2024 April 17 - چهار شنبه 29 فروردين 1403
آيا عمر در غدير خم با اميرمؤمنان (ع) بيعت كرده است؟
کد مطلب: ٤٩٥٢ تاریخ انتشار: ١٦ شهریور ١٣٩٦ - ١٦:٠٠ تعداد بازدید: 47585
پرسش و پاسخ » امامت و خلافت
آيا عمر در غدير خم با اميرمؤمنان (ع) بيعت كرده است؟

بيعت عمر با اميرمؤمنان عليه السلام در غدير خم

بعد از آن كه رسول خدا صلي الله عليه وآله امير مؤمنان عليه السلام را به عنوان خليفه و جانشين خود انتخاب و آن را بر همگان اعلام كرد، به مردم دستور داد كه يكي يكي با آن حضرت بيعت كرده و اين منصب جديد را تبريك بگويند.

طبق روايات صحيح السندي كه در كتاب هاي اهل سنت وجود دارد، خليفه دوم از كساني است كه خود را به امير المؤمنين عليه السلام رساند و پس از بيعت با آن حضرت، منصب جديدش را تبريك گفت.

غزالي، دانشمند شهير قرن ششم در باره تبريك و تهنيت خليفه دوم و پيماني كه در آن روز بست و فقط چند روز بعد آن را فراموش كرد، مي نويسد:

واجمع الجماهير علي متن الحديث من خطبته في يوم عيد يزحم باتفاق الجميع وهو يقول: « من كنت مولاه فعلي مولاه » فقال عمر بخ بخ يا أبا الحسن لقد أصبحت مولاي ومولي كل مولي فهذا تسليم ورضي وتحكيم ثم بعد هذا غلب الهوي تحب الرياسة وحمل عمود الخلافة وعقود النبوة وخفقان الهوي في قعقعة الرايات واشتباك ازدحام الخيول وفتح الأمصار وسقاهم كأس الهوي فعادوا إلي الخلاف الأول: فنبذوه وراء ظهورهم واشتروا به ثمناً قليلا.

از خطبه هاي رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه وآله وسلم) خطبه غدير خم است كه همه مسلمانان بر متن آن اتفاق دارند. رسول خدا فرمود: هر كس من مولا و سرپرست او هستم، علي مولا و سرپرست او است. عمر پس از اين فرمايش رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) به علي (عليه السلام) اين گونه تبريك گفت:

«تبريك، تبريك، اي ابوالحسن، تو اكنون مولا و رهبر من و هر مولاي ديگري هستي.»

اين سخن عمر حكايت از تسليم او در برابر فرمان پيامبر و امامت و رهبري علي (عليه السلام) و نشانه رضايتش از انتخاب علي (عليه السلام) به رهبري امت دارد؛ اما پس از گذشت آن روز ها، عمر تحت تأثير هواي نفس و علاقه به رياست و رهبري خودش قرار گرفت و استوانه خلافت را از مكان اصلي تغيير داد و با لشكر كشي ها، برافراشتن پرچم ها و گشودن سرزمين هاي ديگر، راه امت را به اختلاف و بازگشت به دوران جاهلي هموار كرد و از مصاديق اين سخن شد: (فنبذوه وراء ظهورهم واشتروا به ثمناً قليلا). پس، آن [عهد] را پشتِ سرِ خود انداختند و در برابر آن، بهايي ناچيز به دست آوردند، و چه بد معامله اي كردند.

الغزالي، أبو حامد محمد بن محمد، سر العالمين وكشف ما في الدارين، ج 1، ص 18، باب في ترتيب الخلافة والمملكة، تحقيق: محمد حسن محمد حسن إسماعيل وأحمد فريد المزيدي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان، الطبعة: الأولي، 1424هـ 2003م.

روايات بسياري در كتاب هاي اهل سنت وجود دارد كه سخن غزالي را ثابت مي كند؛ اما به جهت اختصار به دو روايت همراه با تصحيح سند آن، بسنده مي كنيم:

روايت اول: روايت براء بن عازب

احمد بن حنبل و بسياري از بزرگان اهل سنت داستان بيعت خليفه دوم را اين گونه نقل مي كنند:

حدثنا عبد اللَّهِ حدثني أبي ثنا عَفَّانُ ثنا حَمَّادُ بن سَلَمَةَ أنا عَلِيُّ بن زَيْدٍ عن عَدِيِّ بن ثَابِتٍ (وأبي هارون العبدي) عَنِ الْبَرَاءِ بن عَازِبٍ قال كنا مع رسول اللَّهِ صلي الله عليه وسلم في سَفَرٍ فَنَزَلْنَا بِغَدِيرِ خُمٍّ فنودي فِينَا الصَّلاَةُ جَامِعَةٌ وَكُسِحَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وسلم تَحْتَ شَجَرَتَيْنِ فَصَلَّي الظُّهْرَ وَأَخَذَ بِيَدِ علي رضي الله عنه فقال أَلَسْتُمْ تَعْلَمُونَ اني أَوْلَي بِالْمُؤْمِنِينَ من أَنْفُسِهِمْ قالوا بَلَي قال أَلَسْتُمْ تَعْلَمُونَ اني أَوْلَي بِكُلِّ مُؤْمِنٍ من نَفْسِهِ قالوا بَلَي قال فَأَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ فقال من كنت مَوْلاَهُ فعلي مَوْلاَهُ اللهم وَالِ من ولاه وَعَادِ من عَادَاهُ قال فَلَقِيَهُ عُمَرُ بَعْدَ ذلك فقال له هنياء يا بن أبي طَالِبٍ أَصْبَحْتَ وَأَمْسَيْتَ مولي كل مُؤْمِنٍ وَمُؤْمِنَةٍ.

براء بن عازب مي گويد: در حجة الوداع همراه رسول خدا بوديم، زير درخت ها را تميز كردند، فرمان اقامه نماز جماعت صادر شد، سپس رسول خدا صلي الله عليه و آله دست علي را گرفت وسمت راستش قرار داد و فرمود: آيا من نسبت به مؤمنان از جان آنان به خودشان برتر نيستم؟ گفتند: آري، فرمود: آيا همسران من مادران شما نيستند؟ گفتند: آري، فرمود: اين علي رهبر است و من رهبر او هستم، خداوندا دوست بدار آنكه علي را دوست بدارد و دشمن بدار دشمن او را، عمرگفت: مبارك باشد بر تو اي علي، تو اكنون مولا و رهبر من و تمام مؤمنان هستي.

الشيباني، أحمد بن حنبل ابوعبدالله (متوفاي241هـ)، مسند أحمد بن حنبل، ج 4، ص 281، ح18502، ناشر: مؤسسة قرطبة - مصر؛

همو: فضائل الصحابة لابن حنبل ج 2، ص 596، 1016 و ج 2، ص 610، ح1042، تحقيق د. وصي الله محمد عباس، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: الأولي، 1403هـ - 1983م؛

إبن أبي شيبة الكوفي، ابوبكر عبد الله بن محمد (متوفاي235 هـ)، الكتاب المصنف في الأحاديث والآثار، ج 6، ص 372، ح32118، تحقيق: كمال يوسف الحوت، ناشر: مكتبة الرشد - الرياض، الطبعة: الأولي، 1409هـ.؛

الآجري،أبي بكر محمد بن الحسين (متوفاي360هـ، الشريعة، ج 4، ص 2051، تحقيق الدكتور عبد الله بن عمر بن سليمان الدميجي، ناشر:دار الوطن - الرياض/السعودية، الطبعة: الثانية، 1420 هـ -1999م.

الشجري الجرجاني، المرشد بالله يحيي بن الحسين بن إسماعيل الحسني (متوفاي499 هـ)، كتاب الأمالي وهي المعروفة بالأمالي الخميسية، ج 1، ص 190، تحقيق: محمد حسن اسماعيل، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان، الطبعة: الأولي، 1422 هـ - 2001م؛

ابن عساكر الدمشقي الشافعي، أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله،(متوفاي571هـ)، تاريخ مدينة دمشق وذكر فضلها وتسمية من حلها من الأماثل، ج 42، ص 221، تحقيق: محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري، ناشر: دار الفكر - بيروت - 1995؛

الطبري، ابوجعفر محب الدين أحمد بن عبد الله بن محمد (متوفاي694هـ)، ذخائر العقبي في مناقب ذوي القربي، ج 1، ص 67، ناشر: دار الكتب المصرية - مصر؛

الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج 3، ص 632، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمري، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولي، 1407هـ - 1987م؛

ابن كثير الدمشقي، إسماعيل بن عمر ابوالفداء القرشي (متوفاي774هـ)، البداية والنهاية، ج 7، ص 350، ناشر: مكتبة المعارف - بيروت؛

السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، الحاوي للفتاوي في الفقه وعلوم التفسير والحديث والاصول والنحو والاعراب وسائر الفنون، ج 1، ص 78، تحقيق: عبد اللطيف حسن عبد الرحمن، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1421هـ - 2000م.

ملاعلي هروي بعد از نقل و شرح اين روايت مي گويد:

(رواه أحمد) أي في مسنده، وأقل مرتبته أن يكون حسنا فلا التفات لمن قدح في ثبوت هذا الحديث.

اين روايت را احمد در مسند خود نقل كرده است، كمترين درجه اين حديث اين است كه «حسن» باشد؛ پس سخن كساني كه به اين روايت ايراد گرفته اند، ارزش توجه ندارد.

ملا علي القاري، نور الدين أبو الحسن علي بن سلطان محمد الهروي (متوفاي1014هـ)، مرقاة المفاتيح شرح مشكاة المصابيح، ج 11، ص 78، تحقيق: جمال عيتاني، ناشر: دار الكتب العلمية - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولي، 1422هـ - 2001م.

بررسي سند روايت:

عفان بن مسلم بن عبد الله الباهلي (219هـ):

از روات صحيح بخاري، مسلم، أبو داود، الترمذي، النسائي، ابن ماجه.

حماد بن سلمة (167هـ):

از روات صحيح بخاري (تعليقا)، مسلم، أبو داود، الترمذي، النسائي، ابن ماجه.

علي بن زيد بن جدعان (131هـ):

از روات صحيح مسلم و بقيه صحاح سته و بخاري در أدب المفرد.

عن عدي بن ثابت (116هـ):

از روات بخاري، مسلم، أبو داود، الترمذي، النسائي، ابن ماجه.

أبي هارون العبدي (134هـ):

از روات بخاري، ترمذي، إبن ماجه.

طبق قواعد رجالي اهل سنت، هر كس كه در صحيح بخاري و مسلم روايتي نقل كرده باشد، وثاقت و عدالتش قطعي است؛ چنانچه ابن حجر عسقلاني در فتح الباري مي نويسد:

وقد نقل بن دقيق العيد عن بن المفضل وكان شيخ والده انه كان يقول فيمن خرج له في الصحيحين هذا جاز القنطرة.

ابن دقيق العيد از ابن مفضل كه استاد پدرش بوده است نقل حديث دارد كه مي گفت: كسي كه در طريق راويان بخاري باشد از پل عبور كرده است.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852 هـ)، فتح الباري شرح صحيح البخاري، ج 13، ص 457، تحقيق: محب الدين الخطيب، ناشر: دار المعرفة - بيروت.

و ابن تيميه حرّاني در باره صحيح بخاري و مسلم مي گويد:

ولكن جمهور متون الصحيحين متفق عليها بين أئمة الحديث تلقوها بالقبول وأجمعوا عليها وهم يعلمون علما قطعيا أن النبي قالها.

محتواي صحيح بخاري و مسلم در بين پيشوايان حديث پذيرفته شده و مورد قبول است، و همگان بر اين مطلب اجماع دارند كه به طور قطع و يقين احاديث موجود در اين دو كتاب از رسول خدا است.

الحراني، أحمد بن عبد الحليم بن تيمية أبو العباس (متوفاي728هـ)، قاعدة جليلة في التوسل والوسيلة، ج 1، ص 87، ناشر: المكتب الإسلامي - بيروت تحقيق: زهير الشاويش، 1390هـ - 1970م.

تصحيح الباني:

سند حديث مورد بحث ما همان روايت ابن ماجه قزويني (از حماد بن سلمه تا براء بن عازب) در باره غدير است كه محمد ناصر الباني در السلسلة الصحيحه، آن را تصحيح كرده است.

رك: ابن ماجه القزويني، محمد بن يزيد (متوفاي275 هـ)، سنن ابن ماجه، ج 1، ص 43، ح116، باب فَضْلِ عَلِيِّ بن أبي طَالِبٍ رضي الله عنه، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار الفكر - بيروت.
الألباني، محمّد ناصر، صحيح ابن ماجة، ج 1، ص 26، ح113، طبق برنامه المكتبة الشاملة.

در نتيجه ادعاي برخي از علماي سني كه گفته اند:

وهذا ضعيف فقد نصوا أن علي بن زيد وأبا هرون وموسي ضعفاء لايعتمد علي روايتهم وفي السند أيضا أبو إسحق وهو شيعي مردود الرواية.

اين روايت ضعيف است، علما تصريح كرده آند كه علي بن زيد و أبا هارون، ضعيف هستند و به روايات آن ها اعتماد نمي شود. همچنين در سند اين روايت ابواسحق وجود دارد كه او شيعي و روايتش مردود است.

الآلوسي البغدادي الحنفي، أبو الفضل شهاب الدين السيد محمود بن عبد الله (متوفاي1270هـ)، روح المعاني في تفسير القرآن العظيم والسبع المثاني، ج 6، ص 194، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.

پايه و اساس ندارد؛ زيرا در غير اين صورت، بايد بسياري از روايات بخاري و مسلم و بقيه صحاح سته اهل سنت را دور بريزيم.

تحريف روايت ابن ماجه و عبد الرزاق:

ابن كثير دمشقي سلفي اين روايت را اين گونه نقل مي كند:

وقال عبد الرزاق: أنا معمر عن علي بن زيد بن جدعان، عن عدي بن ثابت، عن البراء بن عازب قال: خرجنا مع رسول الله حتي نزلنا غدير خم بعث مناديا ينادي، فلما اجتمعا قال: " ألست أولي بكم من أنفسكم؟ قلنا: بلي يا رسول الله ! قال: ألست أولي بكم من أمهاتكم؟ قلنا: بلي يا رسول الله قال: ألست أولي بكم من آبائكم؟ قلنا: بلي يا رسول الله ! قال: ألست ألست ألست؟ قلنا: بلي يا رسول الله قال: من كنت مولاه فعلي مولاه اللهم وال من والاه وعاد من عاداه " فقال عمر بن الخطاب: هنيئا لك يا ابن أبي طالب أصبحت اليوم ولي كل مؤمن.

وكذا رواه ابن ماجة من حديث حماد بن سلمة عن علي بن زيد وأبي هارون العبدي عن عدي بن ثابت عن البراء به. وهكذا رواه موسي بن عثمان الحضرمي عن أبي إسحاق عن البراء به. وقد روي هذا الحديث عن سعد وطلحة بن عبيد الله وجابر بن عبد الله وله طرق عنه وأبي سعيد الخدري وحبشي بن جنادة وجرير بن عبد الله وعمر بن الخطاب وأبي هريرة.

براء بن عاذب مي گويد: به همراه رسول خدا خارج شديم تا اين كه به غدير خم رسيديم، آن حضرت كسي را فرستاد تا مردم را صدا بزند، وقتي مردم جمع شدند، آن حضرت فرمود: آيا من نسبت به مؤمنان از جان آنان به خودشان سزاوارتر نيستم؟ گفتند: آري، فرمود: آيا من از مادرانتان پيش شما سزاوارتر نيستم؟ گفتند: آري اي پيامبر خدا، فرمود: آيا من از پدران شما در نزد شما سزاوارتر نيستم؟ گفتند: اين چنين است اي رسول خدا، فرمود: آيا نيستم؟ آيا نيستم؟ آيا نيستم؟ گفتند: بلي اي رسول خدا، سپس فرمود: هر كس من مولاي او هستم، پس اين علي مولاي او است، خداوندا دوست بدار آنكه علي را دوست بدارد و دشمن بدار دشمن او را.

پس عمرگفت: مبارك باشد بر تو اي علي، تو اكنون مولا و رهبر من و تمام مؤمنان هستي.
اين روايت را به همين صورت ابن ماجه از حماد بن سلمه از علي بن زيد و أبي هارون عبدي از عدي بن ثابت از براء نقل كرده است. همچنين موسي بن عثمان خضرمي از أبي اسحاق از براء نقل كرده است.

و نيز اين حديث از سعد (بن أبي وقاص)، طلحة بن عبيد الله، جابر بن عبد الله كه چندين طريق دارد، و أبي سعيد خدري، حبشي بن جناده، جرير بن عبد الله، عمر بن خطاب و أبي هريره نقل شده است.

ابن كثير الدمشقي، إسماعيل بن عمر ابوالفداء القرشي (متوفاي774هـ)، البداية والنهاية، ج 7، ص 350، ناشر: مكتبة المعارف - بيروت.

