نسخه موبایل
www.valiasr-aj .com
حمله به خانه بي بي مظلومه فاطمه زهرا (س)
کد مطلب: 5956 تاریخ انتشار: 05 آذر 1402 - 15:00 تعداد بازدید: 17267
يادداشت » عمومي
حمله به خانه بي بي مظلومه فاطمه زهرا (س)

از جمله شبهات موجود بر عليه شيعيان از طرف اهل سنت و وهابيت ، انكار واقعه حمله عمر و بعض ديگر صحابه به خانه علي (ع) و فاطمه زهرا (سلام الله عليها ) مي باشد.

آنان ضمن انكار اين جريان و آوردن توجيهات غير منطقي ، اسناد و مداركي كه دالّ بر صحت انجام اين فاجعه است را منكر شده و از لحاظ رجالي مورد حمله قرار مي دهند . و اين امر تا حدي براي آنان متقن جلوه نموده كه از اين واقعه ، با نام " افسانه آتش زدن خانه " تعبير مي كنند.

چندي پيش كتابي به نام ( ظلامه الزهرا في روايات اهل السنه ) ( چاپ شد كه به بررسي تاريخي و سندي اين واقعه و وفايع ديگر پرداخت ( بر اساس معيارهاي اهل سنت در جرح و تعديل ) .

لذا نظر به اينكه اين كتاب به زبان عربي مي باشد ، ما برخي از مدارك و مسانيد آن را با ترجمه فارسي روايات بيان مي كنيم تا مورد استفاده پژوهشگران شيعه و اهل سنت و وهابيت قرار گيرد.

ندامت ابوبكر از حمله به خانه وحي

در روايات اهل سنت وارد شده است كه ابي بكر در هنگام احتضار و اواخر عمر خود ، از انجام چند كار احساس پشيماني و ندامت كرد و آرزو مي كرد كه ايكاش اين كارها را انجام نميداد .

يكي از اين كارها ، حمله به خانه وحي بود.بنا به نقل طبري ( محمد بن جرير ) در تاريخ الامم و الملوك ( مشهور به تاريخ طبري ) ج2 ص 619 ( چاپ موسسه الاعلمي للمطبوعات - بيروت - لبنان - سنه 1403 ه ق ) :

" قال أبو بكر رضي الله تعالي عنه أجل إني لا آسي علي شئ من الدنيا إلا علي ثلاث فعلتهن وددت أني تركتهن وثلاث تركتهن وددت أني فعلتهن وثلاث وددت أني سألت عنهن رسول الله صلي الله عليه وسلم فأما الثلاث اللاتي وددت أني تركتهن فوددت أني لم أكشف بيت فاطمة عن شئ وإن كانوا قد غلقوه علي الحرب ووددت إني لم أكن حرقت الفجاءة السلمي وأني كنت قتلته سريحا أو خليته نجيحا ووددت أني يوم سقيفة بني ساعدة كنت قذفت الامر في عنق أحد الرجلين عمر وأبا عبيدة فكان أحدهما أميرا وكنت وزيرا .... "

ما حصل معنا اينكه :

ابوبكر مي گويد كه ايكاش 3 كار را ترك مي كردم و انجام نميدادم

1- ايكاش به خانه فاطمه ( سلام الله عليها ) كاري نداشتم و آن را نمي گشودم ، اگر چه با اعلان جنگ آن را بر من بسته بودند .

2- ايكاش ( فجائه سلمي ) را مي كشتم و يا آزادش مي كردم ولي او را به آتش نميسوزاندم

3- و ايكاش در روز سقيفه ، كار را بر عهده يكي از آن دو مرد ، عمر بن خطاب و ابوعبيده جراح ، مي گذاشتم تا او امير ميشد و من وزير مي شدم.

منابع زيادي از اهل سنت ، گواه بر صادر شدن اين جملات از ابي بكر مي باشند.

منابع زير ( با اختلاف كمي در الفاظ ) بيانگر اين ندامت از قول ابوبكر مي باشند

السقيفة وفدك - الجوهري - ص 43 و ص75

شرح نهج البلاغة - ابن أبي الحديد - ج 2 - ص 46 - 47

شرح نهج البلاغة - ابن أبي الحديد - ج 6 - ص 51

شرح نهج البلاغة - ابن أبي الحديد - ج 20 - ص24

تاريخ مدينة دمشق - ابن عساكر - ج 30 - ص 418 - 419 - 420 - 421 - 422 - 423

ميزان الاعتدال - الذهبي - ج 3 - ص 108 - 109

لسان الميزان - ابن حجر - ج 4 - ص 188 - 189

العقد الفريد - ابن عبد ربه - ج 4 - ص250 يا ج4 - ص 90 ( چاپهاي ديگر )

الامامة والسياسة - ابن قتيبة الدينوري ، تحقيق الزيني - ج 1 - ص 24

الامامة والسياسة - ابن قتيبة الدينوري ، تحقيق الشيري - ج 1 - ص 36

تاريخ اليعقوبي - اليعقوبي - ج 2 - ص 137

تاريخ الإسلام - الذهبي - ج 3 - ص 117 - 118

المعجم الكبير - الطبراني - ج 1 - ص 62

الأحاديث المختارة - ابي عبد الله الحنبلي - ج 1 - ص 87
( وي راجع به اين روايت مي گويد : و هذا حديث حسن عن ابي بكر ... يعني حديث فوق از قول ابي بكر درست است . )

كنز العمال - المتقي الهندي - ج 5 - ص 631 - 633

الاموال - ابو عبيد - ج1 - ص 304

مروج الذهب - المسعودي - ج2 - ص 301 - 302

بيشترين اشكال و شبهه مخالفان در رابطه با اين روايت ، وجود شخصي به نام ( علوان بن داوود البجلي ) در سند اين روايت است. ذهبي ، ابن حجر و عقيلي و بخاري ، وي را ( منكَر الحديث ) مي نامند.

