2024 March 29 - جمعه 10 فروردين 1403
احادیث صحیح در اثبات ولایت و حکومت سیاسی ائمه علیهم السلام
کد مطلب: ١٥٣٨٨ تاریخ انتشار: ٢٨ دي ١٤٠١ - ١٥:٠٠ تعداد بازدید: 1473
خارج فقه الحکومه » فقه
احادیث صحیح در اثبات ولایت و حکومت سیاسی ائمه علیهم السلام

(جلسه بیست و ششم 28 08 1401)

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

درس خارج فقه آیت الله حسینی قزوینی (دام عزه) – سال نوزدهم

 (جلسه بیست و  ششم 28 08 1401)

موضوع:  احادیث صحیح در اثبات ولایت و حکومت سیاسی ائمه علیهم السلام

اللهم صل علی محمدٍ وآل محمد وعجل فرجهم اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمدلله والصلاة علی رسول الله وعلی آله آل الله لاسیما علی مولانا بقیة الله واللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله إلی یوم لقاء الله، الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی هَدانا لِهذا وَ ما کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّه‏، وَ أُفَوِّضُ أَمْری إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِباد حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیل‏ نِعْمَ الْمَوْلى‏ وَ نِعْمَ النَّصیر

پرسش:

استاد! تکلیف برخورد با اهل حق چگونه است؟

پاسخ:

این ها فرقه های متعددی دارند. بعضی هایشان توجه ندارند یک مطالبی را از بزرگانشان، پدرانشان و مادرانشان گرفته اند تصور می کنند که حق است. برخی از این ها هم مسئله برای شان کاملا روشن است بعد از روشن شدن در رو دربایستی قرار گرفتند و آمادگی برای اظهار حق ندارند.

این ها که مسئله برای شان روشن شده قطعا این ها مستضعف فکری نیستند ولی آن ها که واقعا عوام هستند و با تمام وجود معتقدند که معتقدات شان حق است این ها را می شود مستضعف فکری نامید و این ها از نظر علمی در حدی هم نیستند که انسان با این ها بخواهد صحبت کند و حرف را بپذیرند همچنین چیزی نیستند.

یک دسته است اهل حق هستند در اهواز و دزفول هستند ذهبی ها این ها به حق روشن هستند به قول آیت الله نبوی که از علمای بزرگ دزفول بود برای من نقل می کرد من چند سال است با این ها هستم این ذهبی ها تمام احکام اسلامی را مو به مو عمل می کنند حتی مقلد هستند وجوهات هم می دهند.

روزه می گیرند، نماز می خوانند یک سری اضافاتی هم دارند، خواندن زیارت جامعه کبیره را مثل نماز صبح واجب می دانند و یک برنامه ها یی دارند فقط عیب شان این است که این ها به جای مسجد خانقاه دارند.

اگر همه اهل حق را ما با یک چوب برانیم این دور از انصاف است. من با رئیس شان ایشان دو جلسه منزل ما آمد ما چهار- پنج ساعت با ایشان بحث کردیم همه کتاب هایشان را برای من آوردند.

بنده نتوانستم تشخیص بدهم که این ها ضرورتی از ضروریات دین را انکار می کنند. فقط عرض کردم این ها اهل مسجد نیستند به جای مسجد خانقاه می روند. و تقید شان به احکام از برخی از ما خیلی بیشتر است هم پیر مردها و هم جوان ها و بچه هایشان

یک مرتبه اقای خسرو پناه من را منزل شان دعوت کرده بود خیلی هم مخالف این ها است. ایشان اهل آن جا است من با آقای خسرو پناه چند ساعتی بحث کردیم ایشان بینی و بین ربی یک دلیل که بر انحراف این ها باشد و برای ما اثبات کند نیاورد.

آقای الهامی از علمای دار التبلیغ بود کتابی در رابطه با ذهبی ها نوشته من از اول تا آخر کتاب را خواندم یک سطر مطلب به درد بخور در این کتاب من ندیدم. نه با این ها بحث کرده نه نشسته نه از عقاید این ها خبر دارد.

لذا در مورد این ها ما باید حواس مان را جمع کنیم فردای قیامت باید پاسخگو باشیم. این که مثلا چون اهل حق است و چون صوفی هستند پس بدون دلیل هر حکمی خواستیم بر این ها بار کنیم، نباید چنین باشد. حالا یک مقدار بی پرده من خدمت تان می گویم آیت الله العظمی نوری برای خود من نقل کردند گفتند مقام معظم رهبری منزل ما تشریف آورده بودند فرمودند بحث تان چیست؟ گفتم فعلا ما در رابطه با انحرافات صوفی ها داریم بحث می کنیم.

گفت من دیدم ایشان خیلی ناراحت شد، یعنی آثار ناراحتی در چهره شان نمایان بود و خیلی خوشش نیامد که ما یک همچنین بحثی را در حوزه مطرح می کنیم لذا من حرف را عوض کردم بحث های دیگری را مطرح کردم. چون ایشان خودش برای من نقل کرد این جا مطرح کردم.

لذا آدم باید آگاه باشد یعنی می گویند اگر جاهل حرف نزند دنیا خراب نمی شود:

«لَوْ سَکَتَ الْجَاهِلُ مَا اخْتَلَفَ النَّاس‏»

کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط - القدیمة)؛ نویسنده: اربلى، على بن عیسى، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، هاشم‏، ناشر: بنى هاشمى - تبریز، ج‏2، ص349

اکثر این بحث ها و درگیری ها که پیش می آید به خاطر جهل است اگر ما بر مبنای جهل مان مطالب مان را برنامه ریزی نکنیم خیلی از این اختلافات و این ها بر طرف می شود.

... (در ارتباط با اغتشاشات)

این قضایا می گذرد چیزی نیست ما خیلی نگران این قضایا نیستیم ان شاء الله بشارت های خوبی در آینده به حول و قوه الهی دریافت خواهیم کرد.

شما ببینید رسول اکرم در طول بیست و سه سال چه مصائبی کشید. این مشکلاتی که الان ما داریم در برابر مصائب رسول اکرم هیچ است.

(وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یقُولُونَ)

ما می‌دانیم سینه‌ات از آنچه آنها می‌گویند تنگ می‌شود

سوره حجر (15): آیه 97

(یضِیقُ صَدْرُکَ) نسبت به رسول اکرم است که به قولی در صبر و مقاومت الگوی دیگر انبیاء است. حضرت امیر (سلام الله علیه) می فرماید:

«فَصَبَرْتُ‏ وَ فِی الْعَیْنِ قَذًى وَ فِی الْحَلْقِ شَجًا  أَرَى تُرَاثِی نَهْبا»

نهج البلاغة (للصبحی صالح)؛ نویسنده: شریف الرضى، محمد بن حسین، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص48

این قضایا هست. من عقیده دارم همین مسائل آمد افراد نادرست از درست جدا شدند، تصفیه شدند بعضی از این سلبیریتها و بعضی دیگر جدا شدند این خودش یک نعمت بزرگی است مردم این ها را شناختند.