جلال الدين سيوطي نيز اين روايت را از ابن ماجه با ادامه آن نقل كرده است:

وأخرج أحمد، وابن ماجه عن البراء بن عازب قال: (كنا مع رسول الله صلي الله عليه وسلّم في سفر فنزلنا بغدير خم فنودي فينا الصلاة جامعة فصلي الظهر وأخذ بيد علي فقال... فلقيه عمر بعد ذلك فقال له: (هنيئاً لك يا ابن أبي طالب أصبحت وأمسيت مولي كل مؤمن ومؤمنة).

السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، الحاوي للفتاوي في الفقه وعلوم التفسير والحديث والاصول والنحو والاعراب وسائر الفنون، ج 1، ص 78، تحقيق: عبد اللطيف حسن عبد الرحمن، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1421هـ - 2000م.

در حالي كه متأسفانه در نسخه هاي فعلي سنن ابن ماجه جمله « فَلَقِيَهُ عُمَرُ بَعْدَ ذلك فقال له هنياء يا بن أبي طَالِبٍ أَصْبَحْتَ وَأَمْسَيْتَ مولي كل مُؤْمِنٍ وَمُؤْمِنَةٍ» وجود ندارد و حذف شده است.

رك: ابن ماجه القزويني، محمد بن يزيد (متوفاي275 هـ)، سنن ابن ماجه، ج 1، ص 43، ح116، باب فَضْلِ عَلِيِّ بن أبي طَالِبٍ رضي الله عنه، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار الفكر - بيروت.

ذهبي نيز بعد از نقل اين روايت مي گويد:

ورواه عبد الرزاق، عن معمر، عن علي بن زيد.

در حالي كه ما اين روايت را در مصنف عبد الرزاق نيز نيافتيم. البته امكان دارد كه عبد الرزاق آن را در كتاب ديگري نقل كرده باشد كه به دست ابن كثير و ذهبي رسيده است.

روايت دوم: روايت ابوهريره

خطيب بغدادي در ترجمه حبشون بن موسي مي نويسد:

أنبأنا عبد الله بن علي بن محمد بن بشران أنبأنا علي بن عمر الحافظ حدثنا أبو نصر حبشون بن موسي بن أيوب الخلال حدثنا علي بن سعيد الرملي حدثنا ضمرة بن ربيعة القرشي عن بن شوذب عن مطر الوراق عن شهر بن حوشب عن أبي هريرة قال: من صام يوم ثمان عشرة من ذي الحجة كتب له صيام ستين شهرا وهو يوم غدير خم لما أخذ النبي صلي الله عليه وسلم بيد علي بن أبي طالب فقال ألست ولي المؤمنين قالوا بلي يا رسول الله قال من كنت مولاه فعلي مولاه.فقال عمر بن الخطاب بخ بخ لك يا بن أبي طالب أصبحت مولاي ومولي كل مسلم فأنزل الله اليوم أكملت لكم دينكم.

اشتهر هذا الحديث من رواية حبشون وكان يقال إنه تفرد به وقد تابعه عليه أحمد بن عبد الله بن النيري فرواه عن علي بن سعيد أخبرنيه الأزهري حدثنا محمد بن عبد الله بن أخي ميمي حدثنا أحمد بن عبد الله بن أحمد بن العباس بن سالم بن مهران المعروف بابن النيري إملاء حدثنا علي بن سعيد الشامي حدثنا ضمرة بن ربيعة عن بن شوذب عن مطر عن شهر بن حوشب عن أبي هريرة قال من صام يوم ثمانية عشر من ذي الحجة وذكر مثل ما تقدم أو نحوه.

ومن صام يوم سبعة وعشرين من رجب كتب له صيام ستين شهرا وهو أول يوم نزل جبريل عليه السلام علي محمد صلي الله عليه وسلم بالرسالة.

از ابوهريره نقل شده است كه گفت: كسي كه روز هجدهم ذي حجه را روزه بگيرد ثواب روزه شصت ماه براي وي نوشته مي شود، اين روز، روز غدير خم است، روزي كه رسول خدا صلي الله عليه و آله دست علي را گرفت و فرمود: آيا من رهبر مؤمنان نيستم؟ گفتند: چرا اي رسول خدا. فرمود: هر كس من مولاي او هستم علي مولاي او است.عمر گفت: تبريك، تبريك اي پسر ابوطالب، تو اكنون مولاي من و مولاي هر مسلماني، سپس اين آيه نازل شد: امروز دين شما را كامل كردم. اين حديث به عنوان روايت حبشون مشهور شده است، گفته شده كه فقط او اين روايت را نقل كرده است؛ در حالي احمد بن عبد الله نيز از علي سعيد... از أبي هريره نقل كرده است....

الخطيب البغدادي، أحمد بن علي أبو بكر (متوفاي 463هـ)، تاريخ بغداد، ج 8، ص 289، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

همين روايت را الشجري الجرجاني (متوفاي499 هـ) در كتاب الأمالي با همين سند در سه جاي از كتابش و ابن عساكر در تاريخ مدينه دمشق نقل كرده اند:

الشجري الجرجاني، المرشد بالله يحيي بن الحسين بن إسماعيل الحسني، كتاب الأمالي وهي المعروفة بالأمالي الخميسية، ج 1، ص 192، و ج1، ص 343، و ج2، ص102، تحقيق: محمد حسن اسماعيل، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان، الطبعة: الأولي، 1422 هـ - 2001م؛

ابن عساكر الدمشقي الشافعي، أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله،(متوفاي571هـ)، تاريخ مدينة دمشق وذكر فضلها وتسمية من حلها من الأماثل، ج 42، ص 233، تحقيق: محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري، ناشر: دار الفكر - بيروت - 1995.

بررسي سند روايت:

عبد الله بن علي بن محمد بن بشران:

وي استاد خطيب بغدادي و ثقه است؛ چنانچه ذهبي در باره او مي نويسد:

عبد الله بن عليّ بن محمد بن عبد الله بن بشران البغدادي الشاهد... قال الخطيب: كان سماعه صحيحاً. وتوفي في شوال.

عبد الله بن علي... خطيب در باره او گفته: شنيده هاي او صحيح بود. در ماه شوال از دنيا رفت.
الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج 29، ص 264، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمري، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولي، 1407هـ - 1987م؛

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 10، ص 14، رقم: 5130، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

علي بن عمر الحافظ:

علي بن عمر، همان دار قطني معروف و صاحب سنن است كه در وثاقت او ترديدي نيست؛ چنانچه ذهبي در باره او مي گويد :

قال أبو بكر الخطيب كان الدارقطني فريد عصره وقريع دهره ونسيج وحده وامام وقته انتهي اليه علو الاثر والمعرفة بعلل الحديث واسماء الرجال مع الصدق والثقة وصحة الإعتقاد والاضطلاع من علوم سوي الحديث منها القراءات.

دار قطني يگانه روزگار و پهلوان ميدان بود و مانندي نداشت اوپيشواي زمانش بود، دانش و معرفت اسباب شناسائي حديث و شناخت نامهاي راويان به او ختم مي شد، راستگو و مورد اعتماد و داراي اعتقادي صحيح بود و در ديگر علوم غير از حديث مانند دانش قراآت نيز قوي بود.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، سير أعلام النبلاء، ج 16، ص 452، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.

أبو نصر حبشون بن موسي بن أيوب الخلال:

ذهبي در باره او مي گويد:

حبشون بن موسي بن أيوب الشيخ أبو نصر البغدادي الخلال... وكان أحد الثقات.

حبشون بن موسي، يكي از افراد مورد اعتماد بود.

الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، سير أعلام النبلاء، ج 15، ص 317، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.

خطيب بغدادي در باره او مي گويد:

وكان ثقة يسكن باب البصرة.

حبشون مورد اعتماد بود و در باب البصره سكونت داشت.

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 8، ص 289، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

و بعد از نقل روايت إكمال نيز روايت ديگري را نقل كرده و مي گويد:

الأزهري أنبأنا علي بن عمر الحافظ قال حبشون بن موسي بن أيوب الخلال صدوق....

علي بن عمر الحافظ گفته است: حبشون بن موسي راستگو است.

تاريخ بغداد، ج 8، ص 4391.

علي بن سعيد الرملي:

ذهبي در باره او مي گويد:

علي بن أبي حملة شيخ ضمرة بن ربيعة ما علمت به بأسا ولا رأيت أحدا الآن تكلم فيه وهو صالح الأمر ولم يخرج له أحد من أصحاب الكتب الستة مع ثقته.

علي بن ابي حمله بزرگ قبيله ضمره است، من در او ايرادي نمي بينم وكسي را هم نديده ام كه در باره او سخني گفته باشد، او كارهايش خوب بود ولي با اين كه ثقه است صاحبان كتب سته از وي روايت نقل نكرده اند.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان أبو عبد الله (متوفاي 748 هـ) ميزان الاعتدال في نقد الرجال، ج 5، ص 153 ـ 154، تحقيق: الشيخ علي محمد معوض والشيخ عادل أحمد عبدالموجود، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1995م.

وإذا كان ثقة ولم يتكلم فيه أحد فكيف نذكره في الضعفاء.

علي بن سعيد رملي ثقه است و كسي در باره وي سخني نگفته است، پس چرا بايد نام وي را در رديف افراد ضعيف بياوريم؟.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852هـ) لسان الميزان، ج 4، ص 227، تحقيق: دائرة المعرف النظامية - الهند، ناشر: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1406هـ - 1986م.

ضمرة بن ربيعة القرشي

ذهبي در باره او مي گويد:

ضمرة بن ربيعة. الإمام الحافظ القدوة محدث فلسطين أبو عبد الله الرملي...

روي عبد الله بن أحمد بن حنبل عن أبيه قال ضمرة رجل صالح صالح الحديث من الثقات المأمونين لم يكن بالشام رجل يشبهه هو أحب إلينا من بقية بقية كان لا يبالي عمن حدث وقال ابن معين والنسائي ثقة.

وقال أبو حاتم صالح قال آدم بن أبي إياس ما رأيت أحدا أعقل لما يخرج من رأسه من ضمرة
وقال ابن سعد كان ثقة مأمونا خيرا لم يكن هناك أفضل منه ثم قال مات في أول رمضان سنة اثنتين ومئتين .

وقال أبو سعيد بن يونس كان فقيههم في زمانه مات في رمضان سنة اثنتين ومئتين

ضمرة بن ربيعه، پيشوا، حافظ، رهبر و محدث فلسطين بود. عبد الله بن احمد بن حنبل از پدرش نقل كرده كه گفت: ضمره، مرد پاك سرشت بود و در نقل حديث صالح بود، از افراد مورد وثوق و اعتماد بود، در شام مانند او نبود. او در نزد من محبوب تر از ديگراني بود كه در نقل حديث دقت نمي كردند كه از چه كساني نقل كنند. ابن معين و نسائي گفته اند: مورد اعتماد بود.

ابوحاتم گفته: درست كار بود، آدم بن إياس گفته: كسي را داناتر از او در آن چه از مغزش خارج مي شود (فكر و انديشه)، نديدم، ابن سعد گفته: مورد اعتماد و اطمينان و آدم خوبي بود، در اين جا شخصي بهتر از او نيست.

ابوسعيد بن يونس گفته: او فقيه اهل زمان خود بود...

الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، سير أعلام النبلاء، ج 9، ص 106، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.

عبد الله بن شوذب:

عبد الله بن شوذب. البلخي ثم البصري الإمام العالم أبو عبد الرحمن نزيل بيت المقدس... وثقه أحمد بن حنبل وغيره. قال أبو عمير بن النحاس حدثنا كثير بن الوليد قال كنت إذا رأيت ابن شوذب ذكرت الملائكة. قال أبو عامر العقدي سمعت الثوري يقول كان ابن شوذب عندنا ونحن نعده من ثقات مشايخنا وقال يحيي بن معين كان ثقة.

عبد الله بن شوذب، پيشوا و دانشمند بود، احمد بن حنبل و ديگران او را توثيق كرده اند. ابوعمير نحاس گفته: كثير بن وليد مي گفت: من هر وقت ابن شوذب را مي بينم به ياد ملائكه مي افتم. ابوعامر عقدي گفته : از ثوري شنيدم كه مي گفت: ابن شوذب پيش ما بود و ما او را جزء اساتيد مورد اعتماد مي شمرديم، يحيي بن معين گفته: او مورد اعتماد بود.

الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، سير أعلام النبلاء، ج 7، ص 92، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.

و ابن حجر عسقلاني مي گويد:

عبد الله بن شوذب الخراساني أبو عبد الرحمن سكن البصرة ثم الشام صدوق عابد من السابعة.

عبد الله بن شوذب خراساني ساكن بصره بود سپس به شام رفت، انساني راستگو و اهل عبادت و از طبقه هفتم از محدثين است.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل (متوفاي852هـ)، تقريب التهذيب، ج 1، ص 3386، رقم:3387، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد - سوريا، الطبعة: الأولي، 1406 - 1986 م.

مطر الوراق:

ذهبي در باره او مي گويد:

مطر الوراق. الإمام الزاهد الصادق أبو رجاء بن طهمان الخراساني نزيل البصرة مولي علباء بن أحمر اليشكري كان من العلماء العاملين وكان يكتب المصاحف ويتقن ذلك

مطر الوراق پيشواي زاهد راستگو، اصل او خراساني است و ساكن بصره شد، وي از دانشمندان شايسته و از نويسندگان قرآن بود كه به درستي آن را انجام مي داد.

الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، سير أعلام النبلاء، ج 5، ص 452، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ..

و در كتاب ديگرش مي گويد:

فمطر من رجال مسلم حسن الحديث.

مسلم در كتاب صحيحش از او نقل روايت دارد و از رجال اين كتاب است، و رواياتش نيكو است.

الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، ميزان الاعتدال في نقد الرجال، ج 6، ص 445، تحقيق: الشيخ علي محمد معوض والشيخ عادل أحمد عبدالموجود، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1995م.

شهر بن حوشب:

شهر بن حوشب از روات صحيح مسلم است و در وثاقت وي ترديد نيست؛ چنانچه ذهبي در تاريخ الإسلام در باره او مي گويد:

قال حرب الكرماني: قلت لأحمد بن حنبل: شهر بن حوشب، فوثقه وقال: ما أحسن حديثه. وقال حنبل: سمعت أبا عبد الله يقول: شهر ليس به بأس. قال الترمذي: قال محمد يعني البخاري: شهر حسن الحديث، وقوي أمره.

شهر بن حوشب مشكلي ندارد، حديثش نيكو و كارش استوار بود.

الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج 6، ص 387، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمري، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولي، 1407هـ - 1987م.

ترمذي در سنن خود بعد از نقل روايتي كه در سند آن شهر بن حوشب وجود دارد، مي نويسد:

وَسَأَلْتُ مُحَمَّدَ بن إسماعيل عن شَهْرِ بن حَوْشَبٍ فَوَثَّقَهُ وقال إنما يَتَكَلَّمُ فيه بن عَوْنٍ ثُمَّ رَوَي بن عَوْنٍ عن هِلَالِ بن أبي زَيْنَبَ عن شَهْرِ بن حَوْشَبٍ قال أبو عِيسَي هذا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ.

بخاري شهر بن حوشب را توثيق كرد و روايت وي را حسن وصحيح دانسته اند.

الترمذي السلمي، محمد بن عيسي أبو عيسي (متوفاي 279هـ)، سنن الترمذي، ج 4، ص 434،، تحقيق: أحمد محمد شاكر وآخرون، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.

عجلي در معرفة الثقات مي نويسد:

شهر بن حوشب شامي تابعي ثقة.

شهر بن حوشب اهل شام و از تابعان و ثقه بود.

العجلي، أبي الحسن أحمد بن عبد الله بن صالح (متوفاي 261هـ)، معرفة الثقات من رجال أهل العلم والحديث ومن الضعفاء وذكر مذاهبهم وأخبارهم، ج 1، ص 461، رقم: 741، تحقيق: عبد العليم عبد العظيم البستوي، ناشر: مكتبة الدار - المدينة المنورة - السعودية، الطبعة: الأولي، 1405 - 1985م.

در نتيجه سند اين روايت نيز كاملا صحيح است و هيچ ايرادي در آن ديده نمي شود.

