي (متوفاي1014هـ)، مرقاة المفاتيح شرح مشكاة المصابيح، ج 11، ص315، تحقيق: جمال عيتاني، ناشر: دار الكتب العلمية - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولي، 1422هـ - 2001م .

احمد بن حنبل در كتاب مناقب (فضائل الصحابة) اين روايت را نقل نموده است ...

3. قندوزي حنفي:

قندوزي حنفي اين روايت را در دو جا از كتابش آورده است:

وعن الحسين بن علي ( رضي الله عنهما ) قال : من دمعت عيناه فينا دمعة أو قطرت عيناه فينا قطرة بوأه الله ( عز وجل ) الجنة. ( أخرجه أحمد في المناقب ) .

القندوزي الحنفي، الشيخ سليمان بن إبراهيم (متوفاي1294هـ) ينابيع المودة لذوي القربي، ج 2 ، ص 117 و ص373، تحقيق: سيد علي جمال أشرف الحسيني، ناشر: دار الأسوة للطباعة والنشرـ قم، الطبعة:الأولي1416هـ .

4. سخاوي شافعي:

وي نيز در كتاب «استجلاب ارتقاء الغرف بحب أقرباء الرسول ذوي الشرف» اين روايت را نقل نموده است:

قال : وعن الحسين بن علي رضي الله عنهما قال : من دمعت عيناه فينا أو قطرت عيناه فينا قطرة آتاه الله عز وجل الجنة . أخرجه أحمد في «المناقب» .

حسين بن علي (عليهما السلام) فرمود: هر كس چشمانش براي ما پر اشك شود و يا يك قطره اشك براي ما بريزد خداوند او را در بهشت جاي خواهد داد. اين روايت را احمد در كتاب مناقب (فضائل الصحابة) خودش آورده است.

السخاوي، شمس الدين محمد بن عبد الرحمن (متوفي: 902 هـ.ق)، استجلاب ارتقاء الغرف بحب أقرباء الرسول ذوي الشرف ، ج 1، ص431-432، حديث 160، تحقيق : خالد بن احمد الصُّمِّي بابطين، ناشر: دار البشائر الإسلامية ، عربستان.

5. احمد بن صالح بن أبي الرجال:

وي در كتاب مطلع البدور ومجمع البحور، اين روايت را نقل كرده است:

ولأحمد في مناقبه عن الحسين - عليه السلام -:من دمعت عيناه فينا قطرة آتاه الله تعالي الجنة .

احمد بن حنبل در كتاب مناقب (فضائل الصحابة) از امام حسين عليه السلام نقل كرده است كه فرمود: هر كس چشمانش براي ما پر اشك شود خداوند او را در بهشت جاي خواهد داد.

أحمد بن صالح بن أبي الرجال، مطلع البدور ومجمع البحور، جزء 1 ، ص 15، تحقيق: عبد السلام عباس الوجيه، محمد يحيي سالم عزان ، مركز التراث والبحوث اليمني.

جالب اينجاست كه نويسنده بعد از نقل اين روايت مي گويد:

والأحاديث في (هذا) المعني كثيرة.

با اين معنا و مضمون ، احاديث بسياري وجود دارد.

تا اينجا ثابت شد كه پنج تن از علماي اهل سنت اين روايت را در كتابهايشان از احمد بن حنبل نقل كرده اند و هيچكدام از آنها اشكال و ايرادي بر متن و يا سند آن وارد نكرده اند.

توثيق راويان سند توسط محقق كتاب «فضائل الصحابة»

محقق كتاب (فصائل الصحابه) «جناب وصي الله بن عباس» در پاورقي كتاب راجع به راويان سند روايت مي نويسد:

(1154) احمد بن اسرائيل شيخ القطيعي لم اجده والباقون ثقات.

احمد بن اسرائيل استاد قطيعي است، من شرحي حالي برايش نيافتم؛ اما بقيه راويان اين روايت، مورد وثوق هستند.

فضائل الصحابة لابن حنبل، ج 2، ص 675، ح1154

طبق عبارت محقق كتاب، جز «احمد بن اسرائيل» بقيه راويان سند، مورد وثوق و اطمينان هستند. حال اگر توثيق «احمد بن اسرائيل» نيز ثابت شود، روايت صحيح خواهد بود. بنابراين، لازم است ابتدا پيرامون نام او بحث كنيم سپس به ذكر شرح حال و توثيق او از ديدگاه علماي اهل سنت بپردازيم.

الف: بيان نام هاي «احمد بن اسرائيل» در سخنان علماي اهل سنت:

با جستجو در عبارت هاي علماي اهل سنت مي بينيم كه از «احمد بن اسرائيل» به نام هاي متعددي ياد شده كه هريك آنها نسبت وي را به اجدادش ثابت مي كند و برگشت همه آنها به همان يك فرد است.

1. ابو الفرج ابن الجوزي:

ابن جوزي براي «احمد بن اسرائيل» سه نام ذكر كرده و مي نويسد:

أبو بكر أحمد بن سليمان بن الحسن النجار روي عنه أبو حفص بن شاهين وهو أحمد بن سلمان بن الحسن بن إسرائيل بن يونس روي عنه ابن شاهين أيضا فنسبه إلي جد جده وهو أحمد بن إسرائيل الذي روي عنه أبو بكر بن مالك القطيعي.

ابو بكر احمد بن سليمان بن حسن نجاد، از وي ابو حفص شاهين روايت كرده است. ابو بكر همان احمد بن سلمان بن حسن بن اسرائيل بن يونس است كه از وي ابن شاهين نيز روايت نقل كرده است. و او را به جد جدش هم نسبت داده اند كه همان احمد بن اسرائيل است و ابو بكر بن مالك قطيعي از وي روايت نقل كرده است.

تلقيح فهوم أهل الأثر، ج1، ص369 ، أبي الفرج عبد الرحمن ابن الجوزي الوفاة: 597هـ ، دار النشر : شركة دار الأرقم بن أبي الأرقم - بيروت - 1997 ، الطبعة : الأولي

2. خطيب بغدادي:

خطيب بغدادي وي را با چهار اسم معرفي كرده است:

ذكر أبي بكر أحمد بن سلمان بن الحسن النجاد.

قد ذكرنا بعض حديثه فيما تقدم، وهو أَحْمَد بن يونس القطيعي، الذي روي عنه عمر بن أَحْمَد بن شاهين.

ذكر و ياد ابو بكر احمد بن سلمان بن حسن نجاد. برخي از رواياتش را ما در گذشته ذكر كرديم و او احمد بن يونس قطيعي است كه از وي عمر بن احمد بن شاهين روايت نقل كرده است.

پس از عبارت فوق اين روايت ذكر مي كند كه در آن اسم «احمد بن يونس قطيعي آمده است:

أَخْبَرَنَا الْقَاضِي أَبُو بَكْرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عُمَرَ الدَّاوُدِيُّ، أَخْبَرَنَا عُمَرُ بْنُ أَحْمَدَ الْوَاعِظُ، حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ الْقَطِيعِيُّ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ شَاذَانَ، حَدَّثَنَا مُعَلَّي، حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُبَارَكِ، عَنْ يُونُسَ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، قَالَ: حَدَّثَنِي سَهْلُ بْنُ سَعْدٍ، عَنْ أُبَيِّ بْنِ كَعْبٍ، قَالَ: كَانَتِ الْفُتْيَا: الْمَاءُ مِنَ الْمَاءِ رُخْصَةً فِي أَوَّلِ الإِسْلامِ، ثُمَّ أُحْكِمَ الأَمْرُ، وَنَهَي عَنْهُ .

پس از نقل روايت، دو باره «احمد بن سلمان نجاد» را با مشخصات اجدادش معرفي كرده است:

هو أَحْمَد بن سلمان بن الحسن بن إسرائيل بن يونس، فنسبه عمر إلي جد جده. وهو أَحْمَد بن إسرائيل، الذي روي عنه أبو بكر بن مالك القطيعي

او احمد بن سلمان بن حسن بن اسرائيل بن يونس است. و عمر بن واعظ (در روايت فوق) نسبش به جد جدش مي رساند و او همان احمد بن اسرائيل است كه ابو بكر بن مالك قطيعي از وي روايت نقل كرده است.

موضح أوهام الجمع والتفريق، ج1، ص 464 ، أحمد بن علي بن ثابت الخطيب البغدادي الوفاة: 463 ، دار النشر : دار المعرفة - بيروت - 1407 ، الطبعة : الأولي ، تحقيق : د. عبد المعطي أمين قلعجي

طبق اين عبارت خطيب بغدادي، «حسن» جد اول، «اسرائيل» جد دوم و «يونس» جد سوم اين رواي مي شود. بنابراين، معرفي كامل ايشان «أَحْمَد بن سلمان بن الحسن بن إسرائيل بن يونس» است؛ اما برخي او را به اسم جد دوم «احمد بن اسرائيل» و برخي ديگر به اسم جد سوم «احمد بن يونس» معرفي كرده اند كه در نهايت همه مقصود شان همان يك نفر است.

احمد بن حنبل در كتاب «فضائل الصحابه» از «احمد بن اسرائيل» روايت ديگري نيز نقل كرده است:

حدثني أحمد بن إسرائيل قثنا محمد بن عثمان قثنا زكريا بن يحيي الكسائي نا يحيي بن سالم نا أشعث بن عم حسن بن صالح وكان يفضل عليه نا مسعر عن عطية العوفي عن جابر بن عبد الله الأنصاري قال قال رسول الله صلي الله عليه وسلم مكتوب علي باب الجنة محمد رسول الله علي أخو رسول الله قبل ان تخلق السماوات بالفي سنة.

فضائل الصحابة لابن حنبل، ج 2، ص 668، ح1140

جالب اين است كه محقق كتاب، در مورد همه راويان اين حديث نظرش را مي گويد اما در باره «احمد بن اسرائيل» هيچگونه اظهار نظري نكرده است.

3. عبد الكريم سمعاني:

سمعاني از علماي نسب شناس اهل سنت «احمد بن اسرائل» را از علماي فقيه حنابله معرفي كرده و تصريح مي كند كه وي بر اساس فقه احمد بن حنبل فتوا مي داده و شاگرد عبد الله بن احمد بن حنبل و برخي ديگر بوده است:

النجاد: بفتح النون والجيم المشددة وفي اخرها الدال المهملة هذه الحرفة مشهورة والمعروف بها أبو بكر أحمد بن سلمان بن الحسن بن إسرائيل بن يونس الفقيه الحنبلي المعروف بالنجاد من أهل بغداد كان له في جامع المنصور يوم الجمعة حلقتان قبل الصلاة وبعدها إحداهما للفتوي في الفقه علي مذهب أحمد بن حنبل والأخري لإملاء الحديث وهو ممن اتسعت رواياته وانتشرت أحاديثه

سمع الحسن بن مكرم البزاز ... وعبد الله بن أحمد بن حنبل وقوما يطول ذكرهم

وكان ولادته في سنة ثلاث وخمسين ومئتين ومات في سنة ثمان وأربعين وثلاثمائة

نجاد: با فتح نون و تشديد جيم، و در آخر كلمه نيز دال بدون نقطه است. اين شغل مشهور است. ابو بكر « أحمد بن سلمان بن الحسن بن إسرائيل بن يونس» به اين حرفه معروف بود. وي از فقهاي حنابله و اهالي بغداد است. او در روز جمعه در مسجد جامع منصور قبل از نماز و بعد از نماز دو حلقه درس داشت. يكي براي فتاواي فقهي بر اساس مذهب احمد بن حنبل و ديگري براي املاء روايت. وي از جمله كساني است كه رواياتش زياد بود و احاديثش منتشر گرديد.

وي از حسن بن مكرم بزاز و ... و عبد الله بن احمد بن حنبل و گروهي كه ذكر نام آنها طولاني خواهد شد، روايت شنيده است. تولد وي در سال 253 و سال وفاتش 348 بوده است.

السمعاني، أبي سعيد عبد الكريم بن محمد ابن منصور التميمي (متوفاي562هـ)، الأنساب، ج 5، ص457، تحقيق: عبد الله عمر البارودي، دار النشر: دار الفكر - بيروت ، الطبعة : الأولي 1998م

ب: توثيقات «احمد بن اسرائيل» از ديدگاه علماي اهل سنت

پس از اين كه اسم و نسب «احمد بن اسرائيل» را شناختيم توثيقات و مدح او را در كلمات علماي اهل سنت بررسي مي كنيم:

1. تصحيح حاكم نشابوري (متوفاي405 هـ)

حاكم نيشابوري، يكي از علماي سرشناس علم رجال و حديث اهل سنت، در بسياري از موارد، رواياتي را كه «احمد بن اسرائيل» در سند آن قرار دارد، تصحيح كرده و اين مطلب نشان مي دهد كه اين راوي از نظر وي مورد اعتبار و موثق است. روايت ذيل يكي از نمونه هاي رواياتي است كه حاكم آن را صحيح دانسته است:

حدثنا أحمد بن سلمان بن الحسن النجاد الفقيه إملاء ببغداد حدثنا الحسن بن مكرم البزاز حدثنا عثمان بن عمر حدثنا علي بن المبارك عن يحيي بن أبي كثير عن عكرمة عن بن عباس رضي الله عنهما قال قضي رسول الله صلي الله عليه وسلم في المكاتب أن يقتل بدية الحر علي قدر ما أدي منه قال يحيي قال عكرمة عن بن عباس يقام عليه حد المملوك هذا حديث صحيح علي شرط البخاري ولم يخرجاه.

الحاكم النيسابوري، ابو عبدالله محمد بن عبدالله (متوفاي405 هـ)، المستدرك علي الصحيحين، ج 2 ص 237، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولي، 1411هـ - 1990

2. ابي جراده (متوفاي660هـ)

عمر بن احمد بن ابي جراده يكي از علماي اهل سنت، احمد بن اسرائيل را، فقيه و محدث مورد اعتماد دانسته و مي نويسد:

أحمد بن سلمان بن الحسن بن إسرائيل بن يونس

المعروف بالنجاد الفقيه الحنبلي كان فقيها مفتيا ومحدثا متقنا واسع الرواية مشهور الدراية.

