چند هفته است كه آخرين جنگ در پاراچنار پايان يافته ؛ ولي ابعاد گوناگون آن هر روز بيشتر روشن ميشود و تاسف همگان را بر مي‌انگيزد.
چهار روز پيش «جرگه» يا مجلسي كه براي صلح تشكيل شده بود از طرفين درگير - يعني شيعيان و گروههاي ناصبي پيرو يزيد بن معاويه - خواست كه گروگانهايي را كه از يكديگر در اختيار دارند، تحويل اين مجلس دهند؛ در نتيجه شيعيان 8 تن از يزيدياني را كه - در مقابل 6نفر خدمه 3 دستگاه تانكر سوخت و 6 نفر سرباز سپاه مرزي ربوده شده توسط يزيديان در روستاي «چپري» واقع در ورودي شهرستان «كرم ايجنسي»- گروگان گرفته بودند و مانند مهمان از آنان پذيرايي كرده بودند، را تحويل اين مجلس دادند اما در مقابل يزيديان 6 جسد و 6 نفر مجروح را تحويل اين مجلس داده اند.
براساس گزارش خبرنگار ابنا از پاراچنار، اجساد شهداء نشان از آن دارد كه آنها قبل از شهادت به شدت هدف خشونت مخصوص يزيديان ناصبي قرار گرفته اند و وضع 6 نفر ديگر نيز به شدت وخيم است.
اين حادثه بار ديگر خشم و انزجار شيعيان را برانگيخت و آنان از دولت و مقامات محلي خواسته اند كه عاملان اين اقدام غيرانساني و غير اسلامي و حتي مغاير با فرهنگ قبائلي، را فورا دستگير و مجازات نمايند.
براساس اين گزارش، بعد از مرحله اول جنگ دوم - كه از اواسط نوامبر سال گذشته آغاز شده بود و در اوائل ژانويه سال جاري ميلادي پايان يافت - بيش از صد نفر از اعضاء اصلي القاعده با يونيفورم ارتش با شعار ايجاد امنيت در شهر وارد پاراچنار شدند و در مسجد ناصبيان مستقر گرديدند اما بعد از يكي دو روز آنها نيز شيطنت هايي را در شهر آغاز كردند كه اين امر باعث آغاز مرحله دوم جنگي شد كه بيش از 50 روز ادامه يافت.
مبارزين شيعه در طول اين جنگ هرگز وارد مسجد اصلي ناصبيان نشدند ولي بعد از پايان جنگ ارتش وارد اين مسجد شد و دهها جنازه را با هلي كوپتر از منطقه دور كرد كه گفته مي شود متعلق به اعضاء معروف گروه تروريستي القاعده بوده اند. 85 جسد از اين جنازه ها - كه در ميانشان 11 نفر از اتباع كشورهاي فرانسه، سودان و برخي كشورهاي عربي ديگر ديده مي شدند - در يك گور جمعي به خاك سپرده شدند. اين درحالي است كه در اين درگيريها 13 تن از افسران و سربازان ارتش نيز كشته شده بودند.
كساني كه به درون مسجد رفته بودند به خبرنگار ابنا گفتند كه درحالي كه شيعيان هرگز به مسجد متعرض نشده اند، آثار تيراندازيهاي شديد بر ديوار هاي مسجد هويدا است. لذا چنين به نظر مي رسد كه ارتشيان به بهانه امدادرساني و تحويل مواد غذائي و داروئي وارد مسجد شده اند و براثر درگيري فيمابين همه افراد القاعده كشته شده و بيش از 10 افسر و سرباز ارتش نيز در همين درگيري جان باخته اند زيرا شيعيان در هيچ موردي به نيروهاي دولتي حمله نكرده اند.
اين گزارش به نقل از منابع آگاه مي افزايد كه اعضاء القاعده طي تماسي با ارتش خواستار مواد غذائي و داروئي شده و خواسته بودند كه مواد درخواستي توسط نيروهاي سپاه مرزي - كه عمدتا از مناطق مختلف وزيرستان شمالي و جنوبي مي باشند - به مسجد محل استقرار القاعده انتقال داده شود. ارتش عده اي از كماندوهاي خود را با يونيفورم مخصوص شبه نظاميان سپاه مرزي وارد مسجد كرد كه به دنبال آن، درگيري مورد اشاره رخ داده است.
همانگونه كه در تحليل گزارشهاي پيشين ابنا نيز اشاره شده بود، جنگهاي اخير در پاراچنار با سه هدف شعله ور شد:
1- تضعيف شيعه و متوقف كردند روند پيشرفت اين منطقه شيعه نشين و سرسبز و زيبا، كه هم از لحاظ طبيعي زيباترين و آبادترين است و هم از نظر سطح سواد و حضور در عرصه هاي گوناگون كشور در بين اين مناطق بي نظير است.