نتيجه:

تبريك گفتن مردم و به ويژه خليفه دوم ثابت مي كند كه منظور رسول خدا صلي الله عليه وآله از جمله «من كنت مولاه فعلي مولاه» ولايت و إمامت امير مؤمنان عليه السلام بوده نه صرف محبت و دوست داشتن ايشان؛ چرا كه اگر مقصود صرف دوست داشتن بود، نيازي به تبريك گفتن نداشت. ضمن اين كه خليفه دوم مي گويد كه «أصبحت مولاي ومولي كل مولي؛ تو از امروز مولاي ما شدي»

و در روايت ابن كثير دمشقي آمده بود: «اصبحت اليوم ولي كل مؤمن؛ تو از امروز سرپرست هر مؤمني شدي»؛ در حالي كه دوست داشتن تمام مؤمنان از واجباتي است كه قبل از آن نازل شده و از مسلمات بود و اگر كلمه «ولي» را به معناي محبت و دوستي بگيريم اين معنا به ذهن تبادر خواهد كرد كه عمر مي گويد ما تا كنون با تو دوست نبوديم و تو از امروز با ما دوست شدي. آيا اهل سنت مي توانند اين مطلب را بپذيرند؟

در نتيجه چاره اي نيست جز اين كه حديث غدير به معناي «امامت و خلافت» گرفته شود.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)



Share
1 | احمد | | ١٢:٠٠ - ٠٢ آذر ١٣٨٨ |
سلام
من شنيده ام عمر در غديرخم از همه بيشتر ذوق مي كرد

2 | حسن | Iran - Qom | ١٢:٠٠ - ٠٢ آذر ١٣٨٨ |
سلام و خسته نباشيد الحمد للہ جعلنا من شيعة يعسوب الدين غالب کل غالب علي ابن ابي‌طالب صلوات اللہ علي محمد و آله الاطهار
3 | سعيد حسيني (شاه اسماعيل صفوي) | | ١٢:٠٠ - ٠٣ آذر ١٣٨٨ |
با عرض سلام

توجه داشته باشيد که

پيامبر اکرم ص در غدير خم هيچگاه قصد معرفي برادر خودش يعني حضرت علي ع را به عنوان فقط يک دوست نداشت.
از طرفي اگر کمي فکر کنيم متوجه ميشويم که پيامبر اکرم ص مردم را که به روايتي 120 تا 180 هزار نفر بودند سه روز آنجا جمع نکرد که بگويد اي مردم علي ع دوست من است.
بلکه اين موضوع حکايت از مسئله مهمتري داشت
که طبق ايات صريح قرآم کريم در باب ولايت امير مومنان حضرت علي بن ابيطالب ع رسول خدا ص مامور بود به ابلاغ آن به مسلمانان بودند.
ماموريتي که ثمره زحمات 23 ساله پيامبر اکرم ص را در ابلاغ آن (تعيين جانسيني علي ع) بعد از خود ميداند.

اهل سنت به فعل و انفعالات بعد از غدير توجه داشته باشند و ببينند که صحابه با فردي که پيامبر او را به قول خود اهل سنت مردم را به دوستي او فراخوانده بود چه کردند.
آيا منظور از دوستي علي ع و طبق حديث ثقلين دوستي اهل البيت ع که به آن شاره ميکنيد همان است که خلفاء نسبت به اهل بيت ع روا داشتند؟
جالب است
معني دوستي را کاملا متوجه شديم.
مرگ مدعي نيستيد که منظور پيامبر از مولا دوست بوده است؟؟؟

(من کنت مولاه فهـــــــــــذا علي مولاه)

جمله بالا را بخوانيد آيا معني آن جمله فقط دوست مي باشد؟؟؟

پيامبري که علي ع بارها و بارها در محافل مختلف و مجالس متعدد بعنوان برادر جانشين خويش معرفي کرده است، چگونه ممکن است در جمع 120 هزار نفري که به مدت 3 روز بطول انجاميد، ناگهان علي ع را فقط يک دوست بخواند؟؟؟؟

(خدايا دوستانش را دوست بدار و دشمنانش را دشمن)

هر چند که بخدا قسم با علي ع دوستي هم نکردند و فراتر از دشمني را با وي روا داشتند.

طبق دعاي پيامبر ص کسانيکه با وي دشمني کردند دشمن خداوند محسوب ميشوند.

آيا معني دوستي آنها اين بود که او را خانه نشين کنند؟؟؟!!!
آيا معني دوستي همان بود که حقش را غصب نمايند؟؟؟!!!!
ايا معني دوستي اين بود که همسرش را که دختر پيامبر بزرگ اسلام بود را به شهادت برسانند؟؟؟!!!!

وقتي خداوند در قرآن پيامبر ص را امر به ابلاغ ولايت امير مومنان ميکند تا جائيکه مي فرمايد اگر اين ابلاغ انجام نشود رسالتت بي نتيجه است،چه برداشتي ميشود از آن داشت؟؟؟

اليوم اکملت و لکم دينکم و اتممت عليکم نعمتي و . . . .

از اين آيه بر مي آيد که تا آنروز دين خدا تکمبل نبوده و آن روز با ولايت امير مومنان علي ع تکميل و نعمت بر مسلمانان تمام ميشود.

براي بعضي از افراد از اهل سنت متاسفم که با وجود اينهمه دليل و برهان، قرآن کريم ، کتب تاريخي خودشان و عقل و علم و منطق باز هم سعي در پنهان نگاه داشتن حقايق ميکنند.

چطور ممکن است پيامبري که اينهمه زحمت براي احياء دين کشيده است بدون وصيت و جانشين آن را بحال خود رها کند؟؟؟!!!!

نبوت با ولايت گشت تآئيد

اللهم العن الجبت و اطاغوت

جز مهر علي در دل ما نقش نبست
هستم زولاي ساقي کوثر مست
پيمان به علي ع بسته ام از روز الست
ذکرم همه يا علي مدد بوده و هست

يا علي مدد


4 | momen abdullah | | ١٢:٠٠ - ٠٤ آذر ١٣٨٨ |
خدمت شيخ عبدالرحمان عثمان آل عارف عزيز

احسنت به چشم حقيقت بين شما.
کودتا بر عليه حضرت امير المومنين علي (عليه السلام) اولين و آخرين کودتا بر عليه خليفه خدا در زمين از جانب کفار يهودي نبود و نخواهد بود.
يکي از قديسين نصاري پولس از تارسوس است.
پولس يک يهودي خونريز بود که در طول عمر خود بسياري از مردم را به جرم گرويدن به حضرت مسيح (عليه السلام) قتل عام کرد.
سپس بنا بر گفته خود در سفري روح حضرت عيسي مسيح (عليه السلام) بر او هويدا شد و او را هدايت کرد!!!
و او ماموريت يافت که آموزه هاي مسيح را منتشر کند!! البته واضح است منظور پولس از آموزه هاي مسيح چيزي جز تثليث و مشتي عقايد پوچ نبود.
چنانچه کليساي شهر بيت المقدس در مقابل او ايستاد. ولي سرانجام مکتب پولس چيره شد و در حال حاضر تقريبا تمام مسيحيان پولس را قديس و عقايد او را مساوي مسيحيت مي‌دانند.
دو عامل بسيار مهم در چيرگي پولس به مسيحيت نقش داشت:
اول خونريزي مسيحيان واقعي يا به تحريک يهوديان و يا مستقيما به وسيله آنها
دوم همراهي حاکمان با پولس

ولي اين يهوديان کيستند که در مقابل خدا قد علم کرده اند؟
اينها علمايي از يهود بودند که پيشينه آنها به يهوديان بابل مي‌رسد. اين گروه از يهوديان به شدت تحت تاثير کفار بابل قرار گرفته اند.
بسياري از انبياء الهي سعي در هدايت آنها کردند. ولي جوابي جز شمشير و سنگ نگرفتند.
حضرت عيسي بن مريم (سلام الله عليهما) با را با آنها به شدت مجادله کرد. اين گروه از يهوديان را فريسيس مي‌نامند
http://en.wikipedia.org/wiki/Pharisees
کتاب اصلي آنها نه تورات بلکه تلمود است که چيزي نيست جز فتاوي علماي يهود.
بعد از گرويدن مومنين يهود به دين مسيح تقريبا تمام يهود از فريسيس ها هستند.
نبرد اينها با رسول اکرم(صلي الله عليه و آله) از پيش از تولد ايشان شروع شد. اينها عامل شهادت عبدالله ابن عبد المطلب ( سلام الله عليهما) هستند.
طراحي غصب خلافت.کمک به قدرت رسيدن معاويه. نفوذ در دربار بني عباس با گرويدن ظاهري به اسلام و ... همگي از مکرهاي پليد يهوديان بود.
حتي بعضي از آنها در لباس شاگرد امام جعفر صادق (عليه السلام) سعي در انحراف انقلاب ايشان نيز داشتند.
*********************
در حال حاضر ايران دقيقا از همان ناحيه شيطاني تهديد مي‌شود.
از يک سو با تحريم هاي بي‌دليل صنايع و دانشگاه هاي ايران را دچار رکود مي‌کنند و از سوي ديگر به شدت سعي در نفوذ عناصر خود در لايه هاي اجتماعي تشيع دارند.

در سطح بين المللي نيز همان شياطين اکنون تقريبا به طور کامل اقتصاد جهاني را به چنگ خود آورده اند. تمام بانک هاي مرکزي کفر و در پي آن بانکهاي ديگر در کنترل آنها است.

ما همانگونه که امام عزيزمان قائم آل محمد (عليهم السلام) از انظار مخفي است اول دشمنمان نيز از انظار عمومي مخفي است.

يا علي
5 | عبدالرحمن عثمان ال عارف | | ١٢:٠٠ - ٠٤ آذر ١٣٨٨ |
سلام : بسيار جواب خوبي بود اما كامل نبود زيرا رسول خدا(ص)به دفعات مكرر بعد از غدير خم ولايت ورهبري امير مومنان علي(ع) را بيان كردند. از جمله تكرار حديث شريف منزلت وحديث شريف خلفائ من بعدي اثني عشر خليفه كلها من قريش وحديث شريف اسامي اين 12 خليفه در حديث معروف جابر ابن عبدالله انصاري و.... وفرستادن دو كانون فتنه ابو بكر وعمر در لشكر اسامه تاحضور انها موجب اختلال در روند صحيح خلافت نگردد ودر نهايت نوشتن ولايت وخلافت تا به صورت مكتوب باشد وقابل انكار نباشد. اما همه اين تدابير متاسفانه با هوشياري سياستمداران كاركشته وكهنه كار يهود وبرنامه ريزي آنها براي به هم زدن اوضاع وايجاد انقلاب براندازي كه بارها وبارها قصد ان را داشتند وبا حضور و وجود پيامبر خدا موفق نشده بودن و منتظر رحلت پيامبر بودند تا در خلا وجود ايشان ومشكلات ابتدايي نبود ايشان برنامه خود را بوسيله اطرافيان پيامبر اجرا كنند وموفق هم شدند وعوامل انها از جمله عمر بن خطاب وابوبكربن ابي قحافه به زيبايي نقش خود را بازي كردند. پولهاي يهود براي براندازي دهان شكم پرستان را بست .وعده اي حكومت قدرت طلبان را به سكوت واداشت وتحديدات انها ترسوها را به خانه ها كشيد وانقلاب يهوديت براي براندازي نظام سياسي اسلامي پيامبر با موفقيت انجام شد بعدا هم با منع احاديث زمينه را براي ورود اسرائيلات وحذف مناقب اهل بيت و...وساختن مناقب دروغين براي گردانندگان صحنه قدرت فراهم كرد وبا ورود كعب الحبار يهودي وابوهريره و... انقلاب فرهنگي را نيز شكل دادند ودر نهايت اسلامي بدلي واسرائيلي به مردم تحويل دادند.واسلام اصيل را در خانه اهلبيت محبوس كردند واگر جانفشانيها وتدبيرات انها نبود اثري از اسلام قطعا باقي نمي ماند. موفق باشيد
6 | حامد | Iran - Bushehr | ١٢:٠٠ - ٠٤ آذر ١٣٨٨ |
ـ مسأله‌ي‌ خلافت‌ و امامت‌ از اركان‌ بزرگ‌ و اصلي‌ حكومت‌ الهي‌ است‌. امّا بر خلاف‌ نبوت‌ و رسالت‌، تعيين‌ خليفه‌ و امير از طرف‌ خدا بر خود بندگان‌ مفوّض‌ شده‌ است‌ تا خود در تعيين‌ سرنوشت‌ خويش‌ نقش‌ داشته‌ باشند و احساس‌ وظيفه‌ نمايند. به‌ همين‌ دليل‌ در روز عرفه‌ (نهم‌ ذيحجه‌) ـ زماني‌ كه‌ هنوز «حديث‌ موالات‌» ايراد نشده‌ بود ـ آيه‌ي‌ ﴿اليوم اكملت لكم دينكم.... ﴾ [مائده‌ / 3]. بر رسول‌ خدا ص نازل‌ شد و طي‌ آن‌ كامل‌ شدن‌ دين‌ و نعمت‌ خدا بر مسلمانان‌ ابلاغ‌ گشت‌. * چرا هنوز رسول‌ خدا ص خليفه‌ را تعيين‌ نكرده‌ بود، چند روز جلوتر از آن‌ آيه‌ي‌ تكميل‌ دين‌ نازل‌ شد؟ تعيين‌ خليفه‌ اگر از طرف‌ رسول‌ بود، مطمئناً مبتني‌ بر وحي‌ بود و ابلاغ‌ آن‌ به‌ منزله‌ي‌ ركن‌ بزرگي‌ از اركان‌ اسلام‌ بر رسول‌ واجب‌. در اين‌ صورت‌ بايد آيه‌ بعد از ماجراي‌ «غدير خم‌» يا بلافاصله‌ پس‌ از ايراد حديث‌ «موالات‌» ـ اگر به‌ معناي‌ امامت‌ بود ـ نازل‌ مي‌شد يا اين‌ حديث‌ قبل‌ از نزول‌ آيه‌ ايراد مي‌گرديد تا در هر صورت‌ هنگام‌ نزول‌ آيه‌ تكميل‌ دين‌، دين‌ واقعاً كامل‌ و تمام‌ بود. ـ رسول‌ خدا ص در روز عرفه‌ پس‌ از بياني‌ مفصّل‌ و مهم‌ در آخر از مردم‌ پرسيدند: «مردم‌! شما از من‌ مورد سؤال‌ قرار خواهيد گرفت‌. در آن‌ روز چه‌ خواهيد گفت‌؟» مردم‌ گفتند: گواهي‌ خواهيم‌ داد كه‌ تو حق‌ تبليغ‌ و رسالت‌ و نصيحت‌ را ادا كرده‌اي‌» آن‌گاه‌ در حالي‌ كه‌ انگشت‌ سبابه‌اش‌ را به‌ جانب‌ آسمان‌ بلند مي‌كرد و باز به‌ سوي‌ مردم‌ مي‌گرفت‌، فرمودند: «بار خدايا! گواه‌ باش‌، بار خدايا! گواه‌ باش‌، بار خدايا! گواه‌ باش»( ). * چرا در روز نهم‌، مردم‌ را به‌ اداي‌ رسالت‌ خويش‌ گواه‌ مي‌گيرد؟ ايشان‌ كه‌ هنوز «حديث‌ موالات‌» را ايراد نكرده‌ و در آن‌، حضرت‌ علي‌ ص را به‌ خلافت‌ پس‌ از خود برنگزيده‌ بود؟ اگر موضوع‌ خلافت‌ از اركان‌ مهم‌ اسلام‌ است‌ ـ كه‌ هست‌ ـ و «حديث‌ موالات‌» گوياي‌ آن‌ مي‌باشد، يا بهتر است‌ گفته‌ شود، بايستي‌ قبل‌ از روز نهم‌ اين‌ انتخاب‌ را انجام‌ مي‌داد تا هنگام‌ شاهد گرفتن‌ مردم‌ هم‌ پيكره‌ي‌ رسالت‌ كامل‌ مي‌بود و هم‌ شهادت‌ مردم‌ درست‌ در مي‌آمد و مصداق‌ مي‌داشت‌. ـ رسول‌ خدا ص پس‌ از ماجراي‌ «غدير خم‌» تا سه‌ ماه‌ زنده‌ بودند و چنان‌چه‌ سخن‌ ايشان‌ در آن‌ مكان‌ به‌ قصد تعيين‌ حضرت‌ علي‌ ص به‌ خلافت‌ بود، حتماً آن‌ را در ايّام‌ واپسين‌ زندگي‌ بار ديگر و بلكه‌ چند بار ديگر آن‌ هم‌ به‌ طور واضح‌ بيان‌ مي‌كرد. * چرا در طول‌ سه‌ ماه‌ كه‌ پس‌ از موضوع‌ «غدير خم‌» زنده‌ ماندند حتي‌ يك‌ بار هم‌ درباره‌ي‌ خلافت‌ بلافصل‌ حضرت‌ علي‌ ص نه‌ صراحتاً و نه‌ به‌ اشاره‌، چيزي‌ نفرمودند تا حكم‌ ابلاغ‌ شده‌ در «غديرخُم‌» موكّد گردد و اين‌ موضوع‌ بعد از وي‌ كوچك‌ترين‌ مجالي‌ براي‌ بروز آرا و توجيهات‌ ديگر در خود نداشته‌ باشد؟ ـ حضرت‌ عبدالله بن‌ عباس‌ ك گويد: «رسول‌ الله ص در مرض‌ وفات‌ بود كه‌ علي‌ ابن‌ ابي‌طالب‌ از نزد ايشان‌ برخاست‌ و بيرون‌ رفت‌. از او پرسيدند: حال‌ رسول‌ الله ص چگونه‌ است‌ ابوالحسن‌؟ او گفت‌: امروز به‌ حمدالله سالم‌ هستند. عباس‌ دست‌ او را گرفت‌ و گفت‌: اما من‌ گمان‌ مي‌كنم‌ رسول‌ الله ص در همين‌ مرض‌، وفات‌ مي‌كند. چون‌ من‌ مرگ‌ را در چهره‌ي‌ فرزندان‌ عبدالمطلب‌ وقت‌ مرگ‌شان‌ تشخيص‌ مي‌دهم‌. حالا ما را نزد رسول‌ الله ص ببر تا بپرسيم‌ اين‌ أمر (خلافت‌ ايشان‌) پس‌ از وي‌ به‌ چه‌ كسي‌ مي‌رسد اگر ما باشيم‌، آن‌ را خواهيم‌ دانست‌ و اگر ديگران‌ هستند مي‌خواهيم‌ در حق‌ّ ما آنان‌ را وصيّت‌ كند. علي‌ گفت‌: والله كه‌ اگر ما از رسول‌الله ص درباره‌ي‌ خلافت‌ سؤال‌ كنيم‌ او اسم‌ ما را نگيرد، بعد از وي‌ مردم‌ آن‌ را به‌ ما نخواهند داد. به‌ خدا سوگند من‌ در اين‌ مورد از رسول‌الله ص چيزي‌ نمي‌پرسم‌»( ). * چرا حضرت‌ عباس‌ رض عموي‌ بزرگوار و اهل‌ بيت‌ رسول‌ خدا ص در مرض‌ وفات‌ رسول‌ خدا ص كه‌ فقط‌ سه‌ ماه‌ از ايراد «حديث‌ موالات‌» گذشته‌ بود، مي‌خواهد به‌ توسط‌ حضرت‌ علي‌  از ايشان‌ درباره‌ي‌ خلافت‌ سؤال‌ كند تا بداند چه‌ كسي‌ خليفه‌ او مي‌شود؟ مگر «حديث‌ موالات‌» را فراموش‌ كرده‌ بود؟ و چرا حضرت‌ علي‌  در جواب‌ او سوگند ياد كرد كه‌ از رسول‌ خداص درباره‌ي‌ خلافت‌ چيزي‌ نپرسد و به‌ جاي‌ آن‌ نگفت‌: رسول‌ خدا ص در «غدير خم‌» مرا به‌ خلافت‌ برگزيده‌؛ ديگر چه‌ نيازي‌ هست‌ كه‌ دوباره‌ در اين‌ حالت‌ از ايشان‌ در مورد خلافت‌ سؤال‌ كنيم‌؟ از اين‌ سلسله‌ حقايق‌ ثابت‌ مي‌شود كه‌ «حديث‌ موالات‌» ربطي‌ به‌ مسأله‌ي‌ خلافت‌ نداشت‌ و به‌ همين‌ دليل‌ هيچ‌ يك‌ از اصحاب‌ رسول‌ خدا ص به‌ شمول‌ اهل‌ بيت‌، از آن‌، مفهوم‌ خلافت‌ و امارت‌ بلافصل‌ حضرت‌ علي‌ مرتضي‌ رض را استنباط‌ نكرد. ... و چراهاي‌ ديگر