توثيق ابن حِبّان براي علوان بن داوود :

ابن حِبّان در كتاب ( الثّقات ) ج8 ص 526 وي را جز افراد ثقه در نقل حديث آورده است.

بررسي مقام علمي ابن حِبّان در نزد علماي اهل سنت :

ذهبي ( امام الجرح و التعديل ) در كتاب " الموقظه " ص 79 ( تحقيق عبدالفتاح ابوغده - چاپ المطبوعات الاسلاميه - چاپ 4 سنه 1420 ه ق - بيروت ) مي گويد :

" ينبوع معرفه الثقات : تاريخ البخاري ، ابن ابي حاتم و ابن حبان " يعني : سرچشمه و منشا شناخت ثقات ( افراد مورد اطمينان در نقل حديث ) تاريخ بخاري ، ابن ابي حاتم و ابن حبان مي باشند .

در حقيقت منظور نظر ذهبي از بيان اين كلام اين است كه اگر خواستيد در مورد ميزان راستگويي در نقل حديث افراد و ثقه بودن آنان بررسي كنيد تا بتوانيد ضعيف را از قوي و ثقه تشخيص دهيد ، به اين مراجع مراجعه كنيد.

نكته جالب اين است ، ذهبي ، كه خود در جرح و تعديل سرآمد بوده و از بزرگان و اربابان علم رجال در نزد اهل سنت است افراد را به اين مراجع ( از جمله ابن حبان ) راهنمايي مي كند.

مضاف بر اينكه ، خود ذهبي در " ميزان الاعتدال " ج1 ص 274 ( در ضمن ترجمه افلح بن يزيد ) مي گويد :

" ابن حبان ربما قصب الثقه حتي كانه لايدري ما يخرج من راسه " بنابر اين نقل ذهبي ، ابن حبان معروف به تشدد بوده ( سخت گيري ) و لذا به طريق اولي ، مي توان به توثيقات او در مورد افراد اعتماد كرد.

نقل حديث از منكرين حديث در صحيح بخاري

با بررسي سندي احاديث موجود در صحيح بخاري در مي يابيم كه محمد بن اسماعيل بخاري نيز از افرادي كه ( منكر الحديث ) بودند ، حديث نقل كرده است. و قطعا اين سوال پيش مي آيد كه چگونه ، بخاري ، علوان بن داوود را منكر الحديث مي داند ولي با اين وجود از كساني كه منكر الحديث هستند حديث نقل مي كند.!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟

1- حسان بن حسان و هو حسان بن ابي عباد البصري نزيل مكه ....، قال ابو حاتم منكر الحديث .( ابن حجر در ادامه مي گويد ) (قلت) روي عنه البخاري حديثين ..... الخ. ( مقدمه فتح الباري ص 394 - چاي دار احياء التراث العربي - بيروت - سنه 1408 ه ق )

2- احمد بن شبيب بن سعيد الحبطي روي عنه البخاري ...... قال ابوالفتح الازدي منكر الحديث . ( مقدمه فتح الباري ص 383 - چاي دار احياء التراث العربي - بيروت - سنه 1408 ه ق )

3- عبدالرحمن بن شريح بن عبدالله بن محمود المغافري ..... و شذ ابن سعد فقال منكر الحديث ( طبقات الكبري - ج7 ص 516 - چاپ دار صاد بيروت ) .. مع ذلك ابن حجر وي را جزء راويان حديث در صحيح بخاري آورده است . ( مقدمه فتح الباري ص 416 - چاي دار احياء التراث العربي - بيروت - سنه 1408 ه ق )

از آنجا كه قصد ما نقل مختصر اقوال است و هدف بيان صحت سند روايت ابي بكر به لحاظ رجالي مي باشد ، قبل از بيان نظر علماي رجال در مورد رجال سند اين روايت ، مبحث ( علوان بن داوود ) را با سخني از "عبدالله بن عُدَي " ( عالم بزرگ جرح و تعديل اهل سنت ) به پايان مي رسانيم.

ابن عدي در مقدمه كتاب خود به نام " الكامل في ضعفاء الرجال " مي گويد:

" و ذاكر في كتابي هذا كل من ذكر بضرب من الضعف ، ومن اختلف فيهم فجرحه البعض وعدله البعض الآخر ، ومرجح قول أحدهما مبلغ علمي من غير محاباة ، فلعل من قبح أمره أو حسنه تحامل عليه أو مال إليه . وذاكر لكل رجل منهم مما رواه ما يضعف من أجله ، أو يلحقه بروايته ، وله اسم الضعف لحاجة الناس إليها ، لأقربه علي الناظر فيه . وصنفته علي حروف المعجم ليكون أسهل علي من طلب راويا منهم ، و لا يبقي من الرواة الذين لم أذكرهم إلا من هو ثقة أو صدوق ... الخ "

(الكامل - عبد الله بن عدي - ج 1 - ص 1 و 2 خطبة الكتاب - چاپ دارالفكر بيروت - سنه 1409 ه ق - تحقيق يحيي مختار غزاوي )

آنچنان كه معلوم است سيره ابن عدي بر اين است كه در كتاب خود نام افرادي را بياورد كه به لحاظ رجالي ، ضعيف بوده اند و اگر نام كسي را ذكر نكرده است ، لاجرم حكم بر ثقه بودن و صدوق بودن مي توان داد .