درست است ما هزینه دادیم هزینه زیاد هم دادیم ولی در برابر چیزهایی به دست مان آمد این نا خالصی ها خودشان را نشان دادند و روشن شد که قضیه چه است صدا و سیمای ما یک مقداری بیدار شد مسئولین ما بیدار شدند، مسئولین فرهنگی ما تا حدودی بیدار شدند این خودش یک نعمت بزرگی است.

ان شاء الله خدا کمک کند ظهور نزدیک بشود این نا خالصی ها همه بیرون رفتند دیگر در صف استقبال حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) این افراد ناپاک جایی ندارند اگر بیایند هم خود مردم بیرون می اندازند.

آغاز بحث...

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ بحث ما در رابطه با ولایت نبی مکرم و ائمه و به تبع آن ولایت مطلقه فقیه بود ما دو سه تا روایت آوردیم و بررسی سندی کردیم که نبی مکرم (صلی الله علیه واله وسلم) و ائمه (علیهم السلام) «النَّبِی أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ فی امر الدین والدنیا» یا بعضی از تعابیر بود:

«أن النبی أولى بالمؤمنین منهم بأنفسهم، بمعنى أحق بتدبیرهم»

المنتخب من تفسیر القرآن والنکت المستخرجة من کتاب التبیان - ابن إدریس الحلی - ج 2 ص 192

این خیلی واضح و روشن است که این ها مسئله سیاسی است. یکی از روایت هایی که هست مرحوم شیخ حر عاملی از فضل ابن شاذان نقل کرده است می گوید:

«و روى الثقة الجلیل الصدوق الفضل بن شاذان فی کتاب إثبات الرجعة»

إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات؛ شیخ حر عاملى، محمد بن حسن، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: اعلمى - بیروت، 1425 ق، ج‏2، ص233، ح810

البته بعضی ها روی کتاب اثبات الرجعه یک مقدار حرف دارند که آیا از فضل ابن شاذان است یا نه ولی شیخ حر عاملی یک آدم متخصص این قضیه است وقتی می آید یک عبارتی را به اثبات الرجعة نسبت می دهد ما بیاییم شبهه مطرح کنیم مشکل است.

روایت صد در صد سندا صحیح است. این را عزیزان ملاحظه بفرمایند شیخ حر عاملی که مشخص است. نجاشی در مورد فضل ابن شاذان می گوید:

«و کان ثقة، أحد أصحابنا الفقهاء و المتکلمین. و له جلالة فی هذه الطائفة، و هو فی قدره أشهر من أن نصفه‏»

مشهورتر این است که ما بیاییم او را توصیف کنیم

رجال النجاشی؛ نویسنده: نجاشی، احمد بن على، محقق/ مصحح: ندارد، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجامعه المدرسین، ص307

همین طور شیخ طوسی هم دارد. کشی هم به همین شکل دارد امام عسکری می فرماید:

«مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهَرَوِیُّ، عَنْ حَامِدِ بْنِ مُحَمَّدٍ العلجردی الْبُوسَنْجِیِّ، عَنِ الْمُلَقَّبِ بفورا، مِنْ أَهْلِ الْبُوزَجَانِ مِنْ نَیْسَابُورَ أَنَّ أَبَا مُحَمَّدٍ الْفَضْلَ بْنَ شَاذَانَ رَحِمَهُ اللَّهُ کَانَ وَجَّهَهُ إِلَى الْعِرَاقِ إِلَى حَیْثُ بِهِ أَبُو مُحَمَّدٍ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمَا، فَذَکَرَ أَنَّهُ دَخَلَ عَلَى أَبِی مُحَمَّدٍ (علیه السلام)، فَلَمَّا أَرَادَ أَنْ یَخْرُجَ: سَقَطَ مِنْهُ کِتَابٌ فِی حِضْنِهِ مَلْفُوفٌ فِی رِدَاءٍ لَهُ، فَتَنَاوَلَهُ أَبُو مُحَمَّدٍ (علیه السلام) وَ نَظَرَ فِیهِ، وَ کَانَ الْکِتَابُ مِنْ تَصْنِیفِ الْفَضْلِ، وَ تَرَحَّمَ عَلَیْهِ، وَ ذَکَرَ أَنَّهُ قَالَ: أَغْبِطُ أَهْلَ‏ خُرَاسَانَ‏ بِمَکَانِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ وَ کَوْنِهِ بَیْنَ أَظْهُرِهِمْ.»

مردم باید به اهل خراسان غبطه بخورند که یک کسی مثل فضل ابن شاذان در آن جا است.

رجال الکشی إختیار معرفة الرجال؛ کشى، محمد بن عمر ناشر: مؤسسة نشر دانشگاه مشهد محقق/ مصحح: طوسى، محمد بن حسن / مصطفوى، حسن‏، ص542

فضالة ابن ایوب است نجاشی می گوید:

«و کان ثقة فی حدیثه، مستقیما فی دینه‏»

یعنی هیچ انحرافات اعتقادی هم ندارد

رجال النجاشی؛ نویسنده: نجاشی، احمد بن على، محقق/ مصحح: ندارد، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجامعه المدرسین، ص310

ابان ابن عثمان جزء اصحاب اجماع است. رجال کشی، کافی و این ها روایاتی آورده اند کشی دارد:

«أجمعت العصابة على تصحیح ما یصح‏»

رجال الکشی إختیار معرفة الرجال؛ کشى، محمد بن عمر ناشر: مؤسسة نشر دانشگاه مشهد محقق/ مصحح: طوسى، محمد بن حسن / مصطفوى، حسن‏، ص170

حداقل توثیقش مشخص است و آقای خویی هم می گوید:

«وهو یکفی فی توثیقه ، على أنه وقع فی طریق علی بن إبراهیم بن هاشم فی التفسیر، وقد شهد بأن ما وقع فیه من الثقات»

معجم رجال الحدیث وتفصیل طبقات الرواة؛ الموسوی الخوئی، السید أبو القاسم _المتوفى1411ق_، بی‌نا، ج1، ص147

البته ما همان زمانی هم که در حوزه رجال تدریس می کردیم گفتیم اقای خویی فرمایشات شان روی چشم ما است ولی این عبارتی که نسبت به تصحیح علی ابن ابراهیم آورده قابل مناقشه است.