پاسخ:
با سلام
جناب حامد
حكومت بر مردم يكي از شئون امامت است ،‌ امام علاوه بر حكومت وظيفه هدايت باطني مردم ، وساطت در فيض و ... نيز بر عهده دارد . در قرآن كريم هيچ آيه‌اي كه دلالت كند خداوند تعيين امام را بر عهده مردم گذاشته باشد ، ديده نمي‌شود ؛ بلكه عكس آن در جاهاي مختلف جعل امامت را به خود منتسب كرده است :
يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَليفَةً فِي الْأَرْض‏. (ص/26) . وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا (الأنبياء/73) . وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثين‏ (القصص/5) . وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا (السجده/24) . قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي‏ قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمين‏ (البقره/124) و ...
حالا شما يك آيه به ما نشان بده كه در آن گفته باشد انتخاب امام به دست مردم است؟
اما اين كه چرا در عرفه اعلام نكرد ، ما پيش از اين به صورت مفصل در غدير سال گذشته جواب داده‌ايم ؛ لطفا به آدرس ذيل مراجعه فرماييد :

http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=3816

آيه اكمال نيز در عرفه نازل نازل نشده است ؛ بلكه بعد از غدير خم نازل شده است ، ما اين مطلب را در همان آدرس فوق ثابت و دروغ بودن روايت خليفه دوم را در اين باره به اثبات رسانده‌ايم .
اگر رسول خدا قصدش اعلام موالات اميرمؤمنان عليه السلام بود ، چرا خليفه دوم پيش آمد و با اميرمؤمنان عليه السلام بيعت كرد و منصب جديدش را تبريك گفت؟
مگر عمر و بقيه مسلمانان پيش از آن با اميرمؤمنان دشمن بودند كه گفت: از امروز تو دوست من و دوست تمام مسلمانان شدي؟ (اصبحت اليوم ولي كل مؤمن ومؤمنة) .
رواياتي را كه از زبان عباس عموي پيامبر نقل كرده‌ايد ، ارزش استدلال ندارد ، از دروغ‌هايي است كه بني اميه ساخته‌اند . شما اصل عربي آن را بنويسيد تا نقد آن نيز تقديم شما شود .
فرموده‌ايد كه : "چرا در طول‌ سه‌ ماه‌ كه‌ پس‌ از موضوع‌ «غدير خم‌» زنده‌ ماندند حتي‌ يك‌ بار هم‌ درباره‌ي‌ خلافت‌ بلافصل‌ حضرت‌ علي‌ ص نه‌ صراحتاً و نه‌ به‌ اشاره‌، چيزي‌ نفرمودند"
اولا: مگر تمام روايات رسول خدا (ص) به دست شما رسيده است كه اين چنين ادعا مي‌كنيد؟ از كجا معلوم كه خليفه اول و دوم آن رواياتي را كه آتش زدند مربوط به ولايت اميرمؤمنان عليه السلام نبوده باشد؟
در ثاني با آن‌همه تأكيد رسول خدا صلي الله عليه وآله در غدير و پيمان گرفتن از تمام مردم ، مگر بازهم جاي بهانه باقي مانده بود كه بخواهد دوباره آن را تكرار كند؟ مگر رسول خدا (ص) در غدير حجت را بر مردم تمام نكرد؟
ثالثاً: رسول خدا در آخرين روزهاي عمرش بر فراز منبر رفت و يكبار ديگر حديث معروف ثقلين را براي مردم خواند ،‌ در آخرين روزهاي عمرش مي‌خواست آن را به صورت مكتوب بنويسد ؛ اما خليفه دوم رسول خدا را متهم به هذيان گويي كرد و اجازه نداد كه نوشته شود . رسول خدا ديد كه حتي اگر هم بنويسد خليفه دوم و طرفدارانش به دليل بهانه هذيان گويي آن را نخواهد پذيرفت، از اين رو آن‌ها را از كنار خود دور كرد .
اما اين كه چرا رسول خدا (ص) اين مسأله را در آخرين لحظات عمرش بيان نكرد ، از آن بهانه‌هاي بني اسرائيلي است كه نشان مي‌دهد شما به دنبال حقيقت نيستيد ؛ يعني سخن پيامبر فقط در آخرين لحظات عمرش براي شما حجت است ؟ رسول خدا مي‌دانست كه اگر بخواهد اين مسأله را تا آخرين لحظات عمرش به تأخير بيندازد ، قطعا خليفه دوم و اطرافيان آن را نخواهند پذيرفت و به بهانه اين كه رسول خدا هذيان گفته است ، آن را رد مي‌كردند . به همين خاطر منقطه غدير را انتخاب و سه ما پيش آن را به اطلاع عموم مردم مي‌رساند .
از همه اين ها گذشته ، حتي اگر رسول خدا خواسته باشد موالات و دوستي اميرمؤمنان عليه السلام را بر مردم واجب كند ، چرا خليفه اول ، دوم و ... از اين دستور رسول خدا سرپيچي كردند و به خانه اميرمؤمنان عليه السلام هجوم آوردند ، همسر او را كتك زدند و شهيد كردند ، فرزندش را سقط كردند ، خانه را آتش زدند و ...
اگر رسول خدا به جاي تأكيد بر محبت و دوستي آن حضرت ، به خلفا دستور مي‌داد كه با علي دشمني كنيد ، مي‌توانستند بيش از اين انجام دهند؟
در ضمن اگر خواستيد مطلبي را از سايت ديگر كپي كنيد ، سعي كنيد كدهاي اضافي آن را پاك كنيد تا كاربران سايت براي خواندن مطالب شما به مشكل برنخورند.

والسلام علي من اتبع الهدي
گروه پاسخ به شبهات
7 | محمد خشكباري | | ١٢:٠٠ - ٠٥ آذر ١٣٨٨ |
با سلام.در روايت دومين نام ابوهريره آمده است آيا ميشود به او اعتماد کرد؟

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
اين روايات همگي از اهل سنت هستند و براي بحث و مناظره علمي با انان (و به اصطلاح علمي جدل) به اين روايات استدلال مي‌شود و آنان نيز ابوهريره را قبول دارند ! اما براي ما روايات او ارزشي ندارد .
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
8 | مهرداد | | ١٢:٠٠ - ٠٥ آذر ١٣٨٨ |
بسم ا...
ا...هم عجل لوليك الفرج بحق زينب الكبري (س)
به نام خدايي كه علي(ع) را آفريد
السلام عليكم

بارها گفته ام و از ته دل و با سوز دل چشماني غرق در اشك ( اشك به جهت نعمت تمسك به ثقلين و وجود مدافعاني چون شما) باز مي گويم خداوند كاركنان اين موئسسه و در راس آنان سيد بزرگوار را سربلندترين عالمين قرار بدهد واقعا اگر شما نبوديد بي اغراق(باتوجه به ارتباطات گسترده ي خودم چه در سطح اينترنت و چه غير آن) مي گويم طيف عظيمي از ما فريب چهره هاي مزورانه ي غير شيعه را خورده بوديم تا بحال هزار هزار بار منحرف شده بوديم!!!

لعنت بر آن سياست مداري كه دين را فداي اميال سياسي خود مي نمايد و با شعار مزرانه ي وحدت وحدت وحدت تيشه به دين اين مردم مي زند كه البته اين دسته از مردم خنگ تر از آن هستند كه بفهمند با اين تبليغات غلط در مورد وحدت اتفاقا تيشه به ريشه ي خود مي زنند!!!!

اگر با همين قرائت غلطشان از وحدت مانع از اين روشنگري ها ي شما در مورد غير شيعه مي شدند امروز.....لا اله الا ا...


خلاصه بيش از اين عرض نمي كنم و از شما متشكرم اجرتان با مادر پهلو شكسته يتان با شد ان شاا...الرحمن.
ا...هم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم و فرجنا بهم و العن اعدائهم اجمعين.


فقط عاجزانه يك تقاضا دارم البته جسارت است من هيچ كه باشم ؟! شما خودتان مجتهد هستيد و بهتر خواهيد ديد اگر بخواهيد!
سيد بزرگوار دل ما به خلوص علماي خالصي چون شما و وجود شما خوش است اين دلخوشي را احيانا با همراهي سياسيون غلط به عكس آن تبديل نكنيد!!!
كه نكند مردم همراهي شما را به سطحي نگري هاي خودشان تعميم دهند و...

البته باز هم مي گويم من كه هستم؟!
ولي خب درجه ي مجتهدي كه عصمت نمي آورد اگر خالصانه نخواهيم...

سيد بزرگوار
التماس دعاي فراوان%%%
روز عرفه قم كه هستيد بيچارگان دنيايي و آخرتي را فراموش نفرماييد.
يامولانا و مقتدانا باذن ا...تعالي اشفع لنا عندا...تعالي
ياحق
9 | سعيد | | ١٢:٠٠ - ٠٦ آذر ١٣٨٨ |
خدا خيرتون بده . خيلي پاسخ عالي و بدون نقصي بود . ان شاءالله عمريها با عمر محشور و ما با علي و اولاد علي .
10 | فرامرز سروشان | | ١٢:٠٠ - ٠٦ آذر ١٣٨٨ |
با سلام و عرض تبريك عيد سعيد قربان:از زحمات استاد حسيني كمال تشكر را دارم.
11 | momen abdullah | Malaysia - Kuala Lumpur | ١٢:٠٠ - ٠٦ آذر ١٣٨٨ |
جناب مهرداد برادر عزيز
گفت طوطي کو به فعلم پند داد -- که رها کن لطف وآواز و وداد
زآنکه آوازت تو را دربند کرد -- خويشتن مرده پي اين بند کرد
يعني اي مطرب شده با عام وخاص -- مرده شو چون من که تايابي خلاص
دانه باشي مرغکانت برچنند -- غنچه باشي کودکانت برکنند
دانه پنهان شو به کلّي دام شو -- غنچه پنهان کن گياه بام شو
هرکه داد اوحُسن خود رادرمَزاد -- صد قضاي بد سوي او رونهاد
حيله ها وخشمها ورشکها -- برسرش ريزد چو آب ازمَشکها

راستي کجا هستند پاسخ هاي کوبنده علماي تشيع به اين صفحه؟
www.hawzah.net/Hawzah/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=4610&id=33614

يا علي
12 | سيد علي | Iran - Markaz | ١٢:٠٠ - ٠٦ آذر ١٣٨٨ |
سلام عليکم
خيلي ممنون
13 | ساسان | Switzerland - Sierre | ١٢:٠٠ - ٠٧ آذر ١٣٨٨ |
سلام. اگه ميشه اين جوابها را به ايميل من هم بفرستين تا در دانشگاه پخش کنم
14 | فائز | | ١٢:٠٠ - ٠٧ آذر ١٣٨٨ |
باسلام بسيارعالي کتابهايي درباره حضرت فاطمه سلام الله عليها که به دست ثاني به شهادت رسيد هجوم اول به روايت يعقوبي هجوم اول به روايت ابن ابي شيبه زخم آتش حقايق پنهان تازيانه بر وحي شعله هاي هميشه با کاروان جوين عبور از تاريکي ارغوان ميراث جاودان مصائب فاطمي به روايت شيعه، پيش از دولت صفوي مصائب فاطمي در نسخ خطي قرن 5و6 هجري مصائب فاطمي در ميراث علمي ابن قولويه قمي (متوفاي 367 هجري) به رنگ خون خزان ياس و آتش زبانه کشيد غروب سرخ غدير رنج هاي فراموش شده ايستاده در باد آن روز سرد تا ابد اندوه دانشنامه روابط سياسي حضرت علي (ع) با خلفا پژوهش هايي در نيم قرن نخستين خلافت مقالات http://fatimabook.ir/index.php?option=com_content&view=section&layout=blog&id=7&Itemid=76 کتابها http://fatimabook.ir/index.php?option=com_booklibrary&Itemid=62
15 | عمر سلام عليكم | | ١٢:٠٠ - ٠٩ آذر ١٣٨٨ |
باب‌ «ولايت‌» كه‌ ضد عداوت‌ و به‌ معني‌ دوستي‌ است‌، يك‌ چيز و باب‌ «ولايت‌» كه‌ به‌ معني‌ امامت‌ است‌ چيزي‌ ديگر است‌. اگر منظور دوّمي‌ باشد، آن‌گاه‌ كلمه‌ي‌ «والي‌» آورده‌ مي‌شود نه‌ «ولي‌» يا «مولي‌». كسي‌ كه‌ والي‌ و امام‌ مردم‌ است‌، ولايت‌ و امامت‌ فقط‌ از او ثابت‌ است‌. امّا براي‌ «ولي‌» و «مولي‌» بودن‌، ثبوت‌ از دو طرف‌ شرط‌ است‌. كسي‌ كه‌ «ولي‌» يا «مولي‌» مردم‌ است‌، مردم‌ هم‌ متقابلاً «ولي‌» و «مولي‌» او هستند. «اللّهم‌ وال‌ من‌ والاه‌ُ وعاد من‌ عاداه‌ُ» معني‌ دوستي‌ كه‌ ضد عداوت‌ است‌ را متعيّن‌ مي‌سازد. «وال‌» هم‌ از ماده‌ي‌ «ولايت‌» و شكل‌ آمر اين‌ كلمه‌ است‌. معناي‌ اين‌ سخن‌ دعايي‌ بدون‌ اختلاف‌ اين‌ است‌: خدايا! دوست‌ دار كسي‌ را كه‌ با او دوستي‌ مي‌كند و دشمن‌ دار كسي‌ را كه‌ با او دشمني‌ مي‌ورزد. اگر «مولي‌» يا «ولي‌» در جمله‌ي‌ اول‌ به‌ معني‌ امام‌ و خليفه‌ گرفته‌ شود، اين‌ جمله‌ي‌ دوم‌ را چگونه‌ بايد ترجمه‌ كرد؟ چون‌ آن‌ وقت‌ به‌ مقتضاي‌ صدر كلام‌ ترجمه‌ چنين‌ مي‌شود: «خدايا! خليفه‌ ـ يا امام‌ ـ كن‌ كسي‌ را كه‌ او را خليفه‌ يا امام‌ مي‌كند و...!!! «من‌ كنت‌ُ مولاه‌ فعلي‌ّ مولاه‌» اين‌ سخن‌ آن‌ وقت‌ راست‌ مي‌آيد كه‌ «مولي‌» به‌ معني‌ دوست‌ و ياور و سرور گرفته‌ شود؛ چون‌ در غير اين‌ صورت‌ ـ اگر به‌ معني‌ امام‌ باشد ـ ترجمه‌ي‌ حديث‌ چنين‌ مي‌شود: «هر كس‌ كه‌ من‌ امير و امام‌ او هستم‌، علي‌ هم‌ امير و امام‌ اوست‌»! در حالي‌ كه‌ دو نفر به‌ طور همزمان‌ هرگز امير نمي‌شوند؛ بالاخص‌ زماني‌ كه‌ يكي‌ از آن‌ دو امير، رسول‌ خداوند متعال‌ باشد. اما معناي‌ دوستي‌ و سروري‌ يك‌ ترجمه‌ي‌ سالم‌ و بي‌نقص‌ است‌. چون‌ دوستي‌ علي‌ (رض) و بلكه‌ تك‌تك‌ صحابه‌ با دوستي‌ رسول‌ خدا (ص) به‌ طور همزمان‌ در يك‌ قالب‌ نه‌ تنها امكان‌پذير، بلكه‌ واجب‌ ضروري‌ است‌.