أحمد بن سلمان بن حسن بن إسرائيل بن يونس، معروف به نجاد، فقيه مذهب حنبلي، يك فرد فقيه، فتوا دهنده، محدث (ناقل روايت)، مورد اعتماد و داراي روايات فراوان و مشهور به درايت و فهم بود.

كمال الدين عمر بن أحمد بن أبي جرادة (متوفاي660هـ)، بغية الطلب في تاريخ حلب، ج 2 ص 766، تحقيق: د. سهيل زكار، دار النشر: دار الفكر.

3. ذهبي (748هـ)

ذهبي يكي ديگر از علماي رجال اهل سنت در باره او گفته است:

وكان أحمد بن إسرائيل من أذكياء العالم لا يسمع شيئاً إلا حفظه .

احمد بن اسرائيل از پرهيزگاران عالم و از نظر حافظه آن قدر قوي بوده كه وقتي يك مطلب را يكبار مي شنيد ، حفظ مي كرد.

تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام ، ج 19 ، ص 34، محمد بن أحمد بن عثمان الذهبي الوفاة: 748هـ ، دار النشر : دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت - 1407هـ - 1987م

وي در كتاب ديگرش او را «امام، حافظ حديث، شيخ علماي بغداد» معرفي كرده و از خطيب بغدادي نقل كرده كه او را صدوق دانسته است:

النجاد الإمام الحافظ الفقيه شيخ العلماء ببغداد أبو بكر أحمد بن سلمان بن الحسن بن إسرائيل البغدادي الحنبلي ... قال الخطيب كان صدوقا عارفا صنف كتابا كبيرا في السنن وكان له بجامع المنصور حلقة قبل الجمعة للفتوي وحلقة بعدها للاملاء حدث عنه أبو بكر القطيعي.

نجاد؛ پيشوا، حافظ (كسي كه صدهزار روايت حفظ است)، فقيه و استاد علماي در بغداد، ابو بكر احمد بن سلمان بن حسن بن اسرائيل بغدادي حنبلي... خطيب گفته: وي فرد صدوق و عارف بوده و كتاب بزرگي را در «سنن» تصنيف كرد و در جامع منصور قبل از نماز جمعه نشستي براي فتوا داشته و بعد از نماز نيز درسي براي املاي روايت دائر مي كرده است و از وي ابو بكر قطيعي روايت نقل كرده است.

تذكرة الحفاظ، ج3، ص868 ، شمس الدين محمد الذهبي الوفاة: 748 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت ، الطبعة : الأولي

و در كتاب ديگرش تصريح مي كند كه احمد بن اسرائيل صدوق است:

395 [ 583 ] - [ صح ] أحمد بن سلمان بن الحسن بن اسرائيل بن يونس أبو بكر النجاد الفقيه الحنبلي المشهور ... قلت هو صدوق ...

ميزان الاعتدال في نقد الرجال ج 1، ص 238

4. ابن حجر عسقلاني (متوفاي852هـ)

ابن حجر عسقلاني نيز بر صدوق بودن ايشان تصريح كرده است:

أحمد بن سليمان بن الحسن بن إسرائيل بن يونس أبو بكر النجاد الفقيه الحنبلي المشهور ... وكان رأسا في الفقه رأسا في الرواية .. قلت وهو صدوق.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاي852 هـ)، لسان الميزان، ج 1، ص180، تحقيق: دائرة المعرف النظامية - الهند، ناشر: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1406هـ - 1986م.

5. ابن ابي الدنيا (متوفاي281هـ)

ابن ابي الدنيا در كتاب «الاخوان» ايشان را اين گونه معرفي كرده است:

النجاد: الإمام المحدث الحافظ الفقيه المتقي ، شيخ العراق ، أبو بكر أحمد بن سلمان بن الحسن البغدادي - الحنبلي النجاد - . ... قال الخطيب البغدادي : كان النجاد صدوقا عارفا ، صنف السنن.

نجاد: پيشوا، راوي حديث، حافظ (كسي كه صد هزار روايت حفظ داشته باشد)، فقيه، پرهيزگار و شيخ عراق ابو بكر احمد بن سلمان بن حسن بغدادي حنبلي نجاد. خطيب گفته: نجاد فرد راستگو، عارف بود كه سنن را تصنيف كرد.

القرشي البغدادي، عبد الله بن محمد بن عبيد ابن أبي الدنيا (متوفاي281هـ)، الإخوان، ص53، تحقيق : محمد عبد الرحمن طوالبة بإشراف نجم عبد الرحمن خلف، طبق برنامه مكتبه اهل البيت.

6. ابن اثير (متوفاي 630هـ)

ابن اثير ايشان را يك انسان صالح مي داند:

وفيها قتل أحمد بن إسرائيل وكان صالح.

ابن أثير در الكامل في التاريخ گفته است كه او صالح بوده .

الكامل في التاريخ ، ج 6 ص 203، اسم المؤلف: أبو الحسن علي بن أبي الكرم محمد بن محمد بن عبد الكريم الشيباني الوفاة: 630هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1415هـ ، تحقيق : عبد الله القاضي

7. ناصر الدين الباني (متوفاي1420هـ)

الباني يكي از علماي وهابي سخنش فصل الخطاب براي وهابيت است. از نظر وي نيز احمد بن سلمان نجاد «حافظ و صدوق» است:

( فائدة ) : النجاد الذي عزا إليه الحديث مؤلف الكتاب هو أحمد بن سلمان بن الحسين أبو بكر الفقيه الحنبلي ، يعرف بالنجاد ، وهو حافظ صدوق جمع المسند ، وصنف في السنن كتابا كبيرا ، روي عنه الدارقطني وغيره من المتقدمين.

ألباني، محمد ناصر (متوفاي1420هـ)، إرواء الغليل في تخريج أحاديث منار السبيل، ج 3، ص40، تحقيق: إشراف: زهير الشاويش، ناشر: المكتب الإسلامي - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية، 1405 - 1985 م.

نتيجه:

اولا: نقل اين روايت از سوي احمد بن حنبل، مُسّلَم است؛ زيرا منابعي كه اين روايت را نقل كرده اند، همه تصريح نموده اند كه احمد بن حنبل آن را در كتاب «مناقب» خودش آورده است؛

ثانيا: طبق عبارت هايي كه از علماي اهل سنت در شرح حال و ترجمه «احمد بن اسرائيل» نقل شد، به دست مي آيد كه ايشان يك نفر است؛ اما چهار اسم دارد كه گاهي به اسم «جد دوم» (احمد بن اسرائيل» و گاهي به اسم «جد سوم» او (احمد بن يونس) و با پسوند «نجاد» مشهور شده است.

قرائني قطعيه اي كه ثابت مي كند «احمد بن اسرائيل» همان «احمد سلمان بن الحسن نجاد» مي باشد، به قرار زير است:

1. محقق كتاب فضائل الصحابه (وصي الله بن عباس) در پاورقي، احمد بن اسرائيل را استاد قطيعي معرفي كرده است:

(1154) احمد بن اسرائيل شيخ القطيعي لم اجده والباقون ثقات.

فضائل الصحابة لابن حنبل، ج 2، ص 675، ح1154

اين گفتار ايشان مطابق با سخنان ابو الفرج ابن الجوزي و خطيب بغدادي و برخي ديگر است كه از «احمد سلمان بن الحسن نجاد» ترجمه آورده و اين شخص را استاد ابو بكر قطيعي معرفي كرده اند.

2. دانشمندان و علماي فوق تصريح كرده اند كه «احمد بن سلمان بن الحسن نجاد» از فقهاي پيرو مذهب حنبلي بوده و يك حلقه درسي در جامع منصور براي نقل و املاء روايت داشته در روزهاي جمعه داشته است. اين گزارش تأييد مي كند كه وي ناقل روايت بوده و يكي از رواياتش همين روايت مورد بحث در باره امام حسين (عليه السلام) است.

3. در فضائل الصحابه يك روايت ديگر نيز از طريق «احمد بن اسرائيل» نقل شده كه خطيب بغدادي نيز آن را پس از ذكر شرح حال وي آورده است. و برنامه «جوامع الكلم» كه تدوين شده توسط اهل سنت است، «احمد بن اسرائيل» را در اين روايت، همان «أحمد بن سلمان بن الحسن بن إسرائيل بن يونس» مي داند و رتبه او را «صدوق حسن الحديث» ضبط كرده است.

ثالثا: محقق كتاب مدعي شد كه من شرح حالي براي ايشان نيافتم. اما با توجه به تحقيقي كه انجام شد، «احمد بن اسرائيل» يك فرد شناخته شده ميان علماي رجال و حديث شناس اهل سنت است و بسي توثيق و تعريف دارد.

تصحيح روايات وي از سوي حاكم نيشابوري، آمدن الفاظي همانند: « ومحدثا متقنا» (در كلام ابن ابي جراده)، « صدوقا عارفا» در كلام خطيب بغدادي، « الإمام الحافظ الفقيه شيخ العلماء» در كلام ذهبي، «صدوق» در كلام ذهبي و ابن حجر عسقلاني، « الإمام المحدث الحافظ الفقيه المتقي» در سخنان ابن ابي الدنيا، «وكان صالح» در كلام ابن اثير، «حافظ صدوق» در سخنان ناصر الدين الباني وهابي بهترين دليل بر توثيق اين راوي است كه متأسفانه محقق اين كتاب (وصي الله بن عباس) از آوردن آن چشم پوشي كرده است.

بنابراين روايت فوق از نظر سندي كاملا صحيح مي باشد و هيچ خدشه اي بر آن وارد نيست.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عجل الله تعالي فرجه الشريف)



Share
1 | ماه مهر | Iran - Tehran | ١٥:٢١ - ١٥ آذر ١٣٩٣ |
به نام خدا
سلام عليکم
در ترجمه احمد بن اسرائيل از کتاب ابن ابي دنيا ( متوفي 281 هجري ) شما نقل قولي از خطيب بغدادي کرده ايد . آيا اين خطيب بغدادي کسي غير از صاحب تاريخ بغداد است يا خود او ميباشد ؟ با توجه به سال وفات خطيب بغدادي صاحب تاريخ ، اين نقل قول بايد از طرف محقق کتاب باشد .
لطفا توضيح دهيد.
ممنون

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

خطيب بغدادي که از او در کتاب موضح أوهام الجمع والتفريق درباره احمد ين اسرائيل مطالبي ذکر شد، همان صاحب کتاب تاريخ بغداد است

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
2 | محمد مهدي سعادتي | Iran - Qom | ١٤:١٦ - ١٩ آذر ١٣٩٣ |
خيلي خوب بود
مقاله خيلي محکمي بود که جاي هيچ بهانه اي نداشت
اجرکم عندا...
3 | سليم | Iran - Tehran | ١٦:٣٥ - ١٩ آذر ١٣٩٣ |
باسلام و خسته نباشيد
از شما بزرگواران تقاضا دارم کتابي صرفا فارسي در مورد فقه مذاهب اهل سنت و وجوه افتراق آنها به بنده معرفي کنيد تا به عنوان يک طلبه با فقه مذاهب اربعه ي اهل سنت آشناشوم,
بسيارتشکر

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

در اين خصوص كتاب الفقه علي مذاهب الخمسه نوشته مرحوم علامه محمد جواد مغنيه که ترجمه آن فقه تطبيقي مذاهب پنج گانه است که ديدگاه هاي فقهي مذاهب 5 گانه را بيان نموده است، مراجعه کنيد

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
4 | امين محمدي | Iran - Tehran | ٠٧:٢٣ - ٢٠ آذر ١٣٩٣ |
سلام عليکم
خسته نباشيد خدا قوت
به خاطر اينکه از مذهب شيعه دفاع مي کنيد، دستتان را مي بوسم.
5 | امين | Iran - Qazvin | ٢٢:٣٣ - ٢٠ آذر ١٣٩٣ |
در مورد ذوالقرنين که در قرآن آمده هرچقد تو گوگل گشتم احاديث از اهل بيت پيدا نکردم که گفته باشن. مثلا تو يکي از سخنراني هاي استاد رائفي پور که داشتن درمورد ذوالقرنين صحبت ميکردند و از حضرت رسول صل الله عليه و آله حديثي گفتند که خطاب به حضرت علي (ع) فرمودند : " يا علي تو ذوالقرنين اين امتي " و يه حديث از حضرت امام حسن عسگري (ع) گفتند که آقا فرمودند : " مثل امام زمان (عج) در ميان شما مثل ذوالقرنين است و... "
من سند اين احاديث رو نتونستم پيدا کنم. اگر امکانش هست سند اين احاديث رو برام پيدا کنند.
خدا به شما گروه پاسخ به شبهات و همينطور به کارشناسان شبکه جهاني ولايت خير و برکت بدهد. انشاا..

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

در روايات فراوان نقل شده است که حضرت علي عليه السلام به عنوان ذو القرنين امت معرفي شده است به چند مورد در اين خصوص اشاره مي کنيم:

1-حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ وَ أَحْمَدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ وَ أَحْمَدُ بْنُ زِيَادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدَانِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ قَالُوا حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ الرِّضَا عَلِيِّ بْنِ مُوسَى عَنْ أَبِيهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ لِكُلِّ أُمَّةٍ صِدِّيقٌ وَ فَارُوقٌ وَ صِدِّيقُ هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ فَارُوقُهَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع وَ إِنَّهُ سَفِينَةُ نَجَاتِهَا وَ بَابُ حِطَّتِهَا وَ إِنَّهُ يُوشَعُهَا وَ شَمْعُونُهَا وَ ذُو قَرْنَيْهَا

ابن بابويه، محمد بن على، عيون أخبار الرضا عليه السلام، نشر جهان - تهران، چاپ: اول، 1378ق. ج‏2 ؛ ص13

2-حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْقَطَّانُ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْحَسَنِيُّ قَالَ أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عِيسَى بْنِ أَبِي مُوسَى الْعِجْلِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ زِيَادٍ الْعَزْرَمِيُّ قَالَ‏حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ حَاتِمٍ الْمِنْقَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا شَرِيكٌ عَنْ سَالِمٍ الْأَفْطَسِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِعَلِيٍّ ع يَا عَلِيُّ ......يَا عَلِيُّ لَكَ كَنْزٌ فِي الْجَنَّةِ وَ أَنْتَ‏ ذُو قَرْنَيْهَا.