چون این تفسیر اولا مال علی ابن ابراهیم نیست مال یکی از شاگردان ایشان است.

همان ابوالفضل عباس بن محمد بن قاسم ایشان مجهول است هیچ توثیقی ندارد در طور هزار و اندی سال بزرگان ما قبول کردند که این تفسیر از علی ابن ابراهیم است ولی خود تفسیر همچنین مشکلی دارد.  و تفسیر علی ابن ابراهیم تفسیر مخلوطی از تفسیر علی ابن ابراهیم و تفسیر ابوالجارود زیاد ابن منذر است و او ناشر تفکر زیدی ها در مازندران طبرستان بود.

نهایتا هم اگر ما بخواهیم فرمایش اقای خویی را قبول کنیم نسبت به آن راوی اول آن جایی که مشخص است که روایت مال تفسیر علی ابن ابراهیم است. راوی اولش را ما می توانیم حسن حالش را ثابت کنیم ولی راوی های بعدی را نمی شود ثابت کرد.

مرحوم شیخ آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعه ایشان یک تحقیق گسترده کرده است من ندیدم کسی مثل ایشان تحقیق کرده باشد. البته کتاب سماء المقال فی علم الرجال مرحوم کلباسی هم که ما تحقیق کردیم و در دو جلد چاپ شده ایشان هم مفصل آن جا نسبت به تفسیر علی ابن ابراهیم کار کرده است.

این عبارت خیلی تکرار شده است شاید 40 – 50 یا بیشتر:

«ومن هنا رجع الی تفسیر علی ابن ابراهیم»

 یعنی مشخص است این تفسیر مال علی ابن ابراهیم نیست. راوی پنجم محمد ابن مسلم است. در مورد ایشان دارد:

«وجه اصحابنا بالکوفة؛ کان من اوثق الناس»

ثقه تنها نیست بلکه من اوثق الناس است. عبارت نجاشی در مورد ایشان است:

«محمد بن مسلم بن رباح أبو جعفر الأوقص الطحان‏ مولى ثقیف الأعور، وجه أصحابنا بالکوفة، فقیه، ورع، صحب أبا جعفر و أبا عبد الله علیهما السلام، و روى عنهما و کان من أوثق الناس. له کتاب یسمى الأربعمائة مسألة فی أبواب الحلال و الحرام. أخبرنا أحمد بن علی قال حدثنا ابن سفیان، عن حمید قال: حدثنا حمدان القلانسی قال: حدثنا السندی بن محمد، عن العلاء بن رزین، عنه به. و مات محمد بن مسلم سنة خمسین و مائة.»

رجال الکشی إختیار معرفة الرجال؛ کشى، محمد بن عمر ناشر: مؤسسة نشر دانشگاه مشهد محقق/ مصحح: طوسى، محمد بن حسن / مصطفوى، حسن‏، ص324

در جای دیگر دارد:

«رَحِمَ اللَّهُ زُرَارَةَ بْنَ أَعْیَنَ لَوْ لَا زُرَارَةُ بْنُ أَعْیَنَ لَوْ لَا زُرَارَةُ وَ نُظَرَاؤُهُ لَانْدَرَسَتْ أَحَادِیثُ أَبِی‏»

«زُرَارَةُ وَ أَبُو بَصِیرٍ لَیْثٌ الْمُرَادِیُ‏ وَ مُحَمَّدُ بْنُ مُسْلِمٍ وَ بُرَیْدُ بْنِ مُعَاوِیَةَ الْعِجْلِیُّ وَ لَوْ لَا هَؤُلَاءِ مَا کَانَ أَحَدٌ یَسْتَنْبِطُ هَذَا، هَؤُلَاءِ حُفَّاظُ الدِّینِ وَ أُمَنَاءُ أَبِی (علیه السلام) عَلَى حَلَالِ اللَّهِ وَ حَرَامِهِ، وَ هُمُ السَّابِقُونَ إِلَیْنَا فِی الدُّنْیَا وَ السَّابِقُونَ إِلَیْنَا فِی الْآخِرَةِ»

رجال الکشی إختیار معرفة الرجال؛ کشى، محمد بن عمر ناشر: مؤسسة نشر دانشگاه مشهد محقق/ مصحح: طوسى، محمد بن حسن / مصطفوى، حسن‏، 136و 137 زُرَارَةُ بْنُ أَعْیَن‏‏‏

پس سند هیچ مشکلی ندارد و فقط آن چه که مشکل برای ما در این جا است کتاب اثبات الرجعه است بعضی ها تردید کردند و به نظر من تردید جایی ندارد. روایت چه است عزیزان دقت کنند خیلی واضح و روشن است إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات‏، شیخ حر عاملی متوفای 1104 است.

همان روایت ابو خالد کابلی است روایت اولش این است روایت دومش که قضیه لوح حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیه) اسامی ائمه می آورد این مورد نظر ما نیست. این روایت 812 مورد استشهاد ما هست که امام باقر فرمود:

«أَنَا أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ»

 (النَّبِی أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ)

پیامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است؛

سوره احزاب (33): آیه 6

«و قال: حدثنا فضالة بن أیوب عن أبان بن عثمان عن محمد بن مسلم قال: قال أبو جعفر علیه السلام: قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و سلّم لعلی بن أبی طالب علیه السلام: یا علی أنا أولى بالمؤمنین من أنفسهم ثم أنت یا علی أولى بالمؤمنین من أنفسهم ثم الحسن ثم الحسین ثم علی بن الحسین ثم محمد بن علی، ثم جعفر بن محمد، ثم موسى بن جعفر، ثم علی بن موسى، ثم محمد بن علی، ثم علی بن محمد، ثم الحسن بن علی، ثم الحجة بن الحسن الذی تنتهی إلیه الخلافة و الوصایة و یغیب مدة طویلة، ثم یظهر و یملأ الأرض عدلا و قسطا کما ملئت جورا و ظلما »

إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات؛ شیخ حر عاملى، محمد بن حسن، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: اعلمى - بیروت، 1425 ق، ج‏2، ص234، ح812

خیلی واضح و روشن است بعضی از این آخوندهایی که به اصطلاح مغزشان ویروسی شده می گویند ائمه (علیهم السلام) امامت شان ثابت نیست. آقای عابدینی می گوید ائمه نمی دانستند امام بعد از خودشان چه کسی است؟ امام صادق نمی دانست تصور می کرد که امام بعد از خودش، اسماعیل است ! امام عسکری تصور می کرد سید محمد است.