و با مطالعه اين كتاب مي بينيم كه نامي از ( علوان بن داوود ) بعنوان ضعيف الحديث نيامده است .لذا با مطالعه اين مختصر كه بيان شد ، مي فهميم كه نمي توان روايت ابي بكر را صِرف وجود علوان بن داوود در سند آن ، رد كرد.

بررسي رجال حديث

در زير ، نام افرادي كه در سند اين روايت هستند و همچنين نظرات علماي رجال اهل سنت در مورد آنان را بيان مي كنيم.


1 - توثيق يونس بن عبد الاعلي
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
الكاشف في معرفة من له رواية في كتب الستة - الذهبي - ج 2 - ص 403
6471 - . يونس بن عبد الأعلي أبو موسي الصدفي ، أحد الأئمة ، عن ابن عيينة ، والوليد بن مسلم ، وعنه مسلم ، والنسائي ، وابن ماجة ، والطحاوي ، وأبو الطاهر المديني ، ثقة محدث مقرئ من العقلاء النبلاء ، مات 264
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
تقريب التهذيب - ابن حجر - ج 2 - ص 349
7936 - يونس بن عبد الأعلي بن ميسرة الصدفي أبو موسي المصري ثقة ، من صغار العاشرة مات سنة أربع وستين وله ست وتسعون سنة / م س ق .


2 - توثيق يحيي بن عبدالله
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
تهذيب التهذيب - ابن حجر - ج 11 - ص 208 - 209
388 - خ م ق ( البخاري ومسلم وابن ماجة ) يحيي بن عبد الله بن بكير القرشي المخزومي مولاهم أبو زكرياء المصري الحافظ . وقد ينسب إلي جده . روي عن مالك والليث وبكر بن مضر وحماد بن زيد وعبد الله ابن سويد المصري وعبد الله بن لهيعة ومغيرة بن عبد الرحمن الحزامي ويعقوب ابن عبد الرحمن القاري وعبد العزيز الدراوردي وعوف بن سليمان القاضي ومفضل بن فضالة وضمرة بن ربيعة وجماعة . روي عنه البخاري وروي مسلم وابن ماجة له بواسطة محمد ابن عبد الله هو الذهلي ومحمد بن عبد الله بن نمير ومحمد بن إسحاق الصغاني وسهل ابن زنجلة وحرملة بن يحيي وأبو زرعة الرازي وأبو عبيد القاسم بن سلام ومات قبله ابنه عبد الملك بن يحيي بن بكير ويحيي بن معين ودحيم ويونس بن عبد الأعلي الصدفي وبقي ابن مخلد وإسماعيل سمويه ويحيي بن أيوب بن بادي العلاف ومحمد بن إبراهيم البوشنجي وأبو علي الحسن بن الفرج الغزي وآخرون . قال أبو حاتم يكتب حديثه ولا يحتج به وكان يفهم هذا الشأن وقال النسائي ضعيف وقال في موضع آخر ليس بثقة وذكره ابن حبان في الثقات . وقال مات في النصف من صفر سنة إحدي وثلاثين ومائتين وقال ابن يونس كان مولده سنة أربع وخمسين ومائة . قلت : وقال أبو داود سمعت يحيي بن معين يقول أبو صالح أكثر كتبا ويحيي بن بكير أحفظ منه وقال الساجي قال ابن معين سمع يحيي بن بكير الموطأ بعرض حبيب كاتب الليث وكان شر عرض كان يقرأ علي مالك خطوط الناس ويصفح ورقتين ثلاثة وقال يحيي سألني عنه أهل مصر فقلت ليس بشئ . وقال الساجي هو صدوق روي عن الليث فأكثر وقال ابن عدي كان جار الليث ابن < صفحه 209 > سعد وهو أثبت الناس فيه وعنده عن الليث ما ليس عند أحدكم وقال مسلمة بن قاسم تكلم فيه . لان سماعه من مالك إنما كان بعرض حبيب وقال الخليلي كان ثقة وتفرد عن مالك بأحاديث وقال البخاري في تاريخه الصغير ما روي ابن بكير عن أهل الحجاز في التاريخ فاني أنفيه وقال ابن قانع مصري ثقة .

3 - توثيق الليث
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
الكاشف في معرفة من له رواية في كتب الستة - الذهبي - ج 2 - ص 151
4691 - الليث بن سعد أبو الحارث ، الإمام ، مولي بني فهم ، سمع عطاء ، وابن أبي مليكة ، ونافعا ، وعنه قتيبة ، ومحمد بن رمح ، وأمم ، ثبت من نظراء مالك ، قيل : كان مغله في العام ثمانين ألف دينار ، فما وجبت عليه زكاة ! عاش إحدي وثمانين سنة ، مات 175 في شعبان . ع .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
تقريب التهذيب - ابن حجر - ج 2 - ص 47 - 48
5702 - الليث بن سعد بن عبد الرحمن الفهمي أبو الحارث المصري ثقة ثبت فقيه إمام مشهور من السابعة مات في شعبان سنة خمس وسبعين / ع .