ابن بابويه، محمد بن على، الأمالي (للصدوق)، كتابچى - تهران، چاپ: ششم، 1376ش. ص15

3-بْنُ عَبَّاسٍ عَنِ النَّبِيِّ ص‏ أَنَّ عَلِيّاً صِدِّيقُ هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ فَارُوقُهَا وَ مُحَدِّثُهَا وَ إِنَّهُ هَارُونُهَا وَ يُوشَعُهَا وَ آصَفُهَا وَ شَمْعُونُهَا إِنَّهُ بَابُ حِطَّتِهَا وَ سَفِينَةُ نَجَاتِهَا إِنَّهُ طَالُوتُهَا وَ ذُو قَرْنَيْهَا

مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج‏3 ؛ ص90

اما روايت اما حسن عسگري عليه السلام که حضرت مهدي عليه السلام را به ذوالقرنين تشبيه کرده است چنين است:

حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْوَرَّاقُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ سَعْدٍ الْأَشْعَرِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ ع وَ أَنَا أُرِيدُ أَنْ أَسْأَلَهُ عَنِ الْخَلَفِ مِنْ بَعْدِهِ ........ مَثَلُهُ‏ مَثَلُ‏ ذِي‏ الْقَرْنَيْن

كمال الدين و تمام النعمة ؛ ج‏2 ؛ ص384

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
6 | ahmad sajad faiz | United Kingdom - London | ٠٨:٥٥ - ٢١ آذر ١٣٩٣ |
واقعا عالي بود
7 | الف-الف | Germany - Falkenstein | ١٨:٠٧ - ٢٢ آذر ١٣٩٣ |
با سلام.تا به حال چند تا سوال نوشتم جواب نداديد.حداقل اين يکي را خوب جواب بدهيد.آيا اهل سنت به طور کلي معتقد به نص صريح پيامبر بر خلافت ابوبکر هستند يا خير؟اگر امکان داشت چند تا قول از علماي بزرگ اهل سنت چه قديمي چه معاصر را هم بنويسيد.

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

نه تنها برخي از علماي اهل سنت اعتراف کرده اند که خلافت ابوبکر طبق نص نبوده است بلکه در روايات فراواني نيز نقل شده است که حتي ابوبکر خودش نيز اعتراف ابوبکر بر عدم نص بر خلافتش کرده است :

ابوبکر در پايان عمرش ضمن و افسوس و تاسف بر برخي اعمال خويش، چنين اعتراف مي‌کند که هيچ نصي بر خلافتش وجود ندارد:

ووددت أني كنت سألت رسول الله لمن هذا الأمر فلا ينازعه أحد ووددت أني كنت سألته هل للأنصار في هذا الأمر نصيب

اى كاش از رسول خدا صلّى اللَّه عليه وآله‏ مى‏ پرسيدم كه بعد از شما، خلافت از آنِ كيست؛ تا كسى در آن نزاع نكند و اي کاش سؤال مي‌کردم که آيا انصار نيز در امر خلافت حقي دارند؟

الخرساني، ابوأحمد حميد بن مخلد بن قتيبة بن عبد الله المعروف بابن زنجويه (متوفاى251هـ) الأموال، ج 1، ص 387، طبق برنامه الجامع الكبير.

الطبري، أبو جعفر محمد بن جرير بن يزيد بن كثير بن غالب (متوفاى310)، تاريخ الطبري، ج 2 ، ص 353- 354 ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

هرچند ابوبکر با اين جمله به نوعي در صدد انحراف اذهان امت از معرفي حضرت علي عليه السلام است و مي‌خواهد چنين وانمود کند پيامبر صلي الله عليه و آله کسي را به عنوان امام و خليفه خود معرفي نکردند، ولي در عين حال با اين عبارت فوق اعترافي از سوي ابوبکر است بر اينکه حتي او نيز در پايان خلافت و عمر خويش در اين امر يقين نداشته که واقعا خودش خليفه رسول خدا باشد و بر صلاحيت خود بر منصب خلافت ترديد داشته است .

در حقيقت اين تعبير « ووددت أني كنت سألت رسول الله» کشف از عدم وجود نص بر خلافت ابوبکر دارد وگرنه معنا نداشت که ابوبکر اين جمله را بگويد

در جاي ديگر ابوبكر ناراحتي و پشيماني خود را بطور صريح از سه چيز اعلان مي‌كند كه يكي پشيماني از خلافت است و بر اين امر اعتراف مي‌کند که اي کاش خليفه يا عمر و يا ابوعبيده بود و من وزير بودم:

فأما الثلاث اللاتي وددت أني تركتهن فوددت أني لم أكشف بيت فاطمة عن شيء وإن كانوا قد غلقوه على الحرب ووددت أني لم أكن حرقت الفجاءة السلمي وأني كنت قتلته سريحا أو خليته نجيحا ووددت أني يوم سقيفة بني ساعدة كنت قذفت الأمر في عنق أحد الرجلين يريد عمر وأبا عبيدة فكان أحدهما أميرا وكنت وزيرا.

اما سه کاري که انجام دادم و اي کاش انجام نمي دادم: دوست داشتم که کشف خانه‌ي فاطمه- سلام الله عليها- نکرده بودم، و کسي را بر در خانه‌ي وي نمي‌فرستادم، اگر چه با من محاربه مي‌کردند و کار به جدال و جنگ مي‌کشيد، ، اي کاش وقتي اياس بن عبدالله را نزد من آوردند او را نمي‌سوزاندم، با شمشير او را مي‌کشتم و يا اينکه او را آزاد مي‌کردم. اي کاش در روز سقيفه کار خلافت را به يکي از دو نفر (عمر و ابي عبيده) وا مي‌گذاشتم و خودم به عنوان وزير کار مي‌کردم.

الطبري، أبو جعفر محمد بن جرير بن يزيد بن كثير بن غالب (متوفاى310)، تاريخ الطبري،ج2، ص353، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

جلال الدين سيوطى در جامع الأحاديث و مسند فاطمة و متقى هندى در كنز العمّال پس از نقل اين روايت مى‌گويند:

أَبو عبيد في كتاب الأَمْوَالِ، عق وخيثمة بن سليمان الطرابلسي في فضائل الصحابة، طب، كر، ص، وقال: إِنَّه حديث حسن إِلاَّ أَنَّهُ ليس فيه شيءٌ عن النبي.

اين روايت را ابوعبيد در كتاب الأموال، عقيلى، طرابلسى در فضائل الصحابه، طبرانى در معجم الكبير، ابن عساكر در تاريخ مدينه دمشق و سعيد بن منصور در سنن خود نقل كرده‌اند و سعيد بن منصور گفته: اين حديث «حسن» است؛ مگر اين كه در آن سخنى از رسول خدا نيست.

السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، جامع الاحاديث (الجامع الصغير وزوائده والجامع الكبير)، ج 13، ص 101 و ج 17، ص 48؛

السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ) مسند فاطمه، ص34 و 35، ناشر: مؤسسة الكتب الثقافية ـ بيروت، الطبعة‌ الأولي.

الهندي، علاء الدين علي المتقي بن حسام الدين (متوفاي975هـ)، كنز العمال في سنن الأقوال والأفعال، ج 5، ص 252، تحقيق: محمود عمر الدمياطي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1419هـ - 1998م.

طبق آن چه كه سيوطى و متّقى هندى در مقدّمه كتابشان گفته‌اند، مقصود از (ص) سعيد بن منصور در سنن او است؛ چنانچه مى‌گويد:

(ص) لسعيد ابن منصور في سننه.

السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، الشمائل الشريفة، ج 1، ص 16، تحقيق: حسن بن عبيد باحبيشي، ناشر: دار طائر العلم للنشر والتوزيع؛

علماي اهل سنت نيز به صراحت اعتراف کرده اند که درباره خلافت ابوکر نصي وجود ندارد

ايجي در المواقف اعتراف مى‏ كند كه هيچ نصي درباره امامت ابوبكر وجود ندارد؛ گرچه ادّعا مى‏ كنند كه براى امامت على عليه السلام نيز هيچ روايتى وجود ندارد.

الأول أن طريقة إما النص أو الإجماع أما النص فلم يوجد

الإيجي، عضد الدين (متوفاى756هـ)، كتاب المواقف، ج 3 ص 596 تحقيق: عبد الرحمن عميرة، ناشر: دار الجيل، لبنان، بيروت، الطبعة: الأولى، 1417هـ، 1997م.

بنابراين خود ابوبکر و متکلمين اهل سنت اعتراف دارند که نصي بر خلافت ابوبکر نيست

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
8 | الف-الف | United States - Ashburn | ١٧:٤٧ - ٢٦ آذر ١٣٩٣ |
آياطولاني ترين خطبه غدير در کتب اهل سنت که در معجم الکبير طبراني است سند معتبر دارد؟اگر راويان آنرا بررسي سندي کنيد بهتر است.ممنون

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

در جواب يکي از کاربران اصل خطبه را نقل کرده و تصحيحات علماء را نيز ذکر کرده و گفتيم که:ابن حجر در خصوص سند روايت گويد:

هذا الحديث ولفظه عند الطبراني وغيره بسند صحيح

الصواعق المحرقة على أهل الرفض والضلال والزندقة ، ج 1 ص 180 أبو العباس أحمد بن محمد بن علي ابن حجر الهيثمي الوفاة: 973هـ ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - لبنان - 1417هـ - 1997م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عبد الرحمن بن عبد الله التركي - كامل محمد الخراط

هيثمي نيز گويد:

فإنه قد نبأني اللطيف الخبير أنهما لن يتفرقا حتى يردا على الحوض رواه الطبراني وفيه زيد بن الحسن الأنماطي قال أبو حاتم منكر الحديث ووثقه ابن حبان وبقية رجال أحد الإسنادين ثقات

مجمع الزوائد ومنبع الفوائد ج 9 ص 165، علي بن أبي بكر الهيثمي الوفاة: 807 ، دار النشر : دار الريان للتراث/‏دار الكتاب العربي - القاهرة , بيروت - 1407

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
9 | الف | Germany - Falkenstein | ١٣:١٢ - ٢٧ آذر ١٣٩٣ |
سند خطبه غدير در معجم الکبير طبراني را که طولاني ترين خطبه غدير در کتب اهل سنت است را بررسي سندي کند.

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

سند خطبه غدير که در معجم الکبير آمده است نزد اهل سنت صحيح است اصل خطبه را نقل و تصحيحات علماء را نيز در خصوص ان نقل مي کنيم:

حدثنا محمد بن عبد الله الحضرمي وَزَكَرِيَّا بن يحيى السَّاجيُّ قَالا ثنا نَصْرُ بن عبد الرحمن الْوَشَّاءُ ح وَحَدَّثَنَا أَحْمَدُ بن الْقَاسِمِ بن مُسَاوِرٍ الْجَوْهَرِيُّ ثنا سَعِيدُ بن سُلَيْمَانَ الْوَاسِطِيُّ قَالا ثنا زَيْدُ بن الْحَسَنِ الأَنْمَاطِيُّ ثنا مَعْرُوفُ بن خَرَّبُوذَ عن أبي الطُّفَيْلِ عن حُذَيْفَةَ بن أُسَيْدٍ الْغِفَارِيِّ قال لَمَّا صَدَرَ رسول اللَّهِ صلى اللَّهُ عليه وسلم من حَجَّةِ الْوَدَاعِ نهى أَصْحَابَهُ عن شَجَرَاتٍ بِالْبَطْحَاءِ مُتَقَارِبَاتٍ أَنْ يَنْزِلُوا تَحْتَهُنَّ ثُمَّ بَعَثَ إِلَيْهِنَّ فَقُمَّ ما تَحْتَهُنَّ مِنَ الشَّوْكِ وَعَمَدَ إِلَيْهِنَّ فَصَلَّى تَحْتَهُنَّ ثُمَّ قام فقال يا أَيُّهَا الناس إني قد نَبَّأَنِيَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ أَنَّهُ لم يُعَمَّرْ نَبِيٌّ إِلا نِصْفَ عُمْرِ الذي يَلِيهِ من قَبْلِهِ وَإِنِّي لاظن أَنِّي يُوشِكُ أَنْ أدعي فَأُجِيبَ وَإِنِّي مسؤول ( ( ( مسئول ) ) ) وَإِنَّكُمْ مسؤولون ( ( ( مسئولون ) ) ) فَمَاذَا أَنْتُمْ قَائِلُونَ قالوا نَشْهَدُ أَنَّكَ قد بَلَّغْتَ وجهدت ( ( ( وجاهدت ) ) ) وَنَصَحْتَ فَجَزَاكَ اللَّهُ خَيْرًا فقال أَلَيْسَ تَشْهَدُونَ ان لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَأَنَّ جَنَّتَهُ حَقٌّ وَنَارَهُ حَقٌّ وَأَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ وَأَنَّ الْبَعْثَ بَعْدَ الْمَوْتِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فيها وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ من في الْقُبُورِ قالوا بَلَى نَشْهَدُ بِذَلِكَ قال اللَّهُمَّ أشهد ثُمَّ قال أَيُّهَا الناس إِنَّ اللَّهَ مَوْلايَ وأنا مولى الْمُؤْمِنِينَ وأنا أَوْلَى بِهِمْ من أَنْفُسِهِمْ فَمَنْ كنت مَوْلاهُ فَهَذَا مَوْلاهُ يَعْنِي عَلِيًّا اللَّهُمَّ وَالِ من وَالاهُ وَعَادِ من عَادَاهُ ثُمَّ قال يا أَيُّهَا الناس إني فَرَطُكُمْ وَإِنَّكُمْ وارِدُونَ عَلَيَّ الْحَوْضَ حَوْضٌ أَعْرَضُ ما بين بُصْرَى وَصَنْعَاءَ فيه عَدَدُ النُّجُومِ قد حان من فِضَّةٍ وَإِنِّي سَائِلُكُمْ حين تَرِدُونَ عَلَيَّ عَنِ الثَّقَلَيْنِ فَانْظُرُوا كَيْفَ تَخْلُفُونِي فِيهِمَا الثَّقَلُ الأَكْبَرُ كِتَابُ اللَّهِ عز وجل سَبَبٌ طرفة بِيَدِ اللَّهِ وطرفة بِأَيْدِيكُمْ فَاسْتَمْسِكُوا بِهِ لا تَضِلُّوا وَلا تَبَدَّلُوا وَعِتْرَتِي أَهْلُ بَيْتِي فإنه نَبَّأَنِيَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ أَنَّهُمَا لَنْ يَنْقَضِيَا حتى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ