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
تنها به دو جمله خلاصه بسنده كرده و مطالب تفصيلي را با آدرس بيان مي‌كنيم :
علماي اهل سنت گفته‌اند بهترين جمله براي فهماندن خلافت عبارت «هو وليكم من بعدي» است كه در كتب اهل سنت با سند صحيح نيز آمده است !
همچنين خود ابوبكر و عمر وقتي مي‌خواستند خود را به عنوان خليفه رسول خدا معرفي كنند (به اقرار بخاري و مسلم) مي‌گفتند «انا ولي رسول الله»!
در مورد معناي حديث غدير و ساير روايات مربوط به ولايت به صورت مفصل در دو آدرس ذيل بحث شده است :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?frame=1&bank=maghalat&id=130
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?frame=1&bank=maghalat&id=134
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
16 | صادق | | ١٢:٠٠ - ١٠ آذر ١٣٨٨ |
سلام خدمت همه دوستان اقا من يک سايت ديدم که ظاهرا کارش نقد مقالات و عقائد وهابيت و اهل سنته سايت جالبي بود بد نيست يک سري بهش بزنيد از مسول سايت هم ميخوام اينگونه سايتها رو با لينک دادن از غربت دربيارن

http://altohid.com/
17 | حامد | | ١٢:٠٠ - ١٠ آذر ١٣٨٨ |
چرا وقتي‌ معترضان‌ آشوبگر مصري‌ به‌ قصد جان‌ خليفه‌ي‌ سوم(رض)‌، از مصر به‌ سوي‌ مدينه‌ خارج‌ شدند، حضرت‌ علي‌ (رض) شخصاً داوطلب‌ شد آنان‌ را باز پس‌ گرداند و چون‌ با آنان‌ ملاقات‌ نمود با جواب‌هاي‌ قانع‌ كننده‌ به‌ اعتراضات‌ آنان‌ بر عثمان‌ ذي النورين(رض)چنان‌ ياوري‌ مخلص‌ پاسخ‌ گفت‌؟در حالي‌ كه‌ آن‌ شورشيان‌ به‌ حضرت‌ علي‌ (رض) احترام‌ فراوان‌ قايل‌ بودند و دوست‌ داشتند او را به‌ خلافت‌ منصوب‌ كنند و فكر مي‌كردند كارهاي‌شان‌ موجب‌ رضاي‌ اوست‌. امّا در آن‌ ملاقات‌ نه‌ آنان‌ چيزي‌ در مورد «حديث‌ غدير» بر زبان‌ آوردند و نه‌ علي‌ (رض) از فرصت‌ استفاده‌ كرد و با يادآوري‌ «حديث‌ موالات‌» آنان‌ را در عزم‌ خود مصمّم‌تر نمود. حاشا كه‌ ايشان‌ چنين‌ كنند. بر عكس‌، ايشان‌ آنان‌ را توبيخ‌ نمود و با شرم‌ساري‌ مجبور به‌ مراجعت‌ كرد و آنان‌ دست‌ از پا درازتر به‌ مصر بازگشتند!
جالب‌ است‌ بدانيد اين‌ ملاقات‌ در «جُحفه‌» به‌ وقوع‌ پيوست‌؛ جايي‌ كه‌ «حديث‌ غدير» ايراد شده‌ بود. بدين‌ ترتيب‌ كسي‌ كه‌ در «جحفه‌»، «مولاي‌ هر مؤمن‌» معرّفي‌ شده‌ بود، در همان‌ محل‌ از خلافت‌ و شخصيّت‌ خليفه‌ي‌ پيش‌ از خود دفاع‌ نمود. چه‌ حكيمانه‌ و زيباست‌ فعل‌ خداوند متعال‌ در تلفيق‌ واقعات‌ و تفهيم‌ واقعيات‌!
18 | اسماعيل | | ١٢:٠٠ - ١١ آذر ١٣٨٨ |
اگر امام علي به خلافت مي رسيد هرگز فرقه هاي مثل وهابيت شكل نمي گرفت
19 | مصطفي جوادي نسب | | ١٢:٠٠ - ١١ آذر ١٣٨٨ |
با سلام
سايت گفتگوي آرام ميان شيعه و سني تقديم مي كند.
مقاله: آسماني ترين عهد ( بررسي خلاصه ايي از اسناد حديث غدير در كتب شيعه و سني)
منتظر حضور سبزتان هستيم
www.shia-sonni.com
20 | سيد حفيظ رهسپار از افغانستان | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ١٤ آذر ١٣٨٨ |
با سلام و خسته نباشيد خدمت پيروان خط ولايت و امامت.
عيد فرخنده غدير را به همه شيعيان مولا امير المومنين عليه السلام تبريک و تهنيت عرض مي کنم. انتخاب دقيق، هوشمندانه، مدبرانه و خردمندانه پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله در مورد مولي الکونين، امير مومنان علي عليه السلام که موجب کامل شدن دين و تمامي نعمت هاي پروردگار متعال شد، واقعا قابل ستايش است.
با آن که شاگردان ابليس (ابوبکر و عمر) با کودتاي ننگين شان سعي در براندازي اسلام و خدمت به يهود داشتند، اما اين مکتب و کتابش که خدا خود حافظ و نگهبان آن است، نه تنها از بين نرفت، که با گذشت زمان روز به روز حقانيتش برملا مي شود.
تشيع که حجت است بر اسلام، خار چشم پيروان ابوبکر و عمر است.
اين عمر عجب بدبختي بوده است که اين چنين پيروان بخت برگشته تر از خودش در روي زمين دارد.
يا علي
21 | momen abdullah | | ١٢:٠٠ - ١٦ آذر ١٣٨٨ |
جناب حامد
عجب! اين دلارهاي آمريکا چه کارها که نمي کنند!!

روزي سرور زنان عالم زهراي اطهر سلام الله عليها را به شهادت مي رساند!
روزي ديگر اين دلارها سوار بر شتر سرخ مويي بيست مسبب کشتار بيست هزار نفر مي شوند!!
روزي ديگر در صفين موجبات مرگ بيش از صدهزار نفر را فراهم مي کنند!!
روزي ديگر در کربلا عظيم ترين مصيبت تاريخ را سبب مي شوند!!
روزي ديگر در جريان واقعه حره بيست هزار کودک از دختران ازدواج نکرده به دنيا مي اورد!!
در زمانهايي ديگر فرزندان رسول الله (صلي الله عليه و آله) را يکي بعد از ديگري شهيد مي کند!
و در هرگوشه اي از «تمدن» عباسي موجبات کشتار ميليونها و ميليونها انسان مي شود.


راستي اين دلارهاي آمريکا است که کشتارهاي حلبچه و هرات و صعده را باعث شد و مي شود؟
اين دلارهاي آمريکا است که در دارفور صدها هزار مسلمان را به کام مرگ مي فرستد؟
اين دلارهاي آمريکا بود که به کشورهاي اسلامي گفت که بايد در زمان اعدام صدام عزاي عمومي اعلان کنند؟
*************
اين دلارهاي آمريکا هستند که به خود کمربند انفجاري بستند و صدها هزار شيعه در عراق را قتل عام کردند؟

*************
آيا هنگام آن نرسيده است که قبول کنيد که خليفه رسول معصوم خدا بايد معصوم باشد؟

براستي چند انسان ديگر بايد به کام مرگ بروند تا شما قبول کنيد جز معصوم توانايي حکومت بر جهان اسلام را ندارد؟

يا علي
22 | سوپرمن | Iran - Zabol | ١٢:٠٠ - ١٦ آذر ١٣٨٨ |
ببينيد آقايون من يه سني مذهبم
اگه برام كامل ثابت بشه كه سني باطله و شيعه حقه عمرا برگردم
چون شيعه ريده به دنياي اسلام
من حتي اگه انحرافي هم باشم بهتر از اينه كه يه شيعه باشم و به نام علي مردم فريبي كنم
23 | فاطمه آذركيش | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ١٦ آذر ١٣٨٨ |
با سلام
اي كاش برادان اهل سنت ما غرض ورزي را كنار مي گذاشتند و به منطق و عقل رجوع مي كردند كه بارها و بارها پيامبر سخناني درباره جانشيني حضرت علي (ع) بيان كرده اند فقط كافي است اينها كتاب هاي خودشان را با دقت مطالعه كنند تا به صحت و سقم حرفهاي ما پي ببرند و هر آنچه مولوي هايشان مي گويند كوركورانه قبول نكنند . ما در استاني (سيستان و بلوچستان ) زندگي مي كنيم كه هميشه در مناسبتهاي شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) و تولد و شهادت حضرت علي (ع)يا عيد غدير شاهد خرابكاري ها و بمب گذاري هاي برادران اهل سنتمان مي باشيم اگر برچسب يا نوشته اي مزين به نام اين عزيزان به ماشينمان نصب باشد بي شك شيشه آن ماشين شكسته مي شود اين است منطق برادران اهل سنت همين امسال شب شام غريبان حضرت فاطمه زهرا (س) عمليات انتهاري كه در مسجد علي بن ابيطالب (ع) شاهد آن بوديم و دههانفر از هموطنان شيعه ما به شهادت رسيدند و مسبب همه اين اتفاقات حرفهاي نامربوطي است كه مولوي هايشان در گوش جوانان بي سواد و بي مطالعه اهل سنت فرو مي كنند و به آنها وعده بهشت مي دهند و خون شيعه را حلال مي دانند .و اين مي شود كه تاسوكي ها و بلوارثارالله و مسجد علي بن ابيطالب رخ مي دهد
24 | حامد | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ١٦ آذر ١٣٨٨ |
فاطمه آذركيش بمب گذاري برادران اهل سنت!!!آنها رابه اسم برادر ميخوانيدسپس .....بعدش هم اين كار عده اي از فتنه گران است كه با گرفتن دلارهاي امريكا مي خواهند ميان شيعه وسني تفرقه بياندازندكه به نفع خودشان است كسي كه عمليات انتهاري انجام مي دهد جايش جهنم است....گفتي بي سواد كافيه فقط شبكه نور - صفا-المستقله رو نگاه كني آن هم برنامه زنده تا بدوني بي سواد كيست.

سوپر من بي خودي نگو سني ام
25 | علي رسولي | Iran - Yazd | ١٢:٠٠ - ١٦ آذر ١٣٨٨ |
حقيقتا بايد گفت هم جووناشون و هم مولوياشون بي سوادند كه مثلا يك پيش نمازشون نتونه با من كه يك كاسب بازاري هستم مناظره كنه و هي بهانه بياره و در بره
من در مشهد زندگي ميكنم و همسايه هاي سني زيادي در محل كارم دارم . خودشون كه اعتراف مي كنند چيزي بارشون نيست و ارجاع ميدن به مولوياشون. تازه خنده دار اينه كه ميگن بايد بري زاهدان باهاشون بحث كني چون اونايي كه اينجا هستن مي ترسن !
و آخر كار هم براي فقط 2 جلسه با امام جماعتشون ( كه البته همه ي پيش نمازاشونم حافظ كل قرآن هستند ) بحث كردم و هر چه اصرار كردم ديگه حاضر به ادامه نشد.
26 | مجيد م علي | | ١٢:٠٠ - ١٧ آذر ١٣٨٨ |
با سلام

شما جناب اقاي سوپر من : ناراحت ما شيعيان نباش يك نصيحت فقط بتو و براي خودت ميكنم " سعي كن مثل پسر حضرت نوح نباشي و باري حفظ ايمانت سوار كشتي نجات شوي نه اينكه مثل پسر حضرت نوح بگوئي ,,,,,,,,, ؟؟

هر (ولي) را نوح و كشتيبان شناس
صحبت اين خلق را طوفان شناس
آشنا هيچ است اندر بحر نوح
نيست اينجا چاره جز كشتي نوح

يا علي

27 | مجيد م علي | | ١٢:٠٠ - ١٧ آذر ١٣٨٨ |
برادر عزيز جناب حامد در جواب به متن شما ( 14 ) نام و نام خانوادگي: حامد - تاريخ: 10 آذر 88 بايد چند كلمه اي را براي شما بنويسم تا اين مسئله بهتر كنكاش شود .در وهله اول معترضان به حكام مصر در عهد جناب عثمان بعد از وساطت حضرت علي ( ص ) و نامه ئي از جناب عثمان مبني بر رسيدگي به امور و شكايات اين نفرات بوسيله والي مصر راضي به برگشتند كه البته در بين راه پس از تفتيش يكي از بردگان ( غلام ) عثمان ابن عفان و ديدن ان نامه كه امر به تنبيه انها كرده بود اين بود كه دوباره به مدينه برگشتند كه ان شد كه خبر داريد البته تگر منبع صحيح در اختيار داشته باشيد .
در ثاني در طول اين 25 سال كه امام از حق خدادادي خودشان محروم بودند بارها و بارها مسئله امامت خود را مطرح كرده بودند . اما براي دستيابي به اين مقام حاضر نبودند قران و اسلام محمدي را فداي اين امر بفرماييند كه اين موضوع نيز بارها بمردم گوشزد شده بود خصوصا خطبه معروف شقشقيه كه شرح كاملي از اعتراضات حضرت علي ( ص ) است .
در اينجا قسمتاوليه انرا مياورم تا ببينيد امام در اين مورد چكونه حرف زده اند :
خطبه شقشقيه
=========
آگاه باشيد به خدا سوگند كه پسر ابى قحافه لباس خلافت را پوشيد در حالى كه مى‏دانست خلافت جز بر قامت من سزاوار نبود و موقعيت من نسبت به خلافت مانند موقعيت سنگ آسياست. معارف الهى از سينه‏ام چون سيل سرازير است و هيچ مرغ بلند پروازى در پرواز به بلندى مقام من نمى رسد. ولى بناچار از آن چشم پوشيدم و كناره گرفتم و بر سر دو راه ماندم يا دست تنها به مبارزه بر خيزم و يا صبر كنم و از جنگ با كوردلان پرهيز نمايم. در اين صورت است كه سالخوردگان، فرتوت و ناتوان مى‏شوند و كودكان، پير مى‏گردند و ديندار تا ديدار با پروردگارش در رنج و مصيبت است. ديدم كه صبر كردن خردمندانه است. صبر كردم مانند كسى كه به چشمش خار رفته و در گلويش استخوانى مانده، مى‏ديدم كه ميراثم را به تاراج مى‏برند
اما چه زيبا گفتيد كه : "" چه‌ حكيمانه‌ و زيباست‌ فعل‌ خداوند متعال‌ در تلفيق‌ واقعات‌ و تفهيم‌ واقعيات‌!"" كاملاً با حرف شما موافقم براي همين است كه در وقت بيعت با ايشان انهم بعنوان خليفه و نه امام چنان بمنزل هجوم مي اورند كه انسان متحير ميشود و ممكن است از خود تان سوال كنيد مگر ان جنابان 1 , 2 و 3 چكار كرده بودند كه اكثريت طالب عدالت حضرت ( ص ) شده بودند .

حال دوست دارم راجع به علل شورش بر عليه جناب عثمان چند جمله ئي از كتب اهل سنت ذكر كنم انشاء الله مورد استفاچه قرار گيرد .

علل قتل عثمان
<=======>
عبد الرحمن بن عوف با اينكه در موقع بيعت با عثمان شرط كرده بود كه بسنت رسول خدا صلى الله عليه و آله و روش شيخين رفتار كند ولى عثمان پس از آنكه در مسند خلافت نشست بر خلاف سنت پيغمبر و روش شيخين رفتار نمود.
**(مروج الذهب جلد 1 ص 435ـشرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد جلد .1)

عثمان بنى اميه را كه در رأس آنها ابوسفيان قرار گرفته بود از جهت مال و مقام خرسند نمود و ابوسفيان در مجلسى كه عثمان از بزرگان بنى اميه تشكيل داده بود اظهار نمود كه اين گوى خلافت را مانند توپ بازى بهمديگر رد كنيد تا دست ديگرى نيفتد و اين خلافت همان زمامدارى و حكومت بشرى است و من هرگز به بهشت و دوزخ ايمان ندارم
**(الاصابة جلد 4 ص 88ـمروج الذهب جلد 1 ص .440) .