مثل این روایت ما حدود 300 تا روایت پیدا کردیم که نام ائمه (سلام الله علیهم) در کتب شیعه و سنی آمده است.

یا آقای صفری که آن روز هم نقل کردیم تردید می کند که امیر المؤمنین بعد از خودش خلیفه معین کرد، انتخاب را به عهده مردم واگذار کرد. نمی دانم این ها یا بی سواد هستند یا مغرض هستند احساس می کنم اصلاً‌ با کتب روایی ما هیچ آشنایی ندارند مگر می شود یک کسی 20- 30 سال در حوزه تدریس بکند و با این طور روایات آشنا نباشد؟

ببینید دارد: «تنتهی إلیه الخلافة و الوصایة» یعنی تمام ائمه حق خلافت داشتند زمینه فراهم نشد آن بحث دیگری است عرض کردیم ائمه «اولی بالمؤمنین» هستند وظیفه این ها تأسیس حکومت و اجرای عدالت است ولی بعضی از وظایف این ها یک شرایطی در جامعه دارد تا آن شرایط محقق نشود امر بر امام اظهارش لازم نیست مثل رسول اکرم موظف بود برای تأسیس حکومت ولی  چون در مکه نیرو نداشت اقدام نکرد.

امیر المؤمنین (سلام الله علیه) در آن 25 سال نیرو نداشت شرایطش نبود اقدام نکردند ولی بعد از این که شرایط فراهم شد حکومت تشکیل دادند و یک جا هم امام نفرمود خلافت من مشروعیتش با بیعت مردم است.

 غیر از قضیه نامه ای که به معاویه می نویسد در نامه 6 می گوید معاویه! تو که من را به عنوان خلیفه منصوب پیغمبر قبول نداری ولی ابابکر و عمر و عثمان را به عنوان خلیفه منتخب قبول کردی با مبنای تو من را مردم انتخاب کردند. چرا آن ها را قبول کردی زیر بار خلافت من نرفتی؟ این از باب قاعده الزام است حتی خوارزمی از علمای اهل سنت وقتی نامه 6 نهج البلاغه را مطرح می کند می گوید فرمایش حضرت امیر به معاویه از باب قاعده الزام است.

می گوید تو که خلافت انتخابی را قبول داشتی مردم هم با من بیعت کردند و انتخابم کردند چرا زیر بار نمی روی؟

ولی در کنارش در نامه های متعدد دیگر حتی به معاویه، امیر المؤمنین خلافت شان را به رسول اکرم انتصاب می فرمایند. چندین نامه که حضرت انتخاب را محول می کند که من را پیغمبر انتخاب کرده است.

«و یغیب مدة طویلة، ثم یظهر و یملأ الأرض عدلا و قسطا کما ملئت جورا و ظلما»؛ این روایت صراحت دارد بر این که ائمه (علیهم السلام) یکی از وظائف شان از طرف خدای عالم عبارت از تشکیل حکومت است ولی تشکیل حکومتی که شرایطی دارد اگر آن شرایط فراهم نشود این وجوب بر امام تعلق نمی گیرد.

این یک روایت خیلی واضح و روشن است سندش هم عرض کردیم هیچ مشکلی ندارد. روایت دیگر در کفایة الأثر هست سندش مثل این نیست ولی مؤید است در صفحه 273

«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) لِعَلِیٍّ (علیه السلام)»

 رسول اکرم به امیر المؤمنین فرمود:

«أَنَا أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْهُمْ بِأَنْفُسِهِمْ ثُمَّ أَنْتَ یَا عَلِیُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ثُمَّ بَعْدَکَ الْحَسَنُ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ثُمَّ بَعْدَهُ الْحُسَیْنُ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ثُمَّ بَعْدَهُ عَلِیٌّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ثُمَّ بَعْدَهُ مُحَمَّدٌ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ بَعْدَهُ جَعْفَرٌ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ثُمَّ بَعْدَهُ مُوسَى أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ثُمَّ بَعْدَهُ عَلِیٌّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ثُمَّ بَعْدَهُ مُحَمَّدٌ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ثُمَّ بَعْدَهُ عَلِیٌّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ثُمَّ بَعْدَهُ الْحَسَنُ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ الْحُجَّةُ بْنُ الْحَسَنِ أَئِمَّةٌ أَبْرَارٌ هُمْ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَهُمْ.»

کفایة الأثر فی النصّ على الأئمة الإثنی عشر؛ خزاز رازى، على بن محمد، محقق/ مصحح: حسینى کوهکمرى، عبد اللطیف‏، ناشر: بیدار، ص 177، باب ما روی عن الحسین بن علی (علیه السلام) عن رسول الله (صلی الله علیه واله وسلم) فی النصوص على الأئمة الاثنی عشر صلوات الله علیهم أجمعین‏.

تک تک نام همه ائمه را می‌ آورد «وَ الْحُجَّةُ بْنُ الْحَسَنِ أَئِمَّةٌ أَبْرَارٌ هُمْ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَهُمْ» این هم خیلی واضح و روشن است همان تعبیری که:

«علی مع الحق والحق مع علی»

الإمامة والسیاسة؛ اسم المؤلف: أبو محمد عبد الله بن مسلم ابن قتیبة الدینوری الوفاة: 276هـ.، دار النشر: دار الکتب العلمیة - بیروت - 1418هـ - 1997م، تحقیق: خلیل المنصور، ج1، ص68

تاریخ بغداد؛ اسم المؤلف: أحمد بن علی أبو بکر الخطیب البغدادی، دار النشر: دار الکتب العلمیة – بیروت، ج14، ص320

«أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَالَ: الْحَقُّ مِنْ بَعْدِی مَعَ عَلِیٍّ وَ عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ یَدُورُ الْحَقُّ مَعَهُ حَیْثُمَا دَار»

بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بیروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحیاء التراث العربی، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج 31، ص376

«علی مع الحق، والحق مع علی یدور حیثما دار»

شرح نهج البلاغة؛ اسم المؤلف: أبو حامد عز الدین بن هبة الله بن محمد بن محمد بن أبی الحدید المدائنی الوفاة: 655 هـ، دار النشر: دار الکتب العلمیة - بیروت / لبنان - 1418هـ - 1998م، الطبعة: الأولى، تحقیق: محمد عبد الکریم النمری، ج2، ص174

«قال رسول الله صلى الله علیه وسلم رحم الله علیا اللهم أدر الحق معه حیث دار هذا حدیث صحیح على شرط مسلم»

المستدرک على الصحیحین؛ اسم المؤلف: محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاکم النیسابوری الوفاة: 405 هـ، دار النشر: دار الکتب العلمیة - بیروت - 1411هـ - 1990م، الطبعة: الأولى، تحقیق: مصطفى عبد القادر عطا، ج3، ص134، ح4626

واضح و روشن است داستان علامه امینی را حتماً دوستان شنیده اند که ایشان می گوید من شنیدم معاون دانشگاه بغداد کتابی نوشته در رابطه با امیر المؤمنین اشعاری گفته می خواستم بروم با ایشان یک ملاقاتی کنم اشعار ایشان را بگیرم و در الغدیر اضافه کنم.