لمعجم الكبير ، ج 3 ص 180 سليمان بن أحمد بن أيوب أبو القاسم الطبراني الوفاة: 360 ، دار النشر : مكتبة الزهراء - الموصل - 1404 - 1983 ، الطبعة : الثانية ، تحقيق : حمدي بن عبدالمجيد السلفي

ابن حجر در خصوص سند روايت گويد:

هذا الحديث ولفظه عند الطبراني وغيره بسند صحيح

الصواعق المحرقة على أهل الرفض والضلال والزندقة ، ج 1 ص 180 أبو العباس أحمد بن محمد بن علي ابن حجر الهيثمي الوفاة: 973هـ ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - لبنان - 1417هـ - 1997م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عبد الرحمن بن عبد الله التركي - كامل محمد الخراط

هيثمي نيز گويد:

فإنه قد نبأني اللطيف الخبير أنهما لن يتفرقا حتى يردا على الحوض رواه الطبراني وفيه زيد بن الحسن الأنماطي قال أبو حاتم منكر الحديث ووثقه ابن حبان وبقية رجال أحد الإسنادين ثقات

مجمع الزوائد ومنبع الفوائد ج 9 ص 165، علي بن أبي بكر الهيثمي الوفاة: 807 ، دار النشر : دار الريان للتراث/‏دار الكتاب العربي - القاهرة , بيروت - 1407

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
10 | الف | United States - Ashburn | ١٧:٣٦ - ٢٧ آذر ١٣٩٣ |
با سلام.در کتاب (صحيح و ضعيف طبري)از قول محقق کتاب خواندم که در جواب مستشرقي(بروکلمان) نوشته بود که هيچ کدام از صحابه در قتل عثمان شرکت نداشتند وميگفت اين شما و اين هم روايات! اما در کتاب تاريخ تحليلي صدر اسلام جلد 2اثر رسول جعفريان شرکت صحابه هم در اين ماجرا فهميده مي شود.کدام قول درست است؟

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

در اينکه صحابه در قتل عثمان شرکت داشتند شکي نيست و در منابع فراوان با اسناد معتبر نيز ذکر شده است که صحابه از جمله طلحه و زبير قاتل عثمان بودند به چندين نمونه در اين خصوص اشاره مي کنيم:

1- نقل شدوأخرج يعقوب بن سفيان بسند صحيح عن قيس بن أبي حازم أن مروان بن الحكم رأى طلحة في الخيل فقال هذا أعان على عثمان فرماه بسهم في ركبته فما زال الدم يسيح حتى مات. با سند صحيح نقل شده است که مروان طلحه را ديد گفت اين بر قتل عثمان کمک کرد مروان بر ران طلحه تيري زد و موجب خونريري از بدن طلحه شد ولذا مرد

المعرفة والتاريخ ، ج 3 ص 322 أبو يوسف يعقوب بن سفيان الفسوي الوفاة: 277هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م ، تحقيق : خليل المنصور

2-قال ابن عباس قدمت المدينة من مكة بعد قتل عثمان رضي الله عنه بخمسة أيام فجئت عليا أدخل عليه فقيل لي عنده المغيرة بن شعبة فجلست بالباب ساعة فخرج المغيرة فسلم علي فقال متى قدمت فقلت الساعة فدخلت على علي فسلمت عليه فقال لي لقيت الزبير وطلحة قال قلت لقيتهما بالنواصف قال من معهما قالت أبو سعيد بن الحارث بن هشام في فئة من قريش فقال علي أما إنهم لن يدعوا أن يخرجوا يقولون نطلب بدم عثمان والله نعلم أنهم قتلة عثمان

عبد اللّه بن عباس ميگويد: پنج روز بعد از قتل عثمان از مكه به مدينه آمده به خانه على (عليه السلام) رفتم. بمن گفتند مغيرة بن شعبه در حضور او است. ساعتى بر در خانه نشستم تا مغيره بيرون آمده بمن سلام كرد و پرسيد: كى آمدى؟ گفتم: الآن. نزد على (عليه السلام) رفته سلام كردم. از من پرسيد: زبير و طلحه را ديده ‏اى؟ گفتم: آرى، در «نواصف» بودند. پرسيد: چه كسانى با آنها بودند؟ گفتم: ابو سعيد بن حارث بن هشام با عده‏ اى از قريش. گفت: آنها از قيام منصرف نخواهند شد، و با شعار خونخواهى عثمان هم قيام خواهند كرد. در حاليكه بخدا قسم ميدانيم آنها خودشان قاتل عثمان هستند .

تاريخ الطبري ، ج 2 ص 704 ، اسم المؤلف: لأبي جعفر محمد بن جرير الطبري الوفاة: 310 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت

سمط النجوم العوالي في أنباء الأوائل والتوالي ، ج 2 ص 557 ، اسم المؤلف: عبد الملك بن حسين بن عبد الملك الشافعي العاصمي المكي الوفاة: 1111هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1998م ، تحقيق : عادل أحمد عبد الموجود- علي محمد معوض

3-عدي بن حاتم يکي از صحابه و همراهان پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله بوده است که در قتل عثمان شرکت داشت و مردم را نيز تشويق مي کرد .بلاذري و جاحظ مي گويد : وَقَالَ عدي بْن حاتم الطائي: أيها النَّاس اقتلوه فَإِنَّهُ لا تحبق فِيهِ عناق. عدي بن حاتم مي گفت : اي مردم ! عثمان را بکشيد زيرا کشتن او خون بهاء ندارد

جمل من أنساب الأشراف، ج 5 ص 569 ، اسم المؤلف: أحمد بن يحيى بن جابر بن داود البَلَاذُري الوفاة: 279 هـ ، دار النشر : دار الفكر - بيروت- 1417 هـ - 1996 م . ، تحقيق : سهيل زكار - رياض الزركلي

البيان والتبيين ، ص 220 ، اسم المؤلف: الجاحظ الوفاة: 255 ، دار النشر : دار صعب - بيروت ، تحقيق : فوزي عطوي

4-عمرو بن الحمق نيز از صحابه بود. ابن سعد مي گويد :عمرو بن الحمق بن الكاهن بن حبيب بن عمرو بن القين بن رزاح بن عمرو بن سعد بن كعب بن عمرو من خزاعة صحب النبي صلي الله عليه وسلم ونزل الكوفة وشهد مع علي رضي الله عنه مشاهده وكان فيمن سار إلى عثمان وأعان على قتله عمرو بن حمق بن کاهن ، او پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله را مصاحبت نمود و به کوفه رفت و در کنار علي عليه السلام در جنگهايش بود و از جمله کساني بود که ( براي اعتراض ) به طرف عثمان حرکت کرد و در کشتن عثمان ، کمک نمود .

الطبقات الكبرى ، ج 6 ص 25 ، اسم المؤلف: محمد بن سعد بن منيع أبو عبدالله البصري الزهري الوفاة: 230 ، دار النشر : دار صادر - بيروت

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
11 | الف | Iran - Tajrīsh | ١٧:٢٥ - ٣٠ آذر ١٣٩٣ |
در مورد محمد بن مومل که راوي ماجراي زيارت امام رضا توسط ابن خزيمه است توضيح کاملي دهيد.اگر علما شرح حتل تو را نوشته اند چند مورد انرا بنويسيد.چون عده اي مي گويند او مجهول است.البته نظر خطيب بغداد و ذهبي را درر مورد او ميدانم.علماي ديگر را بنويسيد.ممنون

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

اولا: علماي اهل سنت او را از بزرگان دانسته اند. سمعاني در خصوص او گويد: محمد بن المؤمل بن الحسن بن عيسى بن ماسرجس الماسرجسي أحد وجوه خراسان وأحسنهم بيانا وأفصحهم لسانا. او يکي از سرشناسان خراسان و از خوش بيانترين و فصيحترتن انها بوده است

الأنساب ، ج5 ص170 أبي سعيد عبد الكريم بن محمد ابن منصور التميمي السمعاني ، دار النشر : دار الفكر - بيروت - 1998م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عبد الله عمر البارودي

ذهبي نيز او را امام معرفي کرده است:الإمام رئيس نيسابور أبو بكر محمد بن المؤمل بن الحس

سير أعلام النبلاء ،ج 16 ص 23 محمد بن أحمد بن عثمان بن قايماز الذهبي أبو عبد الله الوفاة: 748 ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - بيروت - 1413 ، الطبعة : التاسعة ، تحقيق : شعيب الأرناؤوط , محمد نعيم العرقسوسي

اينها نشان مي دهد او شخص معرفي بوده است نه مجهول

ثانيا: محمد بن مومل در سلسله روايات مي باشد که علماي اهل سنت آن روايات را صحيح دانسته اند که خود همين نشان از وثاقت راوي است

حاکم نيشابوري روايتي را چنين نقل مي کند:

حدثنا أبو محمد عبد الله بن جعفر بن درستويه الفارسي ثنا يعقوب بن سفيان الفارسي وحدثنا أبو بكر بن إسحاق الفقيه ثنا الحسن بن علي بن زياد قالا ثنا إسحاق بن محمد الفروي ثنا عبد الرحمن بن أبي الموال القرشي وأخبرني محمد بن المؤمل ثنا الفضل بن محمد الشعراني ثنا قتيبة بن سعيد ثنا بن أبي الموال عبد الرحمن ثنا عبد الله بن موهب القرشي عن أبي بكر بن محمد بن عمرو بن حزم عن عمرة عن عائشة قالت قال رسول الله صلى الله عليه وسلم ستة لعنتهم لعنهم الله وكل بني مجاب المكذب بقدر الله والزائد في كتاب الله والمتسلط بالجبروت يذل من أعز الله ويعز من أذل الله والمستحل لحرم الله والمستحل من عترتي ما حرم الله والتارك لسنتي قد احتج البخاري بعبد الرحمن بن أبي الموال وهذا حديث صحيح الإسناد ولا أعرف له علة ولم يخرجاه

المستدرك على الصحيحين ج 1 ص 91

همچنين روايت ديگري را نيز چنين نقل مي کند:

حدثنا علي بن حمشاذ ثنا إسماعيل بن إسحاق القاضي وأخبرني محمد بن المؤمل ثنا الحسن بن عيسى ثنا الفضل بن محمد بن المسيب قالا ثنا إسماعيل بن أبي أويس ثنا سليمان بن بلال ثنا هشام بن عروة أخبرني أبي عن عائشة رضي الله عنها قالت دخل عبد الرحمن بن أبي بكر ومعه سواك يستن به فقلت له أعطني هذا السواك يا عبد الرحمن فأعطانيه فقضمته ثم مضغته فأعطيته رسول الله صلى الله عليه وسلم فاستن به وهو مستند إلى صدري هذا حديث

صحيح على شرط الشيخين ولم يخرجاه .المستدرك على الصحيحين ج 1 ص 244

خود علماي اهل سنت اعتراف کرده اند که تصحيح يک روايت توسط يک عالم حديث مانند حاکم در پذيرش آن روايت کفايت مي کند و آن روايت قابل احتجاج است: شوکاني در اين خصوص گويد

وَهَكَذَا يَجُوزُ الاحْتِجَاجُ بِمَا صَحَّحَهُ أَحَدُ الْأَئِمَّةِ الْمُعْتَبَرِينَ مِمَّا كَانَ خَارِجًا عَنْ الصَّحِيحَيْنِ ، وَكَذَا يَجُوزُ الاحْتِجَاجُ بِمَا كَانَ فِي الْمُصَنَّفَاتِ الْمُخْتَصَّةِ بِجَمْعِ الصَّحِيحِ ، كَصَحِيحِ ابْنِ خُزَيْمَةَ وَابْنِ حِبَّانَ وَمُسْتَدْرَكِ الْحَاكِمِ وَالْمُسْتَخْرَجَات عَلَى الصَّحِيحَيْنِ ؛ لِأَنَّ الْمُصَنِّفِينَ لَهَا قَدْ حَكَمُوا بِصِحَّةِ كُلِّ مَا فِيهَا حُكْمًا عَامًّا ، وَهَكَذَا يَجُوزُ الاحْتِجَاجُ بِمَا صَرَّحَ أَحَدُ الْأَئِمَّةِ الْمُعْتَبَرِينَ بِحُسْنِهِ ؛ لِأَنَّ الْحَسَنَ يَجُوزُ الْعَمَلُ بِهِ عِنْدَ الْجُمْهُورِ

جايز است به آن ان روايتي که يکي ا ز ائمه معتبر در غير صحيحين، تصحيح کرده‌اند، احتجاج نمود همچنين جايز است به آن چيزي که در مصنفات که مخصوص جمع روايات صحيح مانند صحيح اين خزيمه، اين حيان، مستدرک حاکم و مستخرجات بر صحيحين احتجاج کرد همچنين جايز است به آنچه که يکي از ائمه حديث به حسن بودن يک روايتي حکم کرده‌اند، احتجاج کرد چون در بين جمهور جايز است به حسن عمل کرد

الشوكاني، محمد بن علي بن محمد (متوفاى 1255هـ)، نيل الأوطار من أحاديث سيد الأخيار شرح منتقي الأخبار، ج 1 ص 15، ناشر: دار الجيل، بيروت – 1973.