عثمان دارائى بيت المال را ميان خويشاوندان خود بمصرف رسانيد و حكام و فرمانداران را بدون توجه بصلاحيت آنان از خاندان خويش تعيين و انتخاب نمود.مردم شهرستانها از دست حكام عثمان بستوه آمده و چندين بار شكايت آنها را باصحاب پيغمبر صلى الله عليه و آله و حتى بخود عثمان نمودند ولى اين شكايتها تأثيرى در وضع حال و روش او نكرد و در ترك اعمال خود سرانه و خلاف شرع وى مؤثر واقع نشد لذا مسلمين در صدد جلوگيرى از كارهاى ناشايست او شدند و بعمال و حكام وى تمكين ننمودند.

اعمال خلاف عثمان و بذل و بخشش‏هاى وى بقوم و خويشانش كه همه از مال مردم صورت ميگرفت اصحاب پيغمبر صلى الله عليه و آله را سخت خشمگين نمود لذا گرد هم جمع شده و بمشورت پرداختند و بالاخره تصميم گرفتند كه ابتداء تمام كارهاى ناشايسته عثمان و فرماندارانش را بنويسند و او را از عواقب اينگونه كردارهاى ناپسند باز دارند و اگر نامه مؤثر واقع نشد او را عزل نمايند.

چون نامه را نوشتند بدست عمار ياسر كه از صحابه رسول اكرم صلى الله عليه و آله و مورد توجه آنحضرت بود دادند تا نزد عثمان ببرد عمار نامه را برد و بدست عثمان داد،چون عثمان از مضمون نامه با خبر شد با بى اعتنائى نامه را بدور انداخت و غلامان خود را دستور داد كه عمار را مضروب سازند غلامان عثمان عمار را مضروب كردند خود عثمان نيز چند لگد بر شكم او زد كه عمار بيهوش افتاد و بعدا نيز بمرض فتق دچار گرديد!

آوازه اين عمل بزودى در شهرهاى اسلام انعكاس يافت و آتش خشم مسلمين را نسبت بعثمان شعله ور نمود،در اينموقع ابوذر غفارى كه بدستور عثمان از مدينه بشام تبعيد شده بود علنا در مجالس مسلمين اعمال قبيح و ناشايست عثمان و طرفدارانش را بمردم گوشزد ميكرد و آنها را از روش عثمان كه بر خلاف رضاى خدا و سنت پيغمبر (و حتى بر خلاف روش شيخين) بود آگاه مينمود.

و علت تبعيد شدن ابوذر بشام اين بود كه عثمان اموال زيادى به بنى اميه ميداد چنانكه بمروان بن حكم و زيد بن ثابت زياده از صد هزار دينار از بيت المال مسلمين بخشش نمود ابوذر وقتى اين مطلب را شنيد بآواز بلند اين آيه را تلاوت نمود:و الذين يكنزون الذهب و الفضة و لا ينفقونها فى سبيل الله فبشرهم‏بعذاب اليم.

چون عثمان از اين ماجرا خبر يافت نسبت بابوذر بسيار خشمگين شد و در مجلسى كه جمعى حضور داشتند از مردم پرسيد آيا جائز است كه والى از بيت المال مسلمين چيزى بعنوان قرض بديگرى پردازد؟كعب الاحبار گفت اشكالى ندارد!ابوذر رو بكعب الاحبار نمود و گفت:يا بن اليهوديتين أتعلمنا ديننا؟ (اى پسر مرد و زن يهودى دين ما را تو بما ياد ميدهى؟) و با عصائى كه در دست داشت چنان بر سر كعب الاحبار كوبيد كه سرش شكست بدينجهت عثمان او را از مدينه اخراج نموده و بشام فرستاد و چنانكه گفته شد در شام نيز از عثمان و معاويه بدگوئى ميكرد تا معاويه مجبور شد كه او را زندانى كند و در اين مورد نامه‏اى به عثمان نوشت كه ابوذر مردم را عليه تو تحريك ميكند عثمان در پاسخ معاويه دستور داد كه او را سوار يك شتر بى جهاز كن و با زجر و شكنجه بسوى ما بفرست معاويه نيز چنين نمود و ابوذر را روانه مدينه كرد
*** (منتخب التواريخ ص .176) .

چون ابوذر نزد عثمان آمد عثمان گفت شنيده‏ام كه در شام بلوا ميكنى و عليه من سخنها ميگوئى ابوذر گفت هر چه گفته‏ام حق بوده است عثمان بر آشفت و گفت اصلا ترا باين كارها چكار؟ابوذر گفت من يكى از مسلمين هستم و بوظيفه خود از نظر امر بمعروف و نهى از منكر عمل ميكنم .

چون عثمان در مقابل ابوذر ياراى مجادله نداشت او را از خود راند و بربذه تبعيد نمود و حتى بمروان دستور داد كه مراقبت كند هيچكس از اهل مدينه هنگام خروج ابوذر او را مشايعت و توديع نكند مردم نيز از ترس باز خواست او را مشايعت نكردند ولى على عليه السلام و چند نفر از بنى هاشم او را در آغوش گرفته و توديع نمودند ابوذر نيز پس از رسيدن بربذه و مدتى توقف در آنجا دار فانى را بدرود گفت.

بنا بنقل مورخين جماعتى از اهل مصر بمدينه آمده و بعثمان شوريدند عثمان احساس خطر كرد و از على بن ابيطالب استمداد نموده و اظهار ندامت كرد على بمصريين فرمودشما براى زنده نمودن حق قيام كرده‏ايد و عثمان توبه كرده و ميگويد من از رفتار گذشته‏ام دست بر ميدارم و تا سه روز ديگر بخواسته‏هاى شما ترتيب اثر ميدهم و فرمانداران ستمكار را عزل ميكنم پس على از جانب عثمان براى آنان قرار دادى نوشته و آنان مراجعت كردند،در بين راه غلام عثمان را ديدند كه بر شتر او سوار و بطرف مصر ميرود از وى بدگمان شده او را تفتيش نمودند و با او نامه‏اى يافتند كه عثمان بوالى مصر بدين مضمون نوشته بود:بنام خدا وقتى عبد الرحمن بن عديس نزد تو آمد صد تازيانه باو بزن و سر و ريشش را بتراش و بزندان طويل المدة محكومش كن همچنين درباره عمرو بن الحمق و سودان بن حمران و عروة بن نباع اين عمل را اجرا كن!

مصرى‏ها نامه را گرفته و با خشم بجانب عثمان برگشته و اظهار داشتند كه تو بما خيانت كردى!

عثمان نامه را انكار نمود!گفتند غلام تو حامل نامه بود.پاسخ داد بدون اجازه من اين عمل را مرتكب شده،گفتند مركوبش شتر تو بود گفت شترم را دزديده‏اند،گفتند نامه بخط منشى تو ميباشد،پاسخ داد بدون اجازه و اطلاع من اين كار را انجام داده است.گفتند پس بهر حال تو لياقت خلافت ندارى و بايد استعفا دهى زيرا اگر اين كار با اجازه تو انجام گرفته خيانت پيشه هستى و اگر اين كارهاى مهم بدون اجازه و اطلاع تو صورت گرفته در اينصورت بيعرضه بودن و عدم لياقت تو ثابت ميشود و بهر حال يا استعفا بده و يا الان عمال ستمكار را عزل كن عثمان پاسخ داد اگر من بخواهم مطابق ميل شما رفتار كنم پس شما حكومت داريد من چكاره هستم؟آنان با حالت خشم از مجلس بلند شدند
*** (تاريخ طبرى جلد 3 ص 402ـ409 و تاريخ يعقوبى جلد 2 ص 150ـ151) .

از جمله فرمانداران عثمان وليد بن عقبه برادر مادرى عثمان بود كه از جانب وى بحكومت كوفه منصوب شده بود،وليد شخصى دائم الخمر بود و در يكى از روزها بحال مستى در مسجد مسلمين نماز صبح را بجاى دو ركعت چهار ركعت خواند عبد الله بن مسعود از روى اعتراض و ريشخند گفت امير سخاوتشان را نشان‏دادند و در نماز نيز بخشش كردند.

عده‏اى از رجال كوفه بمدينه آمده و بعثمان گفتند نماينده شما دائم الخمر است و ما او را در اثر زياده روى در شرب خمر بحال استفراغ ديده‏ايم و عزل او را از عثمان خواستار شدند.

عثمان گفت شما تهمت ميزنيد و عوض رسيدگى بشكايت آنها دستور داد آنهائى را كه بشراب خوارى وليد شهادت داده بودند شلاق زدند و بمردم نيز چنين وانمود كرد كه چون اينها بامير خود تهمت زده بودند طبق موازين شرعى بآنها حد زده شد.

على عليه السلام باين عمل عثمان اعتراض كرد و فرمود تو بجاى فاسق شاهد را شلاق زدى و با دلائل كافى او را نسبت بعواقب كارهاى ناشايست او آگاه نمود لذا عثمان از روى ناچارى وليد بن عقبه را عزل كرد و بجاى او سعيد بن عاص پسر عموى خود را گذاشت،و حكم بن عاص و پسرش مروان بن حكم را هم كه در حيات پيغمبر صلى الله عليه و آله بدستور آنحضرت از مدينه خارج و بطائف تبعيد شده بودند حتى شيخين نيز از مراجعتشان بمدينه ممانعت مى‏نمودند علاوه بر اينكه آنها را بمدينه آورد مروان را منصب وزارت هم بخشيد و در نتيجه مورد اعتراض قاطبه مسلمين قرار گرفت.

پسر عمويش عبد الله بن عامر را بحكومت بصره و ايران گماشت و حكومت مصر را هم بعبد الله بن سعد (برادر رضاعى خود) سپرد و معاوية بن ابيسفيان را هم كه از زمان خلافت عمر زمان حكومت شام را در دست گرفته بود با اختيار تام در پست خود باقى گذاشت براى خود نيز يك قصر مجللى بنا نمود.

نتيجه اينهمه اعمال خلاف و ناشايسته بر ضرر خود عثمان خاتمه يافت و بالاخره زمام اختيار از دست وى بيرون رفت زيرا بنى اميه را جرى كرد و تسلط خود را نسبت بآنها از دست داد .مثلا معاويه باين فكر افتاد كه از حكومت مركزى اطاعت نكند و شام را يكسره ملك موروثى خود بداند بدينجهت هنگاميكه عثمان در نتيجه شورش مسلمين احساس خطر كرده و از معاويه استمداد نمود معاويه براى اينكه عثمان كشته‏شود و او ادعاى خلافت كند مخصوصا مسامحه و دفع الوقت نمود و باز براى اينكه ظاهرا از دستور خليفه وقت سرپيچى نكرده باشد مردى بنام (يزيد بن اسد) را با عده‏اى بسوى مدينه فرستاد ولى باو دستور داد كه در ذى خشب (محلى است در هشت فرسخى مدينه) توقف كن و تا من شخصا دستور مجددى نداده باشم جلوتر مرو او هم در محل مزبور آنقدر بماند تا عثمان كشته شد و آنگاه معاويه او را با لشگريانش بسوى شام خواند.

بارى وضع خلافت روز بروز بدتر ميشد و هر چه از طرف صحابه پيغمبر صلى الله عليه و آله بعثمان نصيحت و اندرز داده ميشد سودى بدست نميآمد حتى على عليه السلام نيز يكمرتبه از طرف مسلمين نزد عثمان رفت و او را از روى خير خواهى پند داد و عاقبت وخيم اين خود سرى را بوى گوشزد نمود ولى عثمان براى شنيدن چنين سخنانى گوش شنوا نداشت و حتى روزى بمنبر رفت و مردم را در مقابل اين اعتراضات و شكايات تهديد نمود و از احكام و فرمانداران خود دفاع كرد.

مردم مدينه چون وضع را چنين ديدند سخت بر او شوريدند و آشكارا در كوچه‏ها از عثمان بد ميگفتند و او را ناسزا و دشنام ميدادند،آتش افروزان اين شورش طلحه و زبير و عايشه و حفصه بودند كه بالاخره اين شورش و قيام بمحاصره خانه عثمان منجر گرديد.

چون عثمان دانست كه مسلمين مدينه از وى دست بر نخواهند داشت بزرگان بنى اميه را جمع كرد و با آنها بمشورت پرداخت،مشاورين عثمان پيشنهاد كردند كه بايد از اطراف كمك بخواهى و براى اينكار دستور بده سپاهيان شام و بصره بمدينه بيايند و شورشيان را تار و مار كنند .

عثمان فورا معاويه و عبدالله بن عامر را كه والى شام و بصره بودند از قضيه آگاه ساخت،عبد الله در بصره بمسجد رفت و مردم را بكمك عثمان دعوت نمود ولى كسى باو پاسخ مساعدى نداد،معاويه هم چنانكه اشاره گرديد كار را بمسامحه گذرانيد.

مسلمين بر شدت محاصره خانه عثمان ساعت به ساعت ميافزودند بطوريكه‏ارتباط او با خارج بكلى قطع شد و حتى بآب آشاميدنى هم دسترسى پيدا ننمود ناچار پشت بام آمد و از محاصره كنندگان پرسيد آيا على در ميان شماست؟گفتند خير او در اينكار دخالت ندارد آنگاه تقاضاى آب نمود و مردم جواب ندادند چون اين خبر بعلى عليه السلام رسيد ناراحت شد و فورا چند مشك آب بوسيله چند تن از بنى هاشم تحت سرپرستى فرزندش حسن بن على عليهما السلام بسراى عثمان فرستاد و با اينكه محاصره كنندگان بآن گروه حمله كرده و ممانعت مينمودند مع الوصف آنان آبرا بعثمان رسانيده و او و خانواده‏اش را سيراب نمودند.

مسلمين گمان ميكردند كه در اثر شدت عمل آنها عثمان از مقام خلافت استعفا خواهد داد بدينجهت در فكر انتخاب خليفه بودند ولى نه عثمان و نه بنى اميه حاضر بترك چنين مقامى نبودند .

از طرفى چون محاصره كنندگان با خبر شدند كه عثمان از شام و بصره نيروى كمكى طلبيده است لذا در صدد بر آمدند كه بر شدت عمل خود افزوده و قبل از رسيدن كمك كار او را يكسره نمايند،بالاخره پس از گفتگوهاى زياد بسراى او ريختند و او را در سن 82 سالگى بضرب شمشير و خنجر بقتل رسانيدند.

قتل عثمان در سال 35 هجرى اتفاق افتاد و بدين ترتيب دوران 25 ساله انحراف حق از مجراى اصليش ظاهرا خاتمه يافت ولى نتايج وخيم آن براى هميشه دامنگير اسلام و مسلمين گرديد .

*** (نقل از كتاب شيعه در اسلام) .

يا علي
28 | مشتعلعشقعلي | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ١٧ آذر ١٣٨٨ |
نظر سوپرمن خودش دليل حقانيت تشيعه
يا علي مدد
29 | فقط بنده خدا | | ١٢:٠٠ - ١٨ آذر ١٣٨٨ |
بسم الله الرحمن الرحيم
سلام بر مومنين
در بسياري از اظهار نظرها ميبينم بعضي از منتقدين به رفتار امام علي ع ، سكوت ايشان در ايام عزلت و گوشه نشيني را نشانه تائيد حكومت وقت وعدم

وجود حق امامت مي پندارند.در اين خصوص لازم ديدم جسارتا به نكته اي اشاره نمايم و آن اينكه منصب امامت بر خلاف منصب نبوت صرفا با نصب الهي باعث

حجيت و وجوب تكليف نميشود.يعني اينكه در خصوص نبوت صرفا با حكم و نصب خداوند، پيامبر موظف به ابلاغ رسالت و جبهه گيري در مقابل دشمنان

مي باشد و اين تكليف نيازي به تائيد يا بيعت مردم ندارد ولي در خصوص امام ،تعيين امام توسط خداوند متعال تكليفي به القوه بوجود مي آورد كه اين تكليف با

بيعت مردم به الفعل ميشود.به همين علت علي ع با اينكه امام برحق و منصوب خداوند بودند ،سكوت كردند و اقدام مسلحانه يا شورشي انجام ندادند تا

زمانيكه مردم به وي رجوع نمودند و آنوقت هم به الاجبار اين امر را پذيرفتند ومكلف به اداي تكليف شدند.همين اصل باعث سكوت امام حسن ع و قيام امام

حسين ع شد.

اما اينكه تعيين امام و خليفه به عهده مردم باشد اصلي كاملا باطل و برخلاف نص صريح قرآن و خواست خداوند متعال است.خداوند به قصد نصب خليفه اي در

زمين حضرت آدم ع را خلق نمود .پس خداوند چگونه نقض غرض نمايد و از اين هدف خود بگذرد يا آنرا به عهده مردم بگذارد؟

انتخاب با خداست و بيعت با مردم.حال اگر مردم نخواستند با امام منتخب خداوند بيعت نمايند و رفتند با شخص ديگري بيعت نمودند عواقب آن برگردن خودشان

است.خداوند هم راه هدايت را باز گذاشته هم راه انحراف و ضلالت را.انتخاب با مردم است و در اين امر اجباري نيست.