4- علوان بن داوود
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
الثقات - ابن حبان - ج 8 - ص 526
علوان بن داود البجلي من أهل الكوفة يروي عن مالك بن مغول روي عنه عمر بن عثمان الحمصي

5 - توثيق صالح بن كيسان
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
الكاشف في معرفة من له رواية في كتب الستة - الذهبي - ج 1 - ص 498
2358 - صالح بن كيسان المدني رأي ابن عمر وسمع عروة والزهري وعنه ابن عيينة وإبراهيم بن سعد والداروردي ثقة جامع للفقه والحديث والمروءة قال أحمد : هو أكبر الزهري بخ بخ . ع
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
تقريب التهذيب - ابن حجر - ج 1 - ص 431
2895 - صالح بن كيسان المدني أبو محمد أو أبو الحارث مؤدب ولد عمر ابن عبد العزيز ثقة ثبت فقيه من الرابعة مات بعد سنة ثلاثين أو بعد الأربعين / ع


6 - توثيق عمر بن عبدالرحمن بن عوف
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
الثقات - ابن حبان - ج 5 - ص 146
عمر بن عبد الرحمن بن عوف الزهري يروي عن جماعة من أصحاب النبي صلي الله عليه وسلم روي عنه ابنه حفص بن عمر
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
تقريب التهذيب - ابن حجر - ج 1 - ص 722
4952 - عمر بن عبد الرحمن بن عوف الزهري المدني مقبول من الثالثة / د


7 - توثيق عبدالرحمن بن عوف
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
تقريب التهذيب - ابن حجر - ج 1 - ص 585
3987 - عبد الرحمن بن عوف بن عبد عوف بن عبد بن الحارث بن زهرة القرشي الزهري أحد العشرة أسلم قديما ومناقبه شهيرة مات سنة اثنتين وثلاثين وقيل غير ذلك . / ع

-----------------------------------------------------------------------------------------------


اعتراف طبري

از جمله منابعي كه در آن تهديد به آتش زدن خانه وحي از طرف عمر ، به صراحت وارد شده است ، تاريخ الامم و الملوك ( تاريخ طبري ) تاليف ابي جعفر محمد بن جرير طبري متوفي سال 310 ه ق مي باشد.

آشنايي مختصر با صاحب كتاب

محمد بن جرير طبري از بزرگان و اكابر عامه مي باشد. وي داراي تاليفات زياد در موضوعات مختلف مي باشد .

از جمله كتب معروف وي ، مي توان به تاريخ الامم و الملوك ( تاريخ طبري ) ، تفسير جامع البيان ( تفسير طبري ) ، المنخب من ذيل المذيل ( در مورد تاريخ صحابه و تابعين ) ، صريح السنه ، كتاب الولايه ( در اثبات طرق حديث غدير خم - بنا به نقل ابن كثير دمشقي ، اين كتاب در 2 مجلد ضخيم تنظيم شده بود . " البدايه و النهايه ج11 ص 167 " ) .

ابن كثير در مورد ابن جرير طبري چنين مي گويد :

" وكان حافظا لكتاب الله ، عارفا بالقراءات كلها ، بصيرا بالمعاني ، فقيها في الاحكام ، عالما بالسنن وطرقها وصحيحها وسقيمها ، وناسخها ومنسوخها ، عارفا بأقوال الصحابة والتابعين ومن بعدهم ، عارفا بأيام الناس وأخبارهم . وله الكتاب المشهور في تاريخ الأمم والملوك ، وكتاب التفسير لم يصنف أحد مثله. "

( البدايه و النهايه - ابن كثير - ج11 ص 166 )

تاريخ طبري از جمله معتبرترين كتب تاريخي اهل سنت مي باشد . آنچنان كه بسياري از علماي اهل سنت من جمله ابن خلدون ( در تاريخ ابن خلدون ) ، ابن اثير ( در الكامل في التاريخ ) ، ابن كثير ( در البدايه و النهايه ) و ... از مطالب وي مستقيما استفاده كرده اند.

نكته جالب در مورد اين عالم اهل تسنن اين است كه وي در تفسير آيه 6 سوره مائده ، بيان كرده است كه بايد پاها را مسح كرد . ( تفسير جامع البيان - طبري - ج 6 ص 177 ) و ابن كثير در البدايه و النهايه ج 11 ص 167 نيز به اين نظر طبري اشاره كرده و البته توجيهاتي دارد كه ديدن آن خالي از لطف نيست.

اعتراف طبري در خصوص تهديد عمر به آتش زدن خانه وحي

طبري در تاريخ خود ج2 ص 443 ( باب السنه الحاديه عشره من الهجره ) با سند خود بيان مي كند كه :

" حدثنا ابن حميد قال حدثنا جرير عن مغيرة عن زياد بن كليب قال أتي عمر بن الخطاب منزل علي وفيه طلحة والزبير ورجال من المهاجرين فقال والله لأحرقن عليكم أو لتخرجن إلي البيعة فخرج عليه الزبير مصلتا بالسيف فعثر فسقط السيف من يده فوثبوا عليه فأخذوه. "

يعني :

حديث كرد ما را ابن حميد ، گفت حديث كرد ما را جرير بن مغيره از زياد بن كليب كه گفت : عمر بن خطاب به منزل علي ( عليه السلام ) آمد در حاليكه طلحه و زبير و مرداني از مهاجرين در آنجا بودند . پس گفت : به خدا قسم كه شما را به آتش مي كشم مگر اينكه براي بيعت خارج ( از خانه ) بيرون آييد. زبير با شمشير بر او وارد شد . پس شمشير را از دستش انداختند و و بر وي هجوم آورده و او را گرفتند.

ترجمه سند روايت :

توثيق محمد بن حميد بن حيان التميمي ، ابو عبدالله الرازي ( ابن حميد ) استاد طبري

يوسف المزي در تهذيب الكمال ج 25 ص 100 ( ذيل رقم 5167 ) از قول ابا زرعه مي گويد :

من فاته ابن حميد يحتاج ان ينزل في عشره آلاف حديث .

و در ج25 ص 101 بيان مي كند كه ابوبكر ابن خيثمه گفت : از يحيي بن معين در مورد محمد بن حميد رازي سوال شد. ابن معين گفت : ثقه ، ليس به باس ، رازي كَيّس.

( البته تضعيف ابن حميد بوسيله جوزجاني و ... كه در تهذيب التهذيب آمده است ، مردود مي باشد زيرا كه اساتيد رجال اهل سنت مانند ابن معين و ابوزرعه ، وي را توثيق كرده اند.)