آدرس گرفتم خیلی ها گفتند که ایشان آدم خیلی اعجوبه ای است به این سادگی ها وقت ملاقات نمی دهد. در شرح حالش آقایان نوشتند می گفت من رفتم در منزلش را زدم خادم آمد گفتم منزل فلانی گفت بله گفت به ایشان بگویید که یک شیخی از شیعه آمده می خواهد با شما ملاقات کند. او در بهار خواب طبقه بالا بود نگاه کرد دید یک شیخ شیعه با عمامه سفید آمده یک مقداری با نظر تحقیر گفت بیا ببینم چه می خواهی بگویی؟ می گوید ما رفتیم نشستیم یک مقداری صحبت کردیم.

-بحثش خیلی مفصل است- گفتم شنیدم شما اشعاری در رابطه با امیر المؤمنین گفتید گفت بله من غیر از آن، 3 تا تألیف در رابطه با حضرت علی دارم یک کتابی نوشتم در آن جا ثابت کردم که «علیٌ مع الحق والحق مع علی»

 علامه امینی می گوید گفتم آیا عبارت «علیٌ مع الحق والحق مع علی» مخصوص حضرت امیر (سلام الله علیه) است یا در حق دیگران هم نازل شده؟ گفت نه این در حق علی است.

گفتم اگر در حق دیگران هم آمده باشد چه کار می کنید؟ گفت نه نیست گفت من چند تا روایت آوردم که پیغمبر اکرم فرموده:

 «عَمَّارٌ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَمَّارٍ یَدُورُ مَعَهُ حَیْثُ دَار»

علل الشرائع؛ ابن بابویه، محمد بن على، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: کتاب فروشى داورى، ج1، ص223

بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بیروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحیاء التراث العربی، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج 44، ص35

«إن عمارا مع الحق والحق معه یدور عمار مع الحق أینما دار»

الطبقات الکبرى؛ اسم المؤلف: محمد بن سعد بن منیع أبو عبدالله البصری الزهری الوفاة: 230، دار النشر: دار صادر – بیروت، ج3، ص262

می گفت وقتی این روایت ها را از مصادر اهل سنت آوردم برگشت گفت شیخ یک سوم تلاش عمرم را تو به باد دادی ثابت کردی یک سوم عمر من باطل بود. چون من تصور می کردم که این فقط در رابطه با امیر المؤمنین (سلام الله علیه) است.

گفتم نه من به این انتخابت تبریک می گویم گفت چه تبریکی وقتی که این قضیه در حق دیگران هم هست گفتم بله در رابطه با عمار هست ولی درباره عمار هست: «إن عمارا مع الحق والحق معه یدور عمار مع الحق أینما دار» عمار همواره دور حق می چرخد.

 درباره علی دارد «علی مع الحق، والحق مع علی الحق یدور مع علی حیثما دار»؛ حق گرداگرد علی می چرخد عمار گرداگرد حق می چرخد ولی درباره علی هست «الحق یدور مع علی حیثما دار»

گفت وقتی من این را گفتم دو تا از پسرانش بودند بلند شد گفت:

«لمثل هذا الکلام یجب أن یقام ویقعد»

به احترام این بلند شدم که برای همچنین تحلیلی باید ایستاد برای این جمله احترام قرار داد.

در هر صورت ...

در این جا دارد:

«هُمْ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَهُمْ»

کفایة الأثر فی النصّ على الأئمة الإثنی عشر؛ خزاز رازى، على بن محمد، محقق/ مصحح: حسینى کوهکمرى، عبد اللطیف‏، ناشر: بیدار، ص 177، باب ما روی عن الحسین بن علی (علیه السلام) عن رسول الله (صلی الله علیه واله وسلم) فی النصوص على الأئمة الاثنی عشر صلوات الله علیهم أجمعین‏.

در روایات نسبت به ائمه (علیهم السلام) زیاد داریم چند تا روایت دیگر هم هست یعنی غیر از حضرت امیر (سلام الله علیه) این ها با حق هستند و حق هم با این ها هست.

 این هم یک روایتی است که کاملاً اثبات می کند آن چه که این ها ادعا می کنند ادعای این ها حق است «هُمْ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَهُمْ»؛ عصمت مطلق این ها را اثبات می کند حتی نه تنها گناه بلکه هر گونه سهو و اشتباه را هم از ائمه نفی می کند. اگر ائمه سهوی داشته باشند «الحقُ معهم» به صورت مطلق معنا پیدا نمی کند.

 باز در روایت دیگر، این روایت را عزیزان خوب دقت کنند روایت خیلی زیبایی است کافی، جلد 1، صفحه 286 سند روایت هم صحیحه است.

علی ابن ابراهیم است که «ثقةٌ فی الحدیث» محمد ابن عیسی ابن عبید هست «جلیلٌ فی اصحابنا ثقةٌ» یونس ابن عبد الرحمن از اوثق الثقات است من به یونس خیلی علاقه دارم.

 در بعضی از جاهایی که یادمان بیاید یک کسی را دعا کنیم من جمله یونس ابن عبد الرحمن را دعا می کنم آدم خیلی عجیبی بود و به قولی عزیز دُر دانه امام رضا و امام جواد (سلام الله علیهما) بود.

خیلی هم برای تثبیت احادیث ائمه تلاش کرد عبدالله ابن مسکان هست که باز از اصحاب اجماع است ابو بصیر اسدی هست. آقای خویی یک فرمایشی دارد چون 3 تا ابو بصیر داریم که از این 3 تا ابو بصیر یک موردش ظاهراً ثقه هست آن یحیی ابن قاسم هست آقایی می گوید چون مشهور در میان ابو بصیرها ایشان هستند آن ها خیلی زیاد روایت ندارند قلیل الروایة هستند.

معمولاً عبارت هایی که به صورت مطلق می آید به فرد مشهور انصراف دارد مثلاً بروجردی می گویند شاید صد تا عالم به اسم بروجردی داشته باشیم ولی معمولاً‌ این واژه می آید به آیت الله العظمی بروجردی انصراف پیدا می کند.

 یا گلپایگانی در طول تاریخ زیاد داریم ولی الان اگر آیت الله گلپایگانی می گویند انصراف به این مشهور دارد.