اين همه انحراف و فتنه و اختلافاتي كه هم اكنون در جوامع اسلامي بوجود آمده از كمترين آثار اين بيعت غلط مي باشد.اگر اصحاب رسول اكرم ص در آنروز

با امام منتخب خداوند كه توسط پيامبر اعظم ص به آنها ابلاغ شده بود بيعت مي نمودند همانا از زمين و آسمان نعمتها و موهبتهاي الهي بر آنان و نسلهاي

بعدي سرازير مي شد.ولي افسوس با اختياري كه به آنها داده شده بود درست تصميم نگرفتند و بذر فتنه و فساد را تا ابد در امت اسلامي كاشتند.

التماس دعا
30 | حامد | | ١٢:٠٠ - ٢٠ آذر ١٣٨٨ |
: «من‌ كنت‌ُ مولاه‌ فعلي‌ّ مولاه‌» اين‌ سخن‌ آن‌ وقت‌ راست‌ مي‌آيد كه‌ «مولي‌» به‌ معني‌ دوست‌ و ياور گرفته‌ شود؛ چون‌ در غير اين‌ صورت‌ ـ اگر به‌ معني‌ امام‌ باشد ـ ترجمه‌ي‌ حديث‌ چنين‌ مي‌شود: «هر كس‌ كه‌ من‌ امير و امام‌ او هستم‌، علي‌ هم‌ امير و امام‌ اوست‌»! در حالي‌ كه‌ دو نفر به‌ طور همزمان‌ هرگز امير نمي‌شوند؛ بالاخص‌ زماني‌ كه‌ يكي‌ از آن‌ دو امير، رسول‌ خداوند متعال‌ باشد. اما معناي‌ دوستي‌ و سروري‌ يك‌ ترجمه‌ي‌ سالم‌ و بي‌نقص‌ است‌.

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
بهتر است به ترجمه‌اي كه اهل سنت و شيعه براي كلمه «مولي» كرده‌اند دقت كنيد :
كسي كه اولا به تصرف است ، يعني اوامر او در همه شوون زندگي انسان بايد مورد اجرا قرار گيرد .
اين ولايت در آن واحد براي خداوند و رسول او جاري است ؛ رسول خدا (ص) نيز به امر خداوند ، اين حق را براي اميرمومنان بر گردن همه مسلمانان لازم كردند ؛ و لازمه اين حق ، امامت ، بعد از رسول خدا (ص) است . لذا حضرت فرمودند «هو وليكم بعدي».
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?frame=1&bank=maghalat&id=130
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
31 | حسن تاتار | | ١٢:٠٠ - ٢١ آذر ١٣٨٨ |
سلام عليكم در ارتباط با بيعت عمر با حضرت علي ع در روز غدير بايستي بگويم که تمامي اصحاب حضرت محمد ص با حضرت علي ع در محل غدير خم بيعت کردند وبه ايشان بخاطر اينکه جانشين حضرت محمدص شده تبريک گفتند وتعدادي از اشخاص از جمله حضرت عمر در هنگام حضور حضرت محمد ص بصورت علني ومستقيما نمي توانستند با حضرت محمد ص به مخالفت بپردازندو مخالفت خودشان را بواسطه کينه اي که از حضرت علي ع داشته بعدا بصورت زيرکانه اي اقدام نمايند .راجع به واقعه غدير بنده طي تحقيقاتي كه انجام داده ام تمامي علماي اهل تسنن هم به اين موضوع اشراف كامل دارند وهمگي درخصوص ولايت امام علي ع اعتقاد دارند وآن دسته از علماي اهل تسنن كه واقعه غدير را تكذيب مي نمايند سعي دارند كه صورت مسئله راپاك نمايند تا ديگر ناچار به چالش نباشندولي در اصل واقعه ولايت علي ع خللي وارد نميشود.
بنده راجع به واقعه غدير مطلبي نمي نويسم كه همه از آن اطلاع دارند وفقط حوادث بعد از رحلت پيامبرص را مرور مي نمائيم .حضرت علي ع وخانواده ايشان وجمعي از اصحاب خاص پيامبر ص براي خاك سپاري ميروند (يك سئوال كدام از نظر دين اسلام واجب تراست؟ به خاك سپاري پيامبر ص يا تعيين تكليف حكومت!)وحضرت عمر وحضرت عثمان وحضرت ابوبكر و..... با يك نقشه حساب شده شوراي تشكيل ميدهند واينگونه عنوان مي نمايند كه حضرت علي ع جوان است وبي تجربه واكثر قبايل از حضرت علي ع بدليل آنكه يكي از مردان آن قبايل را در جنگ گشته كينه به دل دارند (البته كينه اصحاب پيامبر ص بيشتر از بقيه ميباشد برميگرديم به جنگ خندق كه تمامي بزرگان واصحاب حضرت محمد ص در مقابل رجز خواني عمربن عبدود از ترس هيچگونه حركتي نمي كنند وهر سه بار فقط مولايم علي ع داوطلب ميشود وهنگاميكه حضرت علي ع عمربن عبدود را به خاك ميزنند وعمربن عبدود تف به صورت مبارك ميزنند وبه مادر حضرت دشنام وفحش ميدهند وحضرت صبر مينمايد راه ميرود وبعداز سپري شده دقايقي كه خشمش فروكش ميكند سر از بدن عمربن عبدود جدا ميكند تا اين عمل فقط براي رضاي خدا باشد وحضرت محمدص ميفرمايد كه اگر امتم از امروز تا روز رستاخيز همه كار خير كنند اين عمل در يك كفه ترازو وبقيه اعمال در كفه ترازو در يك ميزان مساوي ميباشدو براي اصحاب حضرت محمد ص گران مي آيد تا در فرصت مناسب جواب آنرا بدهند) وبا حديث هاي جعلي وساختگي عايشه همسر حضرت محمد ص دختر ابوبکر (آنگونه که تاريخ گواهي ميدهد عايشه از حضرت علي ع کينه به دل دارد يکي بخاطر اينکه نامادري حضرت فاطمه س بوده که دشمني نامادري با دختر بسيار در تاريخ ثبت شده وديگر اينکه عايشه قبل از ازدواجش با حضرت محمدص دوست داشته که حضرت علي ع به خواستگاريش بيآيد وسوم در چندين نوبت حضرت علي ع به حضرت محمد ص مي فرمايد که عايشه را طلاق بده که بهترين زن را برايت ميگيرم "براي کسب اطلاعات بيشتر مراجع شود به کتاب وآنگاه هدايت شدم استاد تيجاني ")وبدينصورت حقي كه خداوند بردوش حضرت علي ع قرار ميدهند را به زور غصب مينمايند واز حضرت علي ع با شمشير بيعت ميگيرند و با دخت پيامبر تنها مدافع وحامي مولايم علي ع برخورد ميشودومولايم را بيست سال خانه نشين ميكنند ولي خودعمر وآننان که حق حضرت علي ع را غضب مينمايند هم به حادثه غدير اذعان دارند وتاريخ گواه خوبي براين واقعه عظيم ميباشد.براي شادي روح شهداي اسلام وهشت سال دفاع مقدس صلوات
32 | سعيد حسيني (شاه اسماعيل صفوي) | | ١٢:٠٠ - ٢٣ آذر ١٣٨٨ |
با سلام

جناب حامد

اين به اصطلاح علماي شما نه تنها نتوانسته جواب سئوالات شيعه را بدهند بلکه در جواب مسيحيان هم مانده اند.

بعنوان مثال شبکه ماهواره اي (حوارالحق) از شبکه هاي عرب زبان مسيحي مذهب است که بر ضد اسلام عمل ميکند

و جالب اينجاست که براي کوبيدن اسلام از کتابهاي صحيحن شما استفاده و استناد بر آن ميکند.

جناب حامد

به نظر شما مذهبي که ميگويد پيامبر ص در حالت حيض بر عايشه وارد ميشد دشمن دين خدا و پيامبر خدا ص نيست؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!

البته اين يکي از هزاران دليلي که مسيحيان با استناد به صحيحين و ديگر کتابهايتان بر اسلام ضربه مبزنند.

بنده بر عکس خواهر گرامي

خانم فاطمه آذر کيش

هيچوقت تو و امثال تو را برادر نميدانم

چرا که دشمنان دين خدا و پيامبر خدا و اولياء خدا را نميتوانم به برادري بپذيرم

شما نيز اگر طالب حقيقت هستيد بهتر است تعقل و تفکر داشته و از خداوند تبارک و تعالي بخواهيد که براي رسيدن به حقيقت و دوري از کفر ياريتان کند

الحمدلله در مناظرات با مولويان شما از مطالب خودتان استفاده شده است.

و با استناد به همان مطالب محکوم شده ايد

آيا حقيقت براي شما مهم نيست؟

يا بر حق جلوه دادن باطل براي شما مهم است؟

علي ولي الله
33 | فاطمه آذركيش | | ١٢:٠٠ - ٢٣ آذر ١٣٨٨ |
برادر حامد شما هم كافي است مناظرهاي دكتر قزويني را با مولوي هايتان گوش كنيد تا بفهميد بي سواد كيه و كي كم مياره من يك شيعه هستم و كتابهاي صحيحين (مسلم و بخاري) را خوانده ام و احدايث به اصطلاح معتبر شما را كه چه نسبتهاي ناروايي به پيامبر عظيم شان اسلام روا داشته اند آقايان بخاري و مسلم پيامبر اسلام را تا حد يك فرد معمولي و شهوت ران و بي بندوبار تنزل داده اند كه در تعداد ركعات نمازش اشتباه مي كرده به موسيقي و غنا علاقه داشته عايشه را بر دوش خود گرفت تا رقاصان را نظاره كند و تنها هدفشان اين بوده كه ثابت كنند عايشه را پيامبراز بقيه همسران خود بيشتر دوست داشته بنابراين چنين احاديث جعلي رابه پيامبر نسبت داده اند (به چه قيمتي به قيمت زير سوال بردن پيامبر كه اين كار را هيچ مرد معمولي انجام نميدهد كه همسر جوانش به نامحرم نگاه كند غيرت يك مرد معمولي زيرسوال ميرود تا چه رسد به پيامبر) و به خاطر اينكه گندكاري هاي عثمان را جبران كنند كه شرابخوارو دوست معاويه بوده و به غنا و شراب علاقه داشته مي گويند پيامبر هم به موسيقي علاقه داشته كه ما به عثمان خرده نگيريم پس حديث جعلي درست مي كنند و به پيامبر هم چنين القابي را نسب مي دهند تا بي حساب شويم اين آقايان كه خدا را يك جسم مادي مي دانند و برايش جا و مكان مشخص مي كنند در چه وقت كجاي آسمان و در چه وقت كجاي آسمان هست خدا دست و انگشت دارد و ران خود را به بهشتيان نشان مي دهد تا شناسايي شود و خدا مي خندد و دندانهايش معلوم مي شود من كه اين مطالب بخاري و مسلم را خواندم خنده ام گرفت و دلم به حال به اصطلاح برادرن اهل سنتمان سوخت كه از چه كتابهاي بي ارزشي الگو برداري مي كنند كه تمام احاديث آنها از رو غرض ورزي و لجاجت با اهل بيت عصمت و طهارت بوده و احاديثي كه پيامبر فرموده اند را تقطيع نموده و جايي كه به نفع شان نبوده حذف شده و احاديث معتبرشان از ابوهريره و عمروعاص و... كساني بوده كه در جعل حديث خبره بوده اند و از معاويه كلي پاداش دريافت كرده اند براي اين احاديث دروغين حالا به اين احاديث صحيح مي گويند حديث از اين واضح تر كه اولين سوره نازل شده بر پيامبر علق مي باشد كه خدا به پيامبر گفت اقرا باسم ... گفت بخوان كه پيامبر گفت نميتوانم چون سواد خواندن ندارم كه از آنجا بود كه نزول قرآن آغاز شد اونوقت آقايان ميگويند سوره اولي كه نازل شدمدثر مي باشد برويد و مطالعه تان را بيشتر كنيد دنبال حقيقت باشيد تا به مرگ جاهليت نميريد وقت تنگ است آقاي حامد صحيحين را كامل مطالعه كنيد با عقل و منطق و بدون غرض ورزي و بدون بحث شيعه و سني مصاحبه آقاي دكتر عباد كه در شبكه 3 دربرنامه ماه عسل برگزار شد آقاي مولوي عبدالحميد گفته بود ايشان اصلا سني نبوده و يك شيعه يمني بوده وقتي كم آورده بود سني بودن اون را انكار كرده بود و گفته بود فيلمي بيش نبوده كه صدا و سيما ساخته با اين حاليكه آقاي دكتر كتابهايي ر كه در موقع و زمان جاهليت خود نوشته بوده موجود بوده و هست مي توانيد مطالعه كنيد شما ها عادت داريد مانند بخاري و مسلم كم كه مي آريد عذر بدتر از گناه مي آوريد هر آنچه شرط بلاغ بود با تو گفتم خواه از سخنم پند گير گاه ملال
خلفايي كه شماها خيلي قبول داريد حق حضرت علي را غصب كردند هنوز پيكر مطهر پيامبر بر روي زمين بود كه براي ابوبكر بيعت گرفته شده و كارهايشان را دزدكي انجام دادند تا مبادا حديث غدير و صدها حديث ديگر از پيامبر رو شود و عمر با اين كار خلافت خود را پايه ريزي كرد براي ابوبكر بيعت گرفت و مي دانست با خلافت ابوبكر جاي خود را محكم مي كند و باعث شهادت دختر گرامي پيامبر شد تا به زور بيعت جمع كند دختري كه پيامبر چه عزت و احترامي براي او قائل مي شد اين خلافاي شما چه فراموش كارند مگر از حديث غدير تا وفات پيامبر چقدر طول كشيد پس از حديث غدير مگر نه اينكه همين عمر آمد و به حضرت علي (ع) تبريك گفت پس چه شد كه موقع خلافت زد زير همه چيز چون مي دانست كه در اين فراموشي نفعي خفته است حب رياست و خلافت كورش كرده بود و در زمان خلفاي شما دستور دادند كه تمامي احاديث پيامبر را نابود كنند و كسي حق ندارد در مجلس حديثي از پيامبر نقل كند تا مبادا گندكاريهاي خلفاي شما رو شود خلافت ابوبكر و عمر و عثمان از ريشه با دروغ و نيرنگ پايه ريزي شد پس به شما توصيه مي كنم تا زنده ايد و وقت داريد خودتان را اصلاح كنيد كه مرگ خبر نمي كند مبادا با مرگ جاهليت بميريد
34 | حامد | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٤ آذر ١٣٨٨ |
اول ازهمه (بي حرمتي هاي چندروز پيش به بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران(ره) ومقام معظم رهبري رامحكوم ميكنيم خداوند يكي ازبهترين نعمتهايش را كه امنيت و آرامش است به اين كشور وملت بخشيده است نبايد اين امنيت رابه خاطرعده اي بي دين آن راازدست بدهيم.اگر دقت كرده باشيدهنگام بي حرمتي ها به عكس ها فقط دو يا سه نفربودند.آيا اين دو سه نفركل ملت ايرانند؟اهل سنت اين جنايتها رامحكوم كرد.)
خانم فاطمه آذركيش اين حرف هايي كه نوشتيه ايدجز تهمت ودروغ چيزي نيست.بعد ازاينكه اين همه تهمت ودروغ به ما بسته ايد يه نعوذباالله مي گفتيد
قل انما انا بشرمثلكم.... بگو من بشري مثل شما هستم فقط برمن وحي مي شود.........پيامبرصلي الله عليه وآله و سلم مثل ماانسان بود ولي وحي ازخداوند بر اونازل مي شدو برگزيده ازجانب خداوندبودما فقط اين رامي گوييم بقيه چيزهاي كه گفتي اگركسي بگويدكافر است واين عقيده اهل سنت نيست درمورد حضرت عايشه رضي الله عنها هم دروغي بيش نيست.اين همه دروغ بستي كافي نبو د
عقيده اهل سنت اين است كه خداوندجل جلاله نه جسم است ونه محدودبه مكان وزمان است اگر مي توانيد احاديث راكامل بدون نقص وباشماره صفحه وحديث بياوريدتا ببينيم چه كسي دروغ مي گويد.البته گفتم احاديث راكامل بنويسيد.شما احاديث وآيات را كامل نمي خوانيد وفقط گزيده اي از آن را مي نويسيد واستدلال مي كنيدمثلا آيه تطهير اكمال يا ايه الرسول بلغ ما انزل اليك...راكامل بخوانيد بعد تفسير كنيدچي متوجه شده ايد؟
من مي توانم آيات را ناقص بخوانم واستدلال كنم مثلا ويل لل مصلين واي بر نمازگذاران. و....
اگر مي دانستم چيز هاي كه درباره اهل سنت گفتيد راست است مذهبم راتغيير مي دادم ولي مي دانم اين دروغ است نه دركتاب بخاري(ره)ونه دركتاب مسلم(ره) هست.كتاب ثم اهديت تيجاني كه به قول خودش استدلال هايش ازبخاري ومسلم است دروغ است ودر كتاب مسلم وبخاري نيست
بعضي از اين دروغها در پخش زنده اگر ديده باشي بودتيجاني هم حرفي براي گفتن نداشت ودروغهاي ذيگرهم بست كه عثمان الخميس و...جواب اورا دادند.
35 | فاطمه آذركيش | | ١٢:٠٠ - ٢٥ آذر ١٣٨٨ |
آقاي حامد پيامبر گرامي اسلام درست است بشر بود با تفاوت اينکه معصوم بود و از هر گونه اشتباه و خطايي مصون است تفاوتش با بقيه انسانها از کودکي برگزيده شده بود و با بقيه مردم عربستان فرق ميکرد تربيت شده خود خدا بود فراموشي و هذيان در چنين شخصي راه ندارد آنجا که پيامبر قلم و کاغذ خواست تا چيزي بنويسد که امت گمراه نشوند چرا عمر گفت پيامبرهذيان مي گويد زيرا مي دانست مطلبي که توسط پيامبر نوشته مي شود چيزي نيست بجز خلافت حضرت علي ع براي همين عمر ممانعت کرد چون بايد قيد خلافت را مي زد شماها عادت داريد احاديث را حذف کنيد نه ما جايي که به ضررتان هست حالا چند تا آدرس مي دهم لطف کنيد در اسرع وقت به اين کتابها مراجعه کنيد 1- مبحثي که درباره عايشه گفتم و پيامبر (صحيح بخاري جلد 2 - کتاب العيدين ،باب 2 ، حديث 950 و صحيح بخاري جلد 4 ، کتاب الجهاد ، حديث 2907 و صحيح مسلم جلد 3 ،کتاب صلاه العيدين ، حديث 892 )2- موسيقي و غنا(صحيح بخاري، جلد 7 ، کتاب النکاح و صحيح مسلم ، جلد 7 کتاب فضائل الصحابه )3- شراب و پيامبر ( مسند احمد بن حنبل ، جلد 4 صفحه 335 ) 4- رويت خدا (صحيح بخاري جلد 6 کتاب التفسير ، حديث 4635)5- مکان خدا (سنن ابي داود جلد4 ، سنن ابن ماجه ، جلد 1 )6- نماز پيامبر اشتباه در رکعات (صحيح بخاري، جلد 1 ،کتاب الصلاه و صحيح بخاري ، جلد 2 ، باب اذا سلم في رکعتين او في ثلاث)اين احاديث را مطالعه کن البته اگر اين کتابها را داشتي وتوانستي پيدا کني ما در زاهدان که اکثريت اهل سنت هستند از خيلي از سني ها سراغ کتابهايتان را گرفتم حتي از چند تا از طلبه هايتان که در دسترسشان نبود ولي با هرمشکلي بود تهيه و مطالعه نمودم و پس از مطالعه آنها واقعا به مذهب شيعه افتخار ميکنم و از انکه راه درست را پيش رو داريم مسرورم و همين بس که در روز قيامت پيامبر و علي و اهل بيتش ما را شفاعت کنند در اکثر خانه هاي ما شيعيان بعد از قرآن و نهج البلاغه کتابهاي علامه اميني و اصول کافي وجود دارد ولي شما که اين همه از صحيحين تعريف و تمجيد مي کنيدچرا اين کتب در دسترستان نيست و مطالعه نمي کنيد که تا حالا اين احاديثي که نوشته بودم به گوشتان نرسيده برايتان متاسفم که تا حالا کتابهاي به اصطلح معتبرتان را مطالعه نکرده ايد منتظر نتيجه مطالعه شما مي مانم با دقت و بدون غرض ورزي مطالعه نمائيد
( بارها سجده شکر گذارده ام که در دامن يک مادر سني پرورش نيافته ام و يک پدر سني نداشته ام که اين اراجيف را در گوشم زمزمه کند خداوند را شاکرم پس از اينکه خودم را شناخته ام مطالعه هم مي کنم تا کاملا به يقين رسيدم و شيعه بودن را به ارث نبرده ام بلکه خوب فهميده ام و درک کرده ام چون در شهري که من زندگي مي کنم اهل سنت راه بر ما در جاده مي بندند و شيعيان را به شهادت مي رسانند (تاسوکي - مسير زابل - زاهدان) و شيعيان را گروگان مي گيرند و مبالغ هنگفتي درخواست مي کنند سپس درب و داغان تحويل خانواده هايشان مي دهند حتي مولوي هايشان در خطبه هاي نماز جمعه شان حاضر نشدند اعلام کنند که اين پول حرام است و نصيحتشان کنند و اتوبوس حامل نيروهاي سپاه را منفجر مي کنند (بلور ثارالله ) مسجد علي بن ابيطالب و به شهادت رسيدن تعدادي از شيعيان و درگيريهايي که در نمايشگاه کتاب زاهدان برپا شد به دليل پخش شدن زيارت عاشورا)
36 | مهدي شاهچراغ | Iran - Markaz | ١٢:٠٠ - ٢٥ آذر ١٣٨٨ |
سلام بر شما
37 | فاطمه آذركيش | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٦ آذر ١٣٨٨ |
با سلام
من کنت مولاه فعلي مولاه هر که را من مولاي اويم اين علي ولي اوست پروردگارا دوست داران وي را دوست بدار و دشمنانش را دشمن بدار (احمد بن حنبل در مسند ، جلد 4 ، در حديث زيد بن ارقم ، صفحه 372)و اما تبريک گفتن عمر به حضرت علي(ع) بخ بخ لک يا اميرالمومنين اصبحت مولاي و مولا کل مومن و مومنه اين گفتار يعني تسليم شدن و قبول کردن حکومت علي ع (سرالعالمين ، طبع نجف صفحه 21) ولي بعد ها حب رياست و علاقه زياد به خلافت اين پيمان را به دست فراموشي سپرد و به بهاي کمي فروخت
آقاي حامد به شما قول مي دهم اگر وقت بگذاريد و مطالعه کنيد درارتباط با شخصيت حضرت علي و فضايل حضرت علي کتاب الغدير علامه اميني و کتابهاي معتبر اهل سنت را يقين مي کنم عاشق و شيفته حضرت علي ع مي شويد و حديث فوق را به معني دوستي تنها برداشت نمي کنيد بلکه يقين مي کنيد منظور پيامبر جانشيني بوده همانطور که اهل معرفت مي گويند دنيا تمام علم خود را جمع کند تا شخصيتي مثل علي به وجود آورد نمي تواند هيهات
عمربن خطاب مي گفت : آشناترين ما به قضاوت علي بن ابي طالب است (صحيح بخاري، جلد 6، کتاب التفسير، حديث 4211) رسول اکرم فرمود: يا علي تو نسبت به من به منزله هارون هستي نسبت به موسي (صحيح مسلم ، جلد7 کتاب فضائل الصحابه ، باب فضائل علي بن ابي طالب ، حديث 2404)
پيامبر اکرم قبل از وفات خويش در بستر بيماري بود پس به مرگ ناگهاني فوت نکردند که مجال اين را نداشته باشد براي خويش جانشيني انتخاب کند و مسلماً پيامبر فکر همه چيز را کرده بود و امت را همين طور به حال خود وا نمي گذاشته و حتما جانشين خود را معرفي کرده و نمي گذاشته صحابه پس از او راي گيري راه بيندازند و سرخود خليفه تعيين کنند چرا عمر باعث مي شود وصيت نامه پيامبر نا نوشته بماند و چرا ابوبکر پس از وفات پيامبر احاديث پيامبر را نابود ميکندو چرا عمر و عثمان اجازه نمي دهند در بالاي منبر احاديث پيامبر نقل شود و چرا با ابوذر و عمار و مسلم چنين مي کنند تا حرف از پيامبر و علي نزنند تبيعد مي کنند و دست و پا مي برند و زبان از حلقوم در مي آورد آيا انصاف است کساني که پيامبر آنها را دوست داشته چنين بلايي سرشان در بياورند .
يا علي مدد
38 | hasan | Iran - Qom | ١٢:٠٠ - ٢٩ آذر ١٣٨٨ |
سلام آيا کتاب سر العالمين مال غزالي بود يا باطني َ