ابن تيميه نيز گويد: اهل الاسلام متفقين على الاحتجاج بما صححه اهل العلم بالحديث من اي مصر كان وصنف أبو داود السجستانى مفاريد اهل الامصار يذكر فيه ما انفرد اهل كل مصر من المسلمين من أهل العلم بالسنة . اهل اسلام رواياتي را که اهل عالم حديث تصحيح کرده اند،بر قبول آن اتفاق دارند .كتب ورسائل وفتاوى ابن تيمية في الفقه ج 20 ص 317

ثالثا: برفرض نيز اين شخص مجهول باشد که نيست، ولي باز طبق قاعده رجالي اهل سنت اين شخص موثق است چون وقتي دو نفر ثقه از يک مجهول نقل روايت بکنند آن شخص از مجهول بودن بيرون آمده و توثيق مي شود همچنانکه عيني در اين خصوص گويد:

وإنما ترتفع جهالة المجهول إذا روى عنه ثقتان مشهوران

عمدة القاري شرح صحيح البخاري ، اسم المؤلف: بدر الدين محمود بن أحمد العيني الوفاة: 855هـ ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي – بيروت ج 6 ص 56

در خصوص محمد بن مومل نيز بايد بگوييم روات موثق فراواني از او نقل روايت کرده اند که به دو مورد اشاره مي کنيم:

همچنانکه در روايت حاکم گذشت عبد الرحمان بن الي الموال از او نقل روايت کرده است که ثقه است. ابن حجر در خصوص او گويد:عبد الرحمن بن أبي الموال واسمه زيد وقيل أبو الموال جده أبو محمد مولى آل علي صدوق

تقريب التهذيب ، ج1 ص351، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي ، دار النشر : دار الرشيد - سوريا - 1406 - 1986 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد عوامة

در روايت ديگر حاکم نيز شخصي به نام اسماعيل بن إسحاق از محمد بن مومل نقل روايت کرده است که ثقه است: رازي در خصوص او گويد:

اسماعيل بن إسحاق بن حماد بن زيد القاضى روى عن عبد الله بن مسلمة القعنبي وإسماعيل بن أبى أويس وعمرو بن مرزوق وحجاج بن المنهال وعبد الله بن محمد بن أسماء بن اخى جويرية وعيسى بن مينا قالون وسليمان بن حرب كتب إلينا ببعض حديثه وهو ثقة صدوق

الجرح والتعديل ،ج2 ص158 عبد الرحمن بن أبي حاتم محمد بن إدريس أبو محمد الرازي التميمي ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت - 1271 - 1952 ، الطبعة : الأولى

بنابراين محمد بن مومل شخص ثقه و مورد اعتماد علماي اهل سنت مي باشد

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

12 | الف | Germany - Falkenstein | ١١:٣٤ - ٠٣ دي ١٣٩٣ |
آيا خطبه شقشقيه در کتب تاريخي و حديثي(چه شيعه چه سني) قبل از سيد رضي آمده است؟

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

پاسخ اين سوال در مقاله ذيل داده شده است


موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
13 | الف | Iran - Tehran | ٢٤:٤٨ - ٠٤ دي ١٣٩٣ |
با سلام و ممنون از پاسخگويي به موقع شما.حديثي در مسند بزار يا سنن ابن ماجه است که طي آن وقتي ابن عباس مي شنود شخصي به امام توهين ميکند 10فضيلت از امام را روايت ميکند.لطف آدرس و سند روايت و متن آنرا بنويسيد.

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

اين روايت با سند معتبر در المستدرک چنين آمده است:

أخبرنا أبو بكر أحمد بن جعفر بن حمدان القطيعي ببغداد من أصل كتابه ثنا عبد الله بن أحمد بن حنبل حدثني أبي ثنا يحيى بن حماد ثنا أبو عوانة ثنا أبو بلج ثنا عمرو بن ميمون قال إني لجالس عند بن عباس إذ أتاه تسعة رهط فقالوا يا بن عباس إما أن تقوم معنا وإما أن تخلو بنا من بين هؤلاء قال فقال بن عباس بل أنا أقوم معكم قال وهو يومئذ صحيح قبل أن يعمى قال فابتدؤوا فتحدثوا فلا ندري ما قالوا قال فجاء ينفض ثوبه ويقول أف وتف وقعوا في رجل له بضع عشرة فضائل ليست لأحد غيره وقعوا في رجل قال له النبي صلى الله عليه وسلم لأبعثن رجلا لا يخزيه الله أبدا يحب الله ورسوله ويحبه الله ورسوله فاستشرف لها مستشرف فقال أين علي فقالوا إنه في الرحى يطحن قال وما كان أحدهم ليطحن قال فجاء وهو أرمد لا يكاد أن يبصر قال فنفث في عينيه ثم هز الراية ثلاثا فأعطاها إياه فجاء علي بصفية بنت حيي قال بن عباس ثم بعث رسول الله صلى الله عليه وسلم فلانا بسورة التوبة فبعث عليا خلفه فأخذها منه وقال لا يذهب بها إلا رجل هو مني وأنا منه فقال بن عباس وقال النبي صلى الله عليه وسلم لبني عمه أيكم يواليني في الدنيا والآخرة قال وعلي جالس معهم فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم وأقبل على رجل منهم فقال أيكم يواليني في الدنيا والآخرة فأبوا فقال لعلي أنت وليي في الدنيا والآخرة قال بن عباس وكان علي أول من آمن من الناس بعد خديجة رضي الله عنها قال وأخذ رسول الله صلى الله عليه وسلم ثوبه فوضعه على علي وفاطمة وحسن وحسين وقال إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت ويطهركم تطهيرا قال بن عباس وشري علي نفسه فلبس ثوب النبي صلى الله عليه وسلم ثم نام مكانه قال بن عباس وكان المشركون يرمون رسول الله صلى الله عليه وسلم فجاء أبو بكر رضي الله عنه وعلي نائم قال وأبو بكر يحسب أنه رسول الله صلى الله عليه وسلم قال فقال يا نبي الله فقال له علي إن نبي الله صلى الله عليه وسلم قد انطلق نحو بئر ميمون فأدركه قال فانطلق أبو بكر فدخل معه الغار قال وجعل علي رضي الله عنه يرمي بالحجارة كما كان رمي نبي الله صلى الله عليه وسلم وهو يتضور وقد لف رأسه في الثوب لا يخرجه حتى أصبح ثم كشف عن رأسه فقالوا إنك للئيم وكان صاحبك لا يتضور ونحن نرميه وأنت تتضور وقد استنكرنا ذلك فقال بن عباس وخرج رسول الله صلى الله عليه وسلم في غزوة تبوك وخرج بالناس معه قال فقال له علي أخرج معك قال فقال النبي صلى الله عليه وسلم لا فبكى علي فقال له أما ترضى أن تكون مني بمنزلة هارون من موسى إلا أنه ليس بعدي نبي إنه لا ينبغي أن أذهب إلا وأنت خليفتي قال بن عباس وقال له رسول الله صلى الله عليه وسلم أنت ولي كل مؤمن بعدي ومؤمنة قال بن عباس وسد رسول الله صلى الله عليه وسلم أبواب المسجد غير باب علي فكان يدخل المسجد جنبا وهو طريقه ليس له طريق غيره قال بن عباس وقال رسول الله صلى الله عليه وسلم من كنت مولاه فإن مولاه علي قال بن عباس وقد أخبرنا الله عز وجل في القرآن إنه رضي عن أصحاب الشجرة فعلم ما في قلوبهم فهل أخبرنا أنه سخط عليهم بعد ذلك قال بن عباس وقال نبي الله صلى الله عليه وسلم لعمر رضي الله عنه حين قال ائذن لي فاضرب عنقه قال وكنت فاعلا وما يدريك لعل الله قد اطلع على أهل بدر فقال اعملوا ما شئتم هذا حديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه بهذه السياقة وقد حدثنا السيد الأوحد أبو يعلى حمزة بن محمد الزيدي رضي الله عنه ثنا أبو الحسن علي بن محمد بن مهرويه القزويني القطان قال سمعت أبا حاتم الرازي يقول كان يعجبهم أن يجدوا الفضائل من رواية أحمد بن حنبل رضي الله عنه

عمرو بن ميمون مى‏ گويد: پيش ابن عباس نشسته بودم كه نه گروه نزد او آمدند، گفتند: ابن عباس! يا همراه ما بيا و يا اطرافت را خلوت كن كه با تو سخن داريم! ابن عباس گفت: همراه شما مى‏آيم. ابن ميمون مى‏گويد: ابن عباس آن روز هنوز سالم بود و بينائى خود را از دست نداده بود. آنها كنارى رفتند، شروع به صحبت كردند، ما ندانستيم چه گفتند. (پس از مدتى) ابن عباس آمد، در حالى كه لباسش را تكان مى‏داد، مى‏گفت:

اف، تف، بدگوئى مردى را مى‏كنند كه بيش از ده فضيلت دارد كه احدى آنها را دارا نيست.

بدگوئى شخصى مى‏نمايند كه پيامبر (ص) درباره‏اش فرمود: كسى را به جنگ خواهم فرستاد كه خدا هرگز او را خوار و رسوا نمى‏كند، خدا و رسول را دوست مى‏دارد، خدا و رسولش هم او را دوست مى‏دارند (در اين هنگام) گردنها كشيده شد (هر كس مى‏خواست اين فضيلت نصيب او شود.)

فرمود: «على» كجاست؟ «على» آمد در حالى كه چشمش درد مى‏كرد، نمى‏توانست ببيند، آب دهان را در چشمانش ريخت، سپس پرچم را سه بار به اهتزاز درآورد، آنگاه آن را به «على» داد، «على» (رفت و پس از پيروزى و كشتن مرحب خيبرى) با اسير گرفتن صفيّه فرزند حيى بازگشت.

ابن عباس گفت: پيامبر (ص) «فلانى» را براى خواندن سوره توبه بر مكّيان روانه ساخت، ولى «على» را به دنبال او فرستاد كه از او بگيرد و فرمود: اين سوره را مردى بايد ببرد كه او از من و من از او باشم.

ابن عباس گفت: و پيامبر (ص) به عمو و عموزادگانش گفت:

كداميك از شما در دنيا و آخرت با من همراهى و دوستى مى‏كند؟ همه امتناع كردند؛ «على» برخاست و گفت: من در دنيا و آخرت همكارى و دوستى با تو خواهم نمود؛ پيامبر (ص) فرمود: تو ولىّ من در دنيا و آخرت خواهى بود؛ سپس او را رها كرد و باز به آنها رو نموده فرمود كداميك از شما در دنيا و آخرت حاضر است همراهى و دوستى مرا به عهده گيرد؟

همه امتناع كردند، ولى «على» برخاست و گفت: من در دنيا و آخرت به شما كمك و دوستى خواهم نمود؛ حضرت به او فرمود: تو ولىّ من در دنيا و آخرت خواهى بود.

ابن عباس گفت: «على» نخستين كس پس از «خديجه» بود كه ايمان آورد.

ابن عباس گفت: پيامبر (ص) عباى خود را بر «على، فاطمه، حسن و حسين (ع)» افكند و فرمود: «خداوند اراده كرده رجس و ناپاكى از شما «اهل بيت» را بزدايد، و شما را به خوبى پاكيزه و تطهير سازد

ابن عباس گفت: «على»، جان خود را به خاطر خدا در معرض فروش قرار داد، لباس پيامبر (ص) را پوشيد و در جاى او خوابيد، مشركان به او سنگ مى‏زدند ...

تا آنجا كه گفت: پيامبر (ص) براى «جنگ تبوك» حركت كرد؛ مردم نيز همراه او از مدينه خارج شدند. «على» عرض كرد: من هم با شما بيايم؟ فرمود: نه! «على» گريه كرد. پيامبر (ص) به او فرمود:

«اما ترضى أن تكون منّى بمنزلة هارون من موسى، إلّا أنّه ليس بعدى نبىّ، انّه لا ينبغى أن أذهب الّا و انت خليفتى» (آيا راضى نيستى كه تو نسبت به من همچون هارون نسبت به موسى باشى؟ با اين تفاوت كه پس از من‏ پيامبرى نيست. سزاوار نيست من بروم مگر اينكه تو خليفه و جانشين من باشى.)

و پيامبر (ص) به او فرمود:

«انت ولىّ كلّ مؤمن بعدى و مؤمنة» (تو ولىّ تمام مؤمنان، پس از من خواهى بود).

ابن عباس گفت: پيامبر (ص) تمام درهائى را كه به مسجد باز مى‏شد مسدود ساخت غير از در خانه «على»، و او داخل مسجد مى‏شد در حالى كه جنب بود و غير از آن راهى نداشت.

ابن عباس گفت: و پيامبر (ص) فرمود:

«من كنت مولاه فانّ مولاه علىّ»

(هر كس من مولا و سرپرست اويم، سرپرست و مولايش على است

المستدرك على الصحيحين ، ج 3 ص 143 محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم النيسابوري الوفاة: 405 هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1411هـ - 1990م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : مصطفى عبد القادر عطا

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
14 | الف | Germany - Falkenstein | ١١:١٤ - ٠٥ دي ١٣٩٣ |
با تشکر از پاسخگويي شما.ولي جوابتان درست نبود چون يحيي بن سليم ابوبلج در سند تمام روايت هايي که آورديد وجود دارد و او شيعه است و هدف من روايت بدون راوي شيعه بود.(البته خودم قبلا سند بدون راوي شيعه را ديده بودم ولي الان فراموش کردم.)

