در حال حاضر کتاب "وهم الالحاد" به عنوان آخرین کتاب احمد الحسن شناخته می شود. این کتاب در برگیرنده شش فصل در باب اثبات فرضیه تکامل داروین میباشد. در این کتاب سعی بر آن شده است تا با تطبیق آراء علمای ادیان با فرضیه تکامل داروین،ٍ برتری آن را نسبت به علمای ادیان به نمایش گذاشته و از این رهگذر، احمد بصری را برخوردار از علم اهل بیت (ع) معرفی نمایند.
مقاله حاضر که توسط حجت الاسلام علی محمدی هوشیار نوشته شده است؛ ردیهایت بر این کتاب و سه فصل اول کتاب را مورد نقد و بررسی قرار داده و بیش از این، صرف وقت برای بررسی این کتاب را جایز ندانسته است؛ لذا در صدد آن است تا اولا بخشی از مغالطات و سوء استفادههای احمد بصری را تبیین کند و ثانیا پاسخ محکمی به توهمات علمی وی داده و اثبات کند که او بیش از هرکسی بی خدا بوده و هست و نام این مقاله نیز به همین مناسبت انتخاب شده است.