هنگامی که تروریست های داعش در سال گذشته به دهکده های ایزدی ها در عراق حمله بردند، مردان بزرگسال را از دم تیغ گذرانده و بسیاری از زنان و دختران را به بردگی گرفتند. اما پسربچه هایی مانند یحیی سرنوشت دیگری پیدا کردند زیرا داعشی ها تلاش داشتند که آنها را فریفته خود کرده و تحت آموزش های جهادی قرار دهند.
این آموزش ها در واقع بخشی از تلاش های داعش برای پرورش نسلی جدید از نیروهای افراطی محسوب می شود. از مصاحبه های ساکنان سابق مناطقی که تحت اشغال و کنترل داعش قرار دارند چنین بر می آید که داعشی ها به کمک هدیه و تهدید و مغزشویی سعی می کنند که این کودکان و نوجوانان را به صفوف پیکارجویان خود جذب کرده و صد البته تا به امروز برخی از آنان به جلاد و حمله کننده انتحاری بدل شده اند.
در یکی از فیلم های ویدیویی که اخیرا توسط داعش منتشر شده است، پسر نوجوان و کم سن و سالی را می بینیم که در حضور یک جهادی بزرگسال و در کمال خونسردی سر از بدن یک سرباز ارتش سوریه جدا می کند. در فیلمی دیگر که یک ماه پیش انتشار یافت 25 کودک را شاهدیم که بدون آن که حتی خم به ابرو بیاورند در کمال خونسردی به سر 15 سرباز اسیر سوری شلیک می کنند.
گروه های تروریستی مانند داعش در مدارس و مساجد خود چنان آموزش هایی را برای کودکان تدارک می بینند که آنها در نهایت حتی در مقابل والدین خود نیز به نفع داعش می ایستند. پیکارجویان داعش حتی در خیابان ها نیز با دادن هدایایی مثل اسباب بازی قصد فریب کودکان را دارند. "ابو حفض نقشبندی" که یک شیخ سوری است و در شهر سالیورفا برای مقابله با آموزه ها و تبلیغات و ایدئولوژی داعش دروس مذهبی تدریس می کند می گوید:" برای نسل آینده بسیار نگرانم".
غالبا کودکان سنی مذهب هدف این برنامه به شمار می روند. پیکارجویان داعش در شهرهای تحت کنترل این گروه با نمایش فیلم های تبلیغاتی به کودکان وعده می دهند که در صورت پیوستن به داعش همیشه به مناطق تفریحی برده شده و در این مناطق می توانند از خوراکی ها و نوشیدنی ها و اسباب بازی های فراوان لذت ببرند.
یحیی و برادر کوچکش همراه با مادر و صدها ایزدی دیگر که از نظر داعش افرادی نجس و کافر به حساب می آیند در آگوست گذشته در عراق ربوده و به شهر رقه انتقال داده شدند. در این شهر بود که یحیی و برادرش به همراه دیگر پسرهای ربوده شده که بین 8 تا 15 سال سن داشتند به اردوگاه آموزشی فاروق انتقال و اسکان یافتند. آنها در این اردوگاه نام های ایزدی و کردی خود را از دست داده و همگی نام های عربی گرفتند و در حال حاضر نیز یحیی ترجیح می دهد که بخاطر حفظ جان خانواده اش او را به همین اسم خطاب کنیم.
این پسران کوچک نزدیک به پنج ماه را در آن اردوگاه گذراندند و هر روز 8 تا ده ساعت آموزش می دیدند و کار با سلاح های مختلف و قرائت قرآن را یاد می گرفتند. به گفته یحیی پیکارجویان داعش به وی گفتند که ایزدی ها نجس هستند و خون آنان حلال است و حتی به او نشان دادند که چگونه می توان یک نفر را با شلیک از نزدیک اعدام کرد.
گاه این بچه ها باید به جان یکدیگر می افتادند و بشدت یکدیگر را مجروح می کردند. یک بار یحیی در جریان همین درگیری ها دندان برادر ده ساله اش را شکست: "مربی گفت که اگر این کار را انجام ندهم برادرم را می کشد. آنها به ما می گفتند که باید خشن تر باشیم و یکدیگر را کتک بزنیم".
در یکی از فیلم هایی که از اردوگاه فاروق گرفته شده است، کودکانی را در لباس های استتار و در حال تمرینات نظامی و ورزشی می بینیم. در همین فیلم یکی از پیکار جویان داعش می گوید: "به حول و قوه الهی در روزهای آینده این بچه ها به خط مقدم جبهه اعزام می شوند تا در آن جا علیه کافران بجنگند".
در فیلمی دیگر که از یک اردوگاه دیگر گرفته شده است، پسران کم سن و سالی را می بینیم که از زیر سیم های خاردار سینه خیز عبور می کنند. یکی از آنها روی زمین دراز کشیده و با مسلسل خودکار شلیک می کند و هیکل کوچکش با هر شلیک به شدت به لرزه درمی آید و با هر لگد قنداق چند سانتیمتر به عقب پرت می شود و هنگامی که مربی به عنوان تنبیه با چوب بر سر او می کوبد، سایر بچه ها بدون هر واکنشی به این صحنه نگاه می کنند. داعش ادعا می کند که صدها اردوگاه مانند اردوگاه فاروق را در اختیار دارد.
بر اساس گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر سوریه تنها در سال جاری حداقل 1100 کودک زیر 16 سال به گروه تروریستی داعش پیوسته اند و حداقل 52 تن از آنان در جریان نبردها کشته شده اند. یحیی از جمله خوش شانس هایی است که در ماه مارس همراه با برادرش موفق به فرار از آن اردوگاه شد و یکی از عموهایش بعدها توانست با پرداخت پول مادرش را نیز از اسارت داعش آزاد کند.
امروز یحیی همراه با خانواده اش در شهر کردنشین دوهوک عراق زندگی می کند. هر دو برادر ساعت ها تلویزیون تماشا می کنند و روابط خوبی با دوستان خود دارند اما دوران اسارت در آن اردوگاه داعش به هر حال اثر خود را بر روح و روان آنها باقی گذاشته است. یحیی به گفته خودش هرگز نخواهد توانست صحنه های سر بریده شدن آن انسان ها در آن فیلم ها را فراموش کند و هرگز آن روزی را که نتوانست شمشیر را با گردن آن قربانی آشنا کند از یاد نخواهد برد. او می گوید: "واقعا ترسیده بودم و خشکم زده بود. می دانستم که توانایی سربریدن یک انسان را ندارم و در آینده هم نمی توانم چنین کاری انجام دهم".
منبع: دی ولت
ترجمه:شفقنا