2- دولت و ارتش كه در مناطق گوناگون قبائلي از جمله در «وزيرستان»، «خيبر»، «مهمند»، «باجور»، «سوات» و «اوركزئي» با مشكلات عديده اي از جمله مقاومت شديد تروريستها روبرو است و از قرار معلوم با ايجاد جنگ در پاراچنار و اعلام جهاد از سوي تروريستها عليه شيعيان در ساير مناطق قبائلي، تعداد كثيري از آنها در پاراچنار حضور يافته بودند. دليل اين امر اجساد بيشماري بوده كه به مناطق مختلف انتقال يافته است. تبليغات براي جمع آوري تروريستها جهت مبارزه با شيعيان بقدري وسيع بوده كه از همه مناطق قبائلي پاكستان هزاران نفر در مناطق جنوب غرب پاراچنار تجمع كرده بودند. ضمن اين كه آنها از ناحيه طالبان افغانستان نيز پشتيباني مي شده اند.
البته يكي از فرماندهان معروف طالبان افعانستان «ملافضل شاه» در جنگ ربيع الاول در اين منطقه به هلاكت رسيده بود. گفته مي شود كه در بعضي موارد ارتش نيز با كاروانهاي تروريستهاي عازم پاراچنار در مناطق ورودي كرم ايجنسي - با مركزيت پاراچنار - درگير شده و دور از چشم شيعيان با استفاده از بالگردهاي توپدار دهها تن از آنها را به هلاكت رسانده است و چنين به نظير مي رسد كه ارتش و دولت خواهان رويارويي تروريستها با شيعيان در پاراچنار و گردآوري آنها در اين منطقه بوده تا به آساني بتوان آنها را - در خارج از مناطق محل سكونتشان - نابود كرد.
3- ايجاد اختلاف در بين شيعيان پاراچنار و قبائل ديگر. در نتيجه اين اقدامات كه هم اينك عبور شيعيان از مناطق قبائلي غير شيعه غير ممكن است و در صورتي كه بخواهند از اين مناطق عبور كنند و شناسائي شوند احتمال زنده ماندنشان به شدت ضعيف خواهد بود، ضمن اين كه راههاي پاراچنار به ساير مناطق پاكستان هنوز ناامن است و مسافراني هم كه با اسكورت نيروهاي دولتي حركت مي كنند - در مناطق غير شيعه - با توهين و فحاشي روبرو مي شوند.
با توجه به واقعيتهاي موجود مي توان گفت كه هدف اول و سوم تا حدود زيادي حاصل شده و فاصله بين شيعيان و غيرشيعيان به شدت افزايش يافته است و حمله اول يزيديان به شيعيان در روز 17 ربيع الاول سال گذشته هجري قمري - زماني كه كنفرانس وحدت اسلامي در حسينيه شيعيان با حضور علماء شيعه وسني در حال برگزاري بود - خود گوياي اين بود كه چه اهداف ديگري از اين اقدامات دنبال مي شود. البته ناگفته پيدا است كه تلاش پاكستان براي تغيير وضعيت حقوقي خط ديورند به مرز بين المللي ناآرام كردن مناطق پشتون نشين براي نيل به اين هدف را نيز نبايد از نظر دور داشت به خصوص كه منطقه پاراچنار با سه استان «پكتيا»، «خوست» و «ننگرهار» افغانستان مرز مشترك دارد و براي افغانستان از اين ناحيه هيچ تهديدي وجود ندارد در حاليكه ديگر مناطق قبائلي ناآرام مي باشند.
آنچه مسلم است تحويل جنازه هاي شيعيان و افراد مجروح در مقابل افرادي كه سالم از سوي شيعيان به جرگه تحويل داده شده اند، و شهادت بيش از 40 تن از شيعيان در اقدام تروريستي روز شنبه در شهر پاراچنار، اوضاع را يك بار ديگر در منطقه جنگزده پاراچنار با ابهامات متعددي روبرو ساخته است.
منبع خبر: ابنا
ارسال خبر به دیگران
ارسال با پيامک
ارسال با واتس آپ
ارسال از طريق لاين
امروز كه همه آنهاي دم از حقوق بشر مي زنندولي درمقابل جنايات اسرائيل غاصب وآمريكاي جنايتكار كه درهرجاكه خون مسلمانان جهان به ناحق ريخته ميشود ردپاي از آمريكاي درآن جنايت كاملا مشهود ومعلوم است مامسلمانان جهان يابايد منتظر حكم جهاد ازطرف ولي امرمسلمين باشيم يادست نياز برآسمان برده واز خداي متعال فرج آقا امام زمان عجل اله تعلي فرجه وشريف رابادلي آكنده ازدرد ازاينهمه ظلم وجنايت خواستار شويم باي تعجيل در فرج آقاامام زمان عج صلوات