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
بزرگان علماي اهل سنت از جمله ذهبي در سه كتاب سير اعلام النبلاء ، تاريخ الاسلام و ميزان الاعتدال خويش اعتراف كرده‌اند كه اين كتاب براي غزالي است :
قال الغزالي في سر العالمين شاهدت قصة الحسن بن الصباح لما تزهد تحت حصن الألموت فكان أهل الحصن يتمنون صعوده ويتمنع ويقول أما ترون المنكر كيف فشا وفسد الناس فصبا إليه خلق وذهب أمير الحصن يتصيد فوثب على الحصن فتملكه وبعث إلى الأمير من قتله وكثرت قلاعهم واشتغل عنهم أولاد ملكشاه باختلافهم
سير أعلام النبلاء ج 19 ص 403 ، اسم المؤلف: محمد بن أحمد بن عثمان بن قايماز الذهبي أبو عبد الله الوفاة: 748 ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - بيروت - 1413 ، الطبعة : التاسعة ، تحقيق : شعيب الأرناؤوط , محمد نعيم العرقسوسي
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
39 | حامد | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٣٠ آذر ١٣٨٨ |
خانم فاطمه آذركيش قرآن كريم كتابي است كه بين ما قضاوت مي كند.درقرآن كريم هرجاسخن ازولي ومولا مي شوداكثرا به دوستي وسروري تعبير مي شودنه چيز ديگر....علامه اميني دركتاب الغديرخود براي كلمه مولا 28 ترجمه نوشته كه ازاين 28تا كلمه اي به اسم جانشين وامام وجودندارد.چرا؟
بند30كه نوشتم روبخوان به نظرت جواب قانع كننده است؟براي من قانع كننده نبود اگر مي تواني بيشتر توضيح بده.ممنون مي شوم.
در قرآن درمورد اصحاب پيامبر آيات فراوان هست كه وعده بهشت به آنها داده است.مثلا بيعت شجره كه درآن پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم وابوبكر عمر عثمان وعلي رضي الله عنهما وجود داشتندوبه جاي عثمان رض پيامبر دستش را دردست ديگرش گذاشت وگفت اين دست عثمان است.دراين آيه به صراحت ذكرشده لقدرضي الله...خداوند ازآنها راضي شد.ودر آيات ديگر اگربخواهي آنها رابرايت مي نويسم
الان سخن قرآن راگوش كنيم يا سخن شما....هركتابي كه در دنيا نوشته شود خالي از اشكال نيست جز كتابي كه ازجانب پروردگار كه قران است.
40 | momen abdullah | | ١٢:٠٠ - ٠٣ دي ١٣٨٨ |
جناب حامد
بنده تعجب مي‌کنم از اينکه از يک سو مي‌گوييد که «ولي» اکثرا به «سروري» تعبير مي‌شود و از سوي ديگر مي‌گوييد که «ولي» معني «امام» را نمي‌دهد.

در هر صورت اجازه دهيد به ميزان خدا يعني کتاب او مراجعه کنيم:
************************
«و ما لهم أَلّا يعذِّبَهم اللّهُ و هم يصدُّون عنِ المسجد الحرام و ما كانوا أَوْلِياءَهُ إِنْ أَوْلِياؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُون و لكن أَكثرهم لا يعلمون»(انفال-سي و چهار)
« چرا خدا [در آخرت‏] عذابشان نكند، با اينكه آنان [مردم را] از [زيارت‏] مسجدالحرام باز مى‏دارند در حالى كه ايشان سرپرست آن نباشند. چرا كه سرپرست آن جز پرهيزگاران نيستند، ولى بيشترشان نمى‏دانند.»

واضح است که در اين آيه اولياء به معناي سرپرست و اختيار دار، آمده است.
************************
«أَلم تَعلَمْ أَنّ اللّهَ لَهُ ملك السّماواتِ و الْأَرضِ و ما لكمْ من دون اللّهِ منْ وَلِيٍّ وَ لا نصيرٍ» (بقره- صدو هفت)
***
تفسير القرطبي:
«المعنى أي قل لهم يا محمد ألم تعلموا أن لله سلطان السماوات والأرض وما لكم من دون الله من ولي , من وليت أمر فلان , أي قمت به , ومنه ولي العهد , أي القيم بما عهد إليه من أمر المسلمين»

مشاهده مي‌کنيد که ولايت را در اينجا صراحتا به معناي ولايت عهدي مسلمين و ولايت امر تعبير شده است.
***
تفسير الطبري:
«والولي معناه " فعيل " , من قول القائل : وليت أمر فلان : إذا صرت قيما به فأنا أليه فهو وليه وقيمه ; ومن ذلك قيل : فلان ولي عهد المسلمين , يعني به : القائم بما عهد إليه من أمر المسلمين .»
************************
«الله وليُّ الَّذينَ آمَنُوا يخرِجهم من الظُّلُمات إِلي النورِ و الَّذين كفروا أَوْلِياؤُهُمُ الطّاغُوتُ يخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَي الظُّلُماتِ أُولآءِكَ أَصْحابُ النّارِ هم فيها خالدون»

اين اولياء طاغوتي چگونه کافران را به سوي ظلمات سوق مي‌دهند؟ جز با رهبري و پيشوايي آنها؟
***********************
به نظر بنده شما به خوبي واقف هستيد که «ولي‌اي» که از جانب خدا است جز جانشين او در زمين نمي‌تواند باشد.
واضح است که اول جانشين خداوند در زمين حکم ولايت او را نيز دارد.

اکنون زمان آن است که همگي باهم به انذار خداوند گوش فرا دهيم:
«اتبِعوا ما أنزِل إِليكم من ربِّكم و لا تتبعوا من دونِه أَولِياء قليلًا ما تذكَّرون»

خداوند علي و اعلي صراحتا به ما هشدار مي‌دهد که جز او کسي را به ولايت نگيريم.
ولي اين «من دونه» چه کساني هستند؟
نگاهي به چند آيه به ما مي‌آموزد که اين «من دونه» چه کساني هستند:

«منْ يتخذ الشيطان ولِيًّا من دون اللّهِ فقد خسر خسرانًا مبينًا»
«و لا تركنوا إِلي الَّذينَ ظلموا فتمسكم النار وَ ما لكم من دون اللّهِ من أَوْلِياء ثمَّ لا تنصرون»
«و ما كان لهُم من أَوْلِياء ينصرونهم من دون اللّهِ و من يضللِ اللّهُ فَما لَهُ مِنْ سَبيلٍ»

آري اولياء من دون الله، همان شياطين و ظالمين هستند. که ولايت آنها جز خسران و نيران و ضلالت چيزي ديگري به ارمغان نمي‌آورد.

دقيقا به همين دليل است که مسلمان در انتخاب ولي خود بايد بسيار دقت کند که «ولي من دون الله» برابر شرک و کفر و نفاق است.
**********************
و اما اين که نوشته ايد:
«در قرآن درمورد اصحاب پيامبر آيات فراوان هست كه وعده بهشت به آنها داده است»

جناب حامد. دروغ نگوييد لطفا. دروغ گويي کار زشت و گناه کبيره است. از دروغ پرهيز کنيد لطفا.
در قرآن حتي يک آيه نيست که به اصحاب پيامبر وعده بهشت داده باشد.
اصحاب پيامبر بالغ بر صد هزار نفر مي‌شدند. نه عقل و نه شرع چنين مي‌گويد که آنها بهشتي شده باشند.

بلااستثناء افرادي که خداوند وعده بهشت و يا رضايت و يا مغفرت به آنها داده است «مومنين» هستند.
و اين وعده نه تنها به ياران مومن رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) داده شده بلکه به تمام مومنين پيش از ايشان نيز داده شده بود.

لطفا به آيه شريفه دقت فرماييد:
«إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ الَّذينَ هادُوا وَ الصّابِءُونَ وَ النَّصاري منْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الْاخِرِ وَ عَمِلَ صالِحًا فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ »

آيا صحيح است که گفته شود تمام نصاري بهشتي هستند و وارد بهشت نخواهند شد؟

استدلال شما دقيقا به همين گونه است. شما بدون هيچ دليلي تمامي صحابه رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) را «مومن» مي‌ناميد.
«قالت الأَعراب آمنّا قلْ لَمْ تُؤْمِنُوا و لكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمّا يدخلِ الْإِيْمان في قلوبِكم و إِنْ تطيعوا اللّهَ و رسوله لا يلتكم من أَعمالكم شيْءًا إِنَّ اللّهَ غفور رحيم»
*************
و اما در مورد عثمان.
شهادت ابوذر غفاري مومن و مسلمان يار و ياور رسول اکرم(صلي الله عليه و آله) بر اثر گرسنگي ناشي از تبعيد شدن بوسيله عثمان،بزرگترين رسوا کننده عثمان و دولت سراسر فساد او بود.

راستي از قصر مجلل عثمان چه خبر؟
راستي موالي يعني چه؟ چه کسي اين پديده را باب کرد؟ مگر مسلمين همه برابر نبودند؟
راستي چه کسي پايه گذار اقتصادي دولتي سراسر فساد که بيت المال را مطابق هوس خود خرج مي‌کردند، بود؟

عليا ولي الله
عليا حجة الله
عليا وصي رسول الله
  بعدی [1] [2] [3]  
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
  

آخرین مطالب
پربحث ترین ها
پربازدیدترین ها