به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ منابع خبری در بحرین از شهادت یک جوان بحرینی به نام «حسن جاسم حسن الحایکی» در زندان‌های رژیم آل خلیفه در بحرین خبر دادند.
این جوان از یک ماه و نیم پیش در زندان‌های حکومت این کشور زندانی بود.
الحایکی به اتهام دست داشتن در انفجار روستای عکر واقع در جنوب منامه، پایتخت بحرین، بازداشت شده بود.
این انفجار در ۱۰ تیر رخ داد و در اثر آن یک زن کشته و سه کودک همراه وی به دلیل اصابت ترکش‌های ناشی از انفجار بمب زخمی شدند.
رئیس پلیس منامه این انفجار را حمله‌ای تروریستی خوانده بود.
حسن حایکی پس از سپری کردن یک ماه و نیم از دوره حبس خود به دلایلی نامعلوم جان باخته است. با وجود این، وزارت کشور بحرین مدعی شد حایکی به مرگ طبیعی از دنیا رفته است.
بنا بر گزارش‌ها، اغلب افرادی که به بهانه دست داشتن در این اینگونه اقدامات بازداشت می‌شوند، دوران حبس خود را در زندان بدنام الجو سپری می‌کنند.
گفته می‌شود نیروهای امنیتی حاضر در زندان جو با توسل به شیوه‌های مختلف زندانیان را شکنجه می‌کنند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی در بهمن ۱۳۹۴ اعلام کرد آنها برای شکنجه زندانیان از شیوه‌های مختلفی از جمله شوک الکتریکی، قراردادن طولانی زندانیان در موقعیت دردناک، تهدید به تجاوز و قتل، ایستادن اجباری، قرار دادن در معرض سرمای شدید و سوء استفاده جنسی استفاده کرده‌اند.
پاسخ:
سعد عن أحمد بن محمد عن علي بن الحكم عن سيف بن عميرة عن داود بن فرقد قال: قلت لأبي عبد الله ع ما تقول في قتل الناصب- فقال حلال الدم و لكني أتقي عليك فإن قدرت أن تقلب عليه حائطا أو تغرقه في ماء لكيلا يشهد به عليك فافعل قلت فما ترى في ماله قال توه ما قدرت عليه
فقهاء روایت فوق را صحیح دانسته اند
صحيحة داود بن فرقد قال: قلت لأبي عبد اللّٰه (عليه السّلام): ما تقول في قتل الناصب؟ فقال: حلال الدم و لكنّي أتّقي عليك، فإن قدرت أن تقلب عليه حائطاً أو تغرقه في ماء لكيلا يشهد به عليك فافعل، قلت: فما ترى في ماله؟ قال: توّه ما قدرت عليه و لا ينافي ذلك مرسلة أبي الصبّاح قال: قلت لأبي عبد اللّٰه (عليه السّلام): إنّ لنا جاراً فنذكر عليّاً (عليه ال
لنكرانى، محمد فاضل موحدى، تفصيل الشريعة في شرح تحرير الوسيلة - الحدود؛ ص: 408
وقد استظهر من الروايات وجوب قتل ساب النبي صلى الله عليه وآله وكذا الأئمة عليهم السلام وقد علمت التهديد الوارد في الرواية الأخيرة بالنسبة إلى من قدر على قتله ولم يفعل وأنه بصريح كلام الإمام عليه السلام يحمل عليه أضعاف وزر من أقدم على هذه المعصية العظيمة كما أنه قد استفيد من الأدلة أن هذا الحكم متعلق بما إذا لم يكن في إقدامه على قتله ضرر وإلا فليس عليه ذلك .
الدر المنضود في أحكام الحدود، السيد الگلپايگاني، ج ۲ ص ۲۵۳
صاحب حدائق نیز نظر بزرگان شیعه را در خصوص ناصبی چنین آورده است که خون آنها مباح است
(الثاني) انه لا خلاف بين أصحابنا (رضوان اللّٰه عليهم) من هؤلاء القائلين بهذا القول و غيرهم في كفر الناصب و نجاسته و حل دمه و ماله و ان حكمه حكم الكافر الحربي