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

شما از کجا اين را مي گوييد که يحيي بن سليم شيعه است لطفا اگر در اين خصوص مدرکي داريد ارائه دهيد ؟؟ بر فرض نيز اگر در يک روايتي رواي شيعه باشد اين ضرري به وثاقت نمي زند اما ما آدرس داده و رواياتي را ذکر کرديم که در آنها راوي شيعه نيست لذا دوباره رجوع کنيد البته روايات در اين خصوص فراوان است ما به عنوان نمونه چند مورد را ذکر کرديم

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
15 | الف | Iran - Tehran | ١٧:٥٥ - ٠٦ دي ١٣٩٣ |
با سلام.خود شما در مقاله انت خليفتي في کل مومن بعدي گفتيد که ابن حجر گفته او شيعه است.(در ضمن من خود شيعه ام)

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

ما در در ذيل سخن ابن حجر گفيتم در همان مقاله گفتيم که دليلى وجود ندارد كه شيعه بودن او را ثابت كند؛ جز نقل همين روايت از ابن عباس و گفتيم اگر قرار باشد كه با نقل اين روايت او را شيعه بدانيم، بايد پيش از او، عمرو بن ميمون و عبد الله بن عباس را نيز شيعه به حساب بياوريم؛ همچنين ساير روات اين حديث را . و كسى پيدا نمى‌شود كه اين مبنا را بپذيرد

در ضمن در کتاب .رجال الشيعة في أسانيد السنّة الشيخ محمّد جعفر الطبسي که راويان شيعه در کتب اهل سنت را جمع آوري است، ابوبلج را جزء روات شيعه نياورده است

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

16 | ميثم | Iran - Tehran | ١٩:١٠ - ٠٦ دي ١٣٩٣ |
با سلام اسنادي از اهل سنت وجود داره كه بدن مطهر امام حسن (ع) تير باران شده باشه؟اسناد دست اول شيعه رو هم ميخواستم.

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

جريان تير باران کردن جنازه مبارک امام حسن عليه السلام از مشهورات است که در منابع نيز به آن اشاره شده است

در زيارت جامعه که در خصوص زيارت ائمه است در قسمتي که خطاب به امام حسن عليه السلام است چنين آمده است:وشهيد فوق الجنازة ، قد شكت بالسهام أكفانه ، بعضي از شما شهيدي هستيد كه دشمنان اسلام بر جنازة شما تيراندازي كردند، به طوري كه كفنتان سوراخ سوراخ گرديد…. المزار - محمد بن المشهدي - ص 298 .بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج 99 ص 167

ابن شهر آشوب نيز از کتاب ربيع الابرار زمخشري و عقد الفريد ابن عبد ربه که هر دو از علماي اهل سنت است ، نيز چنين نقل مي کند: ربِيعِ الْأَبْرَارِ عَنِ الزَّمَخْشَرِيِّ وَ الْعِقْدِ عَنِ ابْنِ عَبْدِ رَبِّهِ ....وَرَموا بِالنبال جنازته حتي سَلَّ منها سبعون نَبلاً. جنازة آن حضرت را تيرباران كردند، تا جايي كه هفتاد چوبة تير به تابوت آويخته شد

المناقب، ابن شهرآشوب ،ج‏4،ص:43. بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج 44 ص 157

البته ما در ربيع الابرار و عقد الفريد آن‌را نيافتيم

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
17 | الف | Iran - Tehran | ١٩:٤٠ - ٠٦ دي ١٣٩٣ |
با سلام.ميخواستم ترجمه علماي مختلف اهل سنت در مورد شريک بن عبدالله را بنويسيد.

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

دو نفر به اين اسم در رجال اهل سنت وجود دارد شريك بن عبد الله بن الحارث بن شريك بن عبد الله و شريك بن عبد الله بن أبي نمر که هر دو از روايت مسلم و بخاري هستند در خصوص هر دو در بين رجاليون اهل سنت اختلاف است اما بيشتر آنها هر دو را توثيق کرده اند هر چند اولي را اهل تدليس نيز مي دانند

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
18 | ياسر | Germany - Falkenstein | ١٤:١٢ - ٠٨ دي ١٣٩٣ |
روايات اول را توجه كنيد: هر كس يك قطره اشك براي اهل بيت بريزد، خدا او را در بهشت قرار خواهد داد. پس هر كاري خواهي بكن فقط در طول عمر اگه وقت كردي يك قطره اشك بريز تا بليط بهشت صادر شود... ديگه چي ميخواي....

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

اولا:انچه از قرآن و روايات استفاده مي شود اين است که مي شود با يک عمل، تمام گناهان گذشته را پاک کرد همچنانکه شخصي که يک عمر کافر بوده و هزاران گناه کرده با يک شهادتين و مسلمان شدن تمام گذشته او پاک مي شود هچنانکه گناهان زياد با يک استغفار و توبه که نشان از رحمانيت خداوند است، بخشيده مي شود در سوره الزمر - 53 آمده است:

قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ

بگو: اى بندگان من كه بر [زيان خويش] اسراف كرده‏ايد، از رحمت خدا مأيوس مشويد. زيرا خدا همه‌ي گناهان را مى‏آمرزد. به وقتي استغفار و توبه اين خاصيت را دارد چه اشکال دارد که گريه بر اهل بيت و زيارت قبور آنها چنين خاصيتي را داشته باشند؟

ثانيا:در هيچ روايتي نيامده كه اگر كسي بر امام حسين عليه السلام گريه كند بدون شرط و قيد بهشتي است .بله گريه بر امام حسين عليه السلام كار بسيار ارزشمند است ولي مانند ديگر اعمال صالح زماني قبول در گاه خدا مي باشد كه از فرد با تقوا سر بزند و گريه كننده را به بندگي و همرنگي با امام حسين عليه السلام سوق دهد. قيد تقوا در آيات و روايات فراوان ذكر شده از جمله خداوند به عنوان يك قاعده كلي مي فرمايد:إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقينَ.خدا، تنها از پرهيزگاران مى‏پذيرد.. مائده آيه27. اين آيه تنها ملاك براي پذيرش اعمال را تقوا مي شمارد. روايات مطلق به اين آيات و روايات كه قيد در آنها ذكر شده، حمل مي گردد مشخص است كه اين روايت مطلق با اطلاقش مورد نظر نيست و آن قيد همه بايد ملاحظه کرد

لذا در کنار روايتي که مي گويد هرکس بر امام حسين عليه السلام گريه کند وارد بهشت مي شود بايد آيات و روايات ديگر رانيز ديد بعد راجع به آن قضاوت کرد مثلا در آيات و روايات بيان شده است که کافر به بهشت نمي رود دراين صورت مشخص است که مراد امام حسين عليه السلام مسلمان است نه غير هرچند غير مسلمان نيز اگر بر امام گريه کند بي اجر نمي ماند

ثالثا: در بيشتر روايات که ميگويد هر کس به اين زيارت برود بهشتي است، اين قيد «عارفا بحقه» و «عرف بحقه و حرمته و بولايته»ذکر شده است يعني زيارت با معرفت ملاک است چند روايت را در اين خصوص ذکر مي کنيم:

ابن قولويه،نقل مي کند:

حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ صَبَّاحٍ الْحَذَّاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‏ زُورُوا الْحُسَيْنَ ع‏ وَلَوْ كُلَّ سَنَةٍ فَإِنَّ كُلَّ مَنْ أَتَاهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَيْرَ جَاحِدٍ لَمْ يَكُنْ لَهُ عِوَضٌ غَيْرَ الْجَنَّة

امام صادق عليه السلام مى‏ فرمودند: حسين عليه السّلام را زيارت كنيد اگر چه در هر سال باشد زيرا كسانى كه او را در حالى كه به حقّش عارف بوده و آن را انكار ندارند زيارت كنند عوض و پاداشى ندارند مگر بهشت‏

ابن قولويه، جعفر بن محمد، كامل الزيارات، ص85دار المرتضوية - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش.

هنچنين آمده است:

حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ وَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ الْقُمِّيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو الزَّيَّاتِ عَنْ قائد [فَائِدٍ] الْحَنَّاطِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْمَاضِي ع قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ ع عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ.كسى كه امام حسين عليه السّلام را زيارت نموده و به حقّش عارف و آگاه باشد خداوند گناهان گذشته و آينده ‏اش را مى‏ آمرزد.

كامل الزيارات ص138

در روايت ديگر نقل شده است :حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنِ الْخَيْبَرِيِّ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقُمِّيِّ قَالَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ع أَدْنَى مَا يُثَابُ بِهِ زَائِرُ الْحُسَيْنِ ع بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ بِحَقِّهِ وَ حُرْمَتِهِ وَ وَلَايَتِهِ أَنْ يُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ

حضرت ابو الحسين موسى بن جعفر عليهما السّلام فرمودند: كمترين ثوابى كه به زائر امام حسين عليه السّلام در شطّ فرات مى‏ دهند بشرطى كه عارف به حقّ و حرمت و ولايت آن جناب باشد اين است كه گناهان گذشته و آينده‏اش را حقتعالى مى‏ آمرزد

بنابراين در اينکه زيارت اهل بيت و گريه بر آنها خاصيت فرواني دارد، شکي نيست، اما بايد به اين نکته توجه داشت که اينها بايد به همراه شناخت ولايت و حق آنها باشد که در اين صورت اگر کسي انها را شناخت فقط به رضايت آنها فکر مي کند و ديگر به دنبال معصيت که مورد غضب اهل بيت است، نمي رود

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
19 | علي | Iran - Tehran | ٢٣:٣٢ - ٠٨ دي ١٣٩٣ |
تا آخرين نفس عزادار حسين (ع) هستيم
قطعا گريه بر مصيبت امام حسين (ع) فضيلت بي پايان دارد
ببينيد چطور براي جناب عمر اشك ميريزن
اونوقت به ما ميگن شما مرده پرستيد و از اين حرفا
معجزات رو هم دقت كنيد
كليپ قديمي هستش
واي شايد بازهم كساني باشن كه نديده باشن
سلام
ببين كليپ رو
وقتي شيعه از معجزات ائمه ميگه ، ميگن شيعه كافره
وقتي شيعه براي حسين و بچه هاش كه در راه خدا تكه تكه شدن گريه ميكنه ميگن افراطي و مرده پرسته
ببين چطور براي عمر اشك ميريزن
http://www.aparat.com/v/gEbVx/مولانا_خيرشاهي.
20 | امين | Iran - Rasht | ١١:١٣ - ٠٩ دي ١٣٩٣ |
باسلام خسته نباشيد. اگر امکانش هست متن زير را ترجمه کنيد. ممنون
... ثم قام عمر فمشى معه جماعة حتى أتوا باب فاطمة عليها السلام فدقوا الباب فلما سمعت أصواتهم نادت بأعلا صوتها باكية : يا رسول الله ماذا لقينا بعدك من ابن الخطاب وابن أبي قحافة ، فلما سمع القوم صوتها وبكاءها انصرفوا باكين ، فكادت قلوبهم تتصدع وأكبادهم تتفطر ، وبقي عمر ومعه قوم فأخرجوا عليا ومضوا به إلى أبي بكر فقالوا بايع فقال إن أنا لم أفعل فمه قالوا إذا والله الذي لا إله إلا هو نضرب عنقك ، قال إذا تقتلون عبد الله وأخا رسوله ، فقال عمر : أما عبد الله فنعم ، وأما أخا رسوله فلا وأبو بكر ساكت لا يتكلم .
فقال له عمر : ألا تأمر فيه بأمرك ؟ فقال لا أكرهه على شئ ما كانت فاطمة إلى جنبه ، فلحق على بقبر رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) يصيح ويبكي وينادى يا بن أم إن القوم استضعفوني وكادوا يقتلونني . فقال عمر لأبي بكر : انطلق بنا إلى فاطمة فانا قد أغضبناها ، فانطلقا جميعا فاستأذنا على فاطمة فلم تأذن لهما فأتيا عليا فكلماه فأدخلهما عليها فلما قعدا عندها حولت وجهها إلى الحايط ، فسلما عليها ، فلم ترد عليهما السلام فتكلم أبو بكر فقال : يا حبيبة رسول الله والله إن قرابة رسول الله أحب إلى أن أصل من قرابتي وإنك لأحب إلى من عائشة ابنتي ، ولوددت يوم مات أبوك أني مت ولا أبقي بعده ، أفتراني أعرفك وأعرف فضلك وشرفك ، وأمنعك حقك وميراثك من رسول الله إلا إني سمعت رسول الله ( صلى الله عليه وآله وسلم ) يقول نحن معاشر الأنبياء لا نورث وما تركناه فهو صدقة فقالت أرأيتكما إن حدثتكما حديثا من رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) أتعرفانه وتعقلانه ؟ قالا : نعم ، فقالت نشدتكما بالله ألم تسمعا من رسول الله ( صلى الله عليه وآله وسلم ) يقول : رضا فاطمة من رضاي وسخط فاطمة من سخطي ، ومن أحب فاطمة ابنتي فقد أحبني ، ومن أرضا فاطمة فقد أرضاني ، ومن أسخط فاطمة فقد أسخطني ؟ قالا : نعم ، سمعناه من رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) قالت : فاني أشهد الله وملائكته أنكما أسخطتماني ، وما أرضيتماني ولئن لقيت النبي ( صلى الله عليه وآله ) لأشكونكما إليه ، قال أبو بكر : عائذا بالله من سخطه و سخطك يا فاطمة ، ثم انتخب أبو بكر باكيا يكاد نفسه أن تزهق وهي تقول : والله لأدعون الله عليك في كل صلاة اصليها .
العلامه مجلسي ، بحارالانوار، ج 28 ص 357 و 358 – طبق برنامه مکتبه اهل بيت (ع)
و آيا کتاب الامامة والسياسة در نزد اهل سنت کتاب معتبري هست يا نه؟؟ ممنون ميشم جواب بديد.