 ابو بصیرها هم می گوید ابو بصیر اسدی یحیی ابن قاسم ایشان از مشاهیر بوده و کثیر الروایه هم هست هر کجا ابو بصیر در روایات به صورت مطلق آمده یک دفعه مثلاً پسوند یا پیشوند یا قیدی دارد ما تابع قید هستیم آن هیچ ولی به صورت مطلق بیاید انصراف به یحیی ابن قاسم ابو بصیر اسدی دارد که نابینا بوده و علی ابن ابی حمزه بطائنی هم عصا کش ایشان بوده بنیانگذار مذهب واقفیه.

سند هم کاملاً صحیح است اگر هم بگوییم صحیحه اعلایی جا دارد یعنی تمام روات شان اتفاقی است روایت خیلی مفصلی است ابو بصیر می گوید من از آقا امام صادق سوال کردم از:

(أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ)

اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الأمر [= اوصیای پیامبر] را!

سوره نساء (4):‌ آیه 59

روایت این است:

«عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ یُونُسَ وَ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ أَبِی سَعِیدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ یُونُسَ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ فَقَالَ نَزَلَتْ فِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ (علیهم السلام) فَقُلْتُ لَهُ إِنَّ النَّاسَ یَقُولُونَ فَمَا لَهُ لَمْ یُسَمِّ عَلِیّاً وَ أَهْلَ بَیْتِهِ (علیهم السلام) فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ فَقَالَ قُولُوا لَهُمْ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) نَزَلَتْ عَلَیْهِ الصَّلَاةُ وَ لَمْ یُسَمِّ اللَّهُ‏ لَهُمْ ثَلَاثاً وَ لَا أَرْبَعاً حَتَّى کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) هُوَ الَّذِی فَسَّرَ ذَلِکَ لَهُمْ وَ نَزَلَتْ عَلَیْهِ الزَّکَاةُ وَ لَمْ یُسَمِّ لَهُمْ مِنْ کُلِّ أَرْبَعِینَ دِرْهَماً دِرْهَمٌ حَتَّى کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) هُوَ الَّذِی فَسَّرَ ذَلِکَ لَهُمْ وَ نَزَلَ الْحَجُّ فَلَمْ یَقُلْ لَهُمْ طُوفُوا أُسْبُوعاً حَتَّى کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) هُوَ الَّذِی فَسَّرَ ذَلِکَ لَهُمْ وَ نَزَلَتْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ وَ نَزَلَتْ فِی عَلِیٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) فِی عَلِیٍّ مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ وَ قَالَ ص أُوصِیکُمْ بِکِتَابِ اللَّهِ وَ أَهْلِ بَیْتِی فَإِنِّی سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ لَا یُفَرِّقَ بَیْنَهُمَا حَتَّى یُورِدَهُمَا عَلَیَّ الْحَوْضَ فَأَعْطَانِی ذَلِکَ وَ قَالَ لَا تُعَلِّمُوهُمْ فَهُمْ أَعْلَمُ مِنْکُمْ وَ قَالَ إِنَّهُمْ لَنْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ بَابِ هُدًى وَ لَنْ یُدْخِلُوکُمْ فِی بَابِ ضَلَالَةٍ فَلَوْ سَکَتَ رَسُولُ اللَّهِ ص فَلَمْ یُبَیِّنْ مَنْ أَهْلُ بَیْتِهِ لَادَّعَاهَا آلُ فُلَانٍ وَ آلُ فُلَانٍ وَ لَکِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْزَلَهُ فِی کِتَابِهِ تَصْدِیقاً لِنَبِیِّهِ (صلی الله علیه واله وسلم)- إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً فَکَانَ عَلِیٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ فَاطِمَةُ (علیها السلام) فَأَدْخَلَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) تَحْتَ الْکِسَاءِ فِی بَیْتِ أُمِّ سَلَمَةَ ثُمَّ قَالَ اللَّهُمَّ إِنَّ لِکُلِّ نَبِیٍّ أَهْلًا وَ ثَقَلًا وَ هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَیْتِی وَ ثَقَلِی فَقَالَتْ أُمُّ سَلَمَةَ أَ لَسْتُ مِنْ أَهْلِکَ فَقَالَ إِنَّکِ إِلَى خَیْرٍ وَ لَکِنَّ هَؤُلَاءِ أَهْلِی وَ ثِقْلِی فَلَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) کَانَ عَلِیٌّ أَوْلَى النَّاسِ بِالنَّاسِ لِکَثْرَةِ مَا بَلَّغَ فِیهِ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) وَ إِقَامَتِهِ لِلنَّاسِ وَ أَخْذِهِ بِیَدِهِ فَلَمَّا مَضَى عَلِیٌّ لَمْ یَکُنْ یَسْتَطِیعُ عَلِیٌّ وَ لَمْ یَکُنْ لِیَفْعَلَ أَنْ یُدْخِلَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ وَ لَا الْعَبَّاسَ بْنَ عَلِیٍّ وَ لَا وَاحِداً مِنْ وُلْدِهِ إِذاً لَقَالَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى أَنْزَلَ فِینَا کَمَا أَنْزَلَ فِیکَ فَأَمَرَ بِطَاعَتِنَا کَمَا أَمَرَ بِطَاعَتِکَ وَ بَلَّغَ فِینَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) کَمَا بَلَّغَ فِیکَ وَ أَذْهَبَ عَنَّا الرِّجْسَ کَمَا أَذْهَبَهُ عَنْکَ فَلَمَّا مَضَى عَلِیٌّ (علیه السلام) کَانَ الْحَسَنُ (علیه السلام) أَوْلَى بِهَا لِکِبَرِهِ فَلَمَّا تُوُفِّیَ لَمْ یَسْتَطِعْ أَنْ یُدْخِلَ وُلْدَهُ وَ لَمْ یَکُنْ لِیَفْعَلَ ذَلِکَ وَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ- وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‏ بِبَعْضٍ فِی کِتابِ اللَّهِ فَیَجْعَلَهَا فِی وُلْدِهِ إِذاً لَقَالَ الْحُسَیْنُ أَمَرَ اللَّهُ بِطَاعَتِی کَمَا أَمَرَ بِطَاعَتِکَ وَ طَاعَةِ أَبِیکَ وَ بَلَّغَ فِیَّ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) کَمَا بَلَّغَ فِیکَ وَ فِی أَبِیکَ وَ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنِّی الرِّجْسَ کَمَا أَذْهَبَ عَنْکَ وَ عَنْ أَبِیکَ فَلَمَّا صَارَتْ إِلَى الْحُسَیْنِ (علیه السلام) لَمْ یَکُنْ أَحَدٌ مِنْ‏ أَهْلِ بَیْتِهِ یَسْتَطِیعُ أَنْ یَدَّعِیَ عَلَیْهِ کَمَا کَانَ هُوَ یَدَّعِی عَلَى أَخِیهِ وَ عَلَى أَبِیهِ لَوْ أَرَادَا أَنْ یَصْرِفَا الْأَمْرَ عَنْهُ وَ لَمْ یَکُونَا لِیَفْعَلَا ثُمَّ صَارَتْ حِینَ أَفْضَتْ إِلَى الْحُسَیْنِ ع فَجَرَى تَأْوِیلُ هَذِهِ الْآیَةِ- وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‏ بِبَعْضٍ فِی کِتابِ اللَّهِ ثُمَّ صَارَتْ مِنْ بَعْدِ الْحُسَیْنِ لِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ثُمَّ صَارَتْ مِنْ بَعْدِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ قَالَ الرِّجْسُ هُوَ الشَّکُّ وَ اللَّهِ لَا نَشُکُّ فِی رَبِّنَا أَبَداً.»

