آیت الله حسینی قزوینی در این نشست گفتند: یکی از مسائلی که امروز به صورت گسترده درجامعه مطرح و مورد نقد و بررسی و اختلاف اندیشمندان است، بحث وحدت است. امروزه تعریف صحیحی از وحدت ارائه نمیشود و هرکس برداشتی از وحدت دارد و برداشت خود را به عنوان یک اصل اساسی مطرح کرده و بقیه را طبق همین برداشت به اختلاف افکنی و تفسیق و حتی تکفیر متهم می کند.
ایشان با بیان رابطه امامت و وحدت افزودند: برخی علمای شیعه و سنی گفته اند که مطرح کردن بحث امامت مخالف با وحدت است ولی شهید مطهری در کتاب امامت خود میگوید طرح بحث امامت منافاتی با وحدت ندارد.
آیت الله قزوینی گفتند: شهید مطهری با بیان اینکه برخی وحدت را گرفتن مشترکات مذاهب و رها کردن مختصات آن ها میدانند، مینویسد: نمیتوان به پیرو یک مذهب گفت که به خاطر مصلحت، دست از یک اصل اعتقادی خود بردارد زیرا او آن را جزء متن اسلام میداند و ما که خود شیعه هستیم و افتخار پیروی اهل بیت علیهم السلام را داریم، کوچکترین چیزی حتی یک مستحب یا مکروه را قابل مصالحه نمیدانیم و از دیگران نیز انتظار نداریم که این کار را بکنند. آرزو و انتظار ما این است که محیط حسن تفاهم به وجود آید تا ما که از خود اصول و فروعی داریم بتوانیم کالای خود را به عنوان بهترین کالا عرضه بداریم؛ و وحدت باید زمینه ای برای ارائه فرهنگ نورانی اهل بیت علیهم السلام باشد.
آیت الله حسینی قزوینی با اشاره به بخش دیگری از نظرات شهید مطهری بیان کردند: طرفداری از تز اتحاد اسلامی ایجاب نمیکند که در گفتن حقایق کوتاهی شود؛ آنچه نباید صورت بگیرد چیزهایی که است که احساسات و تعصبات طرف مقابل را برمی انگیزد اما بحث علمی سر و کارش با عقل و منطق است نه عواطف و احساسات.
ایشان یک مایه اختلاف اساسی میان تقریبی های تندرو در جامعه امروز و تقریبی های معتدل را عدم بیان حقایق دانستند و گفتند: علی علیه السلام از اظهار و مطالبه حق خود در مقابل ربایندگان آن خودداری نکرد و با کمال صراحت این حق را اظهار داشت و علاقه به اتحاد اسلامی، مانع بیان حقایق نشد.
آیت الله حسینی قزوینی یکی دیگر از چالش های گفتمان وحدت را "برداشت های گزینشی از کتاب و سنت" بیان کرده و افزودند: برخی از افراد در برداشت های خود از قرآن و سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سیره اهل بیت علیهم السلام به صورت گزینشی برخورد می کنند که این برداشت ها مطابق با دین و مذهب نیست.
ایشان یکی دیگر از چالش ها را "یک سویه بودن وحدت" عنوان کردند و گفتند: اینکه شیعه به مقدسات اهل سنت توهین نکند فرمایش متینی است و همه ما موافقیم که حتی اگر آیات قرآن و روایاتی در نهی سب و لعن علنی نبود، ما طبق قواعد عقلی هم نباید به مقدسات دیگر مذاهب اسلامی توهین کنیم؛ اما آیا وحدت یک اتوبان یک طرفه است؟! و در قبال توهین های علمای اهل سنت به شیعه باید سکوت اختیار کرد؟!
آیت الله قزوینی اضافه کردند: "انحصاری کردن وحدت بین شیعه و سنی" نیز از دیگر چالشهای وحدت است به طوری که درگیری و کشت و کشتاری که بین مذاهب مختلف اهل سنت بوده است هرگز بین شیعه و اهل سنت نبوده است.
ایشان "منحصر کردن مباحث به فضائل اهل بیت علیهم السلام و صرفنظر از مظالم" را چالش دیگری دانستند و گفتند: همانطوری که امیرالمؤمنین علیه السلام مظالم را مطرح می کردند و این مورد در بسیاری از خطبه های نهج البلاغه قابل مشاهده است، نباید از گفتن ظلمی که به اهل بیت علیهم السلام رفته است خودداری کرد.
آیت الله حسینی قزوینی "عدم رعایت مقدسات یکدیگر" را چالش دیگری برای وحدت برشمردند و اضافه کردند: برخی از شیعیان انگلیسی دست به کارهایی میزنند که خطرشان برای شیعه و اسلام از هزار شبکه وهابی بیشتر است. مرحوم آیت الله بهجت گفتند: اگر کسی به مقدسات اهل سنت توهین کند و به خاطر آن در آن طرف دنیا به یک شیعه بی احترامی شود و خونی ریخته شود، اینها در آن خون سهیم و شریک اند.