ذهبي ( امام الجرح و التعديل ) در تذكره الحفاظ ج 2 ص 491 مي گويد :" حدث عنه ابو داوود و الترمذي و ابن ماجه و ... "

ذهبي در سير اعلام النبلاء ج 11 ص 503 و 504 درباره وي مي گويد : " حدث عنه ابو داوود و الترمذي و القزويني في كتبهم و احمد بن حنبل و ابو زرعه و .... و محمد بن هارون الروياني و خلق كثير ."

" و قال ابو قريش الحافظ : قلت لمحمد بن يحيي : ما تقول في محمد بن حميد ؟ فقال : الا تراني احدث عنه ."

توثيق جرير ( جرير بن عبدالحميد ) متوفي سنه 188 ه ق

" 257 - 26 / 6 ع - جرير بن عبد الحميد الحافظ الحجة أبو عبد الله الضبي الكوفي محدث الري . ولد سنة عشر ومائة . وسمع من منصور بن المعتمر وحصين بن عبد الرحمن وبيان بن بشر وسهيل والأعمش وعدة . وقرأ القرآن علي حمزة . حدث عنه علي ابن المديني وإسحاق وقتيبة ويوسف بن موسي القطان وأحمد بن حنبل وعلي بن حجر وعثمان بن أبي شيبة ومحمد بن حميد وخلق كثير . رحل إليه المحدثون لثقته وحفظه وسعة علمه . قال ابن معين سمعته يقول : عرض علي بالكوفة ألفا درهم يعطوني مع القراء فأبيت ثم جئت اطلب ما عندهم . قال يحيي بن معين : طلب جرير الحديث خمس سنين فقط . توفي جرير بالري في سنة ثمان وثمانين ومائة رحمه الله تعالي وحديثه عال في جزء ابن عرفة. "

( تذكره الحفاظ - ذهبي - ج1 ص 271 و 272 )

يوسف المزي در تهذيب الكمال ج4 ص 544 در مورد وي مي گويد : " و قال محمد ابن سعد : كان ثقه كثير العلم ، يرحل اليه ".

توثيق مغيره ( المغيره ابن مقسم الضبي )

يوسف المزي در تهذيب الكمال ج 28 ص 399 در باره وي مي گويد :

" و قال عبيد بن يعيش ، عن ابي بكر بن عياش : ما رايت احدا افقه من مغيره ، فلزمته. "

و در همان جلد در ص 400 مي گويد :

" و قال احمد بن سعد بن ابي مريم ، عن يحيي بن معين : ثقه ، مامون."

ابن حجر عسقلاني در تهذيب التهذيب ج 10 ص 241 درباره وي مي گويد :" و قال النسائي : مغيره ثقه ". ...... " و ذكره ابن حبان في الثقات "

توثيق زياد بن كليب التميمي الحنظلي ، ابو معشر الكوفي

ابن حبان در الثقات ج6 ص 327 درباره وي مي گويد :

" زياد بن كليب أبو معشر النخعي من أهل الكوفة يروي عن الشعبي وإبراهيم النخعي روي عنه يونس بن عبيد وخالد الحذاء وشعبة وكان من الحفاظ المتقنين مات سنة سبع عشرة ومائة."

يوسف المزي در تهذيب الكمال ج 9 ص 505 درباره وي مي گويد : " قال احمد بن عبدالله العجلي : كان ثقه في الحديث . قديم الموت."

و در همان جلد ص 506 درباره وي مي گويد : " و قال النسائي : ثقه " ..... روي له مسلم ، و ابو داود ، و الترمذي ، و النسائي.

ذهبي در الكاشف في معرفة من له رواية في كتب الستة ج 1 ص 412 درباره وي مي گويد :

" 1705 - زياد بن كليب أبو معشر التميمي عن إبراهيم والشعبي وعنه منصور وأبو بشر وابن أبي عروبة حافظ متقن توفي 119 . م د ت س . ".

منبع: وبلاگ شبهاي پيشاور




Share
1 | علي | | 12:00 - 27 فروردين 1387 |
1
 
 
3
پاسخ نظر
مطالب جالب قابل استفاده اي بودلعنت خدابردشمنان حضرت زهرا-سلام الله عليها
2 | محمد علي | | 12:00 - 12 خرداد 1387 |
1
 
 
2
پاسخ نظر
چرا دوستان اهل سنت ناراحت مي شوند . با كه با آنها كاري نداريم. فقط مي گوييم:
خداوندا كساني كه حضرت فاطمه زهرا(س) را آزرده اند لعنت كن و به آتش قهر خودت بسوزان.
3 | عاطفه | Iran - Tehran | 12:00 - 08 ارديبهشت 1389 |
0
 