الکافی (ط - الإسلامیة)؛ نویسنده: کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، محقق/ مصحح: غفارى على اکبر و آخوندى، محمد، ناشر: دار الکتب الاسلامیة، ج1، ص286، بَابُ مَا نَصَّ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولُهُ عَلَى الْأَئِمَّةِ ع وَاحِداً فَوَاحِداً، ح1

البته این را عزیزان دقت بکنند یکی از شبهاتی که وهابی ها دارند ما خودمان هم با پروفسور غامدی در قصة الحوار الهادی هم آوردیم می گفت شما آیه تطهیر را نهایتاً اثبات کنید که در رابطه با حضرت علی، امام حسن، امام حسین و حضرت زهرا است دیگر نسبت به دیگر ائمه نمی توانید این را اثبات کنید. جواب دادم گفتم اولاً در منابع شما هم هست

أما قرأت فی الأحزاب : إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا قال : ولأنتم هم ؟ قال : نعم

الطبری، أبو جعفر محمد بن جریر بن یزید بن کثیر بن غالب (متوفاى310)، جامع البیان، ج22، ص12، ناشر: دار الفکر، بیروت – 1415هـ

پس مشخص است که ائمه دیگر هم همچنین ادعایی دارند و غیر از ائمه هیچ کسی همچنین ادعایی نداشت این هم ما نداشتیم در زمان نزول آیه عصمت این چهار نفر تثبیت شد، عصمت این چهار نفر که تثبیت شد تمام گفتارشان برای ما حق است و این ها گفتند در زمان نزول آیه موجودین از معصومین ما هستیم ولی بعد از ما معصوم دیگری به نام علی ابن الحسین و محمد ابن علی، جعفر ابن محمد عصمت دیگر ائمه را هم این چهار نفر معصوم معین کردند.

وقتی معین کردند این ها وقتی معصوم هستند گفتند غیر از ما هم افراد معصومی هست اثباتش هست که نفی ماعدا نمی کند. در آیه قرآن نیست که غیر از این ها معصوم نیستند نیامده وقتی نفی ماعدا نشده این ها وقتی عصمت ائمه بعد را تأیید کردند ما دیگر ناگزیر هستیم قبول بکنیم. لذا این که می گوید:

«نَزَلَتْ فِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ (علیهم السلام)»

این در زمان نزول آیه ومن خُطِب بوده

«فَقُلْتُ لَهُ إِنَّ النَّاسَ یَقُولُونَ فَمَا لَهُ لَمْ یُسَمِّ عَلِیّاً وَ أَهْلَ بَیْتِهِ (علیهم السلام) فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»

چرا اسم امیر المؤمنین در قرآن به صراحت نیامده است؟

 حضرت فرمود:

«قُولُوا لَهُمْ»

‌این هایی که همچنین ادعای می کنند به این ها بگو:

«إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) نَزَلَتْ عَلَیْهِ الصَّلَاةُ وَ لَمْ یُسَمِّ اللَّهُ‏ لَهُمْ ثَلَاثاً وَ لَا أَرْبَعاً»

در قرآن (اقیموا الصلاة) آمده دیگر 4 رکعت بخوانید، 3 رکعت بخوانید و 2 رکعت بخوانید در قرآن نیست این به عهده رسول اکرم واگذار شده است.

«حَتَّى کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) هُوَ الَّذِی فَسَّرَ ذَلِکَ لَهُمْ وَ نَزَلَتْ عَلَیْهِ الزَّکَاةُ وَ لَمْ یُسَمِّ لَهُمْ مِنْ کُلِّ أَرْبَعِینَ دِرْهَماً دِرْهَمٌ حَتَّى کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) هُوَ الَّذِی فَسَّرَ ذَلِکَ لَهُمْ وَ نَزَلَ الْحَجُّ فَلَمْ یَقُلْ لَهُمْ طُوفُوا أُسْبُوعاً»

 

...هفت مرتبه طواف بکنید

«حَتَّى کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) هُوَ الَّذِی فَسَّرَ ذَلِکَ لَهُمْ وَ نَزَلَتْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ وَ نَزَلَتْ فِی عَلِیٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِفَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) فِی عَلِیٍّ مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ وَ قَالَ ص أُوصِیکُمْ بِکِتَابِ اللَّهِ وَ أَهْلِ بَیْتِی...»

به همین شکل تا به آیه تطهیر می رسد که آیه تطهیر به این شکلی هست آخرش دارد بر این که:

«کَانَ عَلِیٌّ أَوْلَى النَّاسِ بِالنَّاسِ لِکَثْرَةِ مَا بَلَّغَ فِیهِ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) وَ إِقَامَتِهِ لِلنَّاسِ وَ أَخْذِهِ بِیَدِهِ ...»

