اجازه بدهید که با راستگویی با شما صحبت کنم. ده ها سال است که روی صندلی درس نشستم اما یکبار از یکی از اساتیدم نشنیدم که در روز عاشورا مصیبت بر امت اسلامی وارد شده است. برای چه این حقیقت را از ما مخفی میکردند ؟ خدا آنها را ببخشد. از ترس اینکه مردم از شنیدن ماجرای عاشورا متاثر شده و شیعه شوند. از روی ترس!! آیا بخاطر ترس از یک مذهب باید حقیقت مخفی شود؟ آیا حقیقت مخفی می شود تا مذهبی در مقابل مذهبی دیگر قوی نشود ؟ ای بزرگان این سخنان را کنار بگذارید، زمانی که دین بازیچه سیاست دیگران میشد گذشت . گذشت آن زمانی که کسی از روی ظلم امیرالمومنین نامیده شده بود از آن سوء استفاده میکرد تا در زمین فساد کند. امیرالمومنین کسی نیست جز آنکه ترازوی حق را در ابتدا برای سنجش خود به پا دارد و در مرحله بعد خود را با دین بسنجد. و ترازوی اسلام را برای سنجش خود و خانواده خود به کار برد. این شخص امیر المومنین است. اما اگر امیری باشد که با بیعت اجباری به خلافت رسیده باشد یا انتخابی که با تقلب و رشوه باشد این شخص امیر بر هیچ کسی نیست. او تنها امیر از روی هوس و هوای نفس و شهوت است. حقیقتی که بر من واجب است آن را بگویم این است.