 
2
پاسخ نظر

بسمه الله الرحمن الرحيم
السلام عليك ايتها الصديقه الشهيده
دركتاب شريف اصول كافي حديثي از حضرت اباعبدالله الحسين(ع) نقل شده كه گوياي تاثيرعميق اندوه جانگداز شهادت مظلومانه وغريبانه ي حضرت صديقه ي كبري فاطمه ي زهرا(ع)بر دل وجان حضرت اميرالمومنين علي(ع) است.باهم مروري انديشمندانه بر غمنامه ي جگرسوز سيد اوصيا علي مرتضي داشته باشيم:
((حسين بن علي(ع) فرمود:چون فاطمه(ع) وفات كرد.اميرالمومنين(ع) اورا شبانه و پنهاني به خاك سپرد، وجاي قبرش را ناپديد كرد، وآنگاه برخاست و رو به جانب قبر پيامبر خدا(ص) كرد و گفت: درود بر تو اي پيامبر خدا، از طرف من و از طرف دخترت و ديداركننده ات، آن كه در قطعه ي تو زير خاك آرميده است و خداوند او را براي هرچه زودتر رسيدن به تو برگزيده بود. اي پيامبر خدا! از درگذشت مظلومانه ي برگزيده ات شكيبائي ام اندك و از فراق جانسوز بانوي بانوان جهان خويشتن داري ام نابود گشته ،مگر همدردي اين فراق با ياد جدائي از تو مرا تسليت بخشد:
من تو را با دست خود در لحد قبرت روي خاك خوابانيدم، وسرت روي سينه من بود كه جان دادي.
آري! در كتاب خدا براي من بهترين پذيرش در صبر بر مصيبت هاست كه مي فرمايد:همه از خدائيم و به سوي او بازگشت كننده. همانا امانت تو كه به من سپرده بودي پس گرفته شد،وضامن رستگاري دريافت گرديد و زهرا(ع) با شتاب از دستم ربوده شد.
اي پيامبر خدا!ديگر آسمان نيلگون و زمين تيره در نظرم چه زشت و ناپسند جلوه مي كند.اندوه من پاياني ندارد.شبم همه در بي خوابي گذرد. غمي دارم كه از دل نرود مگر اين كه بميرم و خدا همان خانه اي را كه تو در آن اقامت داري برايم برگزيند. غصه اي دارم دل چركين كن، و اندوهي دارم هيجان انگيز.
چه زود ميان ما جدائي افتاد! به خدا شكايت برم.
به زودي دخترت ازهم دست شدن امتت بر ربودن حقش به تو گزارش خواهد داد.اورا سوال پيچ كن و از وضعيت حال جويا شو.چه بسا دلسوخته اي كه دلش چون دريا مي خروشد و راهي براي پراكنده كردن درددل هايش ندارد.
وخواهد گفت: خدا داوري مي كند و او بهترين داورهاست.
يا رسول الله!
درود خدا بر تو باد، درود وداع كننده اي كه نه دل بازگرفته و نه خسته شده است. اگر برگردم از به تنگ آمدن و خسته شدن نيست، واگر بر سر قبر فاطمه(ع) بمانم از بدگماني به وعده اي كه خدا به شكيبايان داده نيست. واي واي شكيبائي در مصيبت خجسته تر و زيباتر است. تو مي داني اگر چيرگي رياست طلبان نبود، ماندن در اينجا را مانند معتكفان بر خود لازم مي دانستم و هم چون زن فرزند مرده براين مصيبت بزرگ شيون مي كردم.
اي پيامبر خدا!شگفت آور است كه در پيش چشم بيناي پروردگار دخترت نهاني به خاك سپرده و حقش ربوده و از ارثش جلوگيري شود در حالي كه از رحلت جانسوزت زماني نگذشته و يادت كهنه نشده است.
اي پيامبرخدا! به خدا شكوه بايد كرد و درباره ي مصيبت فراق تو بر بلنداي شكيبائي مي ايستم. صلوات خدا بر تو باد و درود و خشنودي خداوند سبحان بر او باد، اوكه پاره تنت بود و برگزيده ي خدا.))
غمنامه اول مظلوم عالم اميرالمومنين علي(ع) ر خوانديم.آيا هنوز هم نبايد از خود بپرسيم:
1.را دخت گرامي رسول اكرم(ص)را شهيده مي نامند؟
2. چه شد كه امت اسام پس از رحلت پيامبر خدا،دخترش را مظلومانه به شهادت رساندند؟
3.چه كساني جراْت كردنددر كنار مسجدالنبي و مركز جهان اسلام،يگانه دخترپيامبر را به شهادت برسانند؟
4.چه حقوقي توسط امت اسلام از فاطمه زهرا(ع) ربوده شد؟
5.چرا شكيبائي اميرالمومنين علي(ع) در مصيبت همسر مظلومه اش كم شد؟
6.چرا فرزند پيامبر اسلام را دور از چشم مسلمانان شبانه به خاك سپردند؟
7.چرا قبر پاره تن رسول الله بايد پنهان بماند؟
8.چرا اميرالمونين و فرزندان معصوم حضرت فاطمه(ع) از نشان دادن قبر حضرتش خودداري كردند؟
9.چرا پيامبر اسلام بايد دخترش را سئوال پيچ كند تا از وضعيت حالش باخبر شود؟
10.با كشتن دختر پيامبر اسلام چه سنت هاي كفرآميزي در ميان مسلمانان رواج پيدا كرد؟
اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علي ذلك
4 | ×!,.؟:" | | 12:00 - 08 ارديبهشت 1389 |
0
 
 
1
پاسخ نظر
جناب اسعد ناراحتي شما اهل بدعت مايه آرامش و سعادت ماست
5 | momen abdullah | | 12:00 - 08 ارديبهشت 1389 |
0
 