پاسخ:
باسلام

دوست گرامي

ترجمه اين متن به اين صورت است:

پس عمر برخاست و جمعى با او حركت كردند تا به در خانه فاطمه رسيدند، در زدند وقتى كه زهرا عليها السلام صداى آنها را شنيد با صداى بلند و گريه کنان گفت:اى پدر. اى رسول خدا! (ببين) بعد از تو چه چيزها از پسر خطاب و قحافه به ما رسيد؟! هنگامى كه آنان صدا و گريه فاطمه را شنيدند، با گريه برگشتند و داشت دلهايشان پاره و جگرهايشان آتش مى‏ گرفت، عمر با جمعى ماندند على عليه السلام را از خانه بيرون آوردند و پيش ابو بكر بردند و به او گفتند با او بيعت كن، على گفت: اگر بيعت نكنم چه مى‏شود؟ گفتند: در آن صورت بخدائى كه جز او خدائى نيست گردنت را خواهيم زد! على گفت: در آن صورت بنده خدا و برادر رسول خدا را مى‏ كشيد!! عمر گفت: اما بنده خدا آرى اما برادر رسول خدا را نه و در اينحا ابو بكر ساكت بود و حرفى نمى‏ زد، عمر به او گفت: آيا به او فرمان نمى‏ دهى كه بيعت كند؟ او گفت: ما دامى كه فاطمه در كنارش هست او را به چيزى كه ميل ندارد مجبور نمى‏ كنم، آنگاه على خود را به قبر رسول خدا رسانيد و با صداى بلند گريه مى‏كرد و مى‏گفت: ان القوم استضعفونى و كادوا يقتلوننى: «مردم ضعيفم شمردند و نزديك بود مرا بكشند

: عمر به بوبكر (ض) گفت برويم نزد فاطمه زيرا ما او را به خشم آورديم پس هر دو برفتند و از فاطمه اجازه ورود خواستند او اجازه نداد پس به نزد على شدند و با او گفتگو كردند تا آندو را به خانه فاطمه راه داد و چون نزد او نشستند روى خويش را به سوى ديوار برگرداند پس بر وى سلام كردند جواب سلام به ايشان نداد پس بوبكر به سخن پرداخت و گفت اى حبيبه رسول خدا بخدا خويشان رسول خدا نزد من از خويشان خودم محبوب‏ترند و تو در نزد من از دخترم عايشه محبوب‏ترى و من دوست مى‏داشتم كه روزى كه پدرت درگذشت من مرده بودم و پس از او نمى‏ماندم آيا گمان دارى من با آنكه ترا مى‏شناسم و از فضيلت و شرف تو آگاهم تو را از رسيدن به حق خويش و به سهم الارثت از رسول خدا جلوگيرى مى‏كنم؟ جز اين نبوده كه من از پدرت رسول خدا (ص) شنيدم مى‏گفت ما ارث نمى‏گذاريم آنچه از ما بجا ماند صدقه است فاطمه گفت مرا آگاه كنيد ببينم كه اگر حديثى از رسول خدا (ص) براى شما باز گويم آن را مى‏شناسيد و به آن عمل مى‏كنيد؟ گفتند آرى گفت شما را بخدا سوگند مى‏دهم آيا از رسول خدا (ص) نشنيديد كه مى‏گويد خشنودى فاطمه از خشنودى من است و خشم فاطمه از خشم من پس هر كه دخترم فاطمه را دوست داشت مرا دوست داشته و هر كه فاطمه را به خشم آورد مرا بخشم آورده؟ گفتند آرى ما اين را از رسول خدا (ص) شنيديم گفت پس من خدا و فرشتگان او را گواه مى‏گيرم كه شما مرا به خشم آورديد و خشنود نداشتيد و من هر گاه پيامبر را ببينم شكايت شما را به او خواهم كرد ابوبكر گفت اى فاطمه من بخداى تعالى پناه مى‏برم از خشم او و خشم تو. پس بوبكر چنان سخت به گريه و زارى افتاد كه نزديك بود جانش بدهد حضرت زهرا مى‏ گفت به خدا در هر نمازى كه بگزارم بر تو نفرين مى‏ فرستم،

در خصوص کتاب الامامة والسياسة به اين آدرس رجوع کنيد


موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
21 | امين | Iran - Rasht | ٢٣:٠٤ - ١٠ دي ١٣٩٣ |
بي نهايت ممنون از زحماتتون خدا خيرتون بده. انشاا...
22 | الف | Iran - Tehran | ١٣:٥١ - ١١ دي ١٣٩٣ |
با سلام.آيا حديث صحيحي در مورد غدير که راويان آنها کاملا ثقه بوده و درآنها مناقشه خاصي وجود نداشته باشد .وجود دارد.؟من هرچه گشتم پيدا نکردم.

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

اولا: حديث غدير متواتر است و يکي از شرايط تواتر اين است که لازم نيست روايان روايت متواتر، ثقه باشند هر چند تمام راويان نيز ضعيف باشند

الباني گويد:

ولا يشترط في الحديث المتواتر سلامة طرقه من الضعف لأن ثبوته إنما هو بمجموعها لا بالفرد منها كما هو مشروح في المصطلح . إرواء الغليل (6/95)

در خصوص تواتر حديث غدير به اين آدرس رجوع کنيد


ثانيا: وقتي يکي از محدثين روايتي را تصحيح کند، آن روايت مورد احتجاج است خود علماي اهل سنت اعتراف کرده اند که تصحيح يک روايت توسط يک عالم حديث مانند حاکم در پذيرش آن روايت کفايت مي کند و آن روايت قابل احتجاج است: شوکاني در اين خصوص گويد

وَهَكَذَا يَجُوزُ الاحْتِجَاجُ بِمَا صَحَّحَهُ أَحَدُ الْأَئِمَّةِ الْمُعْتَبَرِينَ مِمَّا كَانَ خَارِجًا عَنْ الصَّحِيحَيْنِ ، وَكَذَا يَجُوزُ الاحْتِجَاجُ بِمَا كَانَ فِي الْمُصَنَّفَاتِ الْمُخْتَصَّةِ بِجَمْعِ الصَّحِيحِ ، كَصَحِيحِ ابْنِ خُزَيْمَةَ وَابْنِ حِبَّانَ وَمُسْتَدْرَكِ الْحَاكِمِ وَالْمُسْتَخْرَجَات عَلَى الصَّحِيحَيْنِ ؛ لِأَنَّ الْمُصَنِّفِينَ لَهَا قَدْ حَكَمُوا بِصِحَّةِ كُلِّ مَا فِيهَا حُكْمًا عَامًّا ، وَهَكَذَا يَجُوزُ الاحْتِجَاجُ بِمَا صَرَّحَ أَحَدُ الْأَئِمَّةِ الْمُعْتَبَرِينَ بِحُسْنِهِ ؛ لِأَنَّ الْحَسَنَ يَجُوزُ الْعَمَلُ بِهِ عِنْدَ الْجُمْهُورِ

جايز است به آن ان روايتي که يکي ا ز ائمه معتبر در غير صحيحين، تصحيح کرده‌اند، احتجاج نمود همچنين جايز است به آن چيزي که در مصنفات که مخصوص جمع روايات صحيح مانند صحيح اين خزيمه، اين حيان، مستدرک حاکم و مستخرجات بر صحيحين احتجاج کرد همچنين جايز است به آنچه که يکي از ائمه حديث به حسن بودن يک روايتي حکم کرده‌اند، احتجاج کرد چون در بين جمهور جايز است به حسن عمل کرد

الشوكاني، محمد بن علي بن محمد (متوفاى 1255هـ)، نيل الأوطار من أحاديث سيد الأخيار شرح منتقي الأخبار، ج 1 ص 15، ناشر: دار الجيل، بيروت – 1973.

ابن تيميه نيز گويد: اهل الاسلام متفقين على الاحتجاج بما صححه اهل العلم بالحديث من اي مصر كان وصنف أبو داود السجستانى مفاريد اهل الامصار يذكر فيه ما انفرد اهل كل مصر من المسلمين من أهل العلم بالسنة . اهل اسلام رواياتي را که اهل عالم حديث تصحيح کرده اند،بر قبول آن اتفاق دارند .كتب ورسائل وفتاوى ابن تيمية في الفقه ج 20 ص 317

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
23 | امين | Iran - Rasht | ٠١:٢٩ - ١٢ دي ١٣٩٣ |
ببخشيد من يه سوال ديگر هم ازتون داشتم، اينکه خيلفه دوم آيا در موقع نماز خواندن کشته شده يا نه؟؟ آخه يکي از دوستان اهل سنتم ميگه اولين کسيکه شهيد محرابه خليفه دومه. اگر امکانش هست اين موضوع رو برام حلش کنيد . يا علي

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

اين ادعا که عمر در موقع نماز کشته شد ، با آنچه که در منابع اهل سنت نقل شده است تعارض دارد چون نقل شده است که او در وسط راه کشته شد

عيني در اين خصوص مي نويسد:

فلما خرج عمر إلى الناس لصلاة الصبح جاء عدو الله فطعنه بسكين مسمومة ذات طرفين فقتله زماني که عمر به سوي مردم براي نماز صبح مي رفت با ضربت چاقوي مسموم مورد تعرض قرار گرفت و کشته شد

عمدة القاري ج 8 ص 229، اسم المؤلف: بدر الدين محمود بن أحمد العيني الوفاة: 855هـ ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت

بنابراين عمر در نماز نبوده است

در روايات مختلف و معتبر اهل سنت آمده است که حضرت علي عليه السلام در محراب نماز ضربت خورد و شهيد شدند

در فضائل الصحابه چينين آمده است: حدثنا عبد الله بن أحمد قال حدثني أحمد بن منصور قثنا يحيى بن بكير المصري قال أخبرني الليث بن سعد ان عبد الرحمن بن ملجم ضرب عليا في صلاة الصبح على دهس بسيف كان سمه بالسم ومات من يومه ودفن بالكوفة

ابن ملجم در نماز صبح بر حضرت علي (ع) ضربت شمشيري که با سم مسموم شده بود زد که حضرت بي هوش شدند

فضائل الصحابة ، اسم المؤلف: أحمد بن حنبل أبو عبد الله الشيباني الوفاة: 241 ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - بيروت - 1403 - 1983 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د. وصي الله محمد عباس ج 2 ص 558

محقق اين کتاب در حاشيه گويد: اسناده صحيح الي الليث

بعد در ادامه توثيقات ليث را ذکر مي کند و گويد ابن حبان او را در الثقات آورده است

ليث از روات بخاري و مسلم نيز مي باشد

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
24 | امين | Iran - Rasht | ٠١:٣٨ - ١٢ دي ١٣٩٣ |
لطفا اين متن رو هم اگر زحمتي نيست ترجمه کنيد :
115 - أقول : وجدت في كتاب سليم بن قيس الهلالي أنه قال : حدثني أبو ذر وسلمان والمقداد ثم سمعته من علي عليه السلام قالوا : إن رجلا فاخر علي بن أبي طالب عليه السلام فقال رسول الله لعلي عليه السلام : أي أخي فاخر العرب فأنت أكرمهم ابن عم ، وأكرمهم أبا ، وأكرمهم أخا ، وأكرمهم نفسا وأكرمهم زوجة ، وأكرمهم ولدا ، وأكرمهم عما ، وأكرمهم غناء بنفسك ومالك ، وأتمهم حلما ، وأكثرهم علما ، وأنت أقرأهم لكتاب الله ، وأعلمهم بسنن الله ، وأشجعهم قلبا ، وأجودهم كفا ، وأزهدهم في الدنيا ، وأشدهم اجتهادا ، وأحسنهم خلقا ، وأصدقهم لسانا ، وأحبهم إلى الله و إلي ، وستبقى بعدي ثلاثين سنة تعبد الله وتصبر على ظلم قريش ، ثم تجاهد في سبيل الله إذا وجدت أعوانا ، تقاتل على تأويل القرآن كما قاتلت على تنزيله الناكثين و القاسطين والمارقين من هذه الأمة ، تقتل شهيدا تخضب لحيتك من دم رأسك ، قاتلك يعدل عاقر الناقة في البغض إلى الله والبعد من الله ، ويعدل قاتل يحيى بن زكريا وفرعون ذا الأوتاد .
بحارالانوار، ج 40 ص 93 - طبق برنامه مکتبه اهل بيت (ع)
حدثنا إبراهيم عن علقمة والأسود قالا : أتينا أبا أيوب الأنصاري عند منصرفه من صفين ، فقلنا له : يا أبا أيوب إن الله أكرمك بنزول محمد صلى الله عليه وسلم وبمجيء ناقته تفضلا من الله وإكراما لك حتى أناخت ببابك دون الناس ، ثم جئت بسيفك على عاتقك تضرب به أهل لا إله إلا الله ؟ فقال : يا هذا إن الرائد لا يكذب أهله ، وإن رسول الله صلى الله عليه وسلم أمرنا بقتال ثلاثة مع علي ، بقتال الناكثين ، والقاسطين ، والمارقين . فأما الناكثون فقد قابلناهم أهل الجمل طلحة والزبير ، وأما القاسطون فهذا منصرفنا من عندهم - يعني معاوية ، وعمرا - وأما المارقون فهم أهل الطرفاوات ، وأهل السعيفات ، وأهل النخيلات ، وأهل النهروانات ، والله ما أدري أين هم ولكن لا بد من قتالهم إن شاء الله ، قال : وسمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول لعمار : " يا عمار تقتلك الفئة الباغية ، وأنت إذ ذاك مع الحق والحق معك ، يا عمار بن ياسر ، إن رأيت عليا قد سلك واديا وسلك الناس واديا غيره فاسلك مع علي فإنه لن يدليك في ردى ، ولن يخرجك من هدى ، يا عمار من تقلد سيفا أعان به عليا على عدوه قلده الله يوم القيامة وشاحين من در ، ومن تقلد سيفا أعان به عدو علي عليه قلده الله يوم القيامة وشاحين من نار " قلنا : يا هذا حسبك رحمك الله ، حسبك رحمك الله
تاريخ بغداد ج 13 ص 188 - طبق برنامه مکتبه اهل بيت (ع)
ببخشيد من خيلي دوس دارم زبان عربيم خوب بشه چون يه چند ساليه که دارم در موضوع قرآن و احاديث تحقيق ميکنم و بحمدالله خيلي ديدم روشن شده البته با همکاري و پشتياري سايتتون «حضرت وليعصر (عج)» و اينو مديون شما هستم. خدا خيرتون بده. آيا نرم افزاري هست که بتونم با اون زبان عربي رو ياد بگيرم؟؟؟؟؟؟ ممنون

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

ترجمه روايت اول چنين است:

سليم مى‏گويد: ابو ذر و سلمان و مقداد برايم نقل كردند، و سپس از على عليه السّلام شنيدم.آنان گفتند:

مردى بر على بن ابى طالب عليه السّلام فخر نمود. پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به على عليه السّلام فرمود: اى على، تو بر همه عرب فخر كن كه تو از نظر پسر عمو و پدر و برادر از همه بزرگوارتر هستى. تو خودت و نسبت و همسرت و فرزندانت و عمويت از همه بزرگوارتريد. تو در تقديم جان و مالت از همه بالاتر، و در بردبارى از همه كاملتر، و در اسلام از همه پيشتر و از نظر علم از همه بيشتر هستى.