تا آنجا که:

 «فَلَمَّا مَضَى عَلِیٌّ (علیه السلام) کَانَ الْحَسَنُ (علیه السلام) أَوْلَى بِهَا لِکِبَرِهِ»

بعد از امام حسن (سلام الله علیه):

«قَالَ الْحُسَیْنُ أَمَرَ اللَّهُ بِطَاعَتِی کَمَا أَمَرَ بِطَاعَتِکَ وَ طَاعَةِ أَبِیکَ»

یعنی خطاب به امام حسن (سلام الله علیه)

 «وَ بَلَّغَ فِیَّ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) کَمَا بَلَّغَ فِیکَ وَ فِی أَبِیکَ وَ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنِّی الرِّجْسَ کَمَا أَذْهَبَ عَنْکَ وَ عَنْ أَبِیکَ»

امیر المؤمنین سلام الله علیه

 «فَلَمَّا صَارَتْ إِلَى الْحُسَیْنِ (علیه السلام) لَمْ یَکُنْ أَحَدٌ مِنْ‏ أَهْلِ بَیْتِهِ یَسْتَطِیعُ أَنْ یَدَّعِیَ عَلَیْهِ کَمَا کَانَ هُوَ یَدَّعِی عَلَى أَخِیهِ وَ عَلَى أَبِیهِ لَوْ أَرَادَا أَنْ یَصْرِفَا الْأَمْرَ عَنْهُ وَ لَمْ یَکُونَا لِیَفْعَلَا ثُمَّ صَارَتْ حِینَ أَفْضَتْ إِلَى الْحُسَیْنِ (علیه السلام) فَجَرَى تَأْوِیلُ هَذِهِ الْآیَةِ (وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‏ بِبَعْضٍ) فِی کِتابِ اللَّهِ ثُمَّ صَارَتْ مِنْ بَعْدِ الْحُسَیْنِ لِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ثُمَّ صَارَتْ مِنْ بَعْدِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ (علیه السلام) »

بعد هم یک سری روایاتی که ما داریم تا امام باقر یا امام صادق مشخص شده؛ چون طرف مقابل می خواست امامت امام صادق برایش روشن بشود امامت امام باقر برایش روشن بشود امامت بعد را کار نداشت.

پرسش:

استاد ببخشید اهمیتِ گفتن ولایت بیشتر است یا اهمیت تبیین رکعات نماز، این ذهن انسان می آید اگر واقعاً اهمیت ولایت و گفتن اسامی ائمه مهم تر از تبیین نماز است چرا در قرآن نیامده؟

پاسخ:

امام (رضوان الله تعالی علیه) در کشف اسرار می فرماید اگر نام ائمه در قرآن آمده بود قطعاً این ها بعد از رسول الله قرآن را تحریف می کردند و این قرآن که تحریف می شد ولو یک آیه این حذف می شد دیگر آیات قرآن هم از حجیت می افتاد.

پرسش:

نقل امام معصوم است؟

پاسخ:

نه! امام خمینی

پرسش:

احتمالات است.

پاسخ:

 قطعی نیست این احتمال نیست. این ها با تمام توان به میدان آمدند که تمام احادیثی که در رابطه با فضایل امیر المؤمنین است سوزاندند گفتند شما هیچ نگویید

«فلا تحدثوا عن رسول الله شیئا فمن سألکم فقولوا بیننا وبینکم کتاب الله»

تذکرة الحفاظ؛ اسم المؤلف: أبو عبد الله شمس الدین محمد الذهبی الوفاة: 748، دار النشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، الطبعة : الأولى، ج 1، ص 3

کتاب تذکرة الحفاظ، جلد 1، صفحه 3 و لذا اگر این عبارت در قرآن بود تحریف می کردند.

پرسش:

وضعیت خود قرآن با روایات فرق می کند گفتند روایات را بسوزانید در مورد قرآن که نگفتند.

پاسخ:

مگر عثمان، قرآن ها را نسوزاند؟

پرسش:

بقیه قرآن ها را سوزاند

پاسخ:

یک قرآنی که دلش می خواست آورد و ائمه و اهل بیت هم ساکت ماندند قرآنی که امیر المؤمنین نوشت آورد در میان مسجد خواند خلیفه دوم گفت ما احتیاجی به قرآن شما نداریم

پرسش:

آیه 41 سوره حجر صریحاً از امیر المؤمنین اسم می برد و روایت هم است.

پاسخ:

روایت هست ولی سند درست و حسابی ندارد. ببینید ما جوابی که به این ها می دهیم این است که می گوییم آیا در  آیه 40 سوره توبه اسم ابوبکر آمده که می گویند درباره ابوبکر است؟!

(إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ کَفَرُوا ثَانِی اثْنَینِ إِذْ هُمَا فِی الْغَارِ إِذْ یقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَیهِ وَأَیدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ کَلِمَةَ الَّذِینَ کَفَرُوا السُّفْلَى وَکَلِمَةُ اللَّهِ هِی الْعُلْیا وَاللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ)

اگر او را یاری نکنید، خداوند او را یاری کرد؛ (و در مشکلترین ساعات، او را تنها نگذاشت؛) آن هنگام که کافران او را (از مکه) بیرون کردند، در حالی که دومین نفر بود (و یک نفر بیشتر همراه نداشت)؛ در آن هنگام که آن دو در غار بودند، و او به همراه خود می‌گفت: «غم مخور، خدا با ماست!» در این موقع، خداوند سکینه (و آرامش) خود را بر او فرستاد؛ و با لشکرهایی که مشاهده نمی‌کردید، او را تقویت نمود؛ و گفتار (و هدف) کافران را پایین قرار داد، (و آنها را با شکست مواجه ساخت؛) و سخن خدا (و آیین او)، بالا (و پیروز)است؛ و خداوند عزیز و حکیم است!

سوره توبه (9): آیه 40

می گویند کسی انکار کند این آیه در حق ابوبکر است کافر است فتوا دادند. آیه 11 سوره نور می گویند درباره عایشه است آیه إفک، اسم عایشه که نیامده به کمک روایت می گویند این آیه در حق عایشه است منکرش هم کافر است.

اگر بنا است این باشد طبق آیه 44 سوره نحل

(بِالْبَینَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنْزَلْنَا إِلَیکَ الذِّکْرَ لِتُبَینَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیهِمْ وَلَعَلَّهُمْ یتَفَکَّرُونَ)

(از آن ها بپرسید که) از دلایل روشن و کتب (پیامبران پیشین آگاهند!) و ما این ذکر [= قرآن‌] را بر تو نازل کردیم، تا آن چه به سوی مردم نازل شده است برای آن ها روشن سازی؛ و شاید اندیشه کنند

سوره نحل (16): آیه 44

یعنی این آیه تثبیت می کند تمام گفتار پیغمبر عین قرآن است آیه 7 سوره حشر

(وَمَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا)

آن چه را رسول خدا برای شما آورده بگیرید (و اجرا کنید)، و از آن چه نهی کرده خودداری نمایید.

سوره حشر (59): آیه 7

این ثابت می کند تمام گفتار پیغمبر، یعنی قرآن در کنار تبیین پیغمبر قرآن است قرآن منهای تبیین پیغمبر این قرآن نیست!

«والسلام علیکم ورحمة الله»



Share
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
  

آخرین مطالب
پربحث ترین ها
پربازدیدترین ها