 
1
پاسخ نظر
جناب اسعد
لطفا به ما از اين همه موجودات عالم يکي را نشان دهيد که ابوبکر خالق آن باشد.
اگر ابوبکر خالق نيست و مخلوق است پس چرا او را شريک خداوند در جعل خليفة الله و حتي بالاتر از او قرار مي‌دهيد؟؟
آيا نمي‌دانيد که سرانجام شرک خلود در نار است؟؟
علاوه بر آن چرا شما عمر را شريک خداوند در اطاعت شدن مي‌دانيد؟؟ براستي آيا خداوند شايسته اطاعت است و يا عمري که حتي 20 صفحه مطلب علمي از او نقل نشده است؟؟
اين است صراط پيروان ابوبکر:
ابوبکر --> شريک خداوند در جعل خليفة الله
عمر ---> شريک خداوند در جعل دين
ابوبکر --> شريک خداوند در اطاعت
جناب اسعد
اين وهم ساق دار چيست که در قيامت راه مي‌رود و مردم دنبال او راه مي‌افتن؟؟ خدا است و يا صنم عمر؟؟؟ راستي فرق شما مريدان عمر که ابوبکر را شريک خداوند قرار مي‌دهيد با مشرکي به نام ابوسفيان چيست؟؟
**********
البته همين شرک علني شما است که شما را به جنگ قرآن مي‌فرستد:
«اولائک يلعنهم الله و يلعنهم اللاعنون»
براستي چرا شما مريدان عمر با نص صريح قرآن الله متعال عداوت مي‌کنيد؟؟ چرا شما سنت و حکم «لعن» را از دين اسلام حذف کرده‌ايد؟؟ اين چه لذتي است که شما در مبارزه با قرآن کريم جويا هستيد؟؟ آيا همين که ابوبکر را شريک خداوند قرار مي‌دهيد برايتان کافي نيست؟؟ حتما بايد قرآن مجيد را هم چون صنمتان معاويه تکه تکه کنيد؟؟؟

يا علي
6 | اسعد | | 12:00 - 08 ارديبهشت 1389 |
4
 
 
0
پاسخ نظر
ناراحتي اهل سنت بخاطر اين است كه شما با درست کردن افسانه دروغين ونيز دوري از کتاب وسنت وگرفتار شدن به شرکيات وسب ولعن معاصرين آن بانوي بزرگوار وخويشاوندانش او را مي آزاريد ولعنتهاي هم که مي کنيد در حقيقت به خودتان بر مي گردد ومصداق اين آيه قرآن هستيد" الذين يحسبون أنهم يحسنون صنعا".
7 | رضاكاو?ان? | | 05:17 - 10 ارديبهشت 1391 |
2
 
 
0
پاسخ نظر
ازخداشرم کن?د...روزق?امت چطور? درحضورخلفا? راشد?ن قرارم?گ?ر?د.واقعاجا? تاسف است، اسم ا?ن سا?ت روبجا? ول?عصر(ع)بزار?د.فتنه گرا?? ابل?س.
8 | فرناز | Iran - Tehran | 16:47 - 25 اسفند 1392 |
0
 
 
1
پاسخ نظر
برادر محترم. /اسعد/
سلام و رحمت خدا بر شما.
1= ما اهل تشيع سب رو جايز نميدونيم.چون مولامون علي(عليه السلام)_که جانم فدايش_فرمودند که=من کراهت دارم که شما از سبابين(:دشنام دهندگان )باشيد(نهج البلاغه)
2=اما لعن طبق قران و سنت جايز است.خداوند در قران ظالمين و ازار دهندگان خدا و رسول او و....را لعنت کرده.
و اقا و حبيبمان رسول الله_که صلوات و درود خداوند بر ايشان و خاندان پاکشان باد و جانم فدايشان_ فرمودند که=خدايا! ظالم به فاطمه را لعنت کن.(فرائد السمطين)
در همين کتاب فرائد السمطين که نوشته جناب جويني از علماي محترم سني است و ذهبي در تذکره الحفاظ راجع به ايشون ميگن که=....امام المحدث الاوحد الاکمل فخر الاسلام...
در فرائد السمطين حديثي از مولايمان پيامبر گرامي (ص) در رابطه با بانويمان حضرت فاطمه(س) و ازار هايي که پس از رسول به ايشان داده ميشه امده.....و در ان حديث رسول الله بانو رو مقتوله=کشته شده.معرفي ميکنن......
و اين درستي اعتقاد شيعه رو در رابطه با شهادت حضرت صديقه ي فاطمه(سلام الله عليها) ميرسونه.....
3=فرزند حضرت نوح نبي_سلام الله عليه) هم فاميل پيامبر اولو العزم بود....اما خويشاوندي اش با نبي الهي او را سود نبخشيد.
4= منظور شما رو از شرک نفهميدم........اما اگر منظورتان توسل است.خود جناب خليفه دوم عباس عموي پيغمبر رو واسطه بين خودشون و خدا قرار دادن.(صحيح بخاري).....خداوند در قران ميفرمايد=و به سوي او(خدا) وسيله اي بجوييد..........
در سوره يوسف امده که بني اسرائيل: برادران يوسف الصديق(ع) حضرت يعقوب(ع) رو خواندن و يا ابانا:اي پدر! گفتن و خواستن که پدر برايشان در درگاه خدا طلب مغفرت کنه و يعقوب نبي(ع) هم پذيرفتن.
اين کاملا" دليل بر اينه که توسل شرک نيست.
موفق باشين.
درود الهي بر شما.
9 | كريم | Kazakhstan - Astana | 13:16 - 26 اسفند 1392 |
2
 
 
0
پاسخ نظر
مشكل شما شيعيان اينه كه ميگيد يعقوب براي فرزندان خود از خدا دعا خواست هنوز فرق مرده و زنده را نميدانيد

پاسخ:
باسلام

دوست گرامي؛ مشکل شما هم اين است که به دليل ما خوب دقت نمي کنيد! برادر گرامي! اگر واسطه شدن اشکال دارد زنده و مرده ندارد. اگر خداوند نزديک است و سخن ما را مي شنود باز هم واسطه قرار دادن چه زنده و چه مرده طبق استدلال شما صحيح نخواهد بود.

دليل ما فقط همين آيه که نيست با آنکه همين يک آيه هم ما را کفايت مي کند چون انبيا همانند شهدا زنده اند روح آنها باذن الهي چنين تواني دارد که واسطه بين ما و خداوند قرار گيرد.