تو كتاب خدا را از همه بهتر قرائت مى‏كنى و سنن خدا را از همه بهتر مى‏دانى. قلب تو در برخورد روز جنگ از همه شجاعتر، و دست تو بخشنده‏تر است. در دنيا از همه زاهدتر و در تلاش و كوشش از همه شديدتر و در اخلاق از همه نيكوتر و در زبان از همه راستگوترى، و محبوبترين مردم نزد خدا و من هستى.

تو بعد از من سى سال خواهى ماند، كه خدا را عبادت مى‏كنى و بر ظلم قريش صبر مى‏نمائى و آنگاه كه يارانى يافتى در راه خداى عز و جل با آنان به جهاد بر مى‏خيزى.براى تأويل قرآن با ناكثين و قاسطين و مارقين از اين امّت جنگ مى‏نمائى همان طور كه با من براى تنزيل آن جنگيدى.

سپس به شهادت كشته مى‏شوى، و محاسنت از خون سرت خضاب مى‏شود. قاتل تو در بغض نسبت به خداوند و دورى از خدا و از من همچون پى‏كننده شتر (صالح) و همچون قاتل يحيى بن زكريا و فرعون ذو الاوتاد (صاحب ميخها) خواهد بود

روايت دوم نيز به اين صورت است

«علقمه» و «اسود» نقل مى ‏كنند، هنگامى كه «ابو ايوب» از صفّين بازمى‏ گشت، به ديدارش شتافتم و گفتم: اى ابا ايّوب! خداى تعالى تو را مورد اكرام خود قرار داد كه محمد صلّى اللّه عليه و آله به خانه‏ات قدم نهاد و ناقه‏اش كنار خانه تو به زمين نشست و اين همه به سبب موقعيت ويژه تو بود و ديگران از اين منزلت بى‏نصيب ماندند. از تو توقع نبود كه شمشير روى گردن بگذارى و با آنهائى كه خدا را به يكتائى مى ‏ستايند و (لا اله الّا الله) مى‏گويند، نبرد كنى! «ابو ايوب» در پاسخ به اين ضرب المثل متمسّك شد كه: «انّ الرائد لا يكذب اهله»؛ راهنماى كاروان به اهل آن دروغ نمى‏گويد. رائد به كسى مى‏گويند كه امور آبرسانى قافله را به عهده دارد اينك اگر به اهل قافله دروغ گويد كه آبى به دست نياوردم، خود و قافله را از تشنگى هلاك كرده است. همانا پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله به ما دستور داد، با سه دسته از مردم كه با على عليه السّلام جنگ مى‏كنند، نبرد كنيد: با «ناكثان»، «قاسطان»، «مارقان». با ناكثان كه پيروان «طلحه» و «زبير» بودند و آتش جنگ جمل را دامن مى ‏زدند، نبرد كرديم؛ و با قاسطان هم كه پيروان «معاويه» و «عمرو عاص» اند، نبرد كرديم؛ و اكنون از مبارزه با آنان برگشتيم؛ و با مارقان كه در راهها در انتظار ما هستند و در نخلستانها و در كنار نهرها جاى گرفته‏اند، نبرد خواهيم كرد.

ليكن به خدا سوگند كه در حال حاضر نمى‏دانم آنان در كجا به سر مى‏برند ولى بيارى خدا با آنها هم مبارزه خواهيم كرد. همچنين «ابو ايوب» گفت: از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم كه خطاب به «عمّار»، مى‏فرمود: اى عمّار! گروهى از بدكاران و ستمكاران تو را مى‏كشند و تو در آن حال، به راه حق قدم گذاشته و حق هم همراه و حامى توست. اى عمار ياسر! هرگاه مشاهده كنى كه على عليه السّلام در راهى گام مى‏نهد و ديگران به راههاى ديگر قدم مى‏گذارند، تو با على عليه السّلام همراه باش و همان راهى را بپيماى كه او پيموده است؛ چرا كه او هرگز به راه خلاف تو را نمى‏كشاند و از راه هدايت هم تو را بيرون نمى‏سازد. اى عمّار! كسى كه براى حمايت از على عليه السّلام و كشتن دشمنان او شمشير، حمايل نمايد، خداى تعالى در روز قيامت دو گردنبند از مرواريد بر گردن او مى‏آويزد و او را به اين زينت الهى مى‏آرايد. و كسى كه شمشير، حمايل كند تا به دشمنان على عليه السّلام كمك كند و آنان را براى قتل على عليه السّلام اعانت نمايد، در روز قيامت خداى تعالى دو گردنبند از آتش بر گردن او مى‏آويزد. سخن «ابو ايوب» تا اينجا به پايان رسيد و ما به منظور تشويق و تأييد او گفتيم: آرى اين موقعيت براى تو كافى و بسنده است و آرزو مى‏ كنيم كه خدا تو را به خاطر چنين مرامى كه دارى مورد رحمت و لطف خود قرار دهد.

در خصوص نرم افزار براي زبان عربي از طريق اينترنت تحقيق کنيد

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
25 | سید | Iran - Shiraz | ١٢:٣٢ - ٢٩ اسفند ١٣٩٣ |
عالی مثل همیشه
26 | حمید | United States - Fremont | ٠٦:٣٢ - ٠٥ آبان ١٣٩٤ |
سلام
ايرادی که به این روایت می گیرند اینکه در متن ان غلو شده
مثلا چرا همچین چیزی برای پیامبر گفته نشده ؟


پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
اولا:اگر در روايت دقت شود آمده است «دَمَعَتَا عَيْنَاهُ فِينَا دَمْعَةً» متکلم مع الغير آمده يعني حضرت فرموده هر کس براي ما که گريه کند که امام همه اهل بيت را مي گويد که حتي خود پيامبر (ص) را نيز شامل مي شود بويژه اينکه در روايت آمده است حسين مني و انا من حسين
ثانيا: نام حضرت موسي در قرآن بيشتر از اسم پيامبر (ص) ذکر شده است ايا اين دلالت بر اين دارد که حضرت موسي مقامش از پيامبر (ص) بالاتر است؟!!
ثالثا:مثل اين روايت در منابع اهل سنت فراوان آمده است مثلا نقل شده است سمعت رَسُولَ اللَّهِ صلى اللَّهُ عليه وسلم يقول من مَاتَ يَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ دخل الْجَنَّةَ
المعجم الكبير ج 4 ص 170
يک شهادت به توحيد موجب دخول در بهشت مي شود آيا اين را مي گوييد غلو است؟!!
رابعا:اگر اينها غلو است چرا فقط اينها را مي بينند در روايات اهل سنت مطالبي است که هيچ شکي نيست که غلو است اما درباره آن سکوت مي کنيد.نمونه از غلو را از کتابهاي آنها ذکر مي کنيم و خود قضاوت کنيد که آيا غلو هست يانه؟ 1-روزي در مدينه زلزله شديدي آمد و مردم ريختند بيرون و پناه آوردند به خليفه دوم، خليفه دوم شلاق خود را محكم بر زمين كوبيد و گفت: أسكني بإذن الله، فسكت. آرام باش به اذن خدا، زمين هم آرام شد؛ بعد از آن،‌ زمين مدينه ديگر زلزله نگرفت. تفسير فخر رازي، ج21، ص88 2-يكي از خانه هاي مدينه آتش گرفت و سرايت كرد به بخش أعظمي از خانه هاي مدينه. مردم مانده بودند حيران و سرگردان كه خانه ها آتش گرفته. عمر نوشت: فكتب عمر علي خزفة: يا نا أسكني بإذن الله، فألقوها في النار، فانطفأت في الحال. اي آتش به اذن خدا ساكن و خاموش شو، و آن را انداخت در آتش و آتش در همان لحظه ساكت و خاموش شد. تفسير فخر رازي، ج21، ص88 3- عمر بن خطاب در مدينه مشغول خواندن خطبه نماز جمعه و آيات قرآن را مي خواند؛ يك دفعه سه مرتبه گفت: «يا ساريه الجبل»، همه ماندند كه چه اتفاقي افتاده؛ بعد از نماز از او پرسيدند كه چه شد وسط خطبه اين چنين گفتي؟ گفت: در حين خطبه خواندن، يك نگاهي كردم به ملكوت زمين و زمان، ديدم لشكري كه براي فتح نهاوند فرستاديم، دشمنان از 4 طرف مي خواهند محاصره كنند و آنها را از بين ببرند، فرمانده شان آقاي ساريه بود، او را صدا زدم كه بيائيد به طرف كوه و از يك طرف با دشمن بجنگيد،البداية و النهاية، ج7، ص94،
حال اينها غلو نيست اما ثواب گريه بر ائمه غلو است؟!!
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
27 | مجید | | ٢٣:٥٩ - ٠٩ مهر ١٣٩٦ |
با سلام:

این فرد از علماء اهل سنت را بیشتر معرفی کنید:
احمد بن صالح بن أبي الرجال

پاسخ:
با سلام
دوست گرامی
زرکلی در خصوص ایشان می نویسد وی مورخ، ادیب و دارای اطلاعت زیاد و از علمای زیدیه بوده است
أحمد بن صالح بن أبي الرجال اليمني، صفي الدين: مؤرخ أديب وافر الاطلاع، من علماء الزيدية. ولد في الأهنوم (باليمن) ونشأ في صنعاء وتوفي بها. من كتبه (مطلع البدور ومجمع البحور - خ)
الأعلام للزركلي ج 1/ 137
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
28 | مجید | | ٠١:٠٨ - ١٠ مهر ١٣٩٦ |
حدثناأحمد بن إسرائيل قال : رأيت في كتاب أحمد بن محمد بن حنبل رحمه الله بخط يده : نا أسود بن عامر أبو عبد الرحمن قثنا الربيع بن منذر ، عن أبيه قال : ( كان حسين بن علي يقول : من دمعتا عيناه فينا دمعة ، أو قطرت عيناه فينا قطرة ، أثواه الله عز وجل الجنة ) ، المصادر : ( فضائل الصحابة للامام أحمد - الجزء : ( 3 ) - رقم الصفحة : ( 132 ) ، ذخائر العقبى - رقم الصفحة : ( 19 ).

http://library.islamweb.net/hadith/display_hbook.php?bk_no=118
29 | مجید | | ١٤:٤٠ - ١١ مهر ١٣٩٦ |
حدثناأحمد بن إسرائيل قال : رأيت في كتاب أحمد بن محمد بن حنبل رحمه الله بخط يده : نا أسود بن عامر أبو عبد الرحمن قثنا الربيع بن منذر ، عن أبيه قال : ( كان حسين بن علي يقول : من دمعتا عيناه فينا دمعة ، أو قطرت عيناه فينا قطرة ، أثواه الله عز وجل الجنة ) ، المصادر : ( فضائل الصحابة للامام أحمد - الجزء : ( 3 ) - رقم الصفحة : ( 132 ) ، ذخائر العقبى - رقم الصفحة : ( 19 ).
بررسی راویان:
1 - أحمد بن إسرائيل : ( تذكرة الحفاظ ج3 ص869 ، رقم 838 ) : النجاد الإمام الحافظ الفقيه شيخ العلماء ببغداد أبو بكر أحمد بن سلمان بن الحسن بن إسرائيل البغدادي ، قال الخطيب : كان صدوقا عارفا صنف كتابا كبيرا في السنن .
2 - أسود بن عامر : ( الجرح والتعديل ج2 ص294 رقم 1079 ) : الأسود بن عامر أبو عبد الرحمن ولقبه شاذان روى عن سفيان وشعبة وشريك روى عنه احمد بن محمد بن حنبل وعبد الله وعثمان إبنا محمد بن أبى شيبة سمعت أبى يقول ذلك ويقول هو صدوق صالح حدثنا عبد الرحمن حدثني أبى قال : قال على بن المديني الأسود بن عامر ثقة ، حدثنا عبد الرحمن إنا يعقوب بن إسحاق الهروي فيما كتب إلى ثنا عثمان بن سعيد قال : سألت يحيى بن معين عن الأسود بن عامر شاذان فقال : لا بأس به .
3 - الربيع بن منذر : ( الثقات للعجلي ج1 ص356 رقم 461 ) ، كوفي ثقة
4 - منذر الثوري أبو يعلى : ( تهذيب التهذيب ج10 ص270 رقم 532 ) : روى عن الستة ( البخاري - مسلم - أبو داود - الترمذي - النسائي - إبن ماجه ) ، ذكره بن سعد في الطبقة الثالثة من أهل الكوفة وقال : كان ثقة قليل الحديث وقال بن معين والعجلي وإبن خراش : ثقة وذكره بن حبان في الثقات .
   
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
  

آخرین مطالب
پربحث ترین ها
پربازدیدترین ها