طبرانی، از علمای اهل سنت در این مورد چنین نقل می کند:
حدثنا عَلِيُّ بن عبد الْعَزِيزِ ثنا إِسْحَاقُ بن إبراهيم الْمَرْوَزِيُّ ثنا جَرِيرٌ عَنِ الأَعْمَشِ قال خرئ رَجُلٌ من بني أَسَدٍ على قَبْرِ حُسَيْنِ بن عَلِيٍّ رضي اللَّهُ عنه قال فَأَصَابَ أَهْلَ ذلك الْبَيْتِ خَبْلٌ وجُنُونٌ وَجُذَامٌ وَمَرَضٌ وفَقْرٌ.
مردی از بنی اسد برروی قبر امام حسین سلام الله علیه مدفوع کرد. اهل آن خانه [که آن مرد از آنان بود] به دیوانگی، جنون، جذام و مرض و فقر دچار شدند.
المعجم الکبیر، ج 3 ص 128 با سند معتبر
هیثمی نیز در مجمع الزوائد ضمن نقل این حدیث چنین می نویسد:
رواه الطبراني ورجاله رجال الصحيح
طبرانی این روایت را نقل و راویان آن، روات صحیح بخاری هستند.
مجمع الزوائد، ج 9 ص 197