خداوند در قرآن به مسلمانان مي گويد اگر نزد رسول الله برويد و ايشان براي شما طلب استغفار کند خداوند شما را مي آمرزد.

امام سجاد در صحيفه سجاديه مي فرمايند: «وأتوسل إليك ، وأستشفع إليك بنبيك نبي الرحمة محمد صلى الله عليه وآله...»

علماي شما مانند الحصني دمشقي متوفاي 829 بعد از نقل حديث توسل نابينا به رسول الله و شفاي او مي گويد: فهذا حديث صحيح صريح في التوسل والإستجابة وليس فيه أنه فعل ذلك في حضرة النبي صلى الله عليه وسلم وليس فيه التقييد بزمن حياته ولا أنه خاص بذلك الرجل بل إطلاقه صلى الله عليه وسلم يدل على أن هذا التوسل مستمر بعد وفاته شفقة عليهم لأنه بهم رءوف رحيم ولإحتياجتهم إلى ذلك في حاجاتهم.

اين حديث صراحت در توسل دارد و مقيد به زمان رسول الله و يا فردي خاصي نيست بلکه مطلق است و دلالت دارد بر صحت آن و استمرار آن بعد از وفات ايشان...

دفع شبه من شبه وتمرد ج 1 ص 79 - 80 ، لتقي الدين أبي بكر الحصني الدمشقي الوفاة: 829هـ ، دار النشر : المكتبة الأزهرية للتراث – مصر.

توسل عمر به عباس و توسل عبدالله بن عمر به رسول الله و توسل بلال بن حارث و ابو ايوب انصاري و... همه بر صحت اين عمل دلالت دارند.

شافعي توسل به اهل بيت عليهم السلام مي کرده: «آل النبي ذريعتي* وهم إليه وسيلتي

أرجو بهم أعطى غدا * بيدي اليمين صحيفتي» (ديوان الإمام الشافعي، ج 1، ص 25)

ابو علي خلال از بزرگان حنابله به ئبر امام کاظم عليه السلام متوسل مي شده: «ما همّني أمر فقصدت قبر موسى بن جعفر فتوسّلت به إلاّ سهّل اللّه تعالى لي ما أحبّ». تاريخ بغداد: ج 1 ص 133، بتحقيق مصطفى عبد القادر عطا، ط. دار الكتب العلمية ـ بيروت.

هرگاه كه مشكلى برايم پيش مى آمد، كنار قبر حضرت موسى بن جعفر(عليهما السلام) مى رفتم و به او متوسّل مى شدم، مشكلاتم برطرف مى شد.

و...

اميدواريم توانسته باشيم مشکل شما را رفع کنيم.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)
10 | حمید رضا | | 11:02 - 13 اسفند 1393 |
1
 
 
1
پاسخ نظر
لعن الله قاتلیک بنت رسول الله
اهل سنت خدشان را به خواب زدن نمیشه بیدارشون کرد
11 | سید حسین باب المراد | | 22:08 - 10 فروردين 1394 |
0
 
 
0
پاسخ نظر
سلام یک سوال در مورد اینکه گفته اید یک روایت با سند صحیح در فضایل خلفا وجود ندارد داشتم یک روایت در صحیح بخاری است باب مناقب اصحاب که(لو کنت متخذا خلیلا لاتخذته خلیلا ولکن اخوه الاسلام افضل) این روایت در چند جای بخاری آمده است اما الان روایت کتاب مناقب منظورم است،سند اول این روایت طبق تحقیق بنده هیچ اشکالی ندارد و تمام رواتش حتی یک تضعیف ندارند لطفا راهنمایی کنید که آیا این سند را نمیتوان تضعیف کرد؟یاخیر ممنون ومتشکر

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
اولا: روايت مورد نظر شما مرسل است ايوب از چه کسي نقل کرده است؟!!
ثانيا:اين روايت اصلا دلالت بر فضيلت ندارد تا بخواهند آن را دليل بر فضيلت بدانند!! چون با به صورت شرطیه بیان آمده است و نهایتاً بر شرطی دلالت دارد که اگر اتفاق می‌افتاد چنین می‌شد پس هیچ فضیلتی برای ابوبکر نیست، اضافه این‌که در ادامه حدیث، پس از نفی اخوت و دوستی با ابوبکر، تنها دوستی در اسلام را معتبر می‌داند (ولکن اخوة الإسلام )
به عبارت ديگر اين روايت ثابت مي كند كه ابو بكر خليل پيامبر نبوده است، چرا كه رسول خدا مي فرمايد: اگر من كسي را به عنوان دوست مي گرفتم ابو بكر را انتخاب مي كردم يعني اين كه او را دوست خود نگرفته ام. اين بيشتر در مذمت ابوبکر است پيامبر در حقيقت نشان مي دهد که او دوست من نيست
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
12 | علی | Iran - Gorgan | 04:01 - 12 فروردين 1394 |
2
 
 
2
پاسخ نظر
روش اهل بدعت(وهابیت،سنت)این است که ابتدایک چیزی راازاصل منکر بشن،کمی که می گذرد اشکال وارد کنند وخلاصه اونقدردروغ دست وپا کنند تابه مخاطب اینگونا القا کنند که حق باآنهاست ودرپایان به شیعیان فحش وناسزا بدهند.من شبکه های نور،وصال،کلمه و....رامدام نگاه می کنم چندین سال است که همین رویه رادنبال می کنند.استاد حسینی قزوینی درنهایت ادب ازکتاب های خودشان جواب می دهد اما کو گوش شنوا!!!جناب اسعد،به خودت بیاوروش این شبکه هاراپیش نگیر ،اون دنیا جوابی نخواهی داشت